Ani art. 445 § 1 k.c., ani art. 448 k.c. w związku z art. 24 § 1 k.c. nie stanowią podstawy prawnej do domagania się zadośćuczynienia pieniężnego za ból, cierpienie i rozstrój zdrowia, stanowiące reakcję na cierpienia małżonka doznane w wyniku uszkodzenia ciała i rozstroju zdrowia spowodowanych jego wypadkiem przy pracy.
Przesłanka wysokiego prawdopodobieństwa związku przyczynowego pomiędzy rozpoznanym schorzeniem, a warunkami wykonywanej pracy, zwalnia organy administracji z konieczności badania wszystkich możliwych pozazawodowych czynników, które mogą wywołać przedmiotowe schorzenia, tym bardziej, jeżeli warunki pracy wskazują na zawodową etiologię choroby (art. 2351 k.p.).
Ocena odnośnie do zaktualizowania się przesłanki „przypadku uzasadnionego” (ważnym interesem podmiotu, wobec którego toczy się postępowanie lub interesem publicznym), o którym mowa w art. 24 ust. 3 ustawy z dnia 9 marca 2017 r. o systemie monitorowania drogowego i kolejowego przewozu towarów oraz obrotu paliwami opałowymi (Dz. U. z 2018 r., poz. 2332 ze zm.), nie może ograniczać się do aspektu dotyczącego
Rejestr może być dokumentem wewnętrznym, ale tylko wtedy gdy zawiera informacje niebędące informacją publiczną w rozumieniu art. 1 ust. 1 u.d.i.p., a więc nie dotyczy spraw publicznych, lecz tylko wewnętrznych spraw danego podmiotu i prowadzony jest w celu lepszej organizacji pracy określonej komórki czy komórek organizacyjnych.
1. Kontrola przewozu towarów, o której mowa w art. 13 ust. 2 ustawy z 9 marca 2017 r. o systemie monitorowania drogowego i kolejowego przewozu towarów oraz obrotu paliwami opałowymi (Dz. U. z 2020 r., poz. 859), jest kontrolą celno-skarbową, wykonywaną w formie określonej ustawą z 16 listopada 2016 r. o Krajowej Administracji Skarbowej (Dz. U. z 2020 r., poz. 505). 2. Przepis art. 165b § 1 ustawy z
Brak spełnienia któregoś z kryteriów wskazanych w art. 8a ust. 1 pkt 1 i 2 ustawy zaopatrzeniowej nie wyłącza automatycznie spełnienia przesłanki "szczególnie uzasadnionych przypadków", lecz wymaga zbadania, czy służba określonej osoby, mimo że nie była "krótkotrwałą służbą przed dniem 31 lipca 1990 r.", bądź nie charakteryzowała się "rzetelnym wykonywaniem zadań i obowiązków po dniu 12 września 1989
Niedozwolone postanowienia umowne, w rozumieniu art. 3851 § 1 k.c. nie są wiążące dla konsumenta od momentu zawarcia umowy, co sąd orzekający powinien uwzględnić z urzędu, dlatego zbędne jest wydanie odrębnego konstytutywnego orzeczenia stwierdzającego abuzywność postanowienia umowy lub powołania się na abuzywność klauzuli. Powyższe nie znajduje jednak zastosowania, gdy konsument sprzeciwi się w sposób
Sąd rozpatrujący sprawę w postępowaniu upominawczym powinien ocenić, czy zachodzą wątpliwości, o których mowa w art. 499 pkt 2 k.p.c. Kwestia ta podlega ocenie sądu orzekającego i każda niepewność co do przytoczonych okoliczności, które są istotne dla rozstrzygnięcia sprawy, powinna być podstawą do odmowy wydania nakazu zapłaty i w konsekwencji, co do zasady prowadzić do wyznaczenia rozprawy.
Wykonywanie czynności ubocznych w relacji do czynności wykonywanych w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, mające charakter incydentalny, wymuszony okolicznościami może zostać uznane na gruncie art. 17 ustawy zasiłkowej za czynności niestanowiące wykonywania pracy zarobkowej i nieskutkujące utratą prawa od świadczenia z ubezpieczenia chorobowego.
Urlop dla poratowania zdrowia nie jest tożsamy z okresem niezdolności do wykonywania obowiązków sędziego. W przypadku niezdolności do pełnienia obowiązków orzeczonej przez lekarza, sędziemu przysługuje wynagrodzenie chorobowe. Urlop dla poratowania zdrowia udzielany jest niezależnie od tego, czy wnioskujący jest zdolny do pełnienia obowiązków sędziego czy też nie. Istotą urlopu dla poratowania zdrowia
Zasadę ryzyka w kontekście art. 435 k.c. można stosować do odpowiedzialności przedsiębiorcy za szkody na zdrowiu pracownika, nawet jeśli nie są one wyłącznym rezultatem warunków pracy, a jedynie jednym z czynników przyczyniających się do powstania choroby.
