1. Konstytucyjna zasada równości wobec prawa polega na tym, że wszystkie podmioty prawa, charakteryzujące się daną cechą istotną w równym stopniu, mają być traktowane równo, a różnicowanie sytuacji prawnej obywateli jest sprzeczne z Konstytucją, jeżeli traktuje się w sposób różny podmioty lub sytuacje podobne, a takie różnice traktowania nie znajdują należytego uzasadnienia konstytucyjnego. 2. W ocenie
1. Konstytucyjna zasada równości wobec prawa polega na tym, że wszystkie podmioty prawa, charakteryzujące się daną cechą istotną w równym stopniu, mają być traktowane równo, a różnicowanie sytuacji prawnej obywateli jest sprzeczne z Konstytucją, jeżeli traktuje się w sposób różny podmioty lub sytuacje podobne, a takie różnice traktowania nie znajdują należytego uzasadnienia konstytucyjnego. 2. W ocenie
W postępowaniu interpretacyjnym organ podatkowy może wspomagać się klasyfikacją PKWiU jednakże klasyfikacja ta nie ma decydującego znaczenia dla oceny, czy dana usługa mieści się w katalogu czynności (świadczeń) opisanych w art. 15e ust. 1 pkt 1 u.p.d.o.p.
Orzeczenia sądów administracyjnych w sprawach dotyczących decyzji uznaniowych organów podatkowych powinny skupiać się na ocenie prawidłowości przeprowadzonego przez te organy postępowania i legalności podejmowanych decyzji. Sądy nie powinny jednak dokonywać oceny kryteriów przyjętych przez organy podatkowe, a uzasadniających wybór opcji decyzyjnej. Kontrola sądowa może jednak interweniować w sytuacji
1. Sądy administracyjne mają obowiązek oceniać, czy instytucja nierozpoczęcia lub zawieszenia biegu terminu przedawnienia zobowiązania podatkowego, wynikająca z art. 70 § 6 pkt 1 Ordynacji podatkowej, nie została wykorzystana przez organy podatkowe jedynie w celu instrumentalnego wywołania tego skutku. Takie badanie jest możliwe i konieczne, aby zapewnić podatnikowi podstawową ochronę prawną i uniknąć
1. Wyłącznym warunkiem skorzystania z ochrony ustanowionej w art. 9 § 1 i § 2 u.p.e.a. jest, aby świadczenie było powtarzające się i służyło zapewnieniu utrzymania. Bez znaczenia pozostaje źródło dochodów. 2. Przepisy nie wykluczają spod działania art. 9 § 2 dochodów z działalności gospodarczej, których celem jest zapewnienie utrzymania.
1. Przepisy prawa podatkowego powinny być interpretowane w sposób, który szanuje zasadę neutralności, według której towary lub usługi o charakterze konkurencyjnym nie powinny być traktowane odmiennie z punktu widzenia VAT. 2. Klasyfikacja sprzedaży produktów w sieciach gastronomicznych, jako dostawy towarów czy świadczenia usług, powinna uwzględniać perspektywę przeciętnego konsumenta i nie powinna
Sąd pierwszej instancji powinien dokonać pełnej i dokładnej kontroli legalności postanowień administracyjnych, uwzględniając wszystkie zarzuty i argumenty skarżącego, a uzasadnienie wyroku powinno jasno odzwierciedlać tę kontrolę. Bez tego, Sąd drugiej instancji nie jest w stanie przeprowadzić merytorycznej oceny skargi kasacyjnej, co jest niezgodne z zasadą dwuinstancyjności postępowania sądowego.
Dla celów opodatkowania nieruchomości, wartość całkowicie zamortyzowanych budynków ustala się na podstawie przepisów o podatkach dochodowych na dzień 1 stycznia roku, w którym dokonano ostatniego odpisu amortyzacyjnego, bez pomniejszania jej o dotychczas dokonane odpisy amortyzacyjne.
Zgodnie z art. 34 § 1a Ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji, zarzuty zobowiązanego wobec wymagalności należności, które były, są lub będą rozpatrywane w odrębnym postępowaniu administracyjnym, podatkowym lub sądowym, nie mogą być merytorycznie badane w postępowaniu egzekucyjnym. To ogranicza mnożenie ilości postępowań w odniesieniu do tego samego zagadnienia i wprowadza zasadę pierwszeństwa
1. Możliwość odliczenia podatku naliczonego ma jedynie podatnik podatku od towarów i usług w rozumieniu art. 15 ustawy o VAT, czyli podmiot prowadzący samodzielnie działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów tej ustawy bez względu na cel lub rezultat tej działalności. Nie ma przy tym wątpliwości, że za podatnika tego podatku może być uznany również podmiot publiczny w tym aspekcie swojej działalności
1. Usługi hotelowe i gastronomiczne, nawet jeśli są świadczone pojedynczo, w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, mieszczą się w pojęciu usług turystyki według ustawy o VAT i podlegają prawu do odliczenia podatku VAT. 2. Najważniejszą cechą podatku od wartości dodanej jest zasada neutralności tego podatku, której realizacja polega na umożliwieniu podatnikowi obniżenia podatku należnego o kwoty
1. Przy ocenie zarzutów naruszenia prawa materialnego zawartych w skardze kasacyjnej, sąd bierze pod uwagę ogół okoliczności faktycznych danej sprawy, a nie jedynie formalny przebieg transakcji. 2. Brak wylegitymowania kontrahenta, brak umów pisemnych, nadmierna ufność we współpracy oraz brak szczególnej ostrożności przy transakcjach podwyższonego ryzyka, mogą skutkować odrzuceniem skargi kasacyjnej
Zgodnie z zasadą neutralności VAT, podobne transakcje dotyczące dostarczania posiłków, nawet jeśli są realizowane w różnych formach (np. drive in, walk through, food court), powinny być traktowane jednolicie z punktu widzenia podatku VAT. Różne interpretacje prawa podatkowego dotyczące tej samej kwestii mogą prowadzić do naruszenia tej zasady, co potwierdza potrzebę jasnych i jednolitych wytycznych
Zgodnie z orzeczeniem Naczelnego Sądu Administracyjnego, przepis art. 6 ust. 1 pkt 10a u.p.d.o.p. jest zgodny z prawem wspólnotowym i nie prowadzi do dyskryminacji nierezydentów w porównaniu do podmiotów krajowych, nie narusza zasady swobodnego przepływu kapitału oraz lojalnej współpracy Unii i państw członkowskich.
