Na podstawie art. 27 § 1 pkt 3 ustawy z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (tekst jedn. Dz. U. z 2020 r., poz. 1427 ze zm.), tytuł wykonawczy nie zawiera w swej treści okresów nienaliczania odsetek za zwłokę od zaległości podatkowej, natomiast przedstawiona w tytule wykonawczym kwota odsetek do egzekucji powinna okresy te (z urzędu) uwzględniać.
Inne procedury, o których mowa w art. 184 ust. 1 pkt 2 ustawy o finansach publicznych, to także procedury określone w umowie między beneficjentem a instytucją zarządzającą projektem.
Prawidłowe ustalenie stanu faktycznego w sprawie o umorzenie zaległości w płatności opłaty abonamentowej wymaga od organu stosownie do art. 77 § 1 Kodeksu postępowania administracyjnego wyczerpującego zebrania materiału dowodowego oraz jego ocenę zgodnie z art. 80 tej ustawy w celu dokładnego ustalenia sytuacji osobistej i materialnej dłużnika i na tej podstawie zbadania, czy zaistniały przesłanki
W przypadku stwierdzenia nieprawidłowości w ewidencji gruntów i budynków, organ administracji publicznej nie może na podstawie wniosku strony, który ma węższy zakres, rozszerzyć zakresu przedmiotowego postępowania i dokonać aktualizacji innych informacji zawartych w ewidencji, które nie były objęte wnioskiem. W takiej sytuacji, organ powinien wszcząć z urzędu postępowanie w sprawie aktualizacji danych
Wierzyciel, będący jednocześnie organem egzekucyjnym, wszczyna postępowanie egzekucyjne z urzędu przez nadanie tytułowi wykonawczemu przez siebie wystawionemu klauzuli o skierowaniu tego tytułu do egzekucji administracyjnej. Połączenie w jednym podmiocie administracyjnoprawnym funkcji wierzyciela i organu egzekucyjnego powoduje, że organ egzekucyjny powinien znać z urzędu wysokość świadczeń do wyegzekwowania
1. Odsetki od zaległości podatkowej w podatku od towarów i usług posiadają taki sam charakter jak świadczenie główne: świadczenia unormowanego i realizowanego na prawnej zasadzie samoobliczenia. 2. Niedopuszczalną praktyką organu nadzoru jest "wyręczenie" wierzyciela i wydanie postanowienia uznającego zgłoszone przez skarżącego zarzuty za niedopuszczalne, podczas gdy niedopuszczalności takiej nie stwierdził
1. W ocenie statusu podmiotów biorących udział w przedsięwzięciu budowlanym, dla zastosowania mechanizmu odwrotnego obciążenia VAT, kluczowe jest zrozumienie roli, jaką pełnią w ramach realizacji usług budowlanych, a nie późniejsze rozliczenia finansowe. 2. Inwestorem jest podmiot zlecający wykonanie robót budowlanych i angażujący środki finansowe w projekt, natomiast podwykonawcą jest podmiot działający
1. Znaki towarowe, aby być chronione, muszą posiadać zdolność odróżniającą, która nie opiera się wyłącznie na oznaczeniach lub wskazówkach, które weszły do języka potocznego lub są zwyczajowo używane. 2. Zła wiara w momencie zgłoszenia znaku towarowego nie jest uzależniona wyłącznie od faktu używania lub nie używania danego znaku. 3. Rzeczywiste używanie znaku towarowego na rynku jest kluczowym kryterium
1. W sytuacji, gdy dziennikarz wykazuje, że jego działanie przy zbieraniu i wykorzystaniu materiałów prasowych było nakierowane na obronę społecznie uzasadnionego interesu oraz że zachował szczególną staranność i rzetelność, takie działanie jest uznawane za pozbawione bezprawności. 2. Ochrona wolności słowa obejmuje prawo do wypowiedzi, które mogą być odbierane jako obraźliwe lub kontrowersyjne, pod
W świetle przepisów art. 442 § 1 zdanie drugie k.c. i art. 442(1) § 2 k.c., roszczenie o naprawienie szkody wyrządzonej czynem niedozwolonym przedawnia się z upływem lat dziesięciu od dnia, w którym nastąpiło zdarzenie wyrządzające szkodę, niezależnie od chwili ujawnienia się szkody oraz od momentu, kiedy poszkodowany dowiedział się o szkodzie i o osobie zobowiązanej do jej naprawienia. W kontekście
Wolność wypowiedzi organów władzy wykonawczej nie usprawiedliwia naruszania dóbr osobistych przez przekazywanie nieprawdziwych informacji, a odpowiedź na krytykę prasową powinna być rzetelna i oparta na prawdziwej podstawie faktycznej.
