Pozostawienie wniosku bez rozpatrzenia na podstawie art. 23 ust. 5 ustawy o rozwoju lokalnym może być uznane za czynność z zakresu administracji publicznej, jeżeli dotyczy braków formalnych wniosku. Jeżeli wezwanie do uzupełnienia obejmuje kwestie merytoryczne, to zastosowanie tego trybu jest bezzasadne.

Decyzja ostateczna o pozwoleniu na użytkowanie budynku mieszkalnego nie może być zmieniana ani rozszerzana w trybie przewidzianym w art. 155 Kodeksu postępowania administracyjnego.

Decyzje o udzieleniu pozwolenia na użytkowanie, wydane na podstawie art. 59 ust. 1 i 3 Prawa budowlanego, nie mogą być modyfikowane ani rozszerzane w trybie art. 155 Kodeksu postępowania administracyjnego, gdyż postępowanie z art. 155 K.p.a. nie przewiduje ponownego rozpoznania spraw zakończonych decyzją ostateczną ani rozszerzenia ich zakresu.

Opuszczenie miejsca pobytu stałego, uzasadniające wydanie decyzji o wymeldowaniu, wymaga zarówno elementu faktycznego w postaci stałego nieprzebywania w mieszkaniu, jak i elementu wolicjonalnego, związanej z dobrowolnością zmiany miejsca pobytu, gdzie decyzja o wymeldowaniu jest decyzją związaną, nie pozostawiającą organom administracji luzu decyzji w przypadku stwierdzenia zaistnienia przesłanek opuszczenia

Organ powinien przedstawić w decyzji chronologię zdarzeń i ocenić w pierwszym rzędzie, czy w sprawie doszło do instrumentalnego wszczęcia postępowania karnego skarbowego w celu zawieszenia biegu terminu przedawnienia zobowiązania podatkowego, aby następnie sąd administracyjny miał podstawę przeprowadzenia kontroli legalności zaskarżonej decyzji, w tym do oceny czy w sprawie doszło do przedawniania

Uchwalenie zmiany studium zagospodarowania przestrzennego, które ogranicza możliwość zabudowy nieruchomości poprzez kwalifikację ich jako tereny zieleni urządzonej, nie narusza prawa własności jeżeli jest uzasadnione interesem publicznym oraz zachowaniem ładu przestrzennego i zrównoważonego rozwoju.

Zarząd województwa, przed wydaniem decyzji o odmowie przyznania pomocy finansowej, jest zobowiązany do wezwania strony do usunięcia braków formalnych, a brak takich działań stanowi istotne uchybienie proceduralne.

Opuszczenie miejsca pobytu stałego uzasadniające wymeldowanie na podstawie art. 35 ustawy o ewidencji ludności musi obejmować zarówno faktyczne stałe nieprzebywanie w mieszkaniu, jak i dobrowolność tej czynności, chyba że opuszczenie lokalu jest wynikiem zastosowania przymusu zgodnie z prawomocnymi wyrokami sądów powszechnych lub orzeczeniami właściwych organów administracji publicznej.

Podstawę wynagrodzenia pracownika oddelegowanego na drugą kadencję związkową, bez powrotu do wykonywania pracy, powinny stanowić te same składniki, które ustalono przy pierwszym zwolnieniu, aby zapewnić stabilność finansową i godne warunki pełnienia funkcji związkowej.

Zasiłek chorobowy nie przysługuje z tytułu niezdolności do pracy, która powstała w trakcie trwania ubezpieczenia chorobowego z innego tytułu, jeśli osoba po ustaniu tego tytułu kontynuuje działalność stanowiącą nowy tytuł do ubezpieczenia chorobowego.

Przesłanki zastosowania zabezpieczenia zobowiązań podatkowych wynikają z uzasadnionej obawy niewykonania tychże zobowiązań przez podatnika. Organ podatkowy działał w ramach prawa dokonując zabezpieczenia, uwzględniając zaniżenie i zawyżenie podatków na podstawie fikcyjnych faktur.

