Co do zasady nie można odmówić pokrzywdzonemu decydowania o poddawaniu się określonym zabiegom lub operacjom medycznym, jeśli uznaje je za potrzebne lub konieczne dla przywrócenia sprawności zdrowotnej po wypadku. Ocena ta w aspekcie zadośćuczynienia jest możliwa, gdyż jest to świadczenie kompensujące odrębną szkodę i oparte jest na samodzielnej podstawie prawnej art. 445 § 1 k.c.
Pracownicy zatrudnieni za granicą u polskiego pracodawcy nie odbywają podróży służbowej, wobec czego prawodawca wskazał wyraźnie, że osobom wysłanym do takiej pracy nie są wypłacane diety, lecz chodzi o ich równowartość w ramach wynagrodzeń, które - wzorem diety - uwzględniają sytuację faktyczną związaną ze świadczeniem pracy poza stałym miejscem zamieszkania. Zastosowana została i w tym przypadku
Podatnik będący jednostką samorządu terytorialnego nie może zastosować prewspółczynnika wyliczonego dla jednostki budżetowej do wydatków poniesionych przez inną jednostkę organizacyjną tej samej jednostki samorządu terytorialnego przed utworzeniem jednostki budżetowej. Każda jednostka organizacyjna musi stosować prewspółczynnik wyliczony na podstawie swojej własnej działalności.
Gmina może zastosować inną metodę określenia proporcji odliczenia podatku naliczonego VAT niż przewidziana w przepisach rozporządzenia Ministra Finansów, pod warunkiem, że wykazano, iż proponowana metoda bardziej odpowiada specyfice wykonywanej działalności i dokonywanych nabyć.
Decyzje w sprawach celnych i podatkowych, mimo że są ze sobą powiązane, mają charakter odrębnych postępowań, a decyzja organu podatkowego może być wydana na podstawie nieeliminowanej z obrotu prawnego decyzji celnej.
Jeżeli przepisy prawa spoza bezpośrednio rozumianego prawa podatkowego mają znaczenie dla powstania lub wysokości zobowiązań podatkowych, organ zobowiązany jest do ich interpretacji w ramach wydawania indywidualnych interpretacji prawa podatkowego.
Wznowienie postępowania na podstawie art. 240 § 1 pkt 1 i 2 Ordynacji podatkowej wymaga prawomocnego wyroku sądu karnego stwierdzającego fałszywość dowodów lub przestępstwo, które bezpośrednio dotyczy podejmowania decyzji administracyjnych, a nie jedynie okoliczności faktycznych sprawy.
Zarządzenie zabezpieczenia wydane na podstawie decyzji organu pierwszej instancji, która została uchylona przez organ odwoławczy decyzją reformatoryjną na podstawie art. 233 § 1 pkt 2 lit. a) Ordynacji podatkowej, nie powoduje zawieszenia biegu terminu przedawnienia zobowiązania podatkowego.
Transakcje udokumentowane fakturami wystawionymi przez podmioty, które jedynie pozorują działalność gospodarczą, nie mogą stanowić podstawy do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony, a uczestnictwo w przestępczym procederze karuzelowym skutkuje utratą prawa do zwrotu podatku.
Faktura VAT daje prawo do odliczenia podatku, tylko gdy odzwierciedla rzeczywiste zdarzenia gospodarcze, w tym prawidłowość podmiotową wykonawcy.
Uzasadnione przedłużenie terminu zwrotu podatku naliczonego na podstawie art. 87 ust. 2 ustawy o VAT wymaga wykazania konkretnych i obiektywnych przyczyn oraz szczegółowego uzasadnienia, wskazującego na istotne wątpliwości wymagające dodatkowej weryfikacji. Brak takich dowodów i uzasadnień w decyzji administracyjnej stanowi naruszenie przepisów proceduralnych.
Postępowanie podatkowe nie jest dodatkową instancją dla postępowania celnego, a organy podatkowe mogą orzekać o wysokości zobowiązania podatkowego w podatku od towarów i usług z tytułu importu towarów, zanim decyzja celna stanie się ostateczna.
