Opuszczenie nieruchomości wymuszone względami politycznymi i znalezieniem się pod władzą obcego państwa, dokonane w oparciu o stworzoną na fali po-stalinowskiej odwilży podstawę organizacyjno-prawną, odpowiada przesłance "opuszczenia wymuszonego okolicznościami pozostającymi w związku z wojną rozpoczętą w 1939 r. (art. 1 ust. 2 ustawy o realizacji prawa do rekompensaty z tytułu pozostawienia nieruchomości
Przytoczenie podstaw kasacyjnych to wskazanie konkretnych przepisów prawa materialnego lub przepisów postępowania, które w ocenie skarżącego zostały naruszone przez sąd pierwszej instancji, oraz precyzyjne wyjaśnienie, na czym polegało niewłaściwe zastosowanie lub błędna wykładnia prawa materialnego, bądź wykazanie możliwego istotnego wpływu naruszenia prawa procesowego na rozstrzygnięcie sprawy przez
Nie można z tytułu niezaskarżalności decyzji o ustaleniu wysokości odszkodowania (art. 186 ust. 3 Prawa wodnego) i przysługującej drogi sądowej (art. 186 ust. 4 Prawa wodnego) wyprowadzać specjalnej roli postępowania nieważnościowego. Taki wyjątkowy tryb w przypadku ustalania wysokości odszkodowania nie ma wpływu na sposób kontroli decyzji administracyjnej pod względem przesłanek z art. 156 § 1 K.p.a
Modelowo zarzut naruszenia przepisów postępowania stosowanych przez organy administracji może być na gruncie art. 174 pkt 2 p.p.s.a. zarzutem skutecznym jedynie wówczas, gdy zostanie powiązany z naruszeniem odpowiednich przepisów regulujących postępowanie sądowoadministracyjne.
Za takie konstytutywne dla pojęcia decyzji administracyjnej uważa się trzy elementy, są nimi oznaczenie organu wydającego akt, rozstrzygnięcie o istocie sprawy oraz podpis osoby działającej w imieniu organu.
Tożsamość spraw wyrażająca się w tożsamości podmiotowej, przedmiotowej oraz podstawy faktycznej i prawnej żądania, jak też niezmienionego stanu prawnego i faktycznego sprawy nowej oraz poprzedniej, rozstrzygniętej ostateczną decyzją, sprzeciwia się wydaniu merytorycznego rozstrzygnięcia w nowej sprawie. Naruszałoby to bowiem zasadę trwałości decyzji administracyjnych, określonej w art. 16 § 1 K.p.a
Jeżeli uzasadnienie wyroku nie będzie zawierało przewidzianych przepisami części np. zabraknie przedstawienia stanu sprawy, nie zostanie powołana podstawa prawna rozstrzygnięcia a także wówczas, gdy będą one co prawda obecne, niemniej jednak obejmować będą treści podane w sposób niejasny, czy też nielogiczny, uniemożliwiający jednoznaczne ustalenie stanu faktycznego i prawnego, stanowiącego podstawę
Za koszt uzyskania przychodu uznany będzie wydatek (a więc kwotę faktycznie wydaną), poniesiony przez podatnika, w celu uzyskania przychodu albo zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodów, nie wymieniony w katalogu wydatków nie stanowiących kosztów uzyskania przychodu.
Dopóki organ, czy inny podmiot zobowiązany do udzielenia informacji publicznej nie otrzyma stosownego wniosku w ogóle nie może pozostawać w bezczynności.
Niedopuszczalne jest samodzielne ustalanie woli strony przez organ, mogłoby to doprowadzić do zmiany żądania, wbrew intencji wnoszącego podanie.
Na podstawie art. 114 ustawy o emeryturach i rentach można wzruszyć decyzję organu rentowego odmawiającą prawa do świadczenia, jeżeli decyzja ta opierała się na wykładni przepisu normującego warunki nabycia prawa do emerytury sprzecznej ze znanym organowi orzecznictwem Sądu Najwyższego. Biuletyn SN Izby Pracy, Ubezpieczeń Społecznych i Spraw Publicznych nr 10-12/2016 1. Określenie "błąd organu rentowego
Za koszt uzyskania przychodu uznany będzie wydatek (a więc kwotę faktycznie wydaną), poniesiony przez podatnika, w celu uzyskania przychodu albo zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodów, nie wymieniony w katalogu wydatków nie stanowiących kosztów uzyskania przychodu.
