1. W sytuacji gdy podatnik wiedział, iż otrzymanej przez niego fakturze wykazującej nabycie paliwa nie towarzyszy jakakolwiek transakcja między podmiotami wyszczególnionymi na tej fakturze, analizowanie tzw. dobrej wiary podatnika, jako nabywcy, nie ma uzasadnienia. 2. Jakkolwiek nie można w sposób generalny wymagać od podatnika weryfikacji wystawcy faktury (dostawcy towaru), z której wywodzone jest
1. Samo wprowadzenie procedur weryfikujących kontrahentów dla zabezpieczenia się przed nieprawidłowościami mogącymi wystąpić w obrocie towarami bez ich egzekwowania nie świadczy o zachowaniu należytej staranności, zwłaszcza przy obrocie towarem wrażliwym jakim jest granulat złota oraz złom złota. Istotnym zatem dla prawa do odliczenia podatku naliczonego jest przestrzeganie tych procedur. 2. Nie może
Zarzut naruszenia prawa materialnego przez niewłaściwe zastosowanie nie może opierać się na kwestionowaniu przyjętego przez organy przy rozstrzyganiu sprawy stanu faktycznego, ponieważ zarzut wadliwego przeprowadzenia lub oceny dowodów i ustalenia stanu faktycznego, winien być formułowany w ramach podstawy kasacyjnej opartej na naruszeniu przepisów postępowania, jeżeli uchybienie to mogło mieć istotny
Odłożenie wymagalności odsetek od pożyczek w czasie nie może automatycznie oznaczać, że pożyczki miały charakter nieodpłatnego świadczenia w rozumieniu art. 12 ust. 1 pkt 2 u.p.d.o.p.
1. Za dopuszczalne uznać należy stwierdzenie nabycia praw licencyjnych poprzez wystawienie faktury, dokumentującej zawartą umowę sprzedaży, także zawartą w formie ustnej lub przez fakty konkludentne (dorozumiane). W przypadku rekonstrukcji oświadczeń woli złożonych (wyrażonych) w sposób dorozumiany i ustalenia na ich podstawie treści danej czynności prawnej, konieczne jest jednak ustalenie szerokiego
1. Nie jest warunkiem zaistnienia skutku przewidzianego w art. 231 k.p. zaistnienie indywidualnie określonych zdarzeń takich jak przejęcie majątku (składników majątkowych) poprzedniego pracodawcy czy prowadzenie przez podmiot przejmujący i przyjmujący tożsamej działalności. 2. Przepis art. 199a § 3 O.p. ani nie wyłącza, ani nie ogranicza obowiązku organu podatkowego do samodzielnego przeprowadzenia
1. Nie jest warunkiem zaistnienia skutku przewidzianego w art. 231 k.p. zaistnienie indywidualnie określonych zdarzeń takich jak przejęcie majątku (składników majątkowych) poprzedniego pracodawcy czy prowadzenie przez podmiot przejmujący i przyjmujący tożsamej działalności. 2. Przepis art. 199a § 3 O.p. ani nie wyłącza, ani nie ogranicza obowiązku organu podatkowego do samodzielnego przeprowadzenia
1. Nie jest warunkiem zaistnienia skutku przewidzianego w art. 231 k.p. zaistnienie indywidualnie określonych zdarzeń takich jak przejęcie majątku (składników majątkowych) poprzedniego pracodawcy czy prowadzenie przez podmiot przejmujący i przyjmujący tożsamej działalności. 2. Przepis art. 199a § 3 O.p. ani nie wyłącza, ani nie ogranicza obowiązku organu podatkowego do samodzielnego przeprowadzenia
1. Nie jest warunkiem zaistnienia skutku przewidzianego w art. 231 k.p. zaistnienie indywidualnie określonych zdarzeń takich jak przejęcie majątku (składników majątkowych) poprzedniego pracodawcy czy prowadzenie przez podmiot przejmujący i przyjmujący tożsamej działalności. 2. Przepis art. 199a § 3 O.p. ani nie wyłącza, ani nie ogranicza obowiązku organu podatkowego do samodzielnego przeprowadzenia
Dane o osobach współpracujących z organami administracji publicznej, a więc o osobach mających choćby minimalny wpływ na kształtowanie się sposobu funkcjonowania tychże organów, jak też dane o kontrahentach tych podmiotów, takie jak imiona i nazwiska, podlegają udostępnieniu w trybie informacji publicznej - i nie podlegają wyłączeniu z uwagi na prywatność tych osób wskazaną art. 5 ust. 2 u.d.i.p.
