Fiskus nie może się domagać zwrotu podatku naliczonego, gdy trwa już postępowanie upadłościowe.

Nie można uznać, że postępowanie w przedmiocie odpowiedzialności osoby trzeciej, czyli wspólnika spółki jawnej za zaległości podatkowe tej spółki, obejmuje swoimi granicami także wynik postępowania wymiarowego w podatku od towarów i usług. Są to dwa odrębne postępowania.

Przepis art. 141 § 4 p.p.s.a. może stanowić samodzielną podstawę kasacyjną, jeżeli uzasadnienie orzeczenia wojewódzkiego sądu administracyjnego nie zawiera stanowiska, co do stanu faktycznego przyjętego za podstawę rozstrzygnięcia.

Odpowiedzialność płatnika za niepobrany lub pobrany, ale niewłacony podatek nie jest odpowiedzialnością osoby trzeciej za cudzy dług, ale odpowiedzialnością za jego własne działania lub zaniechania. Odpowiedzialność ta jest ukształtowana odpowiednio do jego obowiązków i jest konsekwencją niewykonania lub nienależytego wykonania tychże obowiązków. Jest ona wyłączona, gdy wskutek zawinionego działania

Postępowanie wznowieniowe nie może być wykorzystywane do pełnej merytorycznej kontroli decyzji ostatecznej wydanej w postępowaniu zwykłym, nie jest ono tożsame z postępowaniem odwoławczym. Toczy się ono tylko w zakresie oceny, czy zachodzą przesłanki określone w art.240 § 1 O.p. Nie można zatem w postępowaniu wznowieniowym domagać się odmiennej oceny dowodów, wyłącznie na podstawie dowodu, który nie

Sprzedaż nadwyżki przyznanego limitu CO2 nie została wprawdzie expressis verbis wskazana w zezwoleniu na prowadzenie działalności w SSE, jednak należy stwierdzić, że zakup dla potrzeb własnych lub sprzedaż na własny rachunek przez spółkę przyznanych uprawnień do emisji CO2 (związanych z produkcją płyt drewnopochodnych wysokiej i średniej gęstości) nie jest działalnością odrębnie klasyfikowaną i mieści

Z art. 162 § 1 Ordynacji podatkowej wynika jednoznacznie, że uprawdopodobnienie braku winy należy do wnioskodawcy. To strona powinna uwiarygodnić stosowną argumentacją swoją staranność oraz fakt, że przeszkoda, na którą się powołuje, była od niej niezależna i uniemożliwiła jej działanie nawet przy dołożeniu największego wysiłku możliwego w danych okolicznościach.

Skoro podatnik jest zobowiązany do zapłaty podatku w wysokości wynikającej z przepisów prawa, to można z tego wywieść jego uprawnienie do zwrotu tego, co zostało nadpłacone albo zapłacone bez podstawy ustawowej. Kwota nienależnie zapłacona jako podatek bądź kwota nadpłacona ponad wysokość należnego podatku w istocie nie stanowi zatem podatku w rozumieniu art. 6 Ordynacji podatkowej. Świadczenie to

Z wykładni gramatycznej art. 116 O.p. wynika, że ciężar udowodnienia przesłanek pozytywnych spoczywa na organach podatkowych, a ciężar dowodu wykazania przesłanek uwalniających od odpowiedzialności członka zarządu spoczywa na tej właśnie stronie postępowania podatkowego.

1. Stan związania prawomocnym wyrokiem, także gdy chodzi o rozstrzygnięcia prejudycjalne, odnosi się tylko do stanu rzeczy istniejącego w chwili zamknięcia rozprawy, po którym nastąpiło wydanie tego wyroku. Wobec tego stan związania prawomocnym wyrokiem w innym procesie z udziałem tych samych stron może uchylić pojawienie się nowych, istotnych dla rozstrzygnięcia okoliczności. Związanie prawomocnym

Zobowiązanie z tytułu podatku akcyzowego i opłaty paliwowej, obciążające zarejestrowanego odbiorcę, stanowi element kosztowy świadczonej przez niego usługi na rzecz nabywcy towaru z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towaru.

