Podstawa wymiaru składki w danym miesiącu stanowi iloczyn umówionej stawki godzinowej przemnożonej przez liczbę godzin przepracowanych w tym miesiącu, niezależnie od tego, jak strony się umówiły w zakresie terminów płatności wynagrodzenia.

Skoro przesłanką wyłączenia ubezpieczenia na podstawie zlecenia jest uzyskanie wynagrodzenia z równoległego zlecenia w wysokości nie niższej niż wynagrodzenie minimalne (ustawowe), uzyskane w danym miesiącu rozliczenia podstawy składek, to w równym stopniu miarę tę należy odnosić do sytuacji, gdy w drugim zleceniu strony ustalają płatność wynagrodzenia dopiero co drugi miesiąc i wynagrodzenie za dwa

Pruska matrykuła katastralna ma charakter archiwalnego dokumentu urzędowego. Z uwagi na skoordynowanie w dawnym zaborze niemieckim katastru z księgą gruntową (tzw. „uzgodnienie księgi gruntowej z katastrem”), tego rodzaju dokument z reguły cechuje rzetelność. Okoliczność ta nie zwalnia organu od przeprowadzenia w konkretnym przypadku gruntownego postępowania wyjaśniającego i wyciągnięcia wniosków,

Skoro przepisy prawa umożliwiają stronie wybór świadczenia, to organ nie powinien czynić przeszkód w uzyskaniu przez nią świadczenia korzystniejszego, ale powinien przedsięwziąć takie czynności, aby strona mogła z tego prawa skorzystać, stosując rozwiązania proceduralne, gwarantujące stronie przewidziane art. 27 ust. 5 u.ś.r., prawo wyboru świadczenia.

Wypłata świadczenia pielęgnacyjnego w wysokości odpowiadającej różnicy pomiędzy ustawową wysokością tego świadczenia i wysokością emerytury (netto), pozostawałaby w sprzeczności z treścią art. 17 ust. 3 u.ś.r., który wysokość świadczenia pielęgnacyjnego określa jednoznacznie kwotowo i nie pozwala na samodzielne określanie jego wysokości przez organ administracji w oparciu o jakiekolwiek przesłanki.

Jeżeli spełnione są przesłanki zwrotu wywłaszczonej nieruchomości, o których mowa w art. 136 ust. 3 w związku z art. 137 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami, podstawą odmowy zwrotu nieruchomości może być zbycie tej nieruchomości przez Skarb Państwa lub jednostkę samorządu terytorialnego osobie trzeciej z pominięciem procedury przewidzianej w art. 136 ust. 1 i 2 tej ustawy

Przepis art. 129 ust. 5 pkt 3 u.g.n. ma zastosowanie także do stanów faktycznych powstałych przed wejściem w życie ustawy o gospodarce nieruchomościami, czyli do stanów faktycznych polegających na odjęciu, przejęciu lub ograniczeniu prawa własności bez ustalenia należnego odszkodowania.

Z art. 13 ust. 1 i 2, art. 18 ust. 1 i 2 oraz art. 21 ust. 3 ustawy z dnia 11 lutego 2016 r. o pomocy państwa w wychowaniu dzieci jednoznacznie wynika, że przyznanie świadczenia wychowawczego na dany okres wymaga złożenia wniosku, przy czym ustawa określa początkowy i końcowy okres przyznania uprawnienia do tego świadczenia oraz wskazuje, w jakim przedziale czasowym należy złożyć wniosek na dany okres

Odszkodowanie, o którym mowa w art. 36 ust. 1 ustawy z dnia 12 marca 1958 r. o zasadach i trybie wywłaszczania nieruchomości, może być od dnia 1 stycznia 1998 r. ustalone na podstawie art. 129 ust. 5 pkt 3 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami spadkobiercy właściciela nieruchomości wymienionej w art. 35 ust. 1 ustawy z dnia 12 marca 1958 r. o zasadach i trybie wywłaszczania

Przepis art. 34 ust. 1 pkt 3 u.g.n. nie jest źródłem roszczenia najemcy o wykup lokalu mieszkalnego ani obowiązku Skarbu Państwa lub jednostki samorządu terytorialnego zawarcia w tym przedmiocie stosownej umowy. Skarb Państwa albo jednostka samorządu terytorialnego mogą skutecznie zobowiązać się do zawarcia umowy sprzedaży lokalu mieszkalnego w czasie trwania negocjacji z najemcą, któremu przysługuje

Test na normalność (adekwatność) związku przyczynowego daje wynik pozytywny, jeżeli prawdopodobieństwo wystąpienia szkody każdorazowo zwiększa się w obecności przyczyny badanej.

Zgodne z zasadami słuszności jest ustalenie w umowie zmiennej stopy oprocentowania kredytu a wskazane w umowie okoliczności, od których ma być uzależniona zmiana wysokości oprocentowania powinny być skonkretyzowane w taki sposób, aby w przyszłości mogła być dokonana ocena, czy rzeczywiście one wystąpiły i czy w związku z tym zmiana oprocentowania jest obiektywnie usprawiedliwiona.

