Podstawą opodatkowania jest wynagrodzenie należne podatnikowi, to jest takie, jakie otrzymał lub powinien otrzymać z tytułu dokonanej czynności podlegającej VAT, włącznie z subwencjami związanymi z ceną dostaw (art. 73 Dyrektywy 112), jak również włącza się, wlicza się do niej: podatki, cła, inne należności, z wyjątkiem samego podatku od wartości dodanej, oraz wydatki nadzwyczajne, takie jak choćby
Dla skutecznego podania podstawy kasacyjnej konieczne jest szczegółowe wskazanie naruszonego przez Sąd I instancji przepisu oraz uzasadnienie zarzutu jego obrazy. Tego rodzaju stan rzeczy sprawia, że zarzuty skargi kasacyjnej wywierają doniosły wpływ na przebieg i wynik postępowania kasacyjnego, wyznaczając zakres wspomnianej kontroli instancyjnej.
W okolicznościach tej sprawy, które to okoliczności zgodnie ze skargą kasacyjną należy określić jako szczególne, z uwagi na rozbieżność interesów i zachowań inwestorów, nie można było wymierzyć kary za nielegalne użytkowanie obiektu budowlanego inwestorowi, który nie przystąpił nielegalnie do użytkowania oraz sprzeciwiał się takiemu postępowaniu, zawiadamiając organy administracji publicznej, powodując
Sąd Najwyższy stwierdził, że zasadnicze znaczenie dla rozstrzygnięcia sprawy ma ustalenie, co należy rozumieć przez określenie "wyznaniowa żydowska osoba prawna". Zdaniem Sądu Najwyższego, wykładnia językowa art. 30 wskazuje, że termin ten obejmuje gminy żydowskie oraz inne osoby prawne, które miały charakter zarówno żydowski, jak i wyznaniowy. Sama wykładnia językowa nie przesądza jednak, w ocenie
Rażące naruszenie prawa występuje wyłącznie w sytuacji, gdy proste zestawienie treści decyzji z treścią przepisu prowadzi do wniosku, że pozostają one ze sobą w jawnej sprzeczności. Nie chodzi więc o spór o wykładnię prawa, lecz o działanie wbrew nakazowi lub zakazowi ustanowionemu w prawie.
Do sytuacji, w której wadliwość uzasadnienia wyroku może stanowić usprawiedliwioną podstawę skargi kasacyjnej, należy zaliczyć tę, gdy to uzasadnienie nie pozwala na kontrolę kasacyjną orzeczenia. Dzieje się tak wówczas, gdy nie ma możliwości jednoznacznej rekonstrukcji podstawy rozstrzygnięcia.
Miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego jest aktem prawa miejscowego regulującym zasady zagospodarowania terenu na obszarze gminy i organy administracji nie mogą nie uwzględniać zapisów zawartych w tym akcie. Sąd administracyjny dokonując kontroli pozwolenia na budowę nie może w toku tego postępowania kwestionować uregulowań zawartych w miejscowym planie. Dopóki przepisy miejscowego planu nie
Z żadnego przepisu nie wynika, żeby konieczne było ponowne przesłuchanie świadka, który zeznawał w innym postępowaniu, w tym w postępowaniu karnym. Żądanie powtórzenia takiego dowodu, dla zrealizowania zasady czynnego udziału strony w tym przesłuchaniu i zadośćuczynienia żądaniu strony przeprowadzenia dowodu z art. 188 O.p. jest uzasadnione jedynie wówczas, gdy strona ta wskaże na konkretne istotne
Rok podatkowy wspólnika spółki komandytowo-akcyjnej odmienny od roku obrotowego spółki może co prawda nieco utrudniać prawidłowe wywiązanie się przez tego wspólnika z obowiązków podatkowych, ale go nie uniemożliwia.
Trudno sobie wyobrazić, aby Naczelny Sąd Administracyjny został pozbawiony możliwości określenia, czy przyjęty przez sąd pierwszej instancji stan faktyczny mieści się w hipotezie określonej normy prawnej, czyli zdecydować o tym, że jest możliwe lub nie zastosowanie konkretnej normy do ustalonych faktów.
W sytuacji, gdy podatnik nabywając towary lub usługi nie jest w stanie przyporządkować tych wydatków do działalności podlegającej opodatkowaniu jak i działalności pozostającej poza zakresem opodatkowania podatkiem od towarów i usług ma zastosowanie uchwała z dnia 24 października 2011 r.
Przy ocenie, co składa się na daną budowlę jako całość techniczno-użytkową nie można pominąć wyliczenia budowli, zawartego w art. 3 pkt 3 u.p.b. i urządzeń budowlanych, zawartego w art. 3 pkt 9 tej ustawy. Nie może zatem być uznany za budowlę lub urządzenie budowlane obiekt, który nie jest wymieniony wprost w przepisach u.p.b. i nie jest do tych obiektów nawet podobny.
Przy ocenie, co składa się na daną budowlę jako całość techniczno-użytkową, nie można pominąć wyliczenia budowli, zawartego w art. 3 pkt 3 P.b. i urządzeń budowlanych, zawartego w art. 3 pkt 9 P.b. Nie może zatem być uznany za budowlę lub urządzenie budowlane obiekt, który nie jest wymieniony wprost w przepisach P.b. i nie jest do tych obiektów nawet podobny.
Dla wywołania skutku, o którym mowa w art. 70 § 6 pkt 1 O.p., konieczne jest zawiadomienie podatnika, zgodnie z art. 70c O.p., o nierozpoczęciu lub zawieszeniu biegu terminu przedawnienia w związku ze wszczęciem postępowania w sprawie o przestępstwo skarbowe lub wykroczenie skarbowe, jeżeli podejrzenie popełnienia przestępstwa lub wykroczenia wiąże się z niewykonaniem tego zobowiązania, najpóźniej
Jeśli okres do upływu terminu przedawnienia zobowiązania podatkowego jest krótszy niż 3 miesiące (art. 239 § 1 pkt 4 O.p.) to uprawdopodobnienie przesłanki przewidzianej w § 2 tego przepisu polega na wykazaniu, że zachodzą takie okoliczności faktyczne, które potwierdzają, że z tego powodu zobowiązanie podatkowe z decyzji nie zostanie wykonane. W tym zakresie bez znaczenia są wszystkie te okoliczności
Dopóki podatnik nie otrzyma środków z dotacji (dofinansowania), nie wystąpi skutek, o którym mowa w art. 16 ust. 1 pkt 58 oraz pkt 48 u.p.d.o.p.
Przepis art. 64c § 3 u.p.e.a. nie przyznaje zobowiązanemu żadnego żądania, jest on bowiem adresowany do organu egzekucyjnego wskazując mu kryteria zwrotu kosztów egzekucyjnych. Żądanie przyznaje zobowiązanemu dopiero art. 64c § 8 w związku z § 7 tej ustawy.
Zobowiązanemu przysługuje skarga na czynności egzekucyjne organu egzekucyjnego lub egzekutora oraz skarga na przewlekłość postępowania egzekucyjnego; wniesienie skargi, nie wstrzymuje postępowania egzekucyjnego. Organ egzekucyjny lub organ nadzoru może jednak, w drodze postanowienia, wstrzymać w uzasadnionych przypadkach prowadzenie postępowania egzekucyjnego.
Rok podatkowy wspólnika spółki komandytowo-akcyjnej odmienny od roku obrotowego spółki może co prawda nieco utrudniać prawidłowe wywiązanie się przez tego wspólnika z obowiązków podatkowych, ale go nie uniemożliwia.
W judykaturze wskazuje się, że moc wiążąca wykładni Naczelnego Sądu Administracyjnego przestaje obowiązywać także w razie zmiany stanu prawnego. Oprócz dwóch powyższych sytuacji można odstąpić od zastosowania art. 190 p.p.s.a. z uwagi na podjęcie uchwały przez Naczelny Sąd Administracyjny w składzie siedmiu sędziów, zawierającej stanowisko dotyczące wykładni prawa odmienne od wyrażonego w poprzednim
Zaprzestanie ma charakter trwały, zaś niewykonywanie charakter przejściowy, przy czym skutek cofnięcia ma miejsce, gdy przerwa w wykonywaniu (niewykonywanie) działalności trwa ponad 6 miesięcy. Obie przesłanki zarówno zaprzestanie jak i niewykonywanie działalności dotyczą działalności objętej koncesją lub zezwoleniem.
Możliwość zastosowania art. 121 pkt 4 w związku z art. 175 k.c. w odniesieniu do okresu przed 1989 r. wchodzi w rachubę wówczas, gdy dana osoba wykaże, że w ramach dopuszczalnych środków prawnych rzeczywiście podejmowała w tym czasie próby realizacji praw (np. odzyskania nieruchomości) i nie były one skuteczne albo że ich niepodjęcie wynikało z uzasadnionego zagrożenia dla niej lub jej bliskich.
Przede wszystkim jednak zauważyć należy, iż analiza uzasadnienia tego zarzutu wskazuje, że w istocie dotyczy on niewłaściwego zastosowania tego przepisu w niniejszej sprawie. Sporna jest kwestia możliwości odmowy przyznania przez organ świadczenia z zakresu pomocy społecznej z powodu odmowy zawarcia przez skarżącego kontraktu socjalnego, z uwagi na niezaakceptowanie jego treści. W rozpoznawanej sprawie
Określenie działań, jakich podjęcia w konkretnym przypadku można w sposób uzasadniony oczekiwać od podatnika, który zamierza skorzystać z prawa do odliczenia podatku VAT w celu upewnienia się, że dokonywane przez niego transakcje nie wiążą się z popełnieniem przestępstwa przez podmiot działający na wcześniejszym etapie obrotu, zależy przede wszystkim od okoliczności rozpatrywanego przypadku. To na