W orzecznictwie utrwalony jest pogląd, że dopiero po przesądzeniu, iż stan faktyczny sprawy przyjęty przez wojewódzki sąd administracyjny w zaskarżonym wyroku jest prawidłowy, względnie że nie został skutecznie podważony, można przejść do skontrolowania subsumcji tego stanu pod zastosowany przez sąd przepis prawa materialnego.

Należy wyjaśnić, że zarzuty naruszenia prawa materialnego nie mogą służyć zwalczaniu ustaleń faktycznych na jakich został oparty zaskarżony wyrok. Niezastosowanie bądź błędne zastosowanie przepisów materialnoprawnych, każdorazowo pozostaje w ścisłym związku z ustaleniami stanu faktycznego sprawy. Oznacza to brak możliwości skutecznego powoływania się na ten zarzut w przypadku, gdy równocześnie nie

W judykaturze wskazuje się, że sformułowanie przed wydaniem decyzji jednoznacznie wskazuje, że chodzi tu o ten moment postępowania, w którym organ administracji, po zakończeniu postępowania dowodowego, przechodzi do fazy podjęcia rozstrzygnięcia.

W orzecznictwie pojawiła się w tej kwestii rozbieżność stanowisk. Według jednego z tych stanowisk dopuszczalne jest stosowanie przewidzianych w k.p.a. trybów nadzwyczajnych w celu uchylenia, zmiany bądź stwierdzenia nieważności orzeczenia kolegium.

Przepis przejściowy zawarty w art. 6 ust. 1 pkt 4 ustawy zmieniającej (ustawa z dnia 8 listopada 2013 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz ustawy o podatku tonażowym), nie ma zastosowania do spółki komandytowo-akcyjnej, która przekształciła się w spółkę jawną przed dniem określonym w przepisie art. 4 ust. 1 tejże ustawy.

Według art. 2 ust. 2 u.p.o.l. na gruntach zajętych na prowadzenie działalności gospodarczej nie mogła być prowadzona inna działalność, o ile specyfika prowadzonej działalności gospodarczej na to pozwala. Nie ma to jednak wpływu na opodatkowanie takich gruntów, o ile są zajęte na prowadzenie działalności gospodarczej i jest to główny i podstawowy cel ich wykorzystywania.

Norma art. 68 § 2 O.p. odnosi się do całego zobowiązania podatkowego. Brak zatem możliwości jego dzielenia na część objętą unormowaniem art. 68 § 1 oraz część objętą warunkami art. 68 § 2 O.p. Zawarty w art. 68 § 2 pkt 2 o.p. zwrot "w złożonej deklaracji nie ujawnił wszystkich danych niezbędnych do ustalenia wysokości zobowiązania podatkowego" należy odczytywać w powiązaniu z konkretnym zobowiązaniem

Wskazać należy, iż zarówno pojęcia interesu społecznego jak i słusznego interesu strony nie zostały ustawowo zdefiniowane, co powoduje, że treść nadaje im organ orzekający. W dotychczasowym orzecznictwie sądów administracyjnych jednolicie przyjmuje się, że kontrola decyzji opartej na uznaniu administracyjnym ma ograniczony zakres i sprowadza się do zbadania, czy zaskarżona decyzja nie nosi cech dowolności

W orzecznictwie utrwalony jest pogląd, że organ administracji publicznej nie może poprzestać na udzieleniu stronie informacji co do braku możliwości pozytywnego załatwienia sprawy, gdy istnieją przesłanki do załatwienia sprawy w formie decyzji.

W świetle ustawowej definicji posiadania samoistnego jest ono stanem faktycznym przejawiającym się we władztwie nad rzeczą oraz wolą władania nią dla siebie. Pierwszy z elementów budujących samoistne posiadania występuje wówczas, gdy dana osoba znajduje się w sytuacji pozwalającej na korzystanie z rzeczy w taki sposób, w jaki mogą to czynić osoby, którym przysługuje do rzeczy prawo własności. Wola

W orzecznictwie, przede wszystkim Trybunału Konstytucyjnego utrwalone jest stanowisko, że z wyrażonej w art. 32 Konstytucji zasady równości wynika nakaz równego, czyli jednakowego traktowania wszystkich adresatów norm prawnych charakteryzujących się w takim samym stopniu tą samą, relewantną cechą. Równe traktowanie oznacza traktowanie według jednakowej miary, bez zróżnicowań dyskryminujących i faworyzujących

W judykaturze jednolicie utrwaliło się stanowisko, że decyzja w przedmiocie wywłaszczenia podjęta w postępowaniu, przed wszczęciem którego ubiegający się o wywłaszczenie nie wystąpił o dobrowolne odstąpienie nieruchomości, narusza prawo w stopniu rażącym.

