Przy ocenie, czy przedłużenie postępowania nastąpiło z przyczyn niezależnych od organu w rozumieniu art. 54 § 2 Op. należy mieć na względzie m.in., czy podejmowane przez organ kontroli czynności były celowe, czy nie było pomiędzy nimi zbędnych przerw, czy postępowanie było prawidłowo zorganizowane.

Kwestia wystąpienia okoliczności wskazujących na uwzględnienie przerwy w naliczaniu odsetek oraz ustalenia, czy powstała ona z przyczyn niezależnych od organu kontroli skarbowej, o czym mowa w art. 54 § 1 pkt 7 O.p., powinna zostać wyjaśniona przez organ podatkowy.

W judykaturze nie budzi wątpliwości pogląd, wedle którego prawidłowe uzasadnienie podstaw kasacyjnych, o jakim stanowi art. 176 P.p.s.a. wymaga, aby wskazać konkretne przepisy naruszone zdaniem strony skarżącej przez sąd, z podaniem numeru artykułu, paragrafu, ustępu, punktu oraz innych jednostek redakcyjnych. Tylko prawidłowe opracowanie skargi kasacyjnej pozwala na wyznaczenie granic, w ramach których

Trybunał Konstytucyjny opowiedział się za dopuszczalnością obalenia domniemania z art. 3 ukwh zarówno w postępowaniu o uzgodnienie treści księgi wieczystej z rzeczywistym stanem prawnym, jak i w każdym innym postępowaniu, w którym ocena prawidłowości wpisu ma dla rozstrzygnięcia sprawy istotne znaczenie. Taki pogląd dominuje także w orzecznictwie Sądu Najwyższego.

Wywłaszczenie może nastąpić tylko za odszkodowaniem, które przysługuje za powierzchnię, co do której prawo własności zostało odjęte. Ustawa co do ustalenia wysokości odszkodowania odsyła do przepisów ustawy o gospodarce nieruchomościami, z zastrzeżeniami wynikającymi z jej odrębnych regulacji.

Trybunał podkreślił, że domniemanie zgodności wpisu z rzeczywistym stanem prawnym prowadzi do odwrócenia reguł dowodowych, jego wprowadzenie oznacza, iż nie jest w tym wypadku konieczne wykazanie prawdziwości wpisu przez osobę, która ma w tym interes prawny, ale wykazanie przez stronę przeciwną niezgodności wpisu z rzeczywistym stanem prawnym.

Zdaniem Naczelnego Sądu Administracyjnego, w przypadku złożenia przez organizację społeczną wniosku o wszczęcie postępowania oraz wniosku o dopuszczenie do udziału w postępowaniu w pierwszej kolejności rozpoznać należy wniosek o wszczęcie postępowania, gdyż dopuszczenie organizacji społecznej do udziału w postępowaniu możliwe jest wówczas, gdy postępowanie to zostało już wszczęte. Jeśli organ administracji

Narzucenie opłat za przyjęcie towarów do sprzedaży narusza dobre obyczaje, obowiązujące podmioty, które pozostają w stałej współpracy oraz naruszają interes dostawcy w rozumieniu przyjętym w art. 3 ust. 1 u.z.n.k. poprzez ograniczenia rentowności prowadzonej działalności, zmniejszenie produkcji, a w konsekwencji także ograniczenie jego udziału w rynku.

Zarzut nadużycia prawa może być podniesiony przez każdy podmiot, niezależnie od tego, czy następuje to w sferze stosunków profesjonalnych czy też nie. Potraktowanie zarzutu przedawnienia roszczeń za nadużycie prawa podmiotowego może nastąpić tylko w wyjątkowych sytuacjach, a ocena tego, czy zarzut przedawnienia stanowi nadużycie prawa wymaga uwzględnienia okoliczności konkretnego wypadku, mając na

Zauważa się przede wszystkim, że jakkolwiek czynność procesowa sporządzenia pisemnego uzasadnienia dokonywana już po rozstrzygnięciu sprawy i ma sprawozdawczy charakter, a więc sama przez się nie może wpływać na to rozstrzygnięcie jako na wynik sprawy, to tylko uzasadnienie spełniające określone ustawą warunki stwarza podstawę do przyjęcia, że będąca powinnością sądu administracyjnego kontrola działalności

Kontrola pod względem zgodności z prawem sprawowana jest wyłącznie z punktu widzenia interesu publicznego polegającego na zapewnieniu legalnego działania organów administracyjnych i przebiega w trzech płaszczyznach, tj. oceny zgodności rozstrzygnięcia z prawem materialnym, dochowania wymaganej prawem procedury oraz respektowania reguł kompetencji.