Użyty w art. 4 ust. 1 u.d.i.p. termin "zadania publiczne" jest pojęciem szerszym od zawartego w art. 61 Konstytucji RP terminu "zadań władzy publicznej". Określenia te różnią się przede wszystkim zakresem podmiotowym, ponieważ "zadania władzy publicznej" mogą być realizowane przez organy tej władzy lub podmioty, którym zadania te zostały powierzone w oparciu o konkretne i wyrażone unormowania ustawowe
1. Wymóg szybkości postępowania nie zwalnia z obowiązku ustalenia prawdy materialnej oraz zebrania i wyczerpującego rozpatrzenia całego materiału dowodowego. 2. Przewlekłe prowadzenie przez organ postępowania administracyjnego istnieje wówczas, gdy można mu skutecznie przedstawić zarzut niedochowania należytej staranności w takim zorganizowaniu postępowania administracyjnego, by skończyło się ono w
1. Odliczenie podatku naliczonego jest prawem podatnika i to on chcąc z tego prawa skorzystać powinien czuwać nad tym, by dokument potwierdzający prawo do odliczenia dotyczył realnych transakcji zarówno pod względem podmiotowym, jak i przedmiotowym. 2. Można odmówić prawa do odliczenia podatku tylko wtedy, gdy organ podatkowy wykaże na podstawie obiektywnych dowodów, że adresat faktury wiedział lub
1. Nie jest warunkiem wystąpienia skutku przewidzianego w art. 231 k.p. zaistnienie indywidualnie określonych zdarzeń takich jak przejęcie majątku (składników majątkowych) poprzedniego pracodawcy czy prowadzenie przez podmiot przejmujący i przyjmujący tożsamej działalności. 2. Przepis art. 199a § 3 O.p. ani nie wyłącza, ani nie ogranicza obowiązku organu podatkowego do samodzielnego przeprowadzenia
1. Samo wprowadzenie procedur weryfikujących kontrahentów dla zabezpieczenia się przed nieprawidłowościami mogącymi wystąpić w obrocie towarami bez ich egzekwowania nie świadczy o zachowaniu należytej staranności, zwłaszcza przy obrocie towarem wrażliwym jakim jest granulat złota oraz złom złota. Istotnym zatem dla prawa do odliczenia podatku naliczonego jest przestrzeganie tych procedur. 2. Nie może
1. Wymóg szybkości postępowania nie zwalnia z obowiązku ustalenia prawdy materialnej oraz zebrania i wyczerpującego rozpatrzenia całego materiału dowodowego. 2. Przewlekłe prowadzenie przez organ postępowania administracyjnego istnieje wówczas, gdy można mu skutecznie przedstawić zarzut niedochowania należytej staranności w takim zorganizowaniu postępowania administracyjnego, by skończyło się ono w
Wyrażony w art. 141 § 4 p.p.s.a. obowiązek Sądu sformułowania wskazań co do dalszego postępowania w wypadku, gdy w wyniku uwzględnienia skargi sprawa ma być ponownie przez organ rozpoznana, polegać ma na wyrażeniu oceny w sposób jednoznaczny i precyzyjny, umożliwiający organowi zastosowanie się do niej, a następnie sądową kontrolę wywiązania się z tego obowiązku.
1. Nie jest warunkiem wystąpienia skutku przewidzianego w art. 231 k.p. zaistnienie indywidualnie określonych zdarzeń takich jak przejęcie majątku (składników majątkowych) poprzedniego pracodawcy czy prowadzenie przez podmiot przejmujący i przyjmujący tożsamej działalności. 2. Przepis art. 199a § 3 O.p. ani nie wyłącza, ani nie ogranicza obowiązku organu podatkowego do samodzielnego przeprowadzenia
1. Nie jest warunkiem wystąpienia skutku przewidzianego w art. 231 k.p. zaistnienie indywidualnie określonych zdarzeń takich jak przejęcie majątku (składników majątkowych) poprzedniego pracodawcy czy prowadzenie przez podmiot przejmujący i przyjmujący tożsamej działalności. 2. Przepis art. 199a § 3 O.p. ani nie wyłącza, ani nie ogranicza obowiązku organu podatkowego do samodzielnego przeprowadzenia
1. Nie jest warunkiem zaistnienia skutku przewidzianego w art. 231 k.p. zaistnienie indywidualnie określonych zdarzeń takich jak przejęcie majątku (składników majątkowych) poprzedniego pracodawcy czy prowadzenie przez podmiot przejmujący i przyjmujący tożsamej działalności. 2. Przepis art. 199a § 3 O.p. ani nie wyłącza, ani nie ogranicza obowiązku organu podatkowego do samodzielnego przeprowadzenia
Opłata za pozostawienie pojazdu na terenie zarządzanego przez samorządową jednostkę budżetową parkingu „Parkuj i Jedź” po upływie doby parkingowej, stanowi wynagrodzenie za opodatkowaną VAT usługę, w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r., Nr 177, poz. 1054 ze zm.), korzystania z miejsca parkingowego, w wysokości określonej w regulaminie tego
Ocena zarzutu prawa materialnego może być dokonana wyłącznie na podstawie konkretnego stanu faktycznego, nie zaś na podstawie stanu faktycznego, który skarżący uznaje za prawidłowy.
Zwrócenie się przez organ podatkowy na podstawie Rozporządzenia Rady (UE) nr 904/2010 z 7 października 2010 r. w sprawie współpracy administracyjnej oraz zwalczania oszustw w dziedzinie podatku od wartości dodanej (Dz. U. UE L 268/1 z 07.10.2010 r.) do organów innego państwa z wnioskiem o udzielenie informacji w celu określenia wysokości zobowiązania w podatku od towarów i usług, nie skutkuje zawieszeniem
Zwrócenie się przez organ podatkowy na podstawie rozporządzenia Rady (UE) nr 904/2010 do organów innego państwa z wnioskiem o udzielenie informacji w celu określenia wysokości zobowiązania w podatku od towarów i usług nie skutkuje zawieszeniem biegu terminu przedawnienia tego zobowiązania na podstawie art. 70a § 1 Ordynacji podatkowej.