Ustanowione w art. 87 ust. 2 i ust. 6 ustawy o VAT terminy są terminami prawa materialnoprawnego. Ich upływ wywołuje skutek materialnoprawny w postaci nabycia przez podatnika prawa do zwrotu różnicy podatku w kwocie wynikającej z deklaracji podatkowej. Materialnoprawny charakter terminów określony w art. 87 ust. 2 w związku z ust. 6 ustawy o VAT oznacza także, że po ich upływie organ podatkowy traci
Ustanowione w art. 87 ust. 2 i ust. 6 ustawy o VAT terminy są terminami prawa materialnego, których upływ wywołuje skutek w postaci nabycia przez podatnika prawa do zwrotu różnicy podatku w kwocie wynikającej z deklaracji podatkowej. Materialnoprawny charakter terminów określony w art. 87 ust. 2 ustawy o VAT w związku z ust. 6 oznacza także, że po ich upływie organ podatkowy traci uprawnienie do przedłużenia
Art. 21 ust. 1 Prawa geodezyjnego i kartograficznego należy interpretować w ten sposób, iż przy ustalaniu zobowiązania podatkowego w podatku od nieruchomości, w podatku rolnym i podatku leśnym, winny zostać uwzględnione zarówno elementy przedmiotowe, jak i podmiotowe zawarte w ewidencji gruntów i budynków. Informacje dotyczące funkcji (użytkowego przeznaczenia) zarówno gruntu, jak i budynku (lokalu
Postępowanie wyjaśniające, do prowadzenia którego umocowany jest organ odwoławczy, może być tylko "dodatkowym" w stosunku do postępowania przeprowadzonego przez organ pierwszej instancji. Tym samym organ odwoławczy nie może przeprowadzić tego postępowania w całym lub znacznym zakresie, bowiem prowadziłoby to do uchybienia zasadzie dwuinstancyjności postępowania. Podejmowane jedynie w drugiej instancji
Postępowanie wyjaśniające, do prowadzenia którego umocowany jest organ odwoławczy, może być tylko "dodatkowym" w stosunku do postępowania przeprowadzonego przez organ pierwszej instancji. Tym samym organ odwoławczy nie może przeprowadzić tego postępowania w całym lub znacznym zakresie, bowiem prowadziłoby to do uchybienia zasadzie dwuinstancyjności postępowania. Podejmowane jedynie w drugiej instancji
Przychód, koszty jego uzyskania oraz dochód muszą być ustalone w danym roku podatkowym i nie mogą być uzależnione od zdarzeń przyszłych i niepewnych. Zarówno podatnik jak i organ podatkowy nie mogą oczekiwać z rozliczeniem podatku od zbycia części nieruchomości aż do momentu, gdy podatnik sprzeda wszystkie jej części.
Nie ma podstaw prawnych do tego, aby z kompetencji organów nadzoru budowlanego prowadzących postępowanie w trybie przepisów art. 50-51 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane wyłączyć uprawnienie do badania, czy inwestor posiada prawo do dysponowania nieruchomością na cele budowlane.
To do sądu należy decyzja, czy w danej sprawie zasadne jest przeprowadzenie uzupełniającego postępowania dowodowego - jest to uprawnienie sądu. Uprawnienie to nie oznacza jednak, iż sąd może ignorować wnioski dowodowe strony.
1. Użyty w art. 199a § 3 Ordynacji podatkowej termin "wątpliwości" należy rozumieć w kategoriach obiektywnych, co oznacza, że nie można ich postrzegać przez pryzmat subiektywnego przekonania organu podatkowego, że tych wątpliwości nie ma, jak również subiektywnego przekonania podatnika, że te wątpliwości istnieją. Dokonana ocena w tym zakresie powinna być poprzedzona analizą całokształtu okoliczności
Skoro obowiązki z decyzji zabezpieczającej obciążyć mają wyłącznie spółkę (dotyczą jej majątku, którym zarządca wyłącznie administruje), to wskazanie w decyzji organu pierwszej instancji jako strony postępowania spółki, a nie zarządcy przymusowego, nie stanowi naruszenia prawa, uzasadniającego uchylenie, z tego tylko powodu decyzji organu pierwszej instancji, a także nie daje podstaw do uchylenia decyzji
1. Użyty w art. 199a § 3 Ordynacji podatkowej termin "wątpliwości" należy rozumieć w kategoriach obiektywnych, co oznacza, że nie można ich postrzegać przez pryzmat subiektywnego przekonania organu podatkowego, że tych wątpliwości nie ma, jak również subiektywnego przekonania podatnika, że te wątpliwości istnieją. Dokonana ocena w tym zakresie powinna być poprzedzona analizą całokształtu okoliczności
W świetle art. 15 ust. 1 i 2 ustawy o VAT gminne jednostki budżetowe nie są podatnikami podatku od towarów i usług. Bez wpływu na powyższą konstatację ma okoliczność zarejestrowania takiej jednostki budżetowej jako podatnika VAT czynnego podatku przez organ podatkowy, stosownie do przepisu art. 96 ust. 4 u.p.t.u. Rejestracja ma charakter materialno-techniczny i sama w sobie nie jest zdolna do nadania
