Naczelny Sąd Administracyjny jest związany granicami skargi kasacyjnej, zgodnie z art. 183 § 1 ustawy prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi i nie jest uprawniony do samodzielnego dokonywania konkretyzacji zarzutów skargi, natomiast może ocenić zaskarżone orzeczenie wyłącznie w granicach przedstawionych we wniesionej skardze kasacyjnej.

W przypadku przewlekłego prowadzenia postępowania administracyjnego, z rażącym naruszeniem prawa, naruszona zostaje zasada rzetelnego procesu sądowego, a organy administracji publicznej winny dążyć do efektywnego i terminowego załatwienia sprawy z uwzględnieniem praw stron i uczestników procesu.

1. W procesie egzekucji administracyjnej świadczeń podatkowych, organ egzekucyjny, będący jednocześnie wierzycielem, powinien znać z urzędu wysokość świadczeń do wyegzekwowania, w tym odsetek od zaległości podatkowej. 2. Przejęcie przez organ nadzoru roli wierzyciela czy organu egzekucyjnego, i wydanie postanowienia o niedopuszczalności zarzutu, stanowi przekroczenie uprawnień i narusza zasadę dwuinstancyjności

Podatnik jest odpowiedzialny za samodzielne naliczanie i zapłacenie odsetek od zaległości podatkowej. Jednak podczas egzekucji administracyjnej świadczeń podatkowych, organ egzekucyjny, pełniący funkcję wierzyciela, powinien znać dokładną wysokość świadczeń do wyegzekwowania i uwzględnić przerwy w naliczaniu odsetek od zaległości podatkowej. Naruszenie tej zasady przez organ egzekucyjny musi być skorygowane

Granice skargi kasacyjnej są wyznaczane przez stronę skarżącą i powinny być precyzyjnie wskazane. Sąd nie może domniemywać granic skargi kasacyjnej ani uzupełniać wywodów strony, a jedynie badać naruszenie tych przepisów, które zostały wyraźnie wymienione w skardze kasacyjnej.

1. W postępowaniu egzekucyjnym w sprawie zaległości podatkowych, odsetki od tych zaległości mają ten sam charakter co główne świadczenie, a podatnik ma prawo wnieść zarzut, jeśli organ egzekucyjny nie uwzględni okresów przerwy w naliczaniu odsetek. 2. Wierzyciel jest jedynym podmiotem uprawnionym do stwierdzenia niedopuszczalności zgłoszonego zarzutu. Praktyka wyręczania wierzyciela przez organ nadzoru

Przepis art. 301 ust. 3 ustawy prawo ochrony środowiska ma zastosowanie wyłącznie w przypadku wnioskowania o zmianę wymiaru kary biegnącej, a nie do postępowania dotyczącego wymierzenia samej kary. Sąd administracyjny nie narusza tego przepisu, jeśli nie przeprowadza postępowania zmieniającego wymiar kary biegnącej, które nie było przedmiotem rozstrzygnięcia organu pierwszej instancji

Postępowanie w sprawie wydania zaświadczenia o pomocy de minimis stanowi rodzaj uproszczonego i w znacznym stopniu odformalizowanego postępowania o charakterze administracyjnym, w ramach którego organ jest zobowiązany do porównania treści żądania ze stanem rzeczy wynikającym z dokumentów będących w jego posiadaniu lub przedłożonych przez stronę. Wydanie zaświadczenia jest urzędowym potwierdzeniem określonych

Adekwatne i precyzyjne uzasadnienie zarzutów w kontekście stanu faktycznego sprawy jest kluczowe dla skuteczności skargi kasacyjnej.

Naruszenie zasad uczciwej konkurencji oraz równego traktowania wykonawców przy realizacji projektu finansowanego ze środków Unii Europejskiej, które wynika z niewystarczającej bezstronności i obiektywności w procesie oceny ofert i wyboru wykonawców, skutkuje koniecznością zwrotu przyznanych środków dofinansowania wraz z odsetkami na mocy przepisów ustawy o finansach publicznych.

1. Złożenie przez podatnika deklaracji podatkowej w związku z darowizną nie inicjuje automatycznie postępowania podatkowego na jego wniosek, lecz postępowanie takie powinno być wszczęte z urzędu na podstawie odpowiednich przepisów prawa podatkowego. 2. Decyzje podatkowe muszą opierać się na prawidłowo przeprowadzonym i zgodnym z prawem postępowaniu podatkowym; w przypadku braku takiego postępowania

Organ egzekucyjny powinien z urzędu uwzględnić prawnie istotne okoliczności wpływające na wysokość odsetek od zaległości podatkowych. Wierzyciel, będący też organem egzekucyjnym, ma prawo do decydowania o niedopuszczalności zgłoszonego zarzutu, jeżeli był on lub jest przedmiotem odrębnego postępowania. Niemniej jednak, organ nadzoru nie może zastępować wierzyciela lub organu egzekucyjnego, naruszając