W świetle art. 378 § 1 Kodeksu postępowania cywilnego, dla rozpoznania sprawy w instancji apelacyjnej wystarczające jest dokonanie przez sąd drugiej instancji określnych ustaleń faktycznych i oceny prawnej rozpatrywanego roszczenia, co może obejmować zaakceptowanie ustaleń i oceny prawnej przyjętych przez sąd pierwszej instancji. W przypadku oceny roszczenia z umowy gwarancyjnej, roszczenie wierzyciela
Opłaty stałej za pobór wód powierzchniowych nie ponosi się, jeśli pobór służy celom rolniczym lub leśnym, na potrzeby nawadniania gruntów lub upraw. Organ powinien urealniać ilość pobieranej wody na podstawie rzeczywistych warunków, a nie wyłącznie na podstawie maksymalnych ilości określonych w pozwoleniu wodnoprawnym.
Prawo do zwykłego korzystania z wód przysługuje nie tylko osobom fizycznym, ale także podmiotom instytucjonalnym, takim jak Państwowe Gospodarstwo Leśne Lasy Państwowe, o ile korzystanie z wody służy zaspokojeniu potrzeb własnego gospodarstwa domowego, a pobór wody mieści się w dozwolonych granicach.
Ekrany akustyczne, jeżeli nie są objęte pozwoleniem na budowę drogi, a mają być ustawiane przy drodze po jej zbudowaniu, wymagają oddzielnego pozwolenia na budowę, tak jak wszystkie inne obiekty budowlane i roboty budowlane niewymienione w art. 29 Prawa budowlanego.
Zgodnie z art. 10 ust. 1 ustawy wywłaszczeniowej, organy administracyjne w momencie wydawania orzeczeń wywłaszczeniowych mieli prawo podejmować decyzje dotyczące dostarczenia nieruchomości zamiennej na zasadzie "możliwości", a nie obowiązku, co umożliwiało podejmowanie decyzji w oparciu o uznaniowy charakter
Wykazanie zbędności wywłaszczonej nieruchomości na cel wywłaszczenia, zgodnie z art. 136 ust. 3 i art. 137 ust. 1 ustawy o gospodarce nieruchomościami, ogranicza się do oceny zrealizowania celu wywłaszczenia określonego w decyzji wywłaszczeniowej, nie zaś do zmian w sposobie użytkowania terenu po osiągnięciu tego celu.
Wynajem części powierzchni lokalu, w którym prowadzona jest działalność gospodarcza, nie zwalnia wynajmującego z pełnej odpowiedzialności za cały lokal, w tym za naruszenia przepisów prawnych, które mogą mieć miejsce na wynajętej powierzchni. Wynajmujący, jako posiadacz całego lokalu, nadal ma pełnię praw i obowiązków, a jego odpowiedzialność nie jest przenoszona na najemcę.
Właściciel wynajmowanego lokalu, w którym prowadzona jest działalność gastronomiczna lub handlowa z niezarejestrowanymi automatami do gier, jest zobowiązany do zapłacenia kary pieniężnej, niezależnie od ewentualnego podnajmu części powierzchni. Fakt podnajmu części powierzchni innemu podmiotowi, który umieścił w lokalu automaty do gier, nie zwalnia właściciela z odpowiedzialności jako posiadacza samoistnego
Grą losową, w rozumieniu ustawy o grach hazardowych, jest taka gra, w której wynik jest nieprzewidywalny dla gracza i nie istnieje strategia umożliwiająca wpłynięcie na wynik gry bez złamania zasad samej gry, co oznacza, że nieprzewidywalność wyniku gry należy oceniać przez pryzmat warunków standardowych, w jakich znajduje się grający, nie zaś przez pryzmat warunków szczególnych.
Urządzający gry na automatach poza kasynem gry, bez względu na to, czy legitymuje się koncesją, zezwoleniem, zgłoszeniem czy wymaganą rejestracją automatu lub urządzenia do gry podlega karze pieniężnej, o której mowa w art. 89 ust.1 pkt 2 u.g.h. Podmiotem, wobec którego może być egzekwowana odpowiedzialność jest każdy (osoba fizyczna, osoba prawna, jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej
W przypadku interpretacji przepisów prawa podatkowego, organ interpretacyjny ma obowiązek uwzględnić przepisy innych dziedzin prawa, które mogą wpływać na interpretację prawa podatkowego. Wszystkie normy prawne, które regulują elementy konstrukcyjne podatku, zalicza się do prawa podatkowego - nawet te, które nie znajdują się w ustawach podatkowych. Funkcja interpretacji indywidualnej jest gwarancyjna
Mające uproszczony charakter postępowanie, którego celem jest uprawdopodobnienie wystąpienia przesłanki z art. 22 § 2a O.p. nie może zastępować, postępowania dowodowego prowadzonego w postępowaniu w przedmiocie określenia wysokości zobowiązania podatkowego.
Przesłanką odrzucenia oferty na podstawie art. 149 ust. 1 pkt 7 ustawy o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych, jest niespełnienie przez świadczeniodawcę ubiegającego się o zawarcie umowy warunków merytorycznych określonych w przepisach prawa oraz warunków określonych przez Prezesa Funduszu na podstawie art. 146 ust. 1 pkt 3 tej ustawy.