1. W przypadku naruszenia terminu, obowiązek uprawdopodobnienia braku winy w niedochowaniu terminu spoczywa na stronie. Organ nie ma obowiązku dociekać przyczyn spóźnienia strony, a jedynie ocenić przedstawione przez stronę okoliczności w świetle przesłanek z art. 162 § 1 o.p. 2. Każdy, nawet najlżejszy stopień zawinienia w uchybieniu terminu wyłącza możliwość zastosowania instytucji przywrócenia terminu
1. W sprawach dotyczących opodatkowania przychodów nieznajdujących pokrycia w ujawnionych źródłach lub pochodzących ze źródeł nieujawnionych, ciężar dowodu spoczywa na podatniku. 2. Uzasadnienie decyzji powinno dostarczyć wyczerpujących informacji o motywach organu załatwiającego sprawę, a ocena dowodów powinna być zgodna z zasadami logiki i doświadczenia życiowego.
Zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 49a u.p.d.o.p., koszty uzyskania przychodu nie obejmują opłat wynikających z umowy leasingu, najmu, dzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze, dotyczących samochodu osobowego, z wyjątkiem składek na ubezpieczenie samochodu osobowego. Wykładnia przepisu nie daje podstaw do twierdzenia, że nie dotyczy on umów najmu, niezależnie od różnic pomiędzy umową najmu a umową
Podstawa opodatkowania budowli całkowicie zamortyzowanych ustalana jest na podstawie ich wartości na 1 stycznia roku, w którym dokonano ostatniego odpisu amortyzacyjnego, niezależnie od wykonanych do tej pory odpisów amortyzacyjnych. Przeciwna interpretacja prowadzi do naruszenia zasady równości podatkowej.
1. Spełnienie kryteriów z art. 15 ust. 1 Ustawy o CIT jest warunkiem koniecznym do uznania wydatku za koszt uzyskania przychodu. Aby wydatek mógł zostać zaliczony do kosztów uzyskania przychodów, musi być spełniona co najmniej jedna z przesłanek: faktyczne poniesienie wydatku w celu osiągnięcia przychodów, zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów lub wydatek nie został ujęty w wykazie wydatków
1. Autonomia podatkowa jednostek samorządu terytorialnego, obejmująca prawo do podejmowania decyzji o wprowadzaniu zwolnień podatkowych, stanowi wyraz suwerennego prawa gmin do samodzielnego kształtowania polityki podatkowej w granicach ustawowych delegacji. 2. Kontrola sądowa decyzji opartej na uznaniu administracyjnym obejmuje proces podejmowania decyzji. Sąd administracyjny nie może zobowiązać organu
Podstawa prawna rozstrzygnięcia (wyroku) obejmuje wskazanie zastosowanych przepisów prawnych oraz wyjaśnienie przyjętego przez sąd sposobu ich wykładni i zastosowania. Znaczenie procesowe tego elementu uzasadnienia uwidacznia się w tym, że ma on dać rękojmię, iż sąd dołożył należytej staranności przy podejmowaniu rozstrzygnięcia; ma umożliwić sądowi wyższej instancji ocenę, czy przesłanki, na których
Przepis art. 10 ust. 2 pkt 1 Ustawy o PIT interpretowany jest tak, że ostateczne przeniesienie własności w kontekście umowy przewłaszczenia na zabezpieczenie nie odnosi się do momentu zawarcia umowy, ale do momentu, w którym następuje ustanie zobowiązania wierzyciela do powrotnego przeniesienia własności. Do tego czasu, pomimo formalnego przeniesienia własności na wierzyciela, przychód z tytułu zbycia
Dla określenia stanu niewypłacalności dłużnika bez znaczenia jest przyczyna niewykonywania zobowiązań. Niewypłacalność istnieje nie tylko wtedy, gdy dłużnik nie ma środków, lecz także wtedy, gdy dłużnik nie wykonuje zobowiązań z innych przyczyn, np. nie wykonuje zobowiązań w celu doprowadzenia swego kontrahenta do stanu niewypłacalności albo też nie wykonuje zobowiązań z przyczyn irracjonalnych