Umowy dotyczące przeprowadzania wykładów, nawet gdy mają charakter autorski, zasadniczo nie mogą być kwalifikowane jako umowy o dzieło, lecz jako umowy o świadczenie usług, gdyż ich przedmiotem jest staranne działanie, a nie osiągnięcie indywidualnego, konkretnego rezultatu.
Umowy dotyczące przeprowadzenia wykładów, których celem jest przekazanie wiedzy, a nie osiągnięcie określonego, samoistnego rezultatu, należy kwalifikować jako umowy o świadczenie usług i podlegają one obowiązkowi ubezpieczenia zdrowotnego na podstawie przepisów dotyczących zlecenia.
Decyzja administracyjna o odmowie ustalenia warunków zabudowy, nawet w przypadku inwestycji już zrealizowanej, nie narusza rażąco prawa, o ile została wydana w oparciu o prawidłowo zebrany materiał dowodowy i z zachowaniem wymogów przepisów o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym. Rażące naruszenie prawa w rozumieniu art. 156 § 1 pkt 2 K.p.a. nie może być interpretowane rozszerzająco i dotyczy
Decyzja o warunkach zabudowy powinna być wydana na podstawie prawidłowo sporządzonej analizy urbanistyczno-architektonicznej, spełniającej warunki określone w art. 61 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym, a przepisy rozporządzenia dotyczące warunków technicznych są hetyczne dopiero na etapie zatwierdzania projektu budowlanego.
Decyzja o lokalizacji inwestycji celu publicznego, dotycząca obiektu infrastruktury telekomunikacyjnej, jest zgodna z prawem, jeśli precyzyjnie określa ilość anten, zakres promieniowania elektromagnetycznego i ich kierunki, a brak bezpośredniego wskazania mocy anten (EIRP) może zostać uznany za nieistotny, jeśli dokumentacja techniczna pozwala na ocenę wpływu inwestycji na środowisko.
W postępowaniach z zakresu nadzoru budowlanego, które zgodnie z ustawą mogą być wszczynane jedynie z urzędu, organ administracji publicznej ma prawo wydać postanowienie o odmowie wszczęcia postępowania na podstawie art. 61a § 1 K.p.a., gdy wniosek o wszczęcie takiego postępowania pochodzi od strony.
Uchylenie zaświadczenia A1 przez polski organ rentowy w przypadku stwierdzenia niezgodności deklarowanego miejsca świadczenia pracy z rzeczywistymi warunkami zatrudnienia nie wymaga wcześniejszego uzgodnienia z instytucją innego państwa członkowskiego, lecz wiąże się z obowiązkiem poinformowania jej o zmianie ustawodawstwa, co nie narusza prawa unijnego dotyczącego koordynacji systemów zabezpieczenia
Umowy cywilnoprawne dotyczące przeprowadzania zajęć, takie jak wykłady, nie mogą być kwalifikowane jako umowy o dzieło, gdy ich przedmiotem jest przekazanie wiedzy i nie powstaje w wyniku ich realizacji samoistny i autonomiczny rezultat, charakterystyczny dla dzieła w rozumieniu Kodeksu cywilnego.
Umowy dotyczące przeprowadzania wykładów i zajęć dydaktycznych, nawet gdy są bardzo zindywidualizowane i twórcze, nie spełniają warunków kwalifikujących je jako umowy o dzieło, a należy je uznać za umowy o świadczenie usług, co determinuje obowiązek ubezpieczenia zdrowotnego na podstawie przepisów dotyczących zleceń.
Umowy o prowadzenie zajęć edukacyjnych, nawet jeśli wykłady są dostosowane do indywidualnych potrzeb i zawierają elementy twórcze, nie kwalifikują się jako umowy o dzieło, lecz jako umowy o świadczenie usług, gdyż ich celem jest przekazanie wiedzy, a nie stworzenie zindywidualizowanego utworu.
Umowy, których przedmiotem jest przeprowadzenie zajęć o charakterze edukacyjnym, przekazujące określoną wiedzę uczestnikom, powinny być kwalifikowane jako umowy o świadczenie usług, a nie jako umowy o dzieło, z uwagi na brak możliwości z góry określenia indywidualnego rezultatu.
Inwestycją celu publicznego jest rozbudowa sieci uzbrojenia terenu, w tym sieci energetycznych, o ile spełnia funkcje zaspokajania potrzeb społeczności lokalnej, nawet jeśli bezpośrednio przynosi korzyści pojedynczym deweloperom. Zapewnienie dostępu do podstawowych mediów, takich jak energia elektryczna, jest realizacją fundamentalnych zadań gminy.
Informacje o nagrodach przyznanych pracownikom pełniącym funkcje publiczne w jednostkach sektora publicznego podlegają ujawnieniu jako informacje publiczne proste, chyba że dotyczą pracowników niepełniących funkcji publicznych, chroniących ich prywatność.
Organ odwoławczy może uchylić decyzję organu I instancji i przekazać sprawę do ponownego rozpatrzenia, gdy zakres koniecznych ustaleń faktycznych wykracza poza możliwości postępowania uzupełniającego przeprowadzanego przez organ odwoławczy, co zapewnia należyte przestrzeganie zasady dwuinstancyjności postępowania administracyjnego.
Odmowa zawarcia umowy o dofinansowanie podjęta na podstawie art. 61 ust. 4 ustawy wdrożeniowej nie uprawnia do wniesienia protestu; w przypadku wniesienia niedopuszczalnego protestu, organy administracyjne mają prawo pozostawić go bez rozpatrzenia, co nie podlega zaskarżeniu do sądu administracyjnego.
Operat wodnoprawny może być uznany za informację publiczną podlegającą udostępnieniu na podstawie ustawy o dostępie do informacji publicznej, w szczególności gdy dotyczy działań organów administracji wykonujących funkcje publiczne. Organ jest zobowiązany prawidłowo ustalić, czy dana informacja ma charakter publiczny i wskazać właściwą podstawę prawną do jej udostępnienia.
Przy dokonywaniu aktualizacji kwoty dotacji oświatowej organy administracyjne muszą stosować precyzyjną metodologię zgodną z przepisami prawa o finansowaniu zadań oświatowych, uwzględniając poprawność ustaleń dotyczących liczby dzieci oraz kosztów wspólnych, a sądy mają obowiązek dokładnej analizy zarzutów i dowodów w ramach badania legalności działań organów.
Sąd może ustalić wysokość opłaty za użytkowanie wieczyste na podstawie wartości rynkowej nieruchomości określonej operatem szacunkowym, nawet jeśli strona kwestionuje ocenę infrastruktury i stan środowiskowy nieruchomości, o ile zarzuty nie znajdują potwierdzenia w materiałach dowodowych.
Bezczynność organu administracji publicznej w formie braku podjęcia działań wymaganych przez prawo, szczególnie gdy dotyczy to wniosku prokuratora o wszczęcie postępowania, może być uznana za rażące naruszenie prawa w sytuacji, gdy organ nie podejmuje żadnych czynności w wymaganym terminie ani nie przekazuje sprawy do właściwego organu.
W przypadku, gdy Trybunał Konstytucyjny uznał przepis prawa za niezgodny z Konstytucją, sądy nie mogą stosować tego przepisu w indywidualnych sprawach, nawet jeśli formalnie nie został on uchylony przez ustawodawcę. Zachowanie wyroku Trybunału Konstytucyjnego wymaga zrekonstruowania normy prawnej w sposób zgodny z Konstytucją i z wyrokiem Trybunału.
Brak możliwości repatriacji zmarłego właściciela wskutek działań wojennych spełnia przesłanki 'pozostawienia nieruchomości poza obecnymi granicami Rzeczypospolitej Polskiej', uprawniając jego spadkobierców do rekompensaty na podstawie ustawy z 8 lipca 2005 r., nawet bez fizycznego powrotu na terytorium Polski w powojennych granicach.
Klauzule indeksacyjne, które nie spełniają wymogu transparentności i pozwalają bankowi jednostronnie kształtować wysokość świadczeń stron, są abuzywne i skutkują nieważnością umowy. Z tych klauzul wynikają roszczenia konsumenta o zwrot świadczeń, a prawo zatrzymania nie znajdzie zastosowania do świadczeń pieniężnych.
Odmowa zawarcia umowy o dofinansowanie stanowi akt podjęty na podstawie bezpośrednio działającej normy prawnej i może być zaskarżona do sądu administracyjnego na podstawie art. 3 § 2 pkt 4 p.p.s.a, nawet gdy nie przewidziano możliwości złożenia protestu.
Podmiot zobowiązany do udostępnienia informacji publicznej nie może odmówić przekazania informacji na podstawie subiektywnych motywacji wnioskodawcy, ani na podstawie ich przeznaczenia do celów prywatnych. Obowiązek udostępnienia informacji publicznej dotyczy każdego, niezależnie od jego interesu w uzyskaniu tej informacji.