Sprzedaż nieruchomości nabytej w drodze spadkobrania, stanowiącej majątek prywatny i niewykorzystywanej w działalności gospodarczej, nie stanowi działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 1 i 2 ustawy o podatku od towarów i usług, a zatem nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT.
Decyzja w sprawie należności celnych ma dla organów podatkowych charakter przesądzający, a naliczenie podatku VAT od importu towarów może nastąpić na podstawie jeszcze nieostatecznych decyzji celnych, pod warunkiem że zasady te wynikają z powszechnie obowiązującego prawa.
Postanowienie o nadaniu rygoru natychmiastowej wykonalności doręczone stronie z pominięciem jej ustanowionego pełnomocnika nie wywołuje skutków prawnych i nie wchodzi do obrotu prawnego, nawet jeśli strona wniosła zażalenie na to postanowienie.
Członek zarządu spółki z ograniczoną odpowiedzialnością odpowiada solidarnie za jej zaległości podatkowe, jeżeli egzekucja z majątku spółki okazała się bezskuteczna, a członek zarządu nie wykazał, że we właściwym czasie zgłoszono wniosek o ogłoszenie upadłości lub że niezłożenie wniosku nastąpiło bez jego winy.
Naruszenie przez sąd drugiej instancji zasad sporządzania uzasadnienia orzeczenia (aktualnie uregulowanych w art. 3271 i art. 387 § 21 k.p.c.) jedynie wyjątkowo może stanowić usprawiedliwioną podstawę kasacyjną, co ma miejsce, gdy wskutek uchybienia wymaganiom stawianym uzasadnieniu zaskarżone orzeczenie nie poddaje się kontroli kasacyjnej.
Zgodnie z art. 247 § 1 O.p. stwierdzenie nieważności decyzji podatkowej jest możliwe jedynie w stosunku do decyzji ostatecznych, co oznacza, że decyzje, od których wniesiono odwołanie, nie są ostateczne i nie mogą być przedmiotem tego nadzwyczajnego trybu.
Grunty leśne objęte pasami technicznymi pod liniami elektroenergetycznymi, na których prowadzona jest działalność gospodarcza w zakresie przesyłu energii, są opodatkowane podatkiem od nieruchomości, bez względu na to, czy prowadzenie tej działalności wyklucza inne formy działalności na tym terenie.
Decyzja podatkowa od której wniesiono odwołanie nie ma przymiotu ostateczności i nie może być przedmiotem postępowania w sprawie stwierdzenia nieważności decyzji ostatecznej zgodnie z art. 247 § 1 Ordynacji podatkowej.
Decyzja reformatoryjna organu odwoławczego, która uchyla decyzję organu pierwszej instancji i ustala zobowiązanie podatkowe w innej wysokości, modyfikuje zobowiązanie powstałe z mocy prawa, nie powodując wyeliminowania decyzji organu pierwszej instancji z obrotu prawnego i nie stanowiąc podstawy do umorzenia postępowania administracyjnego w przedmiocie nadania rygoru natychmiastowej wykonalności.
Organy podatkowe, nie posiadające odpowiedniej wiedzy specjalistycznej, powinny powołać biegłego rzeczoznawcę do dokonania szczegółowych pomiarów budynków w celu prawidłowego określenia ich powierzchni na potrzeby postępowania podatkowego.
W sprawie stwierdzenia nieważności decyzji podatkowej zastosowanie ma tylko w odniesieniu do decyzji ostatecznych, jak określone w art. 247 § 1 Ordynacji podatkowej. Decyzja nieostateczna nie może być przedmiotem postępowania w zakresie stwierdzenia nieważności.
Skutki podatkowe uznania za zmarłego w zakresie nabycia spadku i obowiązku podatkowego powstają z dniem uprawomocnienia się postanowienia sądu stwierdzającego nabycie spadku, a nie z datą wskazaną jako dzień domniemanej śmierci. Regulacja art. 6 ust. 1 pkt 1 i ust. 4 ustawy o podatku od spadków i darowizn w połączeniu z art. 3 ust. 1 ustawy zmieniającej wskazuje, że takie nabycie własności podlega