Natomiast szczegółowe kwestie dotyczące merytorycznej prawidłowości operatu w aspekcie metodologicznym, oceny w świetle wiedzy specjalistycznej zwłaszcza standardów wyceny nieruchomości, jakimi posługują się rzeczoznawcy nie podlegają bezpośredniej kontroli organów czy sądów administracyjnych. Wynika z tego, że ocenie organu administracji ani sądu administracyjnego, nie może wprost podlegać prawidłowość

Prawo ubiegania się o zasiłek wywodzi się z obowiązku alimentacyjnego, do której art. 16a ust. 1 ustawy wprost się odwołuje, nie przewidując żadnego rozwiązania odmiennego, pozwalającego odstąpić od kodeksowej kolejności zobowiązanych, umożliwiającego przyznanie świadczenia osobie spokrewnionej w dalszym stopniu.

Decydujące znaczenie ma data, w której istnieje faktyczna możliwość korzystania z wybudowanego urządzenia, oznaczałoby zbędność regulacji zawartej w art. 148b ust. 1 u.g.n., co byłoby sprzeczne z założeniem racjonalności ustawodawcy, którego to założenia nie należy podważać.

Pojęcie "bytowanie" jest co do zasady utożsamiane z zachowywaniem życia w sposób pozwalający na prawidłowy rozwój fizyczny i psychiczny. Niezbędna potrzeba bytowa to potrzeba uzasadniona tylko podstawowym katalogiem dóbr zasługujących na ochronę, zadość której czyni zaspokojenie jej w minimalnym standardzie.

Zawieszenie postępowania ma znaczenie dla oceny tego, czy organ pozostaje w bezczynności, jeżeli zważyć, że bieg postępowania podlega wstrzymaniu w tym sensie, iż organ nie podejmuje w tym czasie czynności zmierzających do załatwienia sprawy. Sąd rozpoznając skargę na bezczynność organu nie może uchylić się od odpowiedzi na pytanie o to, czy zawieszenie postępowania administracyjnego było uzasadnione

Ustawodawca w art. 14 ust. 2 pkt 17 lit. b u.p.d.o.f. nakazuje traktowanie zbycia majątku uzyskanego przez wspólnika spółki osobowej w związku z likwidacją tej spółki, jako przychodu z działalności gospodarczej.

Będące współwłaścicielami przedmiotu opodatkowania osoby fizyczne składają informacje o obiektach i nieruchomościach i na tej podstawie organ podatkowy wymierza im podatek od nieruchomości. Decyzja wydana w stosunku do takich osób jest decyzją ustalającą, do której znajdują zastosowanie przepisy art. 68 o.p.

Nie jest prawidłowy pogląd, zgodnie z którym organ wydający interpretację nie musi, wobec regulacji art. 14c § 1 i 2 o.p. odnosić się w zakresie dokonywanej oceny prawnej do rozstrzygnięć, na które występujący o interpretację się powołał.

W przepisie art. 5 ust. 4 u.p.o.l. ustawodawca wprowadza dodatkową podstawę do różnicowania stawek podatkowych dla budynków lub ich części z wyłączeniem budynków mieszkalnych wraz z wprowadzeniem dodatkowego "przykładowego" kryterium różnicowania, co odnosi także do budowli. Tym kryterium jest rodzaj prowadzonej działalności

Wyjaśnić należy, że prawo żołnierza zawodowego do świadczenia mieszkaniowego stanowi pochodną uprawnienia podstawowego jakim jest prawo do zakwaterowania. Zgodnie bowiem z art. 21 ust. 1 i 2 ustawy o zakwaterowaniu Sił Zbrojnych RP żołnierzowi zawodowemu od dnia wyznaczenia na pierwsze stanowisko służbowe do dnia zwolnienia z czynnej służby wojskowej przysługuje prawo do zakwaterowania na czas pełnienia

Należy przypomnieć, że naruszenie prawa materialnego może przejawiać się w dwóch postaciach: jako błędna wykładnia albo jako niewłaściwe zastosowanie określonego przepisu prawa. Podnosząc zarzut naruszenia prawa materialnego przez jego błędną wykładnię wykazać należy, że sąd mylnie zrozumiał stosowany przepis prawa, natomiast uzasadniając zarzut niewłaściwego zastosowania przepisu prawa materialnego

Użyty w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361 ze zm.) zwrot legislacyjny: „jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej” nie jest tożsamy znaczeniowo z określeniem, jakim ustawodawca posłużył się w art. 10 ust. 1 pkt 6 tej ustawy, tj. „z wyjątkiem składników majątku związanych z działalnością