1. Użyty w art. 33 ust. 6 protokołu nr 3 do Umowy zawartej pomiędzy Europejską Wspólnotą Gospodarczą a Konfederacją Szwajcarską, podpisanej w Brukseli dnia 22 lipca 1972 r. (Dz. U. UE z dnia 31 grudnia 1972 r. L 300, s. 191, Polskie wydanie specjalne z 2004 r. rozdz. 11, t. 11, s. 105) dotyczącego definicji pojęcia „produkty pochodzące” oraz metod współpracy administracyjnej, a stanowiący klucz do

Szóstą dyrektywę Rady 77/388/EWG z dnia 17 maja 1977 r. w sprawie harmonizacji ustawodawstw państw członkowskich w odniesieniu do podatków obrotowych – wspólny system podatku od wartości dodanej, należy interpretować w ten sposób, że sprzeciwia się ona temu, aby podatnikowi odmówiono prawa do odliczenia podatku od wartości dodanej należnego lub zapłaconego z tytułu towarów otrzymanych przez niego,

Postępowanie upadłościowe w swych założeniach ma zmierzać do zaspokojenia wierzycieli choćby w minimalnym stopniu. Celem postępowania upadłościowego nie jest likwidacja majątku dłużnika dla samej likwidacji. Dlatego też w sytuacji, gdy dłużnik nie posiada majątku, który wystarczyłby na zaspokojenie kosztów postępowania, nie wszczyna się postępowania upadłościowego, a wniosek o wszczęcie postępowania

Zgodnie z treścią art. 51 ust 2 ustawy z dnia 28 lutego 2003 r.- Prawo upadłościowe i naprawcze postanowienie w przedmiocie ogłoszenia upadłości jest skuteczne i wykonalne z dniem jego wydania. Ogłoszeniu upadłości wywiera skutek z początkiem dnia, w którym zostało wydane.

Organy administracyjne i sądowe powinny odmówić prawa do odliczenia, jeżeli zostanie udowodnione na podstawie obiektywnych przesłanek, że prawo to realizowane jest w celach wiążących się z przestępstwem lub nadużyciem.

Producent nie może blokować dystrybucji przepakowanego produktu, jeżeli nie zmienił on swoich właściwości, a wygląd opakowania nie narusza interesów producenta.

Warunek, o którym mowa w art. 89a ust. 2 pkt 1 ustawy o VAT, aby nabywca (dłużnik) - w omawianym przypadku skarżąca - nie był w trakcie postępowania upadłościowego lub w trakcie likwidacji, należy odnieść nie tylko do daty dostawy towaru lub świadczenia usługi, lecz także do momentu dokonania korekty.

1. W świetle postanowień art. 217 k.p.c. pominięcie przez sąd dowodu dopuszczalne jest jedynie w wypadku, gdy okoliczności sporne zostały dostatecznie wyjaśnione zgodnie z twierdzeniami strony zgłaszającej ten dowód albo gdy chodzi o dowody nieprzydatne lub zgłoszone wyłącznie dla zwłoki. 2. Sąd ma obowiązek wypowiedzieć się w przedmiocie każdego wniosku dowodowego zgłoszonego przez stronę, nie może

Nie jest wyłączone dopuszczenie przez sąd z urzędu - na podstawie art. 232 zdanie drugie k.p.c. - dowodu, który nie może być powołany przez stronę na podstawie art. 47912 § 1 k.p.c. Adresatem reguł prekluzji dowodowej są strony, nie jest nim zaś sąd rozpoznający sprawę. To trafne spostrzeżenie uzupełnić należy stwierdzeniem, że w sprawach, w których obowiązują reguły prekluzji dowodowej, skorzystanie

Zarówno organ administracji, jak i sąd administracyjny, rozpatrując sprawę ponownie, obowiązane są zastosować się do oceny prawnej zawartej w uzasadnieniu wyroku. Ocena prawna wyrażona w orzeczeniu sądu administracyjnego jest wiążąca w sprawie, zarówno gdy dotyczy zastosowania przepisów prawa materialnego, jak i przepisów postępowania administracyjnego. Oznacza to, że organ administracji jest obowiązany

Sąd administracyjny – sprawując na podstawie art. 3 § 2 pkt 1 p.p.s.a. – kontrolę działalności administracji publicznej w sprawach skarg na decyzje administracyjne, wydawane na podstawie art. 14b § 5 Ordynacji podatkowej (po 1 lipca 2007 r. na indywidualną interpretację wydaną na podstawie art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej) jest obowiązany do kontroli takich decyzji (indywidualnych interpretacji) również

Jeżeli do wydania zaświadczenia potrzebne są inne dane, których organ nie posiada, to uzasadniona jest w takiej sytuacji odmowa wydania zaświadczenia. Dotyczy to również sytuacji, gdy z przedstawionych dokumentów wynikają oczywiste rozbieżności odnośnie danych właściciela sprzedanego pojazdu.

1. Wierzyciel, by mógł skutecznie prowadzić egzekucję z nieruchomości obciążonej musi uzyskać przeciwko dłużnikowi rzeczowemu tytuł wykonawczy, a takim z punktu widzenia przepisów procesowych jest wyrok zasądzający określone świadczenie. Tego rodzaju sprawa, prowadzona z powództwa wierzyciela rzeczowego przeciwko dłużnikowi rzeczowemu, niebędącemu dłużnikiem osobistym, spełnia kryteria sprawy cywilnej