Określenie w decyzji o zabezpieczeniu przybliżonej kwoty zobowiązania podatkowego ma charakter informacyjny w tym znaczeniu, że wskazuje kwotę podlegającą zabezpieczeniu na majątku podatnika. Nie oznacza to jednak, iż jest to kwota rzeczywiście obciążającego go zobowiązania, podlegającego wpłacie do budżetu państwa lub kwota zawyżonego zwrotu podatku od towarów i usług podlegająca zwrotowi do urzędu
1. Tak jak wykluczona jest możliwość opodatkowania zapłaty otrzymanej na podstawie umowy nieważnej, jako zawartej bez zachowania formy aktu notarialnego, tak samo nie powstaje przychód do opodatkowania z uznanej za nieważną umowy o pracę. Uzyskane na tej podstawie wypłaty mogły stanowić przychód, jeśli zostały dokonane (faktycznie je wypłacono) z tytułu stosunku członkostwa w zarządzie łączącego podatnika
Dopóki decyzja określająca zobowiązanie podatkowe w wysokości innej niż zadeklarowana przez podatnika nie zostanie doręczona jej adresatowi, obowiązuje domniemanie, że podatnik prawidłowo określił w deklaracji zobowiązanie i podatek do zapłaty (art. 21 § 5 o.p.). Dla ustalenia, czy skutek decyzji w postaci określenia zobowiązania podatkowego nastąpił przed upływem terminu przedawnienia, istotna jest
Przepis art. 106 § 3 p.p.s.a. dopuszczając przeprowadzenie przez sąd uzupełniającego postępowania dowodowego na wniosek strony lub z urzędu, ma na celu umożliwienie sądowi skonfrontowanie z dokumentami prawidłowości ustaleń dokonanych w toku postępowania na podstawie materiału dowodowego zgromadzonego w aktach sprawy. Nie ulega przy tym wątpliwości, że to do sądu należy decyzja, czy w danej sprawie
Z treści art. 136 ust. 3 u.g.n. wynika, że zwrotowi mogą podlegać nieruchomości wywłaszczone, niezależnie od tego, kiedy nastąpiło wywłaszczenie o ile nastąpiło ono na podstawie obowiązującej wówczas ustawy wywłaszczeniowej.
Art. 165 § 2 k.p.c. należy rozumieć w ten sposób, że równoznaczne z wniesieniem pisma procesowego do sądu jest także nadanie pisma procesowego za pośrednictwem operatora pocztowego niebędącego operatorem wyznaczonym.
Organ nadzoru, działając w ramach uprawnienia wynikającego z art. 63 ust. 21 ustawy Prawo oświatowe, powinien szczegółowo i przekonywująco uzasadnić, jakie obiektywne i realnie istniejące przesłanki uzasadniają powierzenie stanowiska dyrektora szkoły na okres krótszy niż 5 lat, aby uniknąć zarzutów arbitralności i zapewnić zgodność z prawem.
Do uznania danego wydatku za koszt uzyskania przychodu niezbędne jest nie tylko zaistnienie konkretnego zdarzenia gospodarczego, polegającego na zakupie towaru lub usługi u konkretnego sprzedawcy i za konkretną cenę, ale też zgodne z przepisami udokumentowanie tej transakcji. Z punktu widzenia uregulowań zawartych w art. 22 ust. 1, art. 24 i art. 24a u.p.d.o.f. nie ma znaczenia, czy podatnik w sposób
1. Nie można powoływać się na wydanie decyzji bez podstawy prawnej, gdy podstawa ta istnieje, a organ podatkowy dokonał jedynie błędnej subsumcji stanu faktycznego pod zastosowaną normę. Błędne założenie istnienia przesłanek faktycznych wymienionych w danym przepisie stanowi wprawdzie jego naruszenie, ale nie jest przypadkiem wydania decyzji bez podstawy prawnej. 2. Względy techniczne nie mogą być
1. Nie może być skuteczny zarzut dotyczący zaliczenia wydatków do kosztów uzyskania przychodów oparty wyłącznie o przepisy postępowania. 2. O skuteczności zarzutów, postawionych w oparciu o podstawę kasacyjną określoną w art. 174 pkt 2 P.p.s.a., nie decyduje bowiem każde stwierdzone uchybienie przepisom postępowania, lecz tylko takie, które mogło mieć istotny wpływ na wynik sprawy. Należy przez to
Nierozpoznanie istoty sprawy, w rozumieniu art. 386 § 4 k.p.c, jest wadliwością rozstrzygnięcia polegającą na wydaniu przez sąd pierwszej instancji orzeczenia, które nie odnosi się do tego, co było przedmiotem sprawy, bądź zaniechaniu zbadania przez ten sąd materialnej podstawy żądania albo merytorycznych zarzutów stron z powodu bezpodstawnego przyjęcia, że istnieje przesłanka materialnoprawna lub
1. Rażące naruszenie prawa z art. 247 § 1 pkt 3 O.p. występuje wówczas, gdy istnieje oczywista sprzeczność między treścią przepisu a rozstrzygnięciem zawartym w decyzji, przy czym istnienie tej sprzeczności da się ustalić przez proste zestawienie treści decyzji z treścią przepisu. Nie można natomiast mówić o rażącym naruszeniu prawa, gdy na gruncie danego przepisu możliwy jest wybór różnych jego interpretacji