Podnosząc zarzut naruszenia prawa materialnego przez jego błędną wykładnię wykazać należy, że sąd mylnie zrozumiał stosowany przepis prawa, natomiast uzasadniając zarzut niewłaściwego zastosowania przepisu prawa materialnego wykazać należy, że sąd stosując przepis popełnił błąd subsumcji, czyli że niewłaściwie uznał, iż stan faktyczny przyjęty w sprawie nie odpowiada stanowi faktycznemu zawartemu w
Przy ocenie, co składa się na daną budowlę jako całość techniczno -użytkową nie można pominąć wyliczenia budowli, zawartego w art. 3 pkt 3 ustawy Prawo budowlane i urządzeń budowlanych, zawartego w art. 3 pkt 9 tej ustawy. Nie może zatem być uznany za budowlę lub urządzenie budowlane obiekt, który nie jest wymieniony wprost w przepisach ustawy Prawo budowlane i nie jest do tych obiektów nawet podobny
Przy ocenie, co składa się na daną budowlę jako całość techniczno-użytkową nie można pominąć wyliczenia budowli, zawartego w art. 3 pkt 3 ustawy Prawo budowlane i urządzeń budowlanych, zawartego w art. 3 pkt 9 tej ustawy. Nie może zatem być uznany za budowlę lub urządzenie budowlane obiekt, który nie jest wymieniony wprost w przepisach ustawy Prawo budowlane i nie jest do tych obiektów nawet podobny
O tym, czy postępowanie prowadzone przez organ odwoławczy stanowi uzupełnienie materiałów i dowodów, czy wykracza poza ten zakres, decyduje znaczenie badanych dowodów dla rozstrzygnięcia sprawy, oceniane na tle zebranego już materiału dowodowego.
Wniosek o przywrócenie terminu do dokonania czynności procesowej oraz środek odwoławczy od orzeczenia o odrzuceniu pisma procesowego (z powodu uchybienia terminu) wyłączają się wzajemnie. Procedura zmierzająca do przywrócenia terminu, któremu strona uchybiła, może być wdrożona dopiero po stwierdzeniu, że czynność procesowa podjęta przez stronę jest - właśnie na skutek upływu terminu – bezskuteczna.
Wniosek o przywrócenie terminu do dokonania czynności procesowej oraz środek odwoławczy od orzeczenia o odrzuceniu pisma procesowego (z powodu uchybienia terminu) wyłączają się wzajemnie. Procedura zmierzająca do przywrócenia terminu, któremu strona uchybiła, może być wdrożona dopiero po stwierdzeniu, że czynność procesowa podjęta przez stronę jest - właśnie na skutek upływu terminu – bezskuteczna.
Wniosek o przywrócenie terminu do dokonania czynności procesowej oraz środek odwoławczy od orzeczenia o odrzuceniu pisma procesowego (z powodu uchybienia terminu) wyłączają się wzajemnie. Procedura zmierzająca do przywrócenia terminu, któremu strona uchybiła, może być wdrożona dopiero po stwierdzeniu, że czynność procesowa podjęta przez stronę jest - właśnie na skutek upływu terminu – bezskuteczna.
Pojęcie "wydatków poniesionych na nabycie" nie obejmuje wydatków przeznaczonych na remont i modernizację nieruchomości. W zakresie tego pojęcia nie mieści się również wartość rynkowa nieruchomości w chwili objęcia udziałów.
Stwierdzenie nieważności decyzji jest wyjątkiem od zasady trwałości decyzji ostatecznych a zatem pojęcie to musi być interpretowane wąsko, co oznacza, że o rażącym naruszeniu prawa można mówić wówczas, gdy podjęte rozstrzygnięcie jest w sposób oczywisty sprzeczne z treścią, nie budzącej wątpliwości i mającej zastosowanie w danej sprawie normy prawnej. Innymi słowy, rażącym naruszeniem prawa jest dotknięta
Przyjmuje się, iż postępowanie sądowe ze skargi na bezczynność (ewentualnie przewlekłość) podlegać będzie częściowemu umorzeniu, gdy organ po wniesieniu skargi wyda akt co do którego pozostawał w bezczynności (przewlekłości).
NSA podkreśla, że zgodnie z poglądami doktryny, którym odpowiada również rozstrzygnięcie Sądu I instancji, podział ewidencyjny nieruchomości pełni funkcje służebną wobec miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego.
"Nierozpoznanie istoty sprawy" w rozumieniu art. 386 § 4 k.p.c. polega na poprzestaniu na błędnym przyjęciu przez sąd pierwszej instancji przesłanki niweczącej lub hamującej roszczenie (prekluzja, przedawnienie, potrącenie, brak legitymacji, prawo zatrzymania itp.) albo na zaniechaniu zbadania (w ogóle) materialnej podstawy żądania pozwu, niezbadaniu podstawy merytorycznej dochodzonego roszczenia albo
Przyjmuje się, że zagadnienia prawne budzące poważne wątpliwości to takie kwestie prawne, których wyjaśnienie nastręcza znaczne trudności, głównie z powodu możliwości różnego rozumienia przepisów prawnych.