W orzecznictwie, jak i w piśmiennictwie przyjmuje się, że skuteczne podniesienie takiego zarzutu wymaga wykazania istnienia związku przyczynowego między wspomnianym naruszeniem a treścią rozstrzygnięcia polegającego na tym, że gdyby do tego uchybienia nie doszło, to treść rozstrzygnięcia byłaby inna. W ocenie NSA autor skargi kasacyjnej nie wskazał, jaki wpływ na wynik sprawy miało zarzucane naruszenie

Związanie podstawami skargi kasacyjnej polega na tym, że wskazanie przez stronę skarżącą naruszenia konkretnego przepisu prawa oraz sposób tego naruszenia określa zakres kontroli Naczelnego Sądu Administracyjnego. Sąd ten uprawniony jest jedynie do zbadania, czy są usprawiedliwione podniesione w skardze kasacyjnej zarzuty polegające na naruszeniu przez wojewódzki sąd administracyjny konkretnych przepisów

Funkcja uzasadnienia wyroku wyraża się i w tym, że jego adresatem, oprócz stron, jest także Naczelny Sąd Administracyjny. Tworzy to po stronie wojewódzkiego sądu administracyjnego obowiązek wyjaśnienia motywów podjętego rozstrzygnięcia w taki sposób, który umożliwi przeprowadzenie kontroli instancyjnej zaskarżonego orzeczenia w sytuacji, gdy strona postępowania zażąda, poprzez wniesienie skargi kasacyjnej

Wysokość kary administracyjnej, aby mogła spełnić swoją rolę prewencyjną, nie może być zbyt niska, a wywodzona z Konstytucji RP zasada proporcjonalności nie może służyć za podstawę ochrony interesu wynikającego z naruszenia prawa.

Stronami postępowania w przedmiocie upoważnienia do prowadzenia badań sprawdzających są wyłącznie jednostka badająca i organ udzielający upoważnienia. Nie jest zatem możliwe, aby w innym postępowaniu (o obciążenie kosztami badania sprawdzającego), w którym jednostka badająca nie jest stroną, podlegała badaniu prawidłowość procedury udzielenia jej upoważnienia. Naczelny Sąd Administracyjny w składzie

Spółka komandytowo-akcyjna (bez względu na jej skład osobowy), która dokonała zmiany roku obrotowego przed dniem 12 grudnia 2013 r. i której rok obrotowy rozpoczęty w 2013 r. nie kończył się w dniu 31 grudnia 2013 r. nie miała obowiązku zamknięcia ksiąg rachunkowych na dzień 31 grudnia 2013 r. zgodnie z art. 4 ust. 2 ustawy nowelizującej. Brak jest bowiem podstaw prawnych do utożsamienia roku obrotowego

Dla oceny, czy nowe dowody z zeznań świadków (o ile oczywiście spełnione są inne przesłanki z art. 240 § 1 pkt 5 o.p.) winny skutkować wzruszeniem decyzji ostatecznej konieczne jest porównanie daty wydania takiego aktu z datą złożenia zeznań. Jeśli zeznania złożone zostały już po wydaniu decyzji ostatecznej, to co do zasady nie mogą prowadzić do założonego wnioskiem o wznowienie postępowania efektu

Z istoty art. 67a § 1 O.p. wynika, że sąd administracyjny nie może zobowiązać organu podatkowego do wydania decyzji o umorzeniu bądź odmowie umorzenia zaległości podatkowej (w przypadku stwierdzenia istnienia co najmniej jednej z przesłanek). Poza zakresem sprawowanej przez sądy administracyjne kontroli administracji publicznej nie mogą jednakowoż pozostawać przypadki korzystania przez organy z przyznanej

Ustawodawca w definicji pozycji dominującej, zawartej w art. 4 pkt 9 ustawy o ochronie konkurencji i konsumentów z 2000 r., nie wyodrębnił kategorii tzw. kolektywnej pozycji dominującej, lecz jej istnienie wynika z treści art. 8 ust. 1 ustawy. Przepis ten zakazuje nadużywania pozycji dominującej na rynku właściwym przez jednego lub kilku przedsiębiorców. Celem koncepcji kolektywnej pozycji jest ochrona

Możliwość nałożenia kary powinna być uzależniona jedynie od naruszenia przez przedsiębiorcę przepisu ustawy o ochronie konkurencji i konsumentów, a nie od daty wszczęcia postępowania w sprawie nałożenia kary. Zasadą jest bowiem, że prezes UOKiK może wszcząć z urzędu postępowanie administracyjne w sprawie nałożenia kary w dowolnym czasie. Skutkiem tego jest wszczynanie postępowań w stosunku do różnych

Występowanie objawów choroby psychicznej nie jest równoznaczne z niezdolnością do świadomego i swobodnego podjęcia decyzji i wyrażenia woli.

Zasada reformationis in peius obowiązuje także w postępowaniu nieprocesowym, jednak z odpowiednim zastosowaniem, to znaczy prowadzącym do jej wyłączenia lub też istotnej modyfikacji, jeżeli przemawia za tym charakter danej sprawy (art. 13 § 2 k.p.c.). Wiadome jest, że w zakresie spraw rozpoznawanych w trybie nieprocesowym występuje niejednorodność, dlatego każdy rodzaj spraw wymaga osobnego rozpatrzenia

Zasada związania granicami skargi kasacyjnej oznacza, że Naczelny Sąd Administracyjny poza nieważnością postępowania może rozpoznawać jedynie te uchybienia, które zostały skonkretyzowane przez skarżącego kasacyjnie. Ponadto skuteczność złożonej skargi kasacyjnej w znacznej mierze zależy od sposobu skonstruowania przez stronę tego środka zaskarżenia.