Zgodnie z ustawą z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych decyzja komisji konkursowej o odrzuceniu oferty eliminuje ją z dalszego postępowania i powoduje, że nie wywołuje ona żadnych skutków, jakie ustawa wiąże z wniesieniem tej propozycji. Nie ma zatem podstaw do uznania, że z "wpływem" oferty należy łączyć konsekwencje udziału w postępowaniu
Dobrą wiarę wyłącza ujawnienie takich okoliczności, które u przeciętnego człowieka powinny wzbudzić poważne wątpliwości, że nie przysługuje mu prawo do korzystania z rzeczy w dotychczasowym zakresie wynikiem niedbalstwa, niezachowania normalnej w danych okolicznościach stosowności. W złej wierze działa ten, kto nie wie o prawie, ale przyjąć należy, że wiedziałby gdyby się zachował należycie, a więc
O możliwości uwzględnienia w przychodach podatnika nie przesądza samo uwzględnienie danej operacji w postaci otrzymania wynagrodzenia, ale dysponowanie dowodem w rozumieniu art. 9 ust. 1 u.p.d.o.p., zapewniającym określenie wysokości dochodu (straty), podstawy opodatkowania i wysokości należnego podatku za rok podatkowy, którym nie mogą być zeznania świadków.
Obowiązek dowodzenia wynikający z art. 122 w zw. z art. 187 § 1 O.p. nie ma nieograniczonego charakteru, w szczególności organ nie ma obowiązku prowadzenia dalszego postępowania dowodowego, jeżeli dana okoliczność zostanie stwierdzona wystarczająco innym dowodem (art. 188 O.p.). Nie jest zatem tak, że należy prowadzić postępowanie dowodowe mimo że całokształt okoliczności ujawnionych w sprawie wystarcza
Wnioskodawca swoje stanowisko dotyczące oceny prawnej stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego przedstawił nie tylko w formie opisowej, ale także nadał mu kształt prostego wzoru matematycznego nie oznacza, że dokonał matematycznych obliczeń wartości przewidywanej korekty i domaga się ich sprawdzenia przez organ. W przypadku podatków, które we współczesnych państwach stanowią na ogół świadczenia pieniężne
Wyrok niezgodny z prawem - w rozumieniu art. 4241 k.p.c. w zw. z art. 4171 § 2 k.c. - to orzeczenie, które jest sprzeczne z zasadniczymi i niepodlegającymi różnej wykładni przepisami i z ogólnie przyjętymi standardami rozstrzygnięć albo zostało wydane w wyniku szczególnie rażąco błędnej wykładni lub niewłaściwego zastosowania prawa, które jest oczywiste i nie wymaga głębszej analizy prawniczej. Takie
Na gruncie postępowania podatkowego należy dodatkowo wziąć pod uwagę także unormowanie zawarte w art. 249 § 1 pkt 2 Ordynacji podatkowej, zgodnie z którym organ podatkowy wydaje decyzję o odmowie wszczęcia postępowania w sprawie stwierdzenia nieważności decyzji ostatecznej, jeżeli w szczególności sąd administracyjny oddalił skargę na tę decyzję, chyba że żądanie oparte jest na przepisie art. 247 §
Dokonanie zbycia nieruchomości stanowi przesłankę wprost wymienioną w art. 33 § 1 Ordynacji podatkowej, jako powód do zabezpieczenia zobowiązania podatkowego przed terminem płatności. Z punktu widzenia możliwości zastosowania tego przepisu nie są przy tym istotne przyczyny, które doprowadziły do takiego zbycia. Ważny jest bowiem sam fakt dokonania czynności, która zmniejsza majątek podatnika, stanowiąc
Jak podkreśla się w orzecznictwie sądowym opłata paliwowa jest niejako dodatkiem do akcyzy za paliwo, przy czym obie te publicznoprawne należności są ze sobą silnie powiązane. W pewnym sensie opłata paliwowa jest następstwem opodatkowania, czy też obowiązku opodatkowania paliw akcyzą. Łącząca je relacja nie ma jednak charakteru kaskadowego, tj. takiego, w ramach którego opłata paliwowa należy się wtedy
Pełnomocnikiem do doręczeń może być nie tylko osoba fizyczna, lecz także osoba prawna i inna jednostka niemająca osobowości prawnej, znajduje oparcie w części doktryny.
Do przesłanek roszczenia o przyznanie temu, czyje dobro osobiste zostało naruszone, odpowiedniej sumy tytułem zadośćuczynienia pieniężnego za doznaną krzywdę, przewidzianego w art. 448 k.c., należy wykazanie, że doszło do naruszenia dobra osobistego powodującego szkodę niemajątkową, czyn sprawcy tego naruszenia nosi znamiona zawinienia oraz istnienia związku przyczynowego pomiędzy czynem naruszenia
Zasadność wznowienia postępowania na podstawie art. 401 pkt 2 k.p.c. jest ocenia przez pryzmat przesłanek nieważności postępowania określonych w art. 379 pkt 5 k.p.c., co oznacza, że związana jest ona z występowaniem sytuacji całkowitego pozbawienia strony możliwości obrony swoich praw przez sądem, czyli utraty możliwości popierania żądań lub obrony przed zarzutami strony przeciwnej.