Na postanowienie referendarza sądowego o odmowie zwolnienia od opłaty od apelacji, wydane w sądzie drugiej instancji, przysługuje skarga.
1. Pojęcie „konsument” użyte w art. 76 Konstytucji RP ma charakter autonomiczny i nie może być rozumiane wyłącznie w znaczeniu cywilnoprawnym. Wyrażona w nim norma zapewnia ochronę „wszelkim podmiotom, w szczególności osobom fizycznym” mającym słabszą pozycję wobec profesjonalnego podmiotu. Natomiast, pojęcie „konsument” na gruncie art. 221 k.c. ma węższe znaczenie, ponieważ dotyczy wyłącznie osób
Sąd odwoławczy ma obowiązek szczegółowo i wszechstronnie odnosić się do zarzutów apelacyjnych, analizując je w kontekście zgromadzonego materiału dowodowego, a brak spełnienia tego obowiązku stanowi rażące naruszenie zasady dwuinstancyjności, co może prowadzić do uchylenia wyroku i przekazania sprawy do ponownego rozpoznania.
Nie można skazać osoby dwukrotnie za ten sam czyn w tym samym okresie, a prawomocne skazanie stanowi bezwzględną przyczynę umorzenia postępowania w razie ponownego orzekania o tym samym czynie.
Zakresy upoważnień z art. 4 ust. 2 pkt 3 i art. 6r ust. 3 ustawy o utrzymaniu czystości i porządku w gminach nie mogą się pokrywać. Uznanie, że obie te delegacje powinny określać to samo zagadnienie podważałoby sens tych regulacji i obalało leżącą u podstaw reguł wykładni logicznej i systemowej zasadę racjonalizmu ustawodawcy. Pojęcia "odbieranie" i "pozbywanie" się odpadów nie mogą być zatem używane
Orzekanie o obligatoryjnych środkach karnych, takich jak zakaz zajmowania stanowisk związanych z wychowaniem małoletnich, jest konieczne w przypadku skazania za przestępstwo przeciwko wolności seksualnej na szkodę małoletniego, a sąd odwoławczy ma obowiązek korekty uchybień w tym zakresie, nawet bez podnoszenia zarzutu przez stronę odwołującą się.
Odszkodowanie przysługujące osobie represjonowanej w wyniku bezprawnego pozbawienia wolności za działalność na rzecz niepodległości powinno co do zasady kompensować pełne utracone przez nią zarobki, a nie być ograniczone do kwoty, którą mogła zaoszczędzić.
Na podstawie art. 4779 § 31 k.p.c. sąd odrzuca odwołanie, w którym ubezpieczony podnosi wyłącznie zarzuty przeciwko orzeczeniu lekarza orzecznika ZUS w kwestiach określonych w art. 14 ust. 1 pkt 1-5 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych. Celem postępowania przed lekarzem orzecznikiem jest nie tylko ustalenie stopnia niezdolności do pracy czy czasu
Art. 4 pkt 7 ustawy o emeryturach pomostowych uzależnia nabycie prawa do emerytury pomostowej od jednorazowego rozwiązania stosunku pracy, nie stawia natomiast wymagania dalszego niepozostawania w zatrudnieniu w dacie złożenia wniosku emerytalnego lub wydania decyzji przez organ rentowy. Warunek rozwiązania stosunku pracy może zaś zostać spełniony w trakcie postępowania sądowego, po stwierdzeniu spełnienia
W postępowaniu o wydanie wyroku łącznego niedopuszczalne jest łączenie kar, z których jedna nie jest prawomocna, a wydany w ten sposób wyrok łączny, obejmujący karę nieprawomocnie orzeczoną, skutkuje naruszeniem przepisów prawa karnego materialnego dotyczących kary łącznej.
W postępowaniu o odszkodowanie i zadośćuczynienie za niesłuszne pozbawienie wolności, sąd powinien uwzględniać wszystkie okoliczności mające wpływ na poczucie krzywdy poszkodowanego, w tym sytuację osobistą i zawodową, aby ustalona kwota miała adekwatny charakter kompensacyjny.
W procesach karnych kluczowe jest, aby sądy dokładnie uzasadniały swoje rozstrzygnięcia, szczegółowo odnosząc się do zgromadzonego materiału dowodowego i podnoszonych zarzutów, zgodnie ze standardami wynikającymi z art. 7 k.p.k. i art. 433 § 2 k.p.k.
Osoby, które podlegają odpowiedzialności z uondfp spełniają podstawową przesłankę uznania ich za „osoby pełniące funkcje publiczne” w rozumieniu art. 5 ust. 2 ustawy o dostępie do informacji publicznej w postaci związku sprawowanej funkcji z dysponowaniem majątkiem publicznym. Skoro zatem nie budzi wątpliwości, że zarówno z zakresu podmiotowego ustawy o odpowiedzialności za naruszenie dyscypliny finansów