Należy wskazać, że zasada uwzględnienia interesu społecznego i słusznego interesu obywateli nie może powodować naruszenia przepisów prawa materialnego.

Związanie Naczelnego Sądu Administracyjnego granicami skargi kasacyjnej oznacza, że jest on władny badać naruszenie jedynie tych przepisów, które zostały wyraźnie wskazane przez stronę skarżącą. Ze względu na ograniczenia wynikające z przywołanych regulacji prawnych, Naczelny Sąd Administracyjny nie może we własnym zakresie konkretyzować zarzutów skargi kasacyjnej, uściślać ich, ani w inny sposób korygować

Przyjmując, że wskazanie nieprawidłowości dokumentacji projektowej wraz z zobowiązaniem do ich usunięcia mieści się w pojęciu "rozstrzygnięcia", obowiązkiem wnoszącego skargę kasacyjną było objęcie zarzutem skargi kasacyjnej tego przepisu, który normował sposób wywiązania się przez organ prowadzący postępowanie z tego zadania wraz ze szczegółowym uzasadnieniem, dlaczego w tym konkretnym przypadku można

Z dyspozycji normy wynika, że oddalenie skargi kasacyjnej jest następstwem uznania jej przez sąd za bezzasadną. Skarga kasacyjna jest bezzasadna także wówczas, gdy samo orzeczenie jest zgodne z prawem, a błędne jest jedynie jego uzasadnienie w całości lub części.

Zdaniem Naczelnego Sądu Administracyjnego w świetle przepisów specustawy kolejowej, organy nie mają uprawnienia do oceny racjonalności, czy też słuszności przyjętych we wniosku rozwiązań projektowych, gdyż postępowanie w sprawie zezwolenia na realizację danej inwestycji kolejowej toczy się na wniosek zarządcy infrastruktury kolejowej, którym to wnioskiem organ administracji jest związany.

Normy administracyjnoprawne wyznaczające granice prawa własności nieruchomości gruntowej zawarte są głównie w przepisach z zakresu szeroko pojętego prawa budowlanego (wraz z przepisami techniczno-budowlanymi) oraz przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym, a także w aktach prawnych dotyczących ochrony: przyrody, środowiska, gruntów rolnych i leśnych i zabytków, jak również w prawie wodnym

Przyjąć trzeba, że elektrownia wiatrowa jest obiektem budowlanym, w skład którego wchodzi jej część budowlana (stanowiąca budowlę) oraz powiązana z nią część techniczno-użytkowa w postaci właściwych urządzeń technicznych przechwytujących energię wiatru i zamieniających ją w energię elektryczną.

Organy administracyjne a za nimi Sąd pierwszej instancji dokładnie wskazały, dlaczego przyjęły, że obiekt budowlany w postaci boiska może spowodować zagrożenie bezpieczeństwa ludzi lub mienia oraz że obiekt ten w sposób istotny odbiega od ustaleń i warunków określonych w przepisach. Następnie wykazały, dlaczego przyjęły, że obiekt ten nie może zostać zalegalizowany. Odwoływanie się zatem w skardze

Prawo do pełnej dokumentacji jest podstawowym prawem pacjenta. Nie ma żadnych podstaw do pozbawienia tego prawa pacjentów szpitala. Odtworzenie historii choroby i przebiegu leczenia nie jest czynem karalnym, skoro od tego zależy możliwość podjęcia dalszego leczenia, a także kwestie związane z odpowiedzialnością odszkodowawczą i karną podmiotu leczniczego.

Przewidziana w art. 410 § 1 k.p.c. kontrola skargi o wznowienie postępowania obejmuje badanie nie tylko tego, czy skarga została oparta na ustawowych podstawach wznowienia, ale również czy powołana w skardze podstawa wznowienia rzeczywiście zachodzi. W wyniku przeprowadzenia tej kontroli skarga o wznowienie postępowania ulega więc odrzuceniu nie tylko wtedy, gdy została oparta na innej podstawie wznowienia

Jak trafnie wskazuje się w utrwalonym orzecznictwie Naczelnego Sądu Administracyjnego, w odniesieniu do artykułu, który tak jak art. 48 pr.bud. składa się z dwu lub więcej jednostek redakcyjnych (ustępów, punktów, itd.) wymóg skutecznie wniesionej skargi kasacyjnej jest spełniony wówczas, gdy wskazuje ona konkretny przepis naruszony przez sąd pierwszej instancji, z podaniem numeru artykułu, ustępu,

Sąd nie jest uprawniony do samodzielnego dokonywania konkretyzacji zarzutów skargi kasacyjnej, a upoważniony jest do oceny zaskarżonego orzeczenia wyłącznie w granicach przedstawionych we wniesionej skardze kasacyjnej.

