1. Dla banków stosujących MSR, co do zasady, kosztami uzyskania przychodów są odpisy aktualizacyjne z tytułu utraty wartości kredytów oraz gwarancji spłaty kredytów i pożyczek, wyliczane na podstawie reguł obowiązujących na gruncie tychże Standardów (MSR), zamiast rezerw na ryzyko związane z działalnością banków, które są zaliczane do kosztów podatkowych przez banki stosujące polskie zasady rachunkowości

Przepis art. 240 § 1 pkt 5 O.p. wymaga, aby podstawą wznowienia były albo nowe okoliczności faktyczne, albo nowe dowody, albo jedne i drugie łącznie, jeśli zachodzą pozostałe przesłanki przewidziane przez ten przepis. Zatem, skoro strona nie odwołuje się do nowych dokumentów, a tylko do nowych okoliczności faktycznych z przedkładanych dowodