Dla wystąpienia skutku z art. 70 § 6 pkt 1) o.p. w postaci zawieszenia biegu terminu przedawnienia zobowiązania podatkowego nie jest konieczne, aby przed upływem terminu przedawnienia podatnikowi ogłoszono postanowienie o przedstawieniu zarzutów, tj. aby postępowanie karnoskarbowe przekształciło się w fazę in personam, jeśli okoliczności sprawy wskazują, że podatnik posiada wiedzę o toczącym się postępowaniu

Przedstawienie informacji innej niż ta, na którą oczekuje wnioskodawca, informacji niepełnej lub też nieadekwatnej do treści wniosku świadczy o brak realizacji obowiązku nałożonego w art. 10 ust. 1 u.d.i.p., a tym samym o bezczynności podmiotu zobowiązanego do udostępnienia informacji publicznej, do którego skierowano wniosek o jej udostępnienie.

Sformułowana w art. 191 o.p. zasada swobodnej oceny dowodów jest realizowana w pełni wtedy, gdy ocena ta jest oparta na całokształcie materiału dowodowego, wyprowadzone wnioski są zgodne z zasadami logiki i doświadczeniem życiowym, nie kolidując z zebranymi w sprawie dowodami.

Katalog środków dowodowych nie ma charakteru zamkniętego i do środków tych należy także zaliczyć oświadczenie, w tym także pisemne wyjaśnienie złożone na wezwanie organu podatkowego przez osobę nie będącą stroną postępowania, przy czym oświadczenie ma równą moc, co dowód z przesłuchania świadka i dlatego nie jest konieczne potwierdzenie innym dowodem okoliczności stwierdzonej w tym oświadczeniu.

Przepis art. 1 ust. 2 u.d.i.p. oznacza, że wszędzie tam gdzie konkretne sprawy dotyczące zasad i trybu dostępu do informacji publicznej uregulowane są inaczej w u.d.i.p., a inaczej w ustawie szczególnej dotyczącej udostępniania informacji i stosowania obu tych ustaw nie da się pogodzić, pierwszeństwo mają przepisy ustawy szczególnej. Przy czym tam gdzie dana sprawa uregulowana jest tylko częściowo

Jeżeli ustawodawca w art. 16 ust. 1 pkt 14 u.p.d.o.p. nie wskazał wprost, w jakiej wysokości (wartości) koszt powinien ustalić darczyńca, to odwołując się do wykładni systemowej wewnętrznej koszty, o jakich mowa w tym przepisie, należy wywieść z dyspozycji art. 15 ust. 1 u.p.d.o.p.

Właściciel nieruchomości sąsiedniej nie ma przymiotu strony. Z faktu, iż do wniosku o podział nieruchomości należy dołączyć protokół z przyjęcia granic nieruchomości (art. 97 ust. 1a pkt 5 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami) nie wynika, że właściciele nieruchomości sąsiednich są stroną postępowania podziałowego, a tym bardziej postępowania nadzorczego.

Cel wywłaszczenia, jakim jest osiedle mieszkaniowe, nie ogranicza się jedynie do budowy budynków mieszkalnych. Osiedle mieszkaniowe poza budynkami mieszkalnymi składa się również z infrastruktury towarzyszącej, m.in. parkingów, sklepów, punktów usługowych czy ciągów pieszych.

Przychody ze sprzedaży nieruchomości dokonanej przez osobę prowadzącą działalność gospodarczą w zależności od okoliczności występujących w konkretnym przypadku mogą być zaliczone bądź do źródła wymienionego w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o PIT, czyli do przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej bądź do przychodów z odpłatnego zbycia nieruchomości o jakim mowa w pkt 8 tego ustępu. Różnica

Stanowisko księgowego jest tego rodzaju stanowiskiem pracy, na którym szczególne znaczenie ma wysoki poziom zaufania między pracodawcą a pracownikiem. Zaufanie opiera się na przekonaniu, że na pracy danej osoby można polegać, gdyż wykonuje ona swoje obowiązki starannie i sumiennie, swoją przyszłość zawodową wiąże z aktualnym pracodawcą oraz jest lojalna wobec pracodawcy. Nieprawidłowości w wykonywaniu

Wyrażona w art. 121 § 1 Ordynacji podatkowej zasada budowania zaufania do organów podatkowych wymaga m.in. aby z uzasadnienia decyzji lub postanowienia organu podatkowego wynikał sposób rozumowania i uzasadnienie twierdzeń, dyrektywy wykładni potwierdzające punkt widzenia organu, a także wyjaśnienie znaczenia przepisu, który budzi wątpliwości.

Odsetki za zwłokę stanowią oczywistą konsekwencję powstania zaległości podatkowej. Nie mają samodzielnego charakteru, pozostając w zależności od istnienia należności głównej, którą stanowi zaległość podatkowa.

