1. Dokonując wykładni art. 135 p.p.s.a. zauważyć należy, że sąd stosuje przewidziane ustawą środki w celu usunięcia naruszenia prawa np. w stosunku do decyzji administracyjnych obu instancji (a zatem podjętych w granicach sprawy, której dotyczy skarga), jeżeli jest to niezbędne dla końcowego jej załatwienia, niezależnie od tego, czy skarżący na etapie postępowania odwoławczego zaskarżył decyzję pierwszoinstancyjną

Prawo do rekompensaty wynikające z ustawy zabużańskiej przysługuje zarówno właścicielom nieruchomości na dzień 1 września 1939 r., jak i spadkobiercom oraz nabywcom tych nieruchomości po wybuchu II wojny światowej, jeśli spełniają łącznie przesłanki przewidziane w ustawie.

Instytucje systemu rozwoju, realizujące zadania publiczne poprzez zarządzanie majątkiem publicznym lub wykonywanie zadań powierzonych przez organy administracji, są zobowiązane do udostępniania informacji publicznej, gdyż działają w sferze funkcji publicznych analogicznie do organów administracji publicznej.

W przypadku ustalania ekwiwalentu pieniężnego za niewykorzystany urlop wypoczynkowy lub dodatkowy, 'zasady' oznaczają ogólne normy prawne determinujące prawo do urlopu i do ekwiwalentu, a nie konkretną metodę obliczania wysokości tego ekwiwalentu.

Przepisy o charakterze intertemporalnym dotyczące obliczania ekwiwalentu pieniężnego za niewykorzystany urlop wypoczynkowy lub dodatkowy powinny być interpretowane z uwzględnieniem wyroków Trybunału Konstytucyjnego oraz konstytucyjnej zasady powszechnej mocy obowiązującej tych wyroków, co implikuje wyłączenie zastosowania niekonstytucyjnych współczynników obliczeniowych, ustanowionych w ustawach przed

Pozbawienie strony możliwości obrony jej praw, poprzez niewłaściwe powiadomienie o posiedzeniu niejawnym i nieumożliwienie złożenia stanowiska przed sądem, skutkuje nieważnością postępowania sądowoadministracyjnego zgodnie z art. 183 § 2 pkt 5 p.p.s.a., co jest podstawą do uchylenia wyroku i przekazania sprawy do ponownego rozpoznania.

Wniosek o zawezwanie do próby ugodowej nie przerywa biegu przedawnienia, jeśli jego celem nie jest rzeczywiste dochodzenie roszczenia, lecz jedynie wydłużenie okresu jego zaskarżalności. Każde kolejne zawezwanie do próby ugodowej wymaga oceny pod kątem realnych przesłanek prowadzących do zawarcia ugody, a jego skutek nie wynika automatycznie z samego faktu złożenia wniosku.

Decyzja nakazująca rozbiórkę obiektu budowlanego powinna być skierowana do właściwego podmiotu, którego należy ustalić z uwzględnieniem tego, kto był inwestorem obiektu oraz czy obiekt jest trwale związany z gruntem. Brak wyjaśnienia tych okoliczności stanowi naruszenie przepisów postępowania administracyjnego.

Adresatem decyzji o nakazie rozbiórki obiektu budowlanego powinien być inwestor, właściciel lub zarządca, przy czym wybór adresata musi być dokonany zgodnie z posiadanym przez niego tytułem prawnym umożliwiającym wykonanie decyzji.

Organy administracyjne nakładające obowiązek rozbiórki obiektu budowlanego muszą dokładnie ustalić status prawny obiektu oraz adresata decyzji, uwzględniając, kto był inwestorem oraz czy istnieje związek obiektu z gruntem.

Przejście części zakładu pracy na innego pracodawcę w trybie art. 231 k.p. wyklucza możliwość rozwiązania stosunku pracy pod pretekstem likwidacji pracodawcy, a nowy pracodawca odpowiada za wszelkie zobowiązania wynikające z niezgodnego z prawem rozwiązania stosunku pracy przez poprzednika.

Członek zarządu po powołaniu go w skład zarządu spółki ma obowiązek zapoznać się z jej stanem finansowym, analizować go na bieżąco i w przypadku, gdy zachodzą ku temu przesłanki złożyć wniosek o ogłoszenie upadłości, aby uchronić się przed odpowiedzialnością za długi tej spółki. Z biernej postawy, czy też niedbalstwa członka zarządu, nie można wywodzić podstaw do zwolnienia z odpowiedzialności za zaległości

Decyzja o warunkach zabudowy powinna dotyczyć całej działki ewidencyjnej, a nie jej fragmentu, chyba że wyjątkowe okoliczności uzasadniają inaczej.