1. Przekroczenie terminu załatwienia sprawy przez organ administracyjny nie jest samo w sobie rażącym naruszeniem prawa. Ocena, czy doszło do takiego naruszenia, zależy od indywidualnej oceny danej sprawy, uwzględniając kontekst i okoliczności. 2. Przyznanie sumy pieniężnej jako formy rekompensaty za bezczynność organu lub przewlekłość postępowania nie jest bezpośrednią konsekwencją stwierdzonej bezczynności

Obowiązek podatkowy samoistnego posiadacza wyłącza obowiązek podatkowy właściciela nieruchomości i gdy ta znajduje się w posiadaniu samoistnym, obowiązek podatkowy w zakresie podatku od nieruchomości ciąży nie na właścicielu nieruchomości, ale na jej posiadaczu. Posiadacz samoistny nieruchomości jest podatnikiem nawet, jeśli ujawnione w księdze wieczystej prawo własności przysługuje innej osobie niż

Naczelny Sąd Administracyjny orzeka w granicach przytoczonych w skardze kasacyjnej podstaw kasacyjnych i ich uzasadnienia, a więc bada wykładnię lub zastosowanie tylko tych przepisów prawa materialnego oraz naruszenie tylko tych przepisów postępowania, które zostały wskazane w skardze kasacyjnej. Naczelny Sąd Administracyjny nie może w żadnym zakresie rekonstruować lub uzupełniać podstaw kasacyjnych

Nie jest zgodne z zasadą proporcjonalności takie rozumienie art. 43 ust. 10 ustawy o VAT, które wyklucza możliwość rezygnacji ze zwolnienia z opodatkowania i wybór opodatkowania dostawy budynku, budowli lub ich części w treści aktu notarialnego mającego za przedmiot dostawę tej nieruchomości.

Podatnik podatku od towarów i usług ma prawo do obniżenia podatku należnego o 100% kwoty podatku naliczonego, o której stanowi art. 86 ust. 2 ustawy o VAT od wydatków związanych z nabyciem pojazdu samochodowego spełniającego warunki przewidziane w art. 86a ust. 4 pkt 2 w związku z ust. 9 ustawy o VAT oraz od wydatków związanych z jego eksploatacją także za okres od dnia jego nabycia do dnia dokonania

Podatnik ma prawo do uwzględnienia korekty faktury za okres rozliczeniowy, w którym uzyskał potwierdzenie jej otrzymania przez nabywcę towaru lub usługi, nawet jeśli potwierdzenie to uzyskał po terminie złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy. Jednak w przypadku wystąpienia wadliwości w korzystaniu z tego prawa, jak np. niezachowania terminu wynikającego z art. 29 ust. 4a ustawy

Organ egzekucyjny, będący jednocześnie wierzycielem w postępowaniu administracyjnym, ma obowiązek uwzględnienia okresów przerw w naliczaniu odsetek od zaległości podatkowych. Jest on również zobowiązany do wydania postanowienia o stwierdzeniu niedopuszczalności zgłoszonego zarzutu, jeżeli kwestionuje on wymagalność należności pieniężnej. Naruszenie tych zasad może skutkować naruszeniem zasady dwuinstancyjności

1. W procesie egzekucji administracyjnej świadczeń podatkowych, organ egzekucyjny ma obowiązek znać wysokość poddanych egzekucji odsetek od zaległości podatkowej. 2. Przyjęcie przez organ nadzoru roli wierzyciela, w tym stwierdzanie niedopuszczalności zgłoszonych zarzutów, narusza zasadę dwuinstancyjności, co skutkuje niewłaściwością rzeczową podmiotów postępowania egzekucyjnego.

O bezskuteczności postępowania egzekucyjnego, w rozumieniu art. 116 Ordynacji podatkowej, nie musi przesądzać wyłącznie umorzenie postępowania egzekucyjnego oraz wydanie, w jego konsekwencji, postanowienia w sprawie umorzenia tego postępowania. Mogą za tym przemawiać inne działania organu egzekucyjnego, niekoniecznie zakończone postanowieniem o umorzeniu postępowania egzekucyjnego. Muszą one jednak

Istotnym kwantyfikatorem pojęcia odbiorcy w rozumieniu art. 2 pkt 14 rozporządzenia o przemieszczaniu odpadów jest cel dla którego odpady te są przesyłane. Celem tym jest odzysk lub unieszkodliwianie. Zasadą więc jest, że odbiorcą odpadów jest jednocześnie podmiot prowadzący odzysk lub unieszkodliwianie odpadów. Celem transgranicznego przemieszczania odpadów nie jest ich magazynowanie.

W przypadku sporu co do zakresu posiadania i przebiegu granicy między sąsiadującymi działkami, ustalenie granic działek ewidencyjnych na podstawie ostatniego spokojnego stanu posiadania jest niemożliwe. W takim kontekście, zastosowanie znajduje reguła wynikająca z § 39 ust. 3 rozporządzenia w sprawie ewidencji gruntów i budynków.

Zgodnie z art. 23 § 6 Ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji, nie jest możliwe wszczęcie postępowania o wstrzymanie czynności egzekucyjnych z wniosku zobowiązanego. Postępowanie w sprawie wstrzymania postępowania egzekucyjnego lub czynności egzekucyjnych prowadzone jest wyłącznie z urzędu przez organ nadzorujący organ egzekucyjny.