Zarządzenie Prezydenta Miasta w sprawie zasad technicznej organizacji posiedzeń komisji i sesji Rady Miasta, nakładające obowiązki w kontekście zapobiegania COVID-19, wykracza poza upoważnienie wynikające z art. 31 ustawy o samorządzie gminnym, gdyż nie dotyczy ono „bieżących spraw gminy” i nie może stanowić samodzielnej podstawy prawnej do wprowadzenia unormowań o charakterze powszechnie obowiązującym

Pracownikom, którzy na koszt własny podnieśli kwalifikacje potrzebne na danym stanowisku pracy, przysługuje roszczenie o wzrost wynagrodzenia, jeśli regulamin wynagradzania to przewiduje, a brak precyzyjnych zapisów w regulaminie nie może obciążać pracownika.

W przypadku, gdy jeden z rodziców dziecka przebywa w kraju, gdzie mają zastosowanie unijne przepisy o koordynacji systemów zabezpieczenia społecznego, polskie świadczenia wychowawcze przyznane i wypłacone mogą zostać uznane za nienależnie pobrane, jeśli decyzja przyznająca te świadczenia zostanie uchylona z powodu zastosowania przepisów o koordynacji.

Zaniechanie właściwego organu w postaci niepowiadomienia byłego właściciela o zamiarze użycia wywłaszczonej nieruchomości na inny cel niż określony w decyzji o wywłaszczeniu stanowi delikt, który skutkuje odpowiedzialnością odszkodowawczą Skarbu Państwa, a utrata możliwości zwrotu wywłaszczonej nieruchomości może stanowić szkodę, za którą odpowiada Skarb Państwa.

Kredytobiorca ma interes prawny w ustaleniu nieważności umowy kredytu hipotecznego, gdy klauzule dotyczące mechanizmu waloryzacji nie były indywidualnie uzgodnione i kształtują prawa oraz obowiązki konsumenta w sposób sprzeczny z dobrymi obyczajami, rażąco naruszając jego interesy, a umowa nie może być utrzymana po eliminacji tych klauzul.

Oczywisty błąd w rozumieniu art. 4 rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) nr 809/2014 występuje jedynie wtedy, gdy z treści samego wniosku i niebudzących wątpliwości okoliczności towarzyszących wynika, że jego treść powinna być inna, a jego wykrycie nie powinno wymagać pogłębionej analizy merytorycznej.

Regionalne Izby Obrachunkowe nie posiadają kompetencji do nadzoru nad uchwałami rad gmin w sprawie zasad i trybu przeprowadzania konsultacji społecznych dotyczących budżetu obywatelskiego; takie uchwały podlegają nadzorowi wojewody.

Prawomocne orzeczenie sądu, które wiążąco rozstrzyga kwestie własnościowe, wiąże nie tylko strony postępowania, ale także inne sądy, organy państwowe i organy administracji publicznej, co uniemożliwia późniejsze kwestionowanie przyznanych praw w decyzjach administracyjnych.

Umowy wsparcia finansowego zawarte przez jednostki samorządu terytorialnego, które wywołują skutki ekonomiczne podobne do kredytu lub pożyczki, powinny być uwzględniane w wieloletniej prognozie finansowej jako zobowiązania dłużne, zgodnie z przepisami o finansach publicznych.

Decyzja ustalająca nienależnie pobrane płatności rolno-środowiskowo-klimatyczne, podjęta na podstawie art. 29 ust. 1 i 2 ustawy o ARiMR, stanowi odrębne postępowanie administracyjne od decyzji przyznającej płatność i może być stosowana bez konieczności wzruszania decyzji przyznającej płatności.

Aby stwierdzić, że decyzja reprywatyzacyjna została wydana z naruszeniem prawa ze względu na skutki rażąco sprzeczne z interesem społecznym, musi istnieć adekwatny związek przyczynowy między wydaną decyzją a tymi skutkami (art. 30 ust. 1 pkt 6 ustawy z dnia 9 marca 2017 r. o szczególnych zasadach usuwania skutków prawnych decyzji reprywatyzacyjnych)

Wydatki związane z zaspokojeniem roszczeń mniejszościowych akcjonariuszy spółki przejętej w związku z przymusowym wykupem akcji stanowią także dla spółki przejmującej koszty uzyskania przychodów w rozumieniu art. 15 ust. 1 u.p.d.o.p. jako wydatki poniesione na zachowanie źródła przychodów.

Rolnik ubiegający się o płatność ekologiczną musi wykazać, że zadeklarowana uprawa jest zgodna z rzeczywistym stanem faktycznym, a jakiekolwiek niezgodności w deklaracji mogą skutkować odmową przyznania płatności.