Obowiązek określenia minimalnej liczby miejsc do parkowania w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego, w tym miejsc dla pojazdów zaopatrzonych w kartę parkingową, dotyczy tylko tych obszarów, które są przeznaczone pod drogi publiczne lub na których przewiduje się strefy zamieszkania czy strefy ruchu.

W procesie interpretacji przepisów dotyczących zasad ustalania ekwiwalentu pieniężnego za niewykorzystany urlop wypoczynkowy niezbędne jest odróżnienie ogólnych norm prawnych kształtujących prawo do urlopu i ekwiwalentu za niewykorzystany urlop od przepisów szczegółowych definiujących metody obliczania jego wysokości.

W ocenie wpływu instalacji radiokomunikacyjnych na środowisko decydująca jest analiza równoważnej mocy promieniowanej izotropowo wyznaczanej dla pojedynczej anteny, nie zaś sumowanie mocy z kilku anten wchodzących w skład instalacji.

W przypadku zbiegu uprawnień do świadczenia pielęgnacyjnego i specjalnego zasiłku opiekuńczego, osoba uprawniona może wybrać tylko jedno z tych świadczeń, a prawo do świadczenia pielęgnacyjnego ustala się od miesiąca, w którym wpłynął wniosek.

Dopuszczenie się przez organ administracji skarbowej przewlekłości w prowadzeniu postępowania odwoławczego w przedmiocie podatku VAT, z rażącym naruszeniem prawa, poprzez systematyczne niewydawanie decyzji w terminach, uzasadnia przyznanie stronie odszkodowania oraz zasądzenie kosztów postępowania.

W przypadku zmiany projektu budowlanego, w sytuacji gdy pierwotne pozwolenie na budowę zostało anulowane, zakres decyzji zatwierdzającej projekt zamienny powinien uwzględniać aktualne przepisy prawa, z uwzględnieniem szczególnych uwarunkowań wynikających z wcześniej wydanych decyzji, które były zgodne z obowiązującymi wówczas przepisami, nawet jeżeli te przepisy obecnie nie przewidują takich rozwiązań

Uchwała miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego uchwalona przez organ gminy, jeśli jest zgodna z obowiązującym studium i nie ingeruje nadmiernie w prawo własności, nie narusza prawa nawet, jeśli w wyniku jej realizacji utrzymana zostaje funkcja produkcyjno-usługowa działki sąsiedniej, jeśli działka ta była uprzednio wykorzystywana w taki sposób.

Organy administracji są związane decyzją lokalizacyjną inwestycji i nie mogą modyfikować jej ustaleń w ramach rozpatrywania wniosku o pozwolenie na budowę, a realizacja inwestycji celu publicznego może uzasadniać ograniczenie prawa własności prywatnej, jeżeli jest zgodna z zasadą proporcjonalności oraz wynika ze znaczącego interesu publicznego.

W przypadku wykazania błędu technicznego w przeliczeniu uczniów i naliczeniu subwencji oświatowej dla jednostki samorządu terytorialnego, minister właściwy do spraw finansów publicznych jest uprawniony do żądania zwrotu przez samorząd nienależnie otrzymanej kwoty, niezależnie od przyczyn powstania błędnego naliczenia.

W sprawach dotyczących naruszenia stosunków wodnych, celem prawidłowego ustalenia stanu faktycznego i oceny skutków działań, organy administracji powinny korzystać z opinii biegłych posiadających specjalistyczną wiedzę z zakresu hydrologii i gospodarki wodnej. Brak takiej opinii może skutkować wadliwością postępowania i koniecznością jego ponownego przeprowadzenia.

Organ powinien przedstawić w decyzji chronologię zdarzeń i ocenić w pierwszym rzędzie, czy w sprawie doszło do instrumentalnego wszczęcia postępowania karnego skarbowego w celu zawieszenia biegu terminu przedawnienia zobowiązania podatkowego, aby następnie sąd administracyjny miał podstawę przeprowadzenia kontroli legalności zaskarżonej decyzji, w tym do oceny czy w sprawie doszło do przedawniania