Wyrażona w art. 121 § 1 Ordynacji podatkowej zasada zaufania do organów podatkowych wymaga m.in. by z uzasadnienia decyzji lub postanowienia organu podatkowego wynikał sposób rozumowania i uzasadnienie twierdzeń, dyrektywy wykładni potwierdzające punkt widzenia organu, a także wyjaśnienie znaczenia przepisu, który budzi wątpliwości.

Urządzenie reklamowe posadowione na fundamencie z bloczków betonowych oraz wysokości ponad 5 m, stanowi budowlę w rozumieniu art. 3 pkt 3 ustawy Prawo budowlane w postaci wolno stojącego urządzenia reklamowego trwale związanego z gruntem. Jest to konstrukcja przestrzenna, stanowiąca budowlaną i techniczno-użytkową całość. Parametry techniczne tego obiektu, a zwłaszcza wielkość tego urządzenia, jego

Konstrukcja art. 302 ust. 1 pkt 4 ustawy o cudzoziemcach wyklucza możliwość odstąpienia od jego zastosowania z uwagi na brak prawomocnego ukarania cudzoziemca wyrokiem sądu.

Według wykładni zwrotu "ujawnienie", użytego w art. 33 ust. 4a pkt 2 ustawy z dnia 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych, odnosi się on wyłącznie do niezgodnego z ustawą przeznaczenia środków funduszu rehabilitacji. Zaś w przypadku niedotrzymania terminu określonego w art. 33 ust. 3 pkt 3 tej ustawy zobowiązanie do wpłaty 30% na Fundusz

1. Przewidziany w przepisie art. 68 §1 O.p. ogólny trzyletni termin do wydania konstytutywnej decyzji ustalającej zobowiązanie podatkowe liczony od końca roku kalendarzowego, w którym powstał obowiązek podatkowy, dotyczy wyłącznie sytuacji, w której brak jest sporu pomiędzy podatnikiem, a organem podatkowym co do okoliczności objętych deklaracją, której definicję legalną zawiera art. 3 pkt 5 O.p. 2

Stwierdzenie w zaświadczeniu, że zabytek jest utrzymywany i konserwowany zgodnie z przepisami o ochronie zabytków w celu wykazania prawa do zwolnienia z podatku od nieruchomości na podstawie art. 7 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych (Dz. U. z 2010 r. Nr 95 poz. 613 ze zm.) nie jest uzależnione od zdolności finansowych jego posiadacza do ponoszenia wydatków na utrzymanie zabytku lub

W świetle treści art. 68 ust. 1 ustawy emerytalnej generalnie prawo do renty rodzinnej przysługuje tym dzieciom zmarłego żywiciela, które ze względu na wiek lub pobieranie nauki nie mają możliwości wykonywania pracy zarobkowej lub innej działalności stanowiącej tytuł podlegania ubezpieczeniom społecznym. W konsekwencji tego, także prawo do renty rodzinnej bez względu na wiek przysługuje takiemu dziecku

Należności pracownika z tytułu stosunku pracy rozwiązanego na mocy porozumienia w związku z przejściem na emeryturę, które zostały wypłacone po jego rozwiązaniu i po dacie przyznania świadczenia, nie stanowią podstawy do ponownego przeliczenia emerytury w trybie art. 110 a ust. 1 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (jednolity tekst: Dz. U. z 2017

Systematyczne odczytanie art. 76 § 1 i art. 76a § 1 w zw. z art. 62 § 1 Ordynacji podatkowej, tj. w kontekście art. 239a oraz art. 59 § 1 pkt 4 tej ustawy, nie pozwala na uznanie, że można zaliczyć nadpłatę na poczet zaległości, które nie mają ostatecznego (wykonalnego) charakteru.

W kwestii podatkowej przy sprzedaży nieruchomości prowadzonej w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej, bez znaczenia jest ocena, czy dana nieruchomość w momencie sprzedaży utraciła charakter rolny, gdyż przedmiotem tej działalności (polegającej na obrocie nieruchomościami) mogą być również gospodarstwa rolne.

Odsetki za zwłokę stanowią oczywistą konsekwencję powstania zaległości podatkowej. Nie mają samodzielnego charakteru, pozostając w zależności od istnienia należności głównej, którą stanowi zaległość podatkowa.

1. Odnosząc się do obu zasad określonych w § 1 i 2 art. 121 O.p., informacje, czy wyjaśnienia organu czynione w toku postępowania nie mogą rzutować na prawidłowość oceny zastosowania prawa materialnego do zaistniałego w sprawie stanu faktycznego. 2. Zasada zupełności materiału dowodowego z art. 187 § 1 O.p. nie oznacza, że należy prowadzić postępowanie dowodowe nawet wówczas, gdy całokształt okoliczności