W świetle art. 3 ust. 1 ustawy o księgach wieczystych i hipotece, publiczna wiarygodność ksiąg wieczystych chroni prawo wpisane do księgi przed zakwestionowaniem w postępowaniu administracyjnym, co potwierdza zasadę, że kwestie własności nieruchomości rozstrzygane są wyłącznie w ramach postępowania cywilnego.

Związek nieruchomości z prowadzeniem działalności gospodarczej, zgodnie z art. 1a ust. 1 pkt 3 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych nie jest determinowany wyłącznie przez posiadanie tej nieruchomości przez przedsiębiorcę, lecz powinien być oparty również na faktycznym lub potencjalnym wykorzystywaniu nieruchomości w działalności gospodarczej.

W świetle art. 138 § 2 kodeksu postępowania administracyjnego, organ odwoławczy ma prawo uchylić decyzję w całości i przekazać sprawę do ponownego rozpatrzenia przez organ pierwszej instancji, gdy decyzja została wydana z naruszeniem przepisów postępowania mających istotny wpływ na jej rozstrzygnięcie.

W przypadku ustalania obowiązku partycypacji w kosztach utrzymania urządzeń wodnych, organ administracyjny powinien dokonać oceny, czy i w jakim zakresie poszczególne podmioty odnoszą korzyści z funkcjonowania tych urządzeń, zgodnie z zasadami określonymi w przepisach prawa wodnego, co wymaga uwzględnienia konkretnych okoliczności sprawy.

Na podstawie art. 84 ust. 3 ustawy o ochronie przyrody, odstępstwo od warunków zezwolenia na usunięcie drzew i dokonanie nasadzeń zastępczych w sposób inny niż przewiduje zezwolenie, bez wcześniejszego uzyskania zmiany decyzji w tym zakresie, nie może być samodzielnie oceniane przez stronę jako spełnienie obowiązków nałożonych zezwoleniem.

Zgodnie z art. 80 ust. 2 ustawy środowiskowej, sprzeczność planowanego przedsięwzięcia z ustaleniami miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego stanowi wystarczającą przesłankę do odmowy ustalenia środowiskowych uwarunkowań realizacji przedsięwzięcia.

Zaprzestanie korzystania z budowli wynikające z przyczyn organizacyjnych, funkcjonalnych czy prawnych, ale nieodznaczające się cechą trwałości (ostateczności) nie może uzasadniać odstąpienia od opodatkowania tych obiektów, które wypełniają ustawowo określone cechy przedmiotu opodatkowania.

Zaprzestanie korzystania z budowli wynikające z przyczyn organizacyjnych, funkcjonalnych czy prawnych, ale nieodznaczające się cechą trwałości (ostateczności) nie może uzasadniać odstąpienia od opodatkowania tych obiektów, które wypełniają ustawowo określone cechy przedmiotu opodatkowania.

W sprawach dotyczących kwestionowania prawa do odliczenia podatku VAT, organy podatkowe muszą przeprowadzić pełne i rzetelne postępowanie dowodowe, włączając do niego wszystkie istotne dowody, również te pochodzące z innych postępowań. Samodzielna i wszechstronna ocena zgromadzonego materiału dowodowego jest kluczowa do ustalenia faktycznego charakteru transakcji i roli podatnika w nich, a niedokonanie

Wykreślenie podatnika z rejestru VAT na podstawie art. 96 ust. 9a pkt 4 ustawy o podatku od towarów i usług (u.p.t.u.) nie wymaga wydania decyzji administracyjnej, lecz stanowi czynność materialno-techniczną organu podatkowego. Specyfika czynności wykreślenia z rejestru VAT podkreśla jej odrębny charakter od procesu decyzyjnego, nie otwierając drogi do stosowania w tym zakresie standardowych środków

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, wydatki na najem lokali mieszkalnych dla pracowników i współpracowników spółki, nawet jeśli nie mają bezpośredniego odzwierciedlenia w osiąganych obrotach, wpływają na uzyskanie obrotu opodatkowanego VAT poprzez zabezpieczenie utrzymania źródła przychodu, co uzasadnia prawo do odliczenia podatku naliczonego związanego z ich poniesieniem.

Organ podatkowy, obowiązany do wydania zaświadczenia na podstawie art. 109 ust. 2a ustawy o podatku akcyzowym, ma obowiązek dokonać klasyfikacji taryfowej oraz statystycznej pojazdu, a wydanie zaświadczenia może nastąpić wyłącznie po dokonaniu oceny, czy wewnątrzwspólnotowe nabycie pojazdu podlega obowiązkowi podatkowemu w podatku akcyzowym. Przeprowadzenie postępowania wyjaśniającego przez organ podatkowy

Nadpłata podatku podlega z urzędu zaliczeniu na poczet zaległości i bieżących zobowiązań podatkowych, a zwrot nadpłaty jest możliwy wyłącznie po weryfikacji przez organ podatkowy braku ciążących na podatniku długów podatkowych – weryfikacja ta stanowi rachunkowo-techniczną czynność odzwierciedloną w postanowieniu administracyjnym, które formalizuje kompensatę wzajemnych wierzytelności.

W sprawach dotyczących zwrotu nienależnie pobranego świadczenia wychowawczego, a nie ustalenia prawa do świadczenia, organem właściwym do rozpatrzenia odwołania od decyzji wojewody pozostaje minister z właściwym zakresem kompetencji, niezależnie od przepisów dotyczących koordynacji systemów zabezpieczenia społecznego, jeśli świadczenia te były przyznane po dniu 1 stycznia 2019 r.

W świetle przepisów Ordynacji podatkowej, zaliczenie nadpłaty podatku na poczet zaległości podatkowych następuje z mocy prawa i nie zależy ani od uznania organu podatkowego, ani od dyspozycji podatnika, a postanowienie w tej sprawie ma charakter formalny i potwierdza wykonanie czynności rachunkowo-technicznej.

Skarga na przewlekłość postępowania jest zasadna i podlega uwzględnieniu, jeżeli organ administracyjny nie załatwia sprawy w określonym terminie prawnie lub wyznaczonym przez SKO, a podejmowane przez niego czynności w celu wyjaśnienia wątpliwości są zbędne i nieefektywne, co skutkuje rażącym naruszeniem prawa.

W kontekście zaliczenia nadpłaty na poczet zaległości podatkowych, organ podatkowy działając z urzędu zalicza nadpłatę na poczet zaległości podatkowych z mocy prawa i niezależnie od uznania organu podatkowego lub dyspozycji podatnika, przy czym przed zwrotem nadpłaty organ podatkowy powinien zweryfikować stan zaległych i bieżących zobowiązań, a w przypadku ich istnienia, zaliczyć zwrot na poczet tych

Organ administracyjny, umarzając postępowanie z mocy prawa na podstawie art. 2 ust. 2 nowelizacji KPA z 2021 roku, jest zobowiązany do wydania decyzji administracyjnej, formalnie potwierdzającej to umorzenie, aby zapewnić kontrolę instancyjną oraz pewność prawa.

Zgodnie z art. 6 ust. 1 i 2a ustawy o rybactwie śródlądowym, obowiązek prowadzenia racjonalnej gospodarki rybackiej przez uprawnionego do rybactwa wymaga stosowania się do zasad określonych w operacie rybackim, w tym przestrzegania maksymalnych rocznych dawek zarybienia oraz zakresu gatunków ryb dopuszczonych do wprowadzenia do wód obwodu rybackiego.

Sprostowanie oczywistej omyłki w treści decyzji podatkowej, na mocy art. 215 § 1 Ordynacji podatkowej, nie może prowadzić do istotnej zmiany merytorycznej rozstrzygnięcia, przekształcającej nadwyżkę podatku VAT w zobowiązanie podatkowe, gdyż takie działanie wykracza poza zakres korekty błędu oczywistego i wpływa na prawa i obowiązki podatnika w sposób zasadniczy.

Utrata obywatelstwa polskiego może nastąpić z mocy prawa na podstawie art. 11 pkt 2 ustawy z 1920 r., gdy obywatel wstąpi do jakiejkolwiek formy służby wojskowej w państwie obcym, w tym sił rezerwy, bez zgody właściwego organu polskiego; ciężar dowodu w zakresie wykazania braku służby spoczywa na wnioskodawcy.

Naruszenie stosunków wodnych na gruncie, wynikające z działań właściciela, może być przedmiotem decyzji administracyjnych nakazujących ich przywrócenie, a decyzje takie podlegają kontroli sądowej w granicach wcześniejszych, prawomocnych orzeczeń, które wiążą zarówno sądy, jak i organy administracyjne w sprawie.

Przepisy art. 11 ust. 2 pkt 3 ustawy o opiece nad dziećmi w wieku do lat 3 wymagają od organu prowadzącego żłobek ustanowienia preferencji przyjęć dla dzieci z rodzin wielodzietnych i niepełnosprawnych; niezachowanie tej preferencji stanowi naruszenie przepisów prawa, uzasadniające stwierdzenie nieważności uchwały regulującej statut żłobka.

Decyzja organu administracyjnego o uchyleniu świadczenia pielęgnacyjnego, na podstawie oświadczenia osoby uprawnionej o zaprzestaniu sprawowania opieki, jest prawidłowa, jeśli oświadczenie zostało złożone dobrowolnie i pod rygorem odpowiedzialności karnej za fałszywe zeznania, a organ nie miał podstaw do jego zakwestionowania.