Zgodnie z art. 37 ust. 1 pkt 2 prawa budowlanego z 1974 r., decyzja o rozbiórce obiektu budowlanego w postępowaniu legalizacyjnym powinna być oparta na wykazaniu, że naruszenie przepisów budowlanych powoduje realne niebezpieczeństwo dla życia lub zdrowia osób przebywających w pobliżu obiektu lub realne niebezpieczeństwo powstania szkody w mieniu. Przesłanka ta stanowi warunek konieczny do podjęcia

Zasada czynnego udziału strony w każdym stadium postępowania podatkowego, uznawana za jedną z kluczowych gwarancji realizacji zasady prawdy materialnej i zebrania pełnego materiału dowodowego. Naruszenie tej zasady może prowadzić do uchylenia decyzji podatkowej.

1. Sporządzający skargę kasacyjną ma obowiązek połączenia poszczególnych zarzutów z argumentami uzasadnienia. Przepisy nie wprowadzają w tym zakresie szczególnych wymagań i skutek ten możliwy jest do osiągnięcia w dowolny sposób, jednak musi być możliwe względnie jednoznaczne przyporządkowanie poszczególnych argumentów do zarzutów, tak aby Naczelny Sąd Administracyjny mógł odnieść się do nich, rozpoznając

Rozpatrzenie zarzutów skargi do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego na postanowienie organu egzekucyjnego nie stanowi zagadnienia wstępnego w odniesieniu do rozpatrzenia zażalenia na postanowienie o udzieleniu przybicia wydanego przez ten sam organ.

O powstaniu przychodu podatkowego decyduje to, czy podatnik uzyskał rzeczywiste przysporzenie. Waloryzacja kaucji nie zmienia charakteru tego świadczenia, nadal pozostaje ono wyłącznie świadczeniem zwrotnym.

Sądy administracyjne, przy rozpatrywaniu skarg kasacyjnych w sprawach administracyjnych, nie uwzględniają przepisów prawa budowlanego, takich jak art. 3 pkt 20, ponieważ ich zadaniem jest kontrola zgodności postępowania administracyjnego z przepisami prawa materialnego i procesowego, a nie bezpośrednie stosowanie przepisów budowlanych.

Do zakwalifikowania gry do gier losowych wystarczy stwierdzenie wystąpienia w grze elementu losowości wpływającego bezpośrednio na wynik gry. W sytuacji, gdy wynik jakiegokolwiek etapu przedsięwzięcia jest przypadkowy, a więc niezależny od woli (wiedzy, zręczności) uczestnika gry, to należy przyjąć, że etap ten ma wpływ na ostateczny wynik gry, co przesądza o jej losowym charakterze. Całkowita lub

Gra na automacie jest uznawana za losową, jeśli jej wynik zależy w jakimkolwiek stopniu od przypadku, niezależnego od woli i umiejętności gracza, a nie wyłącznie od jego umiejętności. W tym kontekście, nawet częściowy element losowości w grze na automacie przesądza o jej losowym charakterze zgodnie z art. 2 ust. 1 ustawy o grach hazardowych.

Skoro z art. 13 § 1 pkt 1 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2018 r., poz. 800 ze zm., dalej: Ordynacja podatkowa) wynika, że organem podatkowym, stosownie do swojej właściwości, jako organem pierwszej instancji, jest zarówno naczelnik urzędu skarbowego jak i naczelnik urzędu celno-skarbowego, to należy przyjąć, że organem pierwszej instancji, o którym mowa w art. 239b §

Zasada swobody prowadzenia działalności gospodarczej nie ma nieograniczonego charakteru. Istnieje wiele rodzajów działalności gospodarczej podlegających ograniczeniom, a jedną z nich jest działalność polegająca na sprzedaży napojów alkoholowych, która obwarowana jest szeregiem ograniczeń wynikających z przepisów ustawy o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi.

Zgodnie z art. 87 ust. 2 ustawy o VAT, organ podatkowy ma prawo do dodatkowego weryfikowania zasadności zwrotu podatku VAT. Decyzja o przedłużeniu terminu zwrotu podatku musi być odpowiednio uzasadniona, wskazując konkretnie powód dla takiego działania i przedstawiając stronom, które okoliczności wzbudziły wątpliwości organu.

Sprzedaż nieruchomości przez osobę, która uprzednio wydzierżawiała tę nieruchomość na prowadzenie działalności rolniczej, może być uznana za działanie w ramach działalności gospodarczej. Odpłatna dzierżawa gruntu przez okres około 4 lat stanowi wykorzystywanie gruntu w sposób ciągły dla celów zarobkowych zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy o VAT. Działania te wykraczają poza zarząd majątkiem prywatnym

W sprawach dotyczących doręczenia dokumentów w postępowaniu administracyjnym, istotne jest ustalenie, czy naruszenie przepisów procesowych dotyczących doręczenia miało istotny wpływ na wynik sprawy i czy spowodowało negatywne skutki dla strony.

