Podatnik, jako wspólnik spółki osobowej, nie może zaliczyć do swoich kosztów uzyskania przychodów kosztów związanych z przejętymi zobowiązaniami, które faktycznie poniosły spółki przyjmujące aporty. Płatność musi być dokonana przez podatnika, aby mogła stać się kosztem uzyskania przychodu.
Rozdrabnianie odpadów wielkogabarytowych, jako proces przetwarzania, uzasadnia zmianę klasyfikacji odpadów w katalogu odpadów zgodnie z art. 4 ustawy o odpadach. Proces ten wymaga właściwego zezwolenia, a brak jego uzyskania może skutkować potwierdzeniem słuszności zarządzeń pokontrolnych.
Postępowanie przed Wojewódzkim Sądem Administracyjnym cechowało się nieważnością z uwagi na pozbawienie stron prawa do obrony przez brak możliwości ich udziału, co wymaga ponownego rozpoznania sprawy przez sąd I instancji.
Woda pobierana przez przedsiębiorstwo wodociągowo-kanalizacyjne w ramach zadań gminy, stanowi podmiot korzystający z obniżonych stawek opłat zmiennych, przy czym kluczowym jest cel poboru, a nie odbiorca końcowy. Organ winien uwzględniać różne cele poboru wody przy ustalaniu wysokości opłat.
Naczelny Sąd Administracyjny, rozpoznając w granicach skargi kasacyjnej, oddala skargę, uznając, że decyzje administracyjne nie podlegają merytorycznej modyfikacji w trybie art. 113 § 2 k.p.a. Wyjaśnienie niejasności nie może prowadzić do zmiany decyzji.
Naczelny Sąd Administracyjny potwierdził, że decyzje organów podatkowych, skierowane do niewłaściwego podmiotu (syndyka), są nieważne. Syndyk nie zastępuje podatnika w postępowaniu dotyczącym odpowiedzialności za długi podatkowe powstałe przed ogłoszeniem upadłości byłego wspólnika spółki cywilnej.
Gminny program profilaktyki i rozwiązywania problemów alkoholowych, będący aktem wewnętrznego charakteru, nie wymaga waloru aktu prawa miejscowego, a proceduralne wady w jego przyjęciu, o ile nie wpływają na jego merytoryczną zgodność z prawem, nie skutkują jego nieważnością.
Gry hazardowe urządzone na automatach, które zawierają element losowości, podlegają rygorom ustawy o grach hazardowych, co nakłada obowiązek uzyskania koncesji. Skarga kasacyjna na niekorzyść organów administracji publicznej od decyzji o nałożeniu kary pieniężnej za brak koncesji jest niezasadna, gdyż urządzenia wykorzystywane do gier posiadały cechy losowości.
Naczelny Sąd Administracyjny uznaje prawidłowość nałożenia kary przez organ na skarżącego za przewóz drogowy bez wymaganego zezwolenia i oddala skargę kasacyjną jako oczywiście bezzasadną, z uwagi na odpowiednie zastosowanie obowiązujących przepisów prawa i brak istotnych uchybień proceduralnych.
Sprzedaż hurtowa wód podziemnych gminom w celu realizacji zadań zbiorowego zaopatrzenia w wodę uznana została za spełniającą definicję art. 274 pkt 4 pr.wod. Stawki stosowane dla realizacji zadań własnych gmin są zasadnie obniżone.
Niższa stawka opłaty zmiennej za pobór wód podziemnych stosowana jest wyłącznie do wód przeznaczonych na realizację zadań własnych gmin w zakresie zaopatrzenia ludności w wodę do spożycia, niezależnie od formalnego odbiorcy końcowego.
Odmowa wyjaśnienia wątpliwości co do treści decyzji jest uzasadniona, jeżeli decyzja nie zawiera niejasności prawnych, a wnioski o wyjaśnienie nie mogą prowadzić do merytorycznych zmian w treści decyzji administracyjnej.