Przez ocenę prawną należy rozumieć sąd o prawnej wartości sprawy. Ocena prawna może dotyczyć stanu faktycznego, wykładni przepisów prawa materialnego i procesowego, prawidłowości korzystania z uznania administracyjnego i kwestii zastosowania określonego przepisu prawa jako podstawy do wydania decyzji. Wskazania co do dalszego postępowania stanowią z reguły konsekwencję oceny prawnej. Dotyczą one sposobu
Instytucja wznowienia postępowania stanowi odstępstwo do zasady trwałości decyzji ostatecznych i wykładnia przepisów normujących tę instytucję nie może być rozszerzająca, to wykładnia przesłanek do jej zastosowania musi mieć charakter ścisły.
Do chwili zmiany przepisów u.p.d.o.p. tj. do 1 stycznia 2013 r. zmiany podmiotowe umów leasingu nie powodowały powstania "nowych" umów podlagających ponownej weryfikacjom ze względu na warunki określone w art. 17b u.p.d.o.p., w szczególności na zasadach wynikających z brzmienia nowych przepisów regulujących skutki podatkowe umów leasingu.
W zakresie zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków na odsetki od zaciągniętego kredytu bezpośrednio w celu wykupu akcji w celu ich umorzenia, albo w celu wypłaty dywidendy w orzecznictwie sądów administracyjnych nie ma zgodności poglądów. Z tego też powodu każdy przypadek tego rodzaju należy oceniać indywidualnie przez pryzmat przesłanek z art. 15 ust. 1 u.p.d.o.p. oraz ustalonych okoliczności
Odstępstwa od bezwzględnego związania wpisami zawartymi w ewidencji gruntów i budynków mogą mieć miejsce w sytuacji, gdy informacje zawarte w ewidencji gruntów i budynków pozostają w sprzeczności z danymi zamieszczonymi w innych rejestrach publicznych, których pierwszeństwo (przed danymi ewidencyjnymi) wynika z regulujących ich prowadzenie bezwzględnie obowiązujących przepisów lub też w przypadku,
Zakaz reformationis in peius stanowi jedną z fundamentalnych zasad demokratycznego państwa prawa, strona wnosząca odwołanie nie powinna obawiać się, iż wskutek złożenia środka odwoławczego jej sytuacja prawna ulegnie pogorszeniu.
Odstępstwa od bezwzględnego związania wpisami zawartymi w ewidencji gruntów i budynków mogą mieć miejsce w sytuacji, gdy informacje zawarte w ewidencji gruntów i budynków pozostają w sprzeczności z danymi zamieszczonymi w innych rejestrach publicznych, których pierwszeństwo (przed danymi ewidencyjnymi) wynika z regulujących ich prowadzenie bezwzględnie obowiązujących przepisów lub też w przypadku,
Instytucja wznowienia postępowania stanowi odstępstwo do zasady trwałości decyzji ostatecznych i wykładnia przepisów normujących tę instytucję nie może być rozszerzająca, to wykładnia przesłanek do jej zastosowania musi mieć charakter ścisły.
Ustęp 14 pkt 1 artykułu 7 ustawy z dnia 12 listopada 2003 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. Nr 202, poz. 1956) nie uzależnia utraty przywileju podatkowego od dysponowania pozwoleniem na użytkowanie. Jest to dla utraty ulgi obojętne. Uzyskanie pozwolenia na użytkowanie ma wpływ jedynie na początek biegu terminu. Zatem pozbawienie omawianej
Art. 100 § 1 k.p.a. nie tworzy dla organu administracji publicznej materialnoprawnej podstawy do wystąpienia do sądu powszechnego o rozstrzygnięcie zagadnienia wstępnego, lecz stanowi jedynie podstawę procesową w prowadzonym postępowaniu administracyjnym. Organ administracji byłby zobowiązany do wystąpienia o rozstrzygnięcie zagadnienia wstępnego przez sąd powszechny wtedy, gdyby przysługiwała mu zdolność
1. Konieczność zachowania bezstronności sędziowskiej polega ona na tym, że sędzia kieruje się obiektywizmem, nie stwarzając korzystniejszej sytuacji dla żadnej ze stron czy uczestników postępowania, zarówno w trakcie toczącej się przed sądem sprawy, jak i orzekania. Traktuje ona zatem uczestników postępowania równorzędnie. 2. Użycie art. 19 p.p.s.a. określenia "uzasadniona wątpliwość" oznacza, że chodzi
1. Zaliczeniu do okresu pracy w warunkach szczególnych podlega okres służby wojskowej, także wówczas gdy nie był on poprzedzony zatrudnieniem w warunkach szczególnych jeżeli po jej odbyciu pracownik w ciągu trzydziestu dni podjął zatrudnienie w tym samym zakładzie pracy, w którym był zatrudniony przed powołaniem do służby. 2. Wykazy resortowe wydane na podstawie § 1 ust. 2 i 3 rozporządzenia Rady Ministrów