Zachowanie terminu do wniesienia podania o wznowienie postępowania nie może być oceniane wyłącznie przez pryzmat regulacji art. 49 k.p.a. uznającej obwieszczenie o decyzji za równoważne jej doręczeniu. Doręczenie decyzji ze skutkiem prawnym nie jest tożsame z dowiedzeniem się o okoliczności stanowiącej podstawę do wznowienia postępowania w rozumieniu art. 148 § 2 k.p.a.

Zgodnie z art. 3 pkt 1 ustawy o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami, kwalifikacja obiektu jako zabytku nieruchomego wymaga stwierdzenia jego wartości historycznej, artystycznej lub naukowej, co jest oceną opartą na obiektywnych i ugruntowanych kryteriach.

W świetle definicji odpadów zawartej w art. 3 ust. 1 pkt 6 ustawy o odpadach, istotnym kryterium kwalifikującym substancję lub przedmiot jako odpad jest fakt 'pozbycia się' tych substancji lub przedmiotów przez ich dotychczasowego posiadacza, co niekoniecznie oznacza utratę kontroli nad nimi, lecz zmianę sposobu ich wykorzystania, odmiennego od ich pierwotnego przeznaczenia.

Skarżący, kwestionując uchwałę organu gminy na podstawie art. 101 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym jest zobowiązany do wykazania, że zaskarżona uchwała narusza prawo i negatywnie wpływa na jego sferę prawnomaterialną, czyli pozbawia go pewnych uprawnień lub uniemożliwia ich realizację.

Prawo do sprzeciwu sumienia nie jest absolutne i podlega ograniczeniom wprowadzonym przez prawo krajowe. zgodnie z art. 206a ustawy o powszechnym obowiązku obrony RP. Osoba powołująca się na sprzeciw sumienia nie jest objęta przepisami dotyczącymi odmowy służby wojskowej, a decyzja administracyjna nakładająca na nią obowiązek świadczeń osobistych nie stanowi nadmiernej ingerencji w jej prawa wynikające

W przypadku rozstrzygania sprawy o nieważność decyzji administracyjnej, sąd musi skupić się na ocenie prawidłowości postępowania administracyjnego, które doprowadziło do jej wydania, a nie zasadności samej decyzji. Dodatkowe postępowanie wyjaśniające w takiej sprawie jest niepotrzebne, jeśli na podstawie zgromadzonych dokumentów można stwierdzić, że sporne kwestie zostały należycie wyjaśnione na etapie

Organom państwowej inspekcji sanitarnej, orzekającym o chorobach zawodowych, przysługuje prawo do weryfikacji materiału dowodowego, w tym orzeczeń lekarskich, oraz do krytycznej oceny danych dotyczących pracy pracownika, a także do wydawania decyzji o stwierdzeniu choroby zawodowej lub braku podstaw do jej stwierdzenia na podstawie przepisów art. 5 pkt 4a ustawy o państwowej inspekcji sanitarnej w

Aby na osobę trzecią można było skutecznie rozciągnąć odpowiedzialność za zaległości podatkowe i inne należności pierwotnego dłużnika, konieczne jest wydanie decyzji o jej odpowiedzialności w prawem przewidzianym terminie. Wynikające z art. 118 § 1 Ordynacji podatkowej ograniczenie czasowe prawa do wydania decyzji o odpowiedzialności osoby trzeciej należy rozważać w kategoriach przedawnienia prawa

Stwierdzenie nieważności decyzji o pozwoleniu na budowę ma bezpośredni wpływ na byt prawny decyzji o pozwoleniu na użytkowanie. Obie decyzje są ze sobą ściśle powiązane, jako że wydane są w ramach tego samego zamierzenia inwestycyjnego. Brak ważnego pozwolenia na budowę pociąga za sobą nieważność decyzji o pozwoleniu na użytkowanie. W przypadku stwierdzenia nieważności pozwolenia na budowę, nie można

W świetle art. 272 ust. 5 prawa wodnego, wysokość opłaty zmiennej za odprowadzanie wód opadowych lub roztopowych do systemów kanalizacji deszczowej lub systemu kanalizacji zbiorczej w granicach administracyjnych miasta powinna być ustalana jako iloczyn jednostkowej stawki opłaty, ilości odprowadzonych wód wyrażonej w m3 oraz kwartalnego okresu rozliczeniowego, z uwzględnieniem urządzeń do retencjonowania

Wysokość opłaty zmiennej za odprowadzanie wód opadowych lub roztopowych do systemów kanalizacji w granicach miasta jest zależna od faktycznej ilości odprowadzonych wód w danym okresie rozliczeniowym, co jest zgodne z zasadą, że opłata zmienna powiązana jest z rzeczywistym korzystaniem z wód. Interpretacja ta jest zgodna z art. 272 ust. 5 Prawa wodnego i dyrektywy 2000/60/WE Parlamentu Europejskiego