Tylko w odniesieniu do odsetek od kredytu (pożyczki), związanego z uzyskaniem przychodów bądź zachowaniem lub zabezpieczeniem źródła przychodów można rozważać możliwość zaliczenia ich do kosztów uzyskania przychodu. W każdym przypadku należy zbadać, czy służą one celowi wskazanemu w art. 15 ust. 1 u.p.d.o.p. Nie można uznać, że wystarczającą przyczyną zaliczenia ich do kosztów uzyskania przychodów

Przepis art. 19 ust. 1 zdanie 1 u.p.d.o.f. nie różnicuje bowiem sytuacji prawnopodatkowej poszczególnych podatników w zakresie możliwości uznania długów i ciężarów obciążających zbywaną nieruchomość za koszty tego zbycia.

Wydatki przedsiębiorców na poczęstunek w biurze czy spotkanie w restauracji z kontrahentem mogą być zaliczone do kosztów podatkowych. Warunkiem jest, aby wydatek miał związek z przychodem firmy oraz żeby jego jedynym celem nie było tylko i wyłącznie kreowanie wizerunku firmy.

Z przepisu art. 20 ust. 3 u.p.d.o.f. wynika, że wysokość przychodów nieznajdujących pokrycia w ujawnionych źródłach lub pochodzących ze źródeł nieujawnionych ustala się na podstawie poniesionych przez podatnika w roku podatkowym wydatków i wartości zgromadzonego w tym roku mienia, jeżeli wydatki te i wartości nie znajdują pokrycia w mieniu zgromadzonym w roku podatkowym oraz latach poprzednich, pochodzącym

Z art. 21 ust. 1 u. p.g.k. wynika, iż dane zawarte w ewidencji gruntów i budynków, której funkcją podstawową jest rejestrowanie zdarzeń prawnych i faktycznych zgodnie z rzeczywistością (art. 20 u.p.g.k.) mają walor dokumentu urzędowego, mają charakter podstawowy i są wiążące dla organów podatkowych. Organ podatkowy nie ma kompetencji do dokonywania w niej zmian, albowiem kompetencja w tym względzie

Do kosztów uzyskania przychodów niezwiązanych bezpośrednio z przychodami, a jednocześnie dotyczących okresu przekraczającego rok podatkowy, nie można bowiem zaliczyć należności takiej, jak opłata wstępna, która jest płatna jednorazowo i ma charakter samoistny w tym sensie, że jej uiszczenie jest warunkiem koniecznym dojścia do skutku umowy leasingu. Skoro od uiszczenia takiej należności uzależnione

Wynikający z art. 122 i art. 187 § 1 O.p. obowiązek organów gromadzenia materiału dowodowego nie jest nieograniczony i bezwzględny. Obciąża on organy podatkowe tylko do chwili uzyskania pewności, co do zakresu stanu faktycznego sprawy.

Tak zwana ulga meldunkowa przewidziana w art. 21 ust. 1 pkt 126 lit. a) u.p.d.o.f. w stanie prawnym obowiązującym do końca 2008 r., obejmowała swoim zakresem nie tylko przychody uzyskane z odpłatnego zbycia budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, ale także gruntu, na którym budynek ten został posadowiony. Nie sposób założyć, że teza ta nie znajduje zastosowania w przypadku, gdy

Do likwidacji środka trwałego wystarczy wykreślenie go z ewidencji i wyzbycie się go.

Tak zwana ulga meldunkowa przewidziana w art. 21 ust. 1 pkt 126 lit. a/ ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w stanie prawnym obowiązującym do końca 2008 r., obejmowała swoim zakresem nie tylko przychody uzyskane z odpłatnego zbycia budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, ale także gruntu, na którym budynek ten został posadowiony. Nie sposób założyć, że teza ta nie

Zgodnie z treścią art. 116 § 1 Ordynacji podatkowej na organie spoczywa obowiązek wykazania dwóch okoliczności: tego, że osoba trzecia była członkiem zarządu, w tym przypadku spółki z o.o., w czasie powstania zobowiązania podatkowego, które następnie stało się zaległością podatkową oraz tego, że egzekucja z majątku spółki okazała się w całości lub w części bezskuteczna. W przypadku spełnienia obydwu

To nie organy powinny wykazać brak związku kosztu z przychodem, a przeciwnie, podatnik powinien wykazać związek obu tych wartości (kosztu i przychodu), tzn. chociażby wskazać konkretne dowody w sposób niebudzący wątpliwości potwierdzające związek wydatków z przychodami spółki. Nie można uznać za koszt wydatków, których charakter budzi wątpliwości, a podatnik wątpliwości tych nie wyjaśnia.

