Świadomość beneficjenta dotycząca nienależnego pobrania świadczeń ma kluczowe znaczenie dla ustalenia obowiązku ich zwrotu; w przypadku niepełnego pouczenia ze strony organów, pobranie środków niekoniecznie musi być uznane za nienależne.

Zgłoszenie znaku towarowego w złej wierze oznacza zgłoszenie w celu blokowania konkurenta, a nie w intencji uzyskania rzeczywistej ochrony prawnej, co stanowi podstawę do unieważnienia decyzji o udzieleniu prawa ochronnego.

Dla prawidłowego ustalenia istnienia obowiązku zwrotu nienależnie pobranego świadczenia decydujące znaczenie ma świadomość osoby pobierającej świadczenie co do okoliczności wpływających na jego nienależność, w tym właściwe pouczenie o zasadach pobierania świadczeń z funduszu alimentacyjnego (art. 23 u.p.o.u.a.).

Faktyczne zakończenie rekultywacji gruntu oraz zaprzestanie jego wykorzystywania do celów gospodarczych są decydujące dla zmiany stawki opodatkowania tego gruntu, niezależnie od formalnego potwierdzenia tego faktu przez decyzję starosty.

Innowacyjność produktowa wymagana do uzyskania wsparcia w ramach programów unijnych musi obejmować rzeczywistą nowość na rynku, a wprowadzenie produktu do sprzedaży bez znaczących innowacji może prowadzić do odmowy dofinansowania projektu.

Świadczenia z funduszu alimentacyjnego pobrane jednocześnie ze świadczeniami alimentacyjnymi uzyskanymi z innego źródła mogą być uznane za nienależne tylko wtedy, gdy świadczeniobiorca działał w złej wierze, będąc świadomym nieuprawnionego charakteru pobranego świadczenia.

Postanowienia umowy kredytu hipotecznego indeksowanego do waluty obcej, które umożliwiają bankowi jednostronne ustalanie kursu walutowego, są abuzywne, a ich eliminacja skutkuje nieważnością całej umowy i powstaniem obowiązku zwrotu nienależnie spełnionych świadczeń.

Wyrok sądu arbitrażowego, choć może być przedmiotem postępowania o uchylenie, nie jest objęty tajemnicą Prokuratorii Generalnej i podlega udostępnieniu jako informacja publiczna, ponieważ nie stanowi dokumentu stanowiącego podstawę czynności dokonanych przez Prokuratorię Generalną związanych z zastępstwem.

Podział gospodarstwa rolnego na mniejsze jednostki i ich formalna niezależność nie są wystarczające do uzyskania płatności, jeśli faktycznie warunki działania tych jednostek zostały stworzone sztucznie w sposób sprzeczny z celami unijnego prawodawstwa rolnego.

Dla skorzystania ze zwolnienia podatkowego od darowizn wystarczające jest udokumentowanie przekazania środków pieniężnych na rachunek techniczny obdarowanego, służący spłacie jego kredytu, gdyż również taki sposób przekazywania darowizny spełnia warunki ustawowe zwolnienia określone w art. 4a ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku od spadków i darowizn.

Ważny interes podatnika oraz interes publiczny, określone w art. 270 § 1 Ordynacji podatkowej, stanowią klauzule generalne odsyłające do ocen pozaprawnych. Ich zastosowanie wymaga zrównoważenia zasad terminowego płacenia podatków z wyjątkiem dotyczącym indywidualnych ulg podatkowych, uwzględniając możliwość, że dochodzenie należności może generować większe koszty niż ich umorzenie.

Warunek przyznania płatności związanych do powierzchni uprawy ziemniaków skrobiowych, polegający na zawarciu umowy z podmiotem, którego przedmiot działalności obejmuje wytwarzanie skrobi lub wyrobów skrobiowych, musi być spełniony na dzień jej zawarcia, niezależnie od późniejszych zmian w rejestrze działalności kontrahenta.

Wyroki trybunałów arbitrażowych, kończące postępowania, nie są dokumentami objętymi tajemnicą Prokuratorii Generalnej Rzeczypospolitej Polskiej i nie podlegają ograniczeniom w dostępie jako informacje publiczne, nawet jeśli podjęto działania prawne o ich uchylenie.