Przepis art. 20 ust. 3 u.p.d.o.f., nie wprowadza żadnych odmiennych zasad co do ciężaru dowodu okoliczności, niezbędnych dla ustalenia podstawy opodatkowania. Obowiązują w tym zakresie zasady wynikające z Ordynacji podatkowej, a tym samym obowiązek wyjaśnienia sprawy w stopniu niezbędnym dla jej załatwienia ciąży na organie podatkowym. To organ powinien wykazać wysokość poniesionych w danym roku wydatków
Istotne znaczenie dla rozstrzygnięcia problemu interpretacyjnego dotyczącego relacji pomiędzy art. 67a § 1 O.p. oraz art. 67b § 1 O.p. ma wyjaśnienie znaczenia użytego przez ustawodawcę w art. 67a § 1 O.p. zwrotu "z zastrzeżeniem art. 67b". Sformułowanie "z zastrzeżeniem" oznacza, że przepis tekstu prawnego interpretuje się uwzględniając treść innych przepisów, które mogą modyfikować zakres przepisu
W świetle art. 78 § 3 pkt 1 i 2 o.p. - co do zasady - oprocentowanie związane jest z zakwestionowaniem wadliwej decyzji organu podatkowego, tzn. z sytuacją, gdy błędnie nałożono na podatnika zobowiązanie w wysokości wyższej niż wynikająca z prawa podatkowego, a następnie decyzja taka (w tym, decyzja określająca zobowiązanie podatkowe) została uchylona lub zmieniona. Artykuł 78 § 3 pkt 1 i 2 o.p. wiąże
W świetle art. 78 § 3 pkt 1 i 2 o.p. - co do zasady - oprocentowanie związane jest z zakwestionowaniem wadliwej decyzji organu podatkowego, tzn. z sytuacją, gdy błędnie nałożono na podatnika zobowiązanie w wysokości wyższej niż wynikająca z prawa podatkowego, a następnie decyzja taka (w tym, decyzja określająca zobowiązanie podatkowe) została uchylona lub zmieniona. Artykuł 78 § 3 pkt 1 i 2 o.p. wiąże
Z art. 2 ust. 2 u.p.o.l. nie wynika, aby na gruntach zajętych na prowadzenie działalności gospodarczej nie mogła być prowadzona inna działalność, o ile specyfika prowadzonej działalności gospodarczej na to pozwala. Nie ma to jednak wpływu na opodatkowanie takich gruntów, o ile są zajęte na prowadzenie działalności gospodarczej i jest to główny i podstawowy cel ich wykorzystywania.
Ustawodawca wymieniając ogólnie umowę, jako podstawę oddania w posiadanie nieruchomości, nie wskazał jej rodzaju. Wypływa z tego wniosek, że warunki owej "umowy" spełnia każdy dwustronny stosunek obligacyjny, na podstawie którego określony podmiot otrzymał w posiadanie nieruchomość od właściciela.
Z art. 2 ust. 2 u.p.o.l. nie wynika, aby na gruntach zajętych na prowadzenie działalności gospodarczej nie mogła być prowadzona inna działalność, o ile specyfika prowadzonej działalności gospodarczej na to pozwala. Nie ma to jednak wpływu na opodatkowanie takich gruntów, o ile są zajęte na prowadzenie działalności gospodarczej i jest to główny i podstawowy cel ich wykorzystywania.
Do nieruchomości związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej – zaliczone powinny być także te grunty i budynki, które przejściowo nie są wykorzystywane w całości lub części przez przedsiębiorcę w prowadzonej działalności gospodarczej, ale ich cechy powodują, że realnie mogą być one wykorzystywane na ten cel.
Związek zagadnienia wstępnego z rozpoznaniem sprawy administracyjnej i wydaniem decyzji wyraża się zatem relacją, w której brak rozstrzygnięcia zagadnienia wstępnego przez inny organ lub sąd jawi się jako bezwzględna przeszkoda do wydania decyzji w prowadzonej przez organ sprawie.
Pojęcie wykładni prawa w rozumieniu cyt. przepisu oznacza, że nie może sąd rozpoznający sprawę po raz kolejny formułować nowych ocen prawnych, sprzecznych z wyrażonym we wcześniejszym orzeczeniu Naczelnego Sądu Administracyjnego poglądem, jak również nie może odstąpić od wskazań co do dalszego postępowania.
Podkreślić należy, że obowiązkiem strony wnoszącej skargę kasacyjną jest podanie, który z przepisów został naruszony i przyporządkowanie go do odpowiedniej podstawy kasacyjnej.