Decyzja Dyrektora Izby Administracji Skarbowej, utrzymana w mocy przez Naczelny Sąd Administracyjny, prawidłowo nałożyła karę pieniężną na posiadacza zależnego lokalu z powodu obecności niezarejestrowanych automatów do gier. Nie doszło do przedawnienia zobowiązania, a procedura administracyjna była prawidłowo prowadzona.
Sprzedaż lokalu mieszkalnego nabytego do majątku wspólnego małżonków w ramach wspólności ustawowej po upływie pięciu lat od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło jego nabycie, nie skutkuje powstaniem przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.
Wynagrodzenie za ustanowienie służebności przesyłu jest zwolnione z podatku dochodowego według art. 21 ust. 1 pkt 120a ustawy o PIT. Natomiast wynagrodzenie za bezumowne korzystanie oraz dodatkowe wynagrodzenie za przekroczenie ustalonego obszaru pozostają opodatkowane, chyba że dotyczą działalności rolniczej.
Wprowadzający produkty w opakowaniach na napoje objętych systemem kaucyjnym, w przypadku niewystąpienia zwrotu przez podmiot reprezentujący, zobowiązany jest do podwyższenia podstawy opodatkowania VAT. Podwyższenie to nie skutkuje obowiązkiem wystawienia faktury korygującej, gdyż jest dokonywane zbiorczo na koniec roku, a przepisy są zgodne z dyrektywą VAT.
Kwota otrzymana w wyniku ugody, stanowiąca zwrot środków wcześniej spłaconych ponad kwotę uzyskanego kredytu, nie konstytuuje przychodu podatkowego w rozumieniu art. 11 u.p.d.o.f., gdyż nie stanowi definitywnego przysporzenia majątkowego, co wyklucza powstanie obowiązku podatkowego.
Działalność polegająca na prowadzeniu upraw sosen w celu pozyskiwania i sprzedaży pędów w stanie nieprzetworzonym dla celów zielarskich stanowi działalność rolniczą w myśl art. 2 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wyłączającą te przychody z opodatkowania.
W przypadku poboru wód podziemnych na podstawie umów międzygminnych, wody muszą być traktowane jako przeznaczone do realizacji zadań własnych gminy, a więc kwalifikowane do niższej stawki opłat za pobór wód, zgodnie z art. 272 ust. 2 w związku z art. 274 pkt 4 Prawa wodnego i przepisami wykonawczymi.
Działalność polegająca na tworzeniu i rozwijaniu programów komputerowych, jako działalność badawczo-rozwojowa, uprawnia do skorzystania z preferencyjnej 5% stawki opodatkowania dochodów z praw autorskich związanych z IP BOX, pod warunkiem spełnienia wytycznych ustawowych dotyczących ewidencji i dochodów.
Wypłata zaliczek z zysku spółki komandytowej na rzecz komplementariusza w trakcie roku podatkowego nie powoduje powstania zobowiązania z tytułu zryczałtowanego podatku dochodowego od dochodów z udziałów. Zobowiązanie podatkowe powstaje dopiero po zakończeniu roku podatkowego i ustaleniu rzeczywistego zysku oraz podatku dochodowego od osób prawnych.
Raport o oddziaływaniu inwestycji na środowisko musi zawierać co najmniej trzy odmienne warianty realizacji przedsięwzięcia, w tym jeden uwzględniający najkorzystniejsze warianty dla środowiska, by umożliwić rzetelną ocenę jego zgodności z wymogami prawa ochrony środowiska.
Woda pobierana i sprzedawana przez spółkę gminom na cele zbiorowego zaopatrzenia ludności w wodę pitną kwalifikuje się do niższej stawki opłaty w myśl art. 272 ust. 2 oraz art. 274 pkt 4 Prawa wodnego na podstawie § 5 pkt 40 rozporządzenia.
Organ odwoławczy, utrzymując w mocy decyzję I instancji o warunkach zabudowy, nie odniósł się do wszystkich zarzutów faktycznych i prawnych podnoszonych w postępowaniu, co uzasadnia uchylenie tej decyzji. Zastosowanie art. 61 ust. 2 ustawy o planowaniu przestrzennym nie zwalnia od obowiązku pełnego rozpoznania zarzutów odwołania.