Terminu rozpatrzenia skargi dotyczącej przetwarzania danych osobowych regulowanego przez RODO, należy szukać w art. 78 ust. 2 RODO, co ustanawia go jako szczególny termin w świetle art. 35 § 4 k.p.a., a jego przekroczenie może stanowić podstawę dla skargi o bezczynność.

Pomoc de minimis w rolnictwie może być przyznana w części nieprzekraczającej limitu 20,000 euro, a odmowa przyznania pomocy w całości, gdy łączna wnioskowana kwota przekracza ten limit, nie znajduje podstaw w przepisach rozporządzenia Komisji (UE) nr 1408/2013.

Przyznanie pomocy de minimis powinno być ograniczone do maksymalnego pułapu określonego w przepisach, a organy administracyjne mają obowiązek dokonania korekty wniosku, jeśli przekracza on określony limit, aby pomoc mogła zostać przyznana do dozwolonego pułapu.

Zgodnie z art. 122 Ordynacji podatkowej, w toku postępowania organy podatkowe zobowiązane są podejmować wszelkie niezbędne działania w celu dokładnego wyjaśnienia stanu faktycznego oraz załatwienia sprawy, przy czym zasada prawdy obiektywnej nakłada na nie obowiązek zgromadzenia materiału dowodowego i ustalenia stanu faktycznego zgodnego z rzeczywistością.

Dokumenty wewnętrzne, które mają charakter roboczy lub doradczy i nie mają bezpośredniego wpływu na prawa i obowiązki osób trzecich, nie stanowią informacji publicznej podlegającej udostępnieniu na podstawie ustawy o dostępie do informacji publicznej.

Ustawa nie nakłada na żadne podmioty zobowiązane do udzielania informacji publicznej obowiązku nagrywania przebiegu posiedzeń, wobec czego nie nakłada też obowiązku udostępniania informacji na nośniku teleinformatycznym. Tak więc adresat wniosku o udostępnienie informacji publicznej dotyczącej przebiegu posiedzenia organu kolegialnego wypełnia obowiązek udzielenia takiej informacji poprzez udostępnienie

Umorzenie zaległości podatkowych na podstawie art. 67a § 1 Ordynacji podatkowej możliwe jest jedynie w sytuacji, gdy organ podatkowy stwierdzi wystąpienie jednej z przesłanek – ważnego interesu podatnika lub interesu publicznego. Stwierdzenie tych przesłanek otwiera możliwość rozważenia zakresu zastosowania ulgi, lecz nie oznacza automatycznego jej przyznania.

Przy wydawaniu decyzji o umorzeniu należności z tytułu składek na ubezpieczenia społeczne organ musi właściwie przeprowadzić postępowanie dowodowe i wyjaśnić okoliczności istotne dla oceny spełnienia przesłanek umorzenia tych należności, co powinno być odzwierciedlone w uzasadnieniu decyzji zgodnie z wymaganiami art. 107 § 3 k.p.a.

Działania agrotechniczne na gruntach rolnych muszą spełniać konkretne wymogi dbałości o grunt określone w przepisach unijnych i krajowych, aby uzyskać płatności w ramach systemów wsparcia bezpośredniego. Nieuzasadnione podważenie tych wymogów nie może zostać uwzględnione przez sąd administracyjny.

Nie jest przeszkodą do przyznania świadczenia pielęgnacyjnego fakt istnienia innych członków rodziny zobowiązanych alimentacyjnie, o ile istnieje faktyczny związek przyczynowo-skutkowy pomiędzy rezygnacją z zatrudnienia a koniecznością sprawowania opieki nad osobą niepełnosprawną.

Uchwały rady gminy jako akty prawa miejscowego muszą mieścić się w granicach upoważnienia ustawowego i nie mogą wprowadzać czynników podwyższających lub obniżających czynsz, które nie wynikają z wartości użytkowej lokali, co naruszałoby art. 7 ustawy o ochronie praw lokatorów oraz zasadę równości z art. 32 Konstytucji RP.