Causa superveniens wchodzi w rachubę wtedy, gdy szkoda powstałaby niezależnie od zdarzenia uzasadniającego odpowiedzialność, bowiem wywołało ją inne zdarzenie lub stan rzeczy. Zdarzenie to nie wpływa jednak bezpośrednio na sferę dóbr poszkodowanego, bo zostało pozbawione tej możliwości wskutek uprzedniego zadziałania zdarzenia powodującego powstanie odpowiedzialności. Causa superveniens kształtuje

Jeżeli sąd stwierdzi w trakcie oceny dokonywanej z urzędu, że klauzula ma charakter abuzywny, ma obowiązek poinformować o tym strony sporu i wezwać je do kontradyktoryjnego przedyskutowania tej okoliczności w sposób przewidziany w tym celu przez prawo procesowe. Nie tylko na pozwanych konsumentach spoczywa ciężar wykazania abuzywności postanowień zawartej przez strony umowy.

Gdy powód twierdzi, że domaga się niedochodzonej wcześniej części roszczenia, nie ma podstaw do uznania, że o roszczeniu tym już prawomocnie rozstrzygnięto

Prawidłowa wykładnia art. 5 ust. 1-4, art. 6 ust. 1-5, art. 8 ust. 1 ustawy rekompensacyjnej prowadzi do stanowiska, że wniosek złożony w sprawie o potwierdzenie prawa do rekompensaty przed 1 stycznia 2009 r., niezależnie od zakresu ujawnionych w nim nieruchomości, powoduje wszczęcie postępowania, którego przedmiotem mogą być wszystkie nieruchomości, których pozostawienie poza obecnymi granicami Rzeczypospolitej

Wskazane w art. 140 ust. 4 u.g.n. zwiększenie wartości nieruchomości na skutek działań podjętych bezpośrednio na nieruchomości, powiększające wysokość odszkodowania zwracanego Skarbowi Państwa lub jednostce samorządu terytorialnego przez byłego właściciela lub jego spadkobierców, określonego według zasad wskazanych w art. 140 ust. 2 u.g.n., może obejmować tylko te nakłady, które zostały poczynione

Wypłata świadczenia pielęgnacyjnego w wysokości odpowiadającej różnicy pomiędzy ustawową wysokością tego świadczenia i wysokością emerytury (netto), pozostawałaby w sprzeczności z treścią art. 17 ust. 3 u.ś.r., który wysokość świadczenia pielęgnacyjnego określa jednoznacznie kwotowo i nie pozwala na samodzielne określanie jego wysokości przez organ administracji w oparciu o jakiekolwiek przesłanki.

Ustawa o świadczeniach rodzinnych nie zawiera definicji sprawowania opieki, ale z treści art. 17 ust. 1 wynika, że aby można było mówić o opiece w jej rozumieniu musi ona być stała lub długoterminowa. Te określenia stała lub długoterminowa wskazują na to, że nie może to być opieka świadczona niecodziennie, a nawet jeżeli codziennie, to tylko przez część doby, czyli sporadycznie. Przepis art. 17 ust

Wypłata świadczenia pielęgnacyjnego w wysokości odpowiadającej różnicy pomiędzy ustawową wysokością tego świadczenia i wysokością emerytury (netto), pozostawałaby w sprzeczności z treścią art. 17 ust. 3 u.ś.r., który wysokość świadczenia pielęgnacyjnego określa jednoznacznie kwotowo i nie pozwala na samodzielne określanie jego wysokości przez organ administracji w oparciu o jakiekolwiek przesłanki.

Dla zatrudnionego za granicą rolnika akcesja Polski do Unii Europejskiej nie była równoznaczna z wyłączeniem z tego powodu wcześniejszych okresów ubezpieczenia społecznego rolników w kraju, niemniej stałe i długotrwałe zatrudnienie pracownicze za granicą mogło spowodować sytuację, w której działalność rolnicza nie stanowiła stałego źródła jego utrzymania (art. 7 ust. 2 ustawy z 20 grudnia 1990 r. o

Wyrok, który podlegał ogłoszeniu a nie został ogłoszony, jest wyrokiem nieistniejącym w znaczeniu prawnoprocesowym.

1. Nie każde odmienne ukształtowanie uprawnień pracowniczych zawsze stanowi naruszenie równego traktowania i dyskryminację. Dyferencjacja sytuacji prawnej pracownika może być bowiem usprawiedliwiona uzasadnioną cechą relewantną. Dyskryminacją jest nierówne traktowanie, spowodowane zakazanym kryterium, pracowników znajdujących się w takiej samej sytuacji faktycznej i prawnej. 2. Z art. 183b § 2 pkt

Przy ocenie zasadności wniosku sędziego złożonego w trybie art. 93 p.u.s.p., każdorazowo konieczna jest analiza spełnienia następujących przesłanek: wystąpienie konkretnej choroby czasowo uniemożliwiającej wykonywanie obowiązków zawodowych; leczenie wymagające czasowego powstrzymania się przez sędziego od pełnienia służby; możliwość udzielenia urlopu tylko w konkretnym celu, który wiąże się z przeprowadzeniem