Decyzję administracyjną można uznać za ostateczną tylko, jeśli nie przysługuje od niej odwołanie w postępowaniu podatkowym, a więc na gruncie art. 247 § 1 O.p. stwierdzenie jej nieważności jest możliwe jedynie w odniesieniu do decyzji, które już osiągnęły przymiot ostateczności.

Członek zarządu spółki z ograniczoną odpowiedzialnością może zostać pociągnięty do odpowiedzialności solidarnej za zaległości podatkowe spółki, jeżeli egzekucja z majątku spółki okaże się bezskuteczna, a nie zgłosił on wniosku o upadłość spółki w odpowiednim czasie ani nie udowodnił, że niezłożenie tego wniosku nastąpiło bez jego winy.

Decyzja podatkowa, która nie jest decyzją ostateczną, nie może być przedmiotem postępowania w sprawie stwierdzenia nieważności na podstawie art. 247 § 1 Ordynacji podatkowej, gdyż przepis ten dotyczy wyłącznie decyzji ostatecznych.

Do odpowiedzialności podatkowej osób trzecich za zaległości podatkowe powstałe przed 1 stycznia 2016 roku mają zastosowanie przepisy Ordynacji podatkowej obowiązujące przed dniem wejścia w życie ustawy nowelizującej z 2015 roku, co oznacza, że organ podatkowy pozostaje właściwy również w przypadku zmiany właściwości miejscowej po wszczęciu postępowania.

Spełnienie wymagań dotyczących wniesienia wkładów budowlanych odnoszących się do poszczególnych lokali, a także całokształt okoliczności uzasadniających uznanie, że doszło do zawarcia umowy o budowę tych lokali i ich przydział, rodzą cywilnoprawny skutek i mogą stanowić podstawę roszczenia zgłoszonego na podstawie art. 64 Kodeksu cywilnego w zw. z art. 1047 Kodeksu postępowania cywilnego.

Gmina, realizując prawo do odliczenia podatku VAT związanego z wydatkami inwestycyjnymi na infrastrukturę, nie dopuszcza się nadużycia prawa, jeśli transakcje mają ekonomiczne uzasadnienie, a zasadniczym celem nie jest jedynie korzyść podatkowa, której przyznanie byłoby sprzeczne z celem przepisów o podatku VAT.

Instrumentalne wszczęcie postępowania karnego skarbowego nie wywołuje skutku zawieszenia biegu terminu przedawnienia zobowiązania podatkowego na podstawie art. 70 § 6 pkt 1 o.p. Natomiast organy podatkowe muszą w uzasadnieniu decyzji dostatecznie wykazać, że wszczęcie tego postępowania nie miało charakteru pozorowanego.

Usługa instalacji farmy fotowoltaicznej, wraz z usługami dodatkowymi takimi jak usługi projektowe, wykonanie drogi gruntowej, montaż ogrodzenia, oraz usługi serwisowe i naprawcze, nie stanowi jednej usługi kompleksowej i podlega opodatkowaniu zgodnie z charakterem poszczególnych usług, w tym z zastosowaniem mechanizmu odwrotnego obciążenia tam, gdzie ma to zastosowanie.

Stwierdzenie nieważności decyzji podatkowej jest możliwe jedynie w przypadku decyzji ostatecznych, od których nie przysługuje odwołanie. Decyzje nieostateczne nie mogą być przedmiotem postępowania w sprawie stwierdzenia ich nieważności.

Dla stwierdzenia odpowiedzialności członka zarządu za zaległości podatkowe spółki wystarczające jest, aby zaległości wobec jednego wierzyciela miały charakter trwały, co spełnia przesłankę niewypłacalności i uzasadnia odpowiedzialność na podstawie art. 116 § 1 Ordynacji podatkowej.

Decyzja podatkowa nie może być uznana za decyzję ostateczną, jeśli odwołanie od niej zostało rozpatrzone przez organ drugiej instancji, co wyklucza możliwość zastosowania art. 247 § 1 Ordynacji podatkowej w celu stwierdzenia nieważności tej decyzji.

W granicach danej sprawy, o których mowa w art. 134 § 1 ab initio w związku z art. 3 § 2 pkt 2 ab initio ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2018 r. poz. 1302, z późn. zm.), w przypadku skargi na wydane na podstawie art. 179 § 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r. poz. 800, z późn. zm.) postanowienie

Nietezowane

Organ interpretacyjny, odmawiając wydania indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego na podstawie opinii Szefa Krajowej Administracji Skarbowej, musi przeprowadzić wszechstronną analizę wszystkich elementów stanu faktycznego przedstawionego we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej, a nie tylko odwołać się do ogólnego schematu działania.

Sprzedaż nieruchomości gruntowej, która jest częścią powtarzalnych i zorganizowanych działań podobnych do działań podejmowanych przez profesjonalnych handlowców, stanowi działalność gospodarczą podlegającą opodatkowaniu VAT, nawet jeśli nieruchomość nie została wpisana do ewidencji środków trwałych.

Organy administracji publicznej oraz sądy administracyjne są związane oceną prawną wyrażoną w prawomocnym wyroku sądu administracyjnego dotyczącą tej samej sprawy i nie mogą od niej odstępować, chyba że wystąpią nowe, istotne okoliczności faktyczne lub zmiana prawa.

Decyzję podatkową w sprawie zobowiązań podatkowych za poszczególne okresy rozliczeniowe można wydawać w odrębnych dokumentach dla każdego okresu, a rozstrzygnięcie obejmujące tylko część zagadnień wymienionych w postanowieniu o wszczęciu postępowania kontrolnego nie narusza przepisów Ordynacji podatkowej ani ustawy o kontroli skarbowej.

Nietezowane

Pojęcie „konsument” użyte w art. 76 Konstytucji RP ma charakter autonomiczny i nie może być rozumiane wyłącznie w znaczeniu cywilnoprawnym, zgodnie z art. 221 k.c.

Przewidziana w umowie opcji nabycia akcji kara umowna w wysokości stanowiącej trzydziestokrotność kwoty uiszczonej była rażąco wygórowana, a zatem postanowienie umowne przewidujące tę karę, jako klauzula abuzywna, nie wiązało konsumenta.

Prawo do odliczenia podatku naliczonego dotyczy jedynie faktur stwierdzających faktycznie zrealizowany obrót gospodarczy. Dysponowanie jedynie fakturą nie tworzy uprawnienia do odliczenia VAT, jeśli nie towarzyszy mu wykonanie rzeczywistej czynności skutkującej obowiązkiem podatkowym u wystawcy faktury.

Organ podatkowy ma prawo uznać doręczenie decyzji podatkowej za skuteczne, jeżeli zostało ono dokonane w miejscu prowadzenia działalności gospodarczej adresata osobie, która podjęła się odbioru korespondencji, nawet jeśli adresat później kwestionuje to doręczenie, nie informując wcześniej organu podatkowego o zmianie swojego adresu.

Decyzja organu podatkowego kończąca postępowanie kontrolne, która rozstrzyga o zobowiązaniu podatkowym za poszczególne miesiące, nie narusza przepisów prawa nawet jeśli wydane są odrębne decyzje dla różnych okresów rozliczeniowych.

Nietezowane