Rozstrzygnięcie o opłacie za korzystanie z pasa drogowego nie może istnieć bez uprzedniego zezwolenia na jego zajęcie, stanowiąc konieczne jego dopełnienie. To ostatecznie suma tych rozstrzygnięć kształtuje treść decyzji podejmowanej w przedmiocie wniosku o zezwolenia na zajęcie pasa drogowego, która ma przez to charakter decyzji uprawniająco-zobowiązującej, nie tracąc w ten sposób charakteru decyzji

Sprawa o wymierzenie kary za zajęcie pasa drogowego nie jest szczególnego rodzaju postępowaniem, w którym dla jego rozstrzygnięcia wymagane jest sporządzenie mapy do celów prawnych. W tym postępowaniu przebieg granic pasa drogowego należy do kwestii stanu faktycznego, ustalanego przez organ w ramach postępowania dowodowego. Okoliczność ta ustalana jest na podstawie wszelkich dowodów służących wyjaśnieniu

Za związane z działalnością gospodarczą w rozumieniu art. 1a ust. 1 pkt 3 u.p.o. można uznać nieruchomości stanowiące własność podatnika, które są w posiadaniu przedsiębiorcy oraz jednocześnie: 1) wchodzą w skład prowadzonego przez niego przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 55¹ Kodeksu cywilnego, w szczególności gdy podatnik ujął te składniki majątkowe w prowadzonej ewidencji środków trwałych wartości

1. Świadczeniem usługi jest każde zachowanie, na które składać się może zarówno działanie, tj. uczynienie, wykonanie czegoś na rzecz innej osoby, jak i zaniechanie, tj. nieczynienie bądź tolerowanie, o ile nie jest dostawą towaru. Muszą być przy tym spełnione następujące warunki: - w następstwie zobowiązania, w wykonaniu którego usługa jest świadczona, druga strona (wierzyciel/nabywca) jest bezpośrednim

1. Rozstrzygający dla oceny, czy zachodzą przesłanki stwierdzenia nieważności decyzji z powodu rażącego naruszenia prawa, jest stan prawny z dnia wydania tej decyzji; na taką ocenę nie może mieć wpływu ani późniejsza zmiana prawa, ani zmiana interpretacji tego prawa. 2. Rażące naruszenie prawa, o którym mowa w art. 156 § 1 pkt 2 k.p.a., wymaga spełnienia trzech przesłanek: oczywistości naruszenia prawa

Wskazanie przez stronę skarżącą kasacyjnie naruszenia konkretnego przepisu prawa materialnego, czy też procesowego, określa zakres kontroli Naczelnego Sądu Administracyjnego. To autor skargi kasacyjnej wyznacza zakres kontroli instancyjnej wskazując, które normy prawa zostały naruszone i dlaczego. Naczelny Sąd Administracyjny nie ma obowiązku ani prawa do domyślania się i uzupełniania argumentacji

Zgodnie z art. 190 ust. 1 i 3 Konstytucji RP wynika, że orzeczenia Trybunału Konstytucyjnego mają bezpośredni i obowiązujący wpływ na akty normatywne, co oznacza, że każdy przepis uznany przez Trybunał za niekonstytucyjny traci swoją moc obowiązującą z dniem ogłoszenia orzeczenia, chyba że określono inny termin.

Jeżeli w toku postępowania podatkowego organy nie wyjaśniły istotnych okoliczności faktycznych, co mogło wpłynąć na ocenę transakcji, a te okoliczności dotyczą znacznej części stanu faktycznego, który należało ustalić w celu prawidłowego rozstrzygnięcia sprawy, wówczas zasadne jest przeprowadzenie pełnego postępowania wyjaśniającego, a nie tylko postępowania uzupełniającego na podstawie art. 229 Ordynacji

W kontekście art. 156 § 1 pkt 2 kodeksu postępowania administracyjnego, decyzja administracyjna może być uznana za nieważną tylko wtedy, gdy stwierdzone rażące naruszenie prawa jest oczywiste i bezsporne, a skutki tej decyzji są nieakceptowalne z punktu widzenia zasad praworządności.

Zgodnie z art. 444 ust. 2 ustawy o cudzoziemcach ograniczenie dostępu do informacji o umieszczeniu danych cudzoziemca w wykazie ze względu na zagrożenie dla bezpieczeństwa państwa, jest zgodne z prawem krajowym, unijnym i Konstytucją RP, pod warunkiem, że istnieje dwuinstancyjna kontrola sądowa nad legalnością takiej decyzji i cudzoziemiec posiada prawo do informacji o umieszczeniu danych oraz możliwości

Otwór okienny, wykonany w użytkowanym budynku, nie ogranicza praw właściciela sąsiedniej nieruchomości, jeżeli jest wypełniony przeszkleniem spełniającym wymóg odporności ogniowej, zgodnie z przepisami rozporządzenia dotyczącego bezpieczeństwa pożarowego. Ustalenie takie nie narusza przepisów prawa budowlanego, które zobowiązuje do zapewnienia poszanowania uzasadnionych interesów osób trzecich. Ograniczenie

Przyznanie specjalnego zasiłku opiekuńczego na podstawie art. 16a ust. 1 u.ś.r. wymaga istnienia bezpośredniego związku pomiędzy rezygnacją z zatrudnienia a sprawowaniem stałej opieki nad osobą niepełnosprawną w stopniu znacznym, a sama opieka musi uniemożliwiać podjęcie zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej.