Podstawowym elementem konstytutywnym służebności publicznej jest ograniczenie prawa własności (względnie prawa użytkowania wieczystego) w drodze aktu administracyjnego. Materialne warunki ograniczenia prawa własności określa art. 31 ust. 3 Konstytucji RP stanowiący, że ograniczenia praw mogą być ustanawiane tylko w ustawie i tylko wtedy, gdy są konieczne w demokratycznym państwie dla jego bezpieczeństwa

Związanie Naczelnego Sądu Administracyjnego granicami skargi kasacyjnej polega na tym, że jest on władny badać naruszenie jedynie tych przepisów, które zostały wyraźnie wskazane przez stronę skarżącą.

Zawarte w skardze kasacyjnej dywagacje na temat wykładni pojęcia "inny sposób" użytego w tym przepisie, nie tylko są sprzeczne z samym omawianej instytucji ale wypaczają również sens przepisów zawartych w ustawie o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami przewidujących instytucję wykreślenia zabytku z rejestru czy też nakazania prac przeprowadzenie, w terminie określonym w tej decyzji, prac konserwatorskich

Uwzględniając konsekwencje ciążącego na stronie ubiegającej się o potwierdzenie posiadania obywatelstwa polskiego na podstawie przepisów ustawy o obywatelstwie Państwa Polskiego, która nie może wykazać związku z organami Państwa Polskiego, pierwotny obowiązek dowodzenia posiadania obywatelstwa polskiego oraz złożone przez tę stronę dowody w wykonaniu wezwania do uzupełnienia materiału dowodowego, nie

Art. 444 k.c., a także art. 445 k.c. mogą być podstawą prawną samodzielnego roszczenia.

Związanie podstawami skargi kasacyjnej oznacza, że Naczelny Sąd Administracyjny jest związany granicami skargi kasacyjnej, a z urzędu bierze pod uwagę tylko nieważność postępowania. Wobec tego nie jest zobowiązany ani uprawniony do poprawiania jakichkolwiek błędów skargi kasacyjnej, sporządzonej przecież przez wykwalifikowanego prawnika, a takim jest adwokat czy radca prawny. Naczelny Sąd Administracyjny

Według przeważających w orzecznictwie i piśmiennictwie poglądów powyższe unormowanie, podobnie jak i inne przepisy o charakterze nacjonalizacyjnym i wywłaszczeniowym, będące wyrazem nadzwyczajnego odstępstwa od ochrony określonych praw majątkowych zawsze powinny być stosowane i interpretowane w sposób ścisły. Niemożliwa jest ich rozszerzająca wykładnia. W konsekwencji nie powinny być także tolerowane

Istota owej mocy ogólnie wiążącej uchwał sprowadza się do tego, że stanowisko zajęte w uchwale NSA wiąże pośrednio wszystkie składy orzekające sądów administracyjnych. Dopóki nie nastąpi zmiana tego stanowiska, dopóty sądy administracyjne powinny je respektować.

Właściwość organu, ze względu na normatywne konsekwencje jej naruszenia, nie może być zależna od przyjętej metody wykładni, lecz musi być ustalona za pomocą obiektywnych kryteriów, wykluczających dopuszczalność różnej wykładni tych samych reguł ustalania właściwości organu.

Rażącym naruszeniem prawa będzie stan, w którym bez żadnej wątpliwości i wahań możemy powiedzieć, bez potrzeby odwoływania się do szczegółowej oceny okoliczności sprawy, że naruszono prawo w sposób oczywisty. Nie wystarczy samo językowe wyjaśnienie tego pojęcia, gdyż musi zostać ono osadzone w kontekście okoliczności sprawy, w której do naruszenia prawa doszło.

Właściwość organu administracji jest okolicznością normatywną, której naruszenie powoduje nieważność decyzji wydanej przez organ niewłaściwy, zgodnie z art. 156 § 1 pkt 1 kpa. W związku z tym nie jest możliwe uznanie za dopuszczalne, aby w tożsamych prawnie i faktycznie sprawach były właściwe różne organy administracji, w zależności od zastosowanej metody wykładni prawa w tym zakresie. Właściwość organu

Zauważyć należy, iż o rażącym naruszeniu prawa decydują łącznie trzy przesłanki: oczywistość naruszenia prawa, charakter przepisu, który został naruszony oraz racje ekonomiczne lub gospodarcze skutki, które wywołuje decyzja. Oczywistość naruszenia prawa polega na rzucającej się w oczy sprzeczności pomiędzy treścią rozstrzygnięcia, a przepisem prawa stanowiącym jego podstawę prawną. Co więcej, w sposób