Skoro uwzględnieniu mają podlegać tylko skutki uchwalenia planu miejscowego albo jego zmiany, to wyłączną datą stanu zgodnie z którym należy dokonać oszacowania nieruchomości jest data wejścia w życie planu, który wywołał wzrost wartości nieruchomości.
W orzecznictwie sądów administracyjnych utrwalone jest również stanowisko, zgodnie, z którym fakt, że wykonujący przewozy nie jest w stanie na bieżąco kontrolować poczynań wszystkich zatrudnianych przez niego osób nie stanowi okoliczności wyłączającej odpowiedzialność przewoźnika. Do istoty działalności polegającej na wykonywaniu przewozów drogowych należy bowiem to, że przedsiębiorca nie jest obecny
Dowód z dokumentu urzędowego jakim jest prawidłowo sporządzony protokół kontroli ma znaczenie szczególne, zostaje w nim utrwalony stan rzeczy, jaki kontrolerzy zastali podczas kontroli. Protokół ten podpisany przez osoby uczestniczące w kontroli, to jest inspektorów i kierowcę, stanowi dowód tego, co zostało w nim stwierdzone.
Przyjmuje się, że z naruszeniem art. 141 § 4 p.p.s.a. mamy do czynienia wówczas, gdy uzasadnienie orzeczenia nie pozwala jednoznacznie ustalić przesłanek, jakimi kierował się sąd, podejmując zaskarżone orzeczenie, a wada ta nie pozwala na kontrolę instancyjną orzeczenia, lub brak jest uzasadnienia któregokolwiek z rozstrzygnięć sądu albo gdy uzasadnienie obejmuje rozstrzygnięcie, którego nie ma w sentencji
Znaki drogowe stanowią niezbędną konkretyzację i przeniesienie bezpośrednio na drogę zasad i norm ruchu drogowego określonych w prawie powszechnie obowiązującym. Same regulacje nie są w tym zakresie wystarczające, jako że kierujący z różnych powodów może nie być w stanie przyporządkować, będąc w ruchu, treści przepisu prawnego do terenu (drogi), którą przejeżdża, wyłącznie na podstawie tekstu prawnego
Do istoty działalności polegającej na wykonywaniu przewozów drogowych należy to, że przedsiębiorca nie jest obecny podczas każdego przejazdu wykonywanego przez zatrudnionych przez niego kierowców. Nie można przyjąć, że od momentu poinstruowania kierowcy, co do konieczności przestrzegania przepisów jego pracodawca jest automatycznie zwolniony od odpowiedzialności za stwierdzone podczas przejazdu naruszenia
Można dodać, że z ustawy o transporcie drogowym nie wynika, iż regularność wykonywania przewozów wyklucza dopuszczalność zmian w czasowym rozkładzie jazdy i trasach przejazdów.
Mieć interes prawny w postępowaniu administracyjnym znaczy tyle, co ustalić przepis prawa materialnego, na którego podstawie można skutecznie żądać czynności organu z zamiarem zaspokojenia jakiejś własnej potrzeby albo żądać zaniechania lub ograniczenia czynności organu, sprzecznych z potrzebami danego podmiotu strony postępowania. Cechami tak rozumianego interesu prawnego jest to, że jest on indywidualny
Wniosek o zwrot nadpłaty w podatku od towarów i usług, złożony po upływie terminu przedawnienia zobowiązania podatkowego jest bezskuteczny (art. 74 pkt 1 O.p.). Upływ terminu przedawnia obowiązuje zarówno organy podatkowe, jak i podatników.
Jak wskazywano tak w orzecznictwie, jak i w literaturze, jeżeli po wznowieniu postępowania nastąpiła zmiana stanu prawnego, w wyniku której wyłączone jest w danej sprawie wydanie decyzji administracyjnej, organ rozpoznający sprawę na nowo, jeżeli stwierdzi istnienie podstawy wznowieniowej, powinien uchylić decyzję dotychczasową i umorzyć postępowanie pierwszej instancji.
Rozważenie zasadności zarzutów naruszenia prawa materialnego wskazanych w podstawach skargi kasacyjnej wymaga uwagi, że kwestia oceny przepisów przejściowych ugh - w kontekście dyrektywy 98/34/WE - była już przedmiotem rozważań Naczelnego Sądu Administracyjnego i skład orzekający w rozpoznawanej sprawie nie widzi podstaw do odstąpienia od wyrażanego już poglądu, że nie można im przypisać charakteru
Mimo, iż przepis art. 122 o.p. nakłada na organy podatkowe obowiązek podejmowania wszelkich niezbędnych działań w celu dokładnego wyjaśnienia stanu faktycznego sprawy, nie może to oznaczać obciążenia organu podatkowego nieograniczonym obowiązkiem poszukiwania faktów mających istotne znaczenie dla rozstrzygnięcia sprawy.