Zgodnie z art. 50 § 1 p.p.s.a., legitymację do wniesienia skargi posiada każdy, kto ma w tym interes prawny, co wiąże się z istnieniem związku między sferą indywidualnych praw i obowiązków a zaskarżonym aktem lub czynnością organu, co determinuje możliwość skutecznego wniesienia skargi przez podmiot.

Zgodnie z art. 17 ust. 5 pkt 2 lit. a ustawy o świadczeniach rodzinnych, w sytuacji, gdy osoba wymagająca opieki pozostaje w związku małżeńskim z osobą nieposiadającą orzeczenia o znacznym stopniu niepełnosprawności, prawo do świadczenia pielęgnacyjnego nie przysługuje innym członkom rodziny, nawet jeśli faktycznie sprawują oni opiekę.

Przedmiotem zezwolenia na zajęcie pasa drogowego nie jest jedynie sam fakt jednorazowej czynności umieszczenia urządzenia w pasie drogowym, ale również sam stan zajęcia pasa drogowego powstały na skutek takiego umieszczenia. Ustawodawca utożsamia jednocześnie "zajęcie" pasa drogowego z jego "zajmowaniem" co oznacza, że "zajęcie pasa drogowego" w rozumieniu art. 40 ustawy o drogach publicznych nie ogranicza

Pod pojęciem "interes prawny" należy rozumieć interes zgodny z prawem i interes chroniony przez prawo. Mieć interes prawny to coś więcej niż mieć interes faktyczny w sprawie. Musi on wynikać z norm prawa materialnego, regulujących określoną sferę stosunków społecznych. Interes prawny do uczestnictwa w postępowaniu administracyjnym ma ten podmiot, na którego sferę prawną wpłynie w sposób bezpośredni

W świetle art. 28 ust. 1 ustawy o ochronie gruntów rolnych i leśnych, w przypadku niezgodnego z ustawą wyłączenia gruntów z produkcji leśnej, organ administracyjny jest zobowiązany do nałożenia opłaty w wysokości dwukrotnej należności, działając w ramach związanych kompetencji. Obowiązek organu ma charakter obligatoryjny i nie dopuszcza możliwości odstępstwa od wymierzenia opłaty w określonych w ustawie

Przepisy Konwencji o Ochronie Praw Człowieka i Podstawowych Wolności mają zastosowanie tylko do tych naruszeń praw i wolności, które miały miejsce po wejściu w życie konwencji wobec danego państwa.

Nadanie rygoru natychmiastowej wykonalności decyzji nieostatecznej jest możliwe po spełnieniu określonych przesłanek, wśród których jest również uprawdopodobnienie, że zobowiązanie wynikające z decyzji nie zostanie wykonane. Przesłanka uprawdopodobnienia niewykonania zobowiązania nie może być utożsamiana z udowodnieniem tej okoliczności, a jedynie sprowadza się do wykazania stosowaną argumentacją istnienia

W ramach zwolnienia podatkowego, wydatki na spłatę kredytu zaciągniętego na nabycie zbywanej nieruchomości nie są uwzględniane, gdyż nie zaspokajają one własnych potrzeb mieszkaniowych podatnika. Natomiast, środki uzyskane z odpłatnego zbycia nieruchomości, przeznaczone na nowe inwestycje mieszkaniowe, mogą skorzystać ze zwolnienia. Interpretacja przepisów musi uwzględniać cele, jakie mają na celu

Związanie nieruchomości z prowadzeniem działalności gospodarczej, co stanowi podstawę do stosowania określonej stawki podatkowej, nie determinuje wyłącznie jej posiadanie, ale także faktyczne lub potencjalne wykorzystanie tej nieruchomości w ramach działalności gospodarczej. W ustaleniu istnienia związku nieruchomości z prowadzoną działalnością gospodarczą przydatne mogą być na przykład takie okoliczności

Zgodnie z art. 13 ust. 2 ustawy o lasach, zmiana przeznaczenia gruntu z leśnego na rolny jest dopuszczalna tylko w przypadkach szczególnie uzasadnionych potrzeb właścicieli lasów, przy czym ocena tych potrzeb wymaga zastosowania obiektywnych kryteriów i dogłębnej analizy sytuacji strony. Nie wystarcza subiektywne przekonanie właściciela o niezbędności zmiany, lecz konieczne jest wykazanie nadzwyczajnych

Zgodnie z art. 39 ust. 3 ustawy o drogach publicznych, brak zgody zarządcy drogi na odstępstwa od wymogów dotyczących odległości budynku od drogi publicznej nie stanowi automatycznie podstawy do stwierdzenia nieważności pozwolenia na budowę, jeśli kwestia ta została już rozstrzygnięta prawomocnym wyrokiem sądu administracyjnego.

Wygaszenie decyzji o pozwoleniu na budowę musi być potwierdzone w drodze odrębnej decyzji administracyjnej, a nie może być przedmiotem domniemania. Bez konkretnego postępowania wyjaśniającego, które zakończy się władczym rozstrzygnięciem właściwego organu administracji architektoniczno-budowlanej, nie jest możliwe ustalenie wygaśnięcia decyzji o pozwoleniu na budowę.