Zwrot środków pieniężnych przez bank w ramach ugody kredytowej nie stanowi przychodu w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, gdyż brak definitywnego przysporzenia majątkowego u kredytobiorcy wyklucza powstanie obowiązku podatkowego.

Gmina nie posiada prawa do odliczenia podatku VAT od wydatków związanych z inwestycją wodno-kanalizacyjną, ponieważ efekty tej inwestycji nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, co wyklucza spełnienie warunków przewidzianych w art. 86 ust. 1 ustawy o VAT.

Gmina realizująca inwestycję o charakterze publicznym, nie wykorzystującą nabytych towarów i usług do czynności opodatkowanych, nie posiada prawa do odliczenia naliczonego podatku VAT od tych zakupów, co skutkuje uznaniem VAT jako kosztu kwalifikowalnego.

Zwrot kwot dokonany przez bank na podstawie ugody pozasądowej z tytułu nadpłaty rat kapitałowo-odsetkowych nie stanowi przychodu podatkowego w rozumieniu ustawy PIT, z uwagi na brak charakteru przyrostu majątkowego i definitywności przysporzenia.

Jednostka samorządu terytorialnego nie ma prawa do odliczenia podatku VAT od wydatków związanych z realizacją inwestycji niezwiązanej z działalnością opodatkowaną, o ile działa w ramach zadań publicznych wykonywanych bez zamiaru uzyskiwania przychodów opodatkowanych.

Skarżący jako posiadacz zależny lokalu, w którym znajdują się niezarejestrowane automaty do gier, ponosi odpowiedzialność administracyjną za obecność tych urządzeń, niezależnie od częściowego wynajmu lokalu innemu podmiotowi.

W przypadku urządzeń do gier zawierających element losowości, organizator gier na takich urządzeniach zobowiązany jest do posiadania odpowiednich zezwoleń; ich brak skutkuje nałożeniem kary pieniężnej za prowadzenie gier hazardowych bez stosownych uprawnień.

Skarga kasacyjna zostaje oddalona z uwagi na brak wykazania istotności uchybień przepisom postępowania, które miałyby wpływ na wynik sprawy, oraz prawidłowość postępowania organu administracji i sądu I instancji.

W ramach art. 64e § 2 pkt 1 lit. a) u.p.e.a. umorzenie kosztów egzekucyjnych jest możliwe, gdy zachodzi interes publiczny, rozumiany jako respektowanie wartości wspólnych takich jak sprawiedliwość, zaufanie do organów państwowych oraz nieprowadzenie do nieuzasadnionej represji finansowej wobec zobowiązanego.

Naczelny Sąd Administracyjny uznał, iż skarżący nie udowodnił istnienia przesłanek egzoneracyjnych zwalniających z odpowiedzialności członka zarządu za zobowiązania podatkowe spółki, a więc skarga kasacyjna jest bezzasadna.

Przy ocenie znikomej wagi naruszenia prawa, zobowiązanego nie wolno oddalić bez wyczerpującego postępowania dowodowego co do dat wprowadzenia danych w CEPiK, mogących stanowić jedną z przesłanek zaniechania administracyjnej kary pieniężnej.

Kwota uzyskana przez podatnika na podstawie ugód dotyczących unieważnionych umów kredytowych stanowi zwrot nienależnie zapłaconych kwot, a nie przychód w rozumieniu art. 11 ust. 1 ustawy PIT, i jako taka nie rodzi obowiązku podatkowego.

Przychody osiągane z kompleksowej realizacji przedsięwzięć deweloperskich, obejmujących nabywanie i zagospodarowanie gruntów, wznoszenie budynków oraz ich sprzedaż, należy kwalifikować jako przychody z działalności wytwórczej opodatkowane ryczałtem 5,5%, a nie jako przychody z robót budowlanych.

Usługi kierownika projektu w branży budowlanej mieszczące się w grupowaniu PKWiU 74.90.20.0 podlegają opodatkowaniu ryczałtem według stawki 8,5%, o ile nie stanowią samodzielnych funkcji technicznych w budownictwie, ani nie klasyfikują się jako usługi doradcze lub kierowania projektami budowlanymi.

NSA uznaje, że WSA w Warszawie naruszył procedury, nie rozpatrując należycie zarzutów co do oceny tajemnicy przedsiębiorstwa oraz wpływu decyzji na rynkową pozycję skarżącej. Uchyla wyrok i przekazuje sprawę do ponownego rozpoznania.

Naczelny Sąd Administracyjny przyjął, że informacje zawarte w protokole kontroli nie obejmują wartości handlowej ani tajemnic przedsiębiorstwa, a zatem ich ujawnienie nie narusza konkurencyjnej pozycji rynkowej T. sp. z o.o.

Sprzedaż lokali niemieszkalnych nie stanowi transakcji zbycia przedsiębiorstwa ani jego zorganizowanej części. Transakcja podlega opodatkowaniu podatkiem VAT; strony mają prawo do rezygnacji ze zwolnienia na podstawie ustawy o VAT. Nabywcy przysługuje prawo do odliczenia VAT związanego z tą transakcją.

Susz konopny klasyfikowany do kodu CN 1211 90 86, nie zawierający nikotyny ani nie przeznaczony do palenia i klasyfikowany jako produkt techniczny, nie podlega opodatkowaniu podatkiem akcyzowym na terytorium Polski oraz w ramach dostaw wewnątrzwspólnotowych, co skutkuje brakiem obowiązków akcyzowych dla Wnioskodawcy.

Powiat, po przekazaniu Powiatowemu Centrum Pomocy Rodzinie obowiązków wypłaty świadczeń z umów zleceń zawartych z osobami fizycznymi nieprowadzącymi działalności gospodarczej, nie będzie pełnił funkcji płatnika podatku dochodowego, gdyż status płatnika przypisuje się podmiotowi dokonującemu faktycznych wypłat, a nie stronie umowy.

Nieodpłatne udostępnienie lokalu mieszkalnego pracownikom Spółki służące realizacji jej celów gospodarczych nie podlega opodatkowaniu VAT, jednakże Spółce nie przysługuje prawo do odliczenia VAT naliczonego z faktur najmu tych lokali, gdyż wydatki te są związane bezpośrednio z czynnościami nieopodatkowanymi.

Gaz ziemny wykorzystywany bezpośrednio w procesach metalurgicznych, w ramach których następuje przetwarzanie i obróbka metali, kwalifikuje się do zwolnienia z podatku akcyzowego, zgodnie z art. 31b ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku akcyzowym oraz przepisami unijnej dyrektywy energetycznej.

Dochody z pracy najemnej wykonywanej przez osobę fizyczną będącą polskim obywatelem, lecz mającą centrum interesów życiowych w Niemczech, w okresie całego roku podatkowego, podlegają opodatkowaniu wyłącznie w Niemczech, zgodnie z umową o unikaniu podwójnego opodatkowania pomiędzy Polską a Niemcami.

Oddalenie skargi kasacyjnej w sprawie przyznania wsparcia finansowego producentom rolno-ogrodniczym, uznając ustalenia współposiadania gospodarstwa rolnego przez małżonków za zgodne z prawem oraz nie naruszające przepisów postępowania administracyjnego i materialnego.

Skarga kasacyjna podnosiła niewłaściwą wykładnię prawa materialnego i proceduralnego, co miało prowadzić do niezasadnego zwrotu środków unijnych. Naczelny Sąd Administracyjny nie znalazł jednak podstaw do jej uwzględnienia, uznając decyzję o zwrocie środków za zgodną z prawem.