W stanie prawnym obowiązującym od 1 stycznia 2009 r., opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych podlegają, na podstawie art. 1 ust. 3 pkt 3 w zw. z ust 1 pkt 1 lit. k) ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (Dz. U. z 2007 r. Nr 68, poz. 450 ze zm.) czynności prawne zmiany umowy spółki, polegające na przekształceniu spółki akcyjnej w spółkę jawną.

Ocena naruszenia obowiązku służbowego, waga tego naruszenia, ustalenie jego zakresu, a także wymiar odpowiedniej kary stanowi wyłączną kompetencję organów orzekających w sprawach dyscyplinarnych. Należy jednak mieć na uwadze, że owa "uznaniowość" nie oznacza dowolności w procesie wymiaru kar dyscyplinarnych. Organ ma obowiązek każdorazowo udowodnić fakt popełnienia czynu dyscyplinarnego oraz uzasadnić

Załatwienie sprawy zwrotu opłaty za wydanie karty pojazdu w drodze czynności materialno-technicznej na gruncie przepisów Prawa o ruchu drogowym powoduje, iż roszczenie o zwrot nie ulega przedawnieniu. O zwrot nadpłaty, jako nienależnie pobranej przez organ, można wystąpić w każdym czasie, nawet jeśli już raz żądanie zwrotu spotkało się z odmową organu.

Naczelny Sąd Administracyjny kontroluje zgodność zaskarżonego orzeczenia z prawem materialnym i procesowym w granicach skargi kasacyjnej. Dokonując tej kontroli Sąd nie jest uprawniony do badania ewentualnej wadliwości zaskarżonego orzeczenia wykraczającej poza ramy wyznaczone zarzutami skargi kasacyjnej. Oznacza to związanie zarzutami i wnioskami skargi kasacyjnej. A zakres rozpoznania sprawy wyznacza

W doktrynie pojęcie podatkowego stanu faktycznego nie jest rozumiane jednolicie. Dla jednych są to akty prawne regulujące poszczególne rodzaje podatków, zdarzenia lub działania, których występowanie rodzi obowiązek podatkowy i wpływa na jego zakres. Inni autorzy widzą w podatkowym stanie faktycznym nie tylko przedmiot podatku, ale także podmiot i podstawę opodatkowania oraz stawki podatkowe, a nawet

Postępowanie w sprawie stwierdzenia nadpłaty w pierwszym rzędzie zmierza do ustalenia prawdziwej kwoty zobowiązania i dopiero na tej podstawie stwierdzenia nadpłaty w określonej wysokości. W zakresie obowiązków o charakterze majątkowym objętych sukcesją, będzie to przede wszystkim obowiązek zapłaty podatku czy zaległości podatkowej, a także innych należności z nią zrównanych.

Przyjmuje się, że w razie wystąpienia kilku spośród przesłanek obligatoryjnego zwolnienia, wymienionych w art. 41 ust. 1 ustawy o Policji, podstawę wydania decyzji zwolnieniowej powinna stanowić ta przesłanka, która wystąpiła wcześniej.

Wykazywanie naruszenia prawa materialnego nie może polegać na kwestionowaniu przez stronę wnoszącą skargę kasacyjną ustaleń w zakresie okoliczności faktycznych sprawy. Próba zwalczenia ustaleń faktycznych, uznanych za prawidłowe w zaskarżonym skargą kasacyjną wyroku sądu pierwszej instancji, nie może nastąpić przez zarzut naruszenia prawa materialnego. Może być ona skuteczna tylko w ramach drugiej

Wymieniony w art. 3 ust. 1 pkt 4 lit. a u.p.o.l. "inny tytuł prawny" uprawniający do posiadania zależnego nieruchomości pochodzić winien także od właściciela. W takim zatem przypadku posiadacz nieruchomości lub obiektów budowlanych nie traci swojego statusu wyznaczonego analizowanym przepisem w sytuacji, gdy dokona jej przekazania w dalsze posiadanie zależne, gdyż okoliczność ta nie powoduje, że traci

Przypomnieć należy, że zarzucając naruszenie przepisów postępowania, konieczne jest wykazanie, że mogło mieć ono istotny wpływ na wynik sprawy. Skuteczne wniesienie takiego zarzutu wymaga, zatem uprawdopodobnienia istnienia związku przyczynowego między naruszeniem przepisów postępowania a treścią rozstrzygnięcia, polegającego na tym, że gdyby do tego uchybienia nie doszło, to treść rozstrzygnięcia

Podkreślenia jednak wymaga, że żaden przepis ustawy o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości nie upoważniał organu od uzależniania wydania decyzji o zatwierdzeniu podziału od złożenia przez właściciela nieruchomości dzielonej tego rodzaju oświadczenia. Z tego powodu orzecznictwo Naczelnego Sądu Administracyjnego wyrażało pogląd, że właściciel nieruchomości poddanej podziałowi mógł się skutecznie

Za "rażące" należy uznać wyłącznie takie naruszenie prawa, w wyniku którego powstają skutki niemożliwe do zaakceptowania z punktu widzenia zasady praworządności.

Podkreślić wypada, że w prawie daninowym istotne jest, że zasada równości wiąże ustawodawcę nie tylko w momencie przyznawania uprawnień o charakterze finansowym, np. ulg czy zwolnień podatkowych, lecz przede wszystkim w zakresie nakładanych obowiązków.

Roszczenie osób fizycznych, wspólników spółki cywilnej, którzy na nieruchomości wchodzącej w skład ich majątku wspólnego prowadzą hotel, o wynagrodzenie za bezumowne korzystanie z tej nieruchomości w związku z przebiegiem przez nią gazociągu należącego do przedsiębiorcy przesyłowego przedawnia się w terminie trzech lat.

Wykazywanie naruszenia prawa materialnego nie może polegać na kwestionowaniu przez stronę wnoszącą skargę kasacyjną ustaleń w zakresie okoliczności faktycznych sprawy. Próba zwalczenia ustaleń faktycznych, uznanych za prawidłowe w zaskarżonym skargą kasacyjną wyroku sądu pierwszej instancji, nie może nastąpić przez zarzut naruszenia prawa materialnego. Może być ona skuteczna tylko w ramach drugiej

Nie można żądać ustalenia nierównych udziałów w majątku wspólnym małżonków po dokonaniu podziału tego majątku.

Przy naruszeniu prawa procesowego należy wskazać przepisy tego prawa naruszone przez sąd i wpływ naruszenia na wynik sprawy, czyli treść zaskarżonego orzeczenia. Zarzuty kasacyjne nie odpowiadające tym warunkom uniemożliwiają Naczelnemu Sądowi Administracyjnemu ocenę ich zasadności. Sąd nie może domniemywać intencji strony i samodzielnie uzupełniać, czy też konkretyzować zarzutów kasacyjnych.

Podkreślić też trzeba, że wywołane skargą kasacyjną postępowanie przed Naczelnym Sądem Administracyjnym nie polega na ponownym rozpoznaniu sprawy ad meritum w jej całokształcie, a uzasadnione jest odniesienie się jedynie do zarzutów przedstawionych w skardze kasacyjnej w ramach wskazanych podstaw kasacyjnych.

Ocena, czy doszło do właściwego zastosowania konkretnego przepisu jest możliwa dopiero wówczas, gdy ostatecznie zostanie ustalony stan faktyczny sprawy. Ustalenie bowiem czy dana okoliczność mieści się w pojęciu "błędu organu" należy do elementów stanu faktycznego danej sprawy i podlega jak każde inne zdarzenie ocenie Sądu.

Niezgodność może wynikać ze sprzecznego z obowiązującymi standardami orzekania oraz być wynikiem dokonania oczywiście błędnej wykładni lub wadliwego zastosowania prawa. Natomiast nie stanowi niezgodności z prawem wybór jednej z możliwych interpretacji przepisów prawa, choćby a posteriori okazała się nieprawidłowa.

W swoim orzecznictwie Trybunał Konstytucyjny podkreślał, że regulacja stwarza możliwość ponownego rozpatrzenia danej sprawy na podstawie zmienionego stanu prawnego, ukształtowanego w następstwie orzeczenia Trybunału; możliwość taka jest ujęta jako podmiotowe, konstytucyjne prawo uprawnionego.

Kwestia przyznania pierwszeństwa zasadzie dalszego działania przepisów dotychczasowych, czy też zasadzie bezpośredniego działania ustawy nowej, musi każdorazowo wynikać z konkretnej sprawy i charakteru przepisów podlegających zmianie, przy czym jednocześnie należy brać pod uwagę skutki, jakie może wywołać przyjęcie jednej lub drugiej zasady.

Podkreśla się, iż zagadnienie istoty i funkcji pojęć niedookreślonych w procesie stosowania i wykładni przepisów (materialnego) prawa administracyjnego jest złożone i sporne. Użycie w tekście przepisu pojęcia niedookreślonego zobowiązuje organ administracji publicznej do doprecyzowania (skonkretyzowania) tego pojęcia przy uwzględnieniu okoliczności faktycznych konkretnej sprawy i kontekstu normatywnego

Podkreślenia jednak wymaga, że żaden przepis ustawy o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości nie upoważniał organu od uzależniania wydania decyzji o zatwierdzeniu podziału od złożenia przez właściciela nieruchomości dzielonej tego rodzaju oświadczenia. Z tego powodu orzecznictwo Naczelnego Sądu Administracyjnego wyrażało pogląd, że właściciel nieruchomości poddanej podziałowi mógł się skutecznie