Do kosztów uzyskania przychodów niezwiązanych bezpośrednio z przychodami, a jednocześnie dotyczących okresu przekraczającego rok podatkowy, nie można bowiem zaliczyć należności takiej, jak opłata wstępna, która jest płatna jednorazowo i ma charakter samoistny w tym sensie, że jej uiszczenie jest warunkiem koniecznym dojścia do skutku umowy leasingu. Skoro od uiszczenia takiej należności uzależnione

Chcąc podważyć treść zapisów ujętych w ewidencji gruntów i budynków, zainteresowany powinien uruchomić stosowny tryb ich korekty (zmiana, aktualizacja, sprostowanie), powołując się na to, że wypis z ewidencji gruntów odbiega od stanu rzeczywistego. Przyjęcie innego zapatrywania godziłoby w pewność obrotu prawnego, deprecjonując rangę dokumentu urzędowego, a tym samym – pełnioną przezeń funkcję.

Faktyczne niewykorzystanie nieruchomości do prowadzenia działalności gospodarczej nie stanowi wystarczającej okoliczności do uznania, że nie jest ona związana z prowadzeniem działalności gospodarczej; koniecznym jest aby nie mogła być wykorzystywana. Względy techniczne w sposób trwały muszą wyłączać możliwość wykorzystania nieruchomości do prowadzenia działalności gospodarczej.

Z art. 21 ust. 1 u. p.g.k. wynika, iż dane zawarte w ewidencji gruntów i budynków, której funkcją podstawową jest rejestrowanie zdarzeń prawnych i faktycznych zgodnie z rzeczywistością (art. 20 u.p.g.k.) mają walor dokumentu urzędowego, mają charakter podstawowy i są wiążące dla organów podatkowych.

Przepis art. 89a u.p.t.u. należy odczytywać w całości. Z ustępu 1 wynika, że podatnik może skorygować podatek należny w przypadku wierzytelności nieściągalnych, a z ustępu dwa, że przepis ustępu 1 stosuje się w przypadku, gdy spełnione są wymienione w sześciu punktach warunki. Jak więc z zapisów tych wynika warunki spełnione być muszą na chwilę kiedy podatnik dokonuje korekty podatku należnego, co

O ile to na organie podatkowym spoczywa obowiązek ustalenia wysokości wydatków poniesionych przez podatnika w roku podatkowym, to w przypadku wykazania wysokości dochodów znajdujących pokrycie w źródłach opodatkowanych lub zwolnionych od podatku, ustawodawca ciężar dowodowy przesunął wyraźnie na podatnika. W postępowaniu w sprawie opodatkowania dochodów ze źródeł nieujawnionych to na stronie ciąży

Naczelny Sąd Administracyjny uwzględnia tylko te zarzuty, które zostały wyraźnie wskazane w skardze kasacyjnej jako naruszone. Nie jest natomiast władny badać, czy sąd administracyjny I instancji nie naruszył innych przepisów.

O ile to na organie podatkowym spoczywa obowiązek ustalenia wysokości wydatków poniesionych przez podatnika w roku podatkowym, to w przypadku wykazania wysokości dochodów znajdujących pokrycie w źródłach opodatkowanych lub zwolnionych od podatku, ustawodawca ciężar dowodowy przesunął wyraźnie na podatnika. W postępowaniu w sprawie opodatkowania dochodów ze źródeł nieujawnionych to na stronie ciąży

W świetle treści art. 10 ust. 3 u.p.d.o.f. jedynie faktyczne, a nie potencjalne wykorzystywanie budynku mieszkalnego (lokalu w takim budynku) na potrzeby związane z działalnością gospodarczą, determinuje klasyfikację przychodów uzyskanych ze sprzedaży takiej nieruchomości do źródła wymienionego w art. 10 ust. 1 pkt 8 u.p.d.o.f. Podejmowane przez podatnika działania, polegające na wielokrotnym nabywaniu

Naczelny Sąd Administracyjny uwzględnia tylko te zarzuty, które zostały wyraźnie wskazane w skardze kasacyjnej jako naruszone. Nie jest natomiast władny badać, czy sąd administracyjny I instancji nie naruszył innych przepisów.

Prace w hutnictwie polegające na bieżącej konserwacji i remontach pieców i urządzeń produkcyjnych nie są pracami bezpośrednio przy obsłudze wielkich pieców oraz pieców stalowniczych lub odlewniczych, wymienionymi w pkt 6 załącznika nr 1 do ustawy o emeryturach pomostowych. Odwołanie się przez ustawodawcę nie do prac przy obsłudze wskazanych pieców lub do prac związanych z ich obsługą, ale do prac bezpośrednio

1. Zgodnie z zasadą domniemania prawidłowości aktów administracyjnych oraz zasadą uwzględniania przez sądy powszechne skutków prawnych orzeczeń organów administracyjnych, która ma swoje źródło w prawnym rozgraniczeniu drogi sądowej i drogi administracyjnej, sąd ubezpieczeń społecznych jest związany ostateczną decyzją, od której strona nie wniosła odwołania w trybie art. 4779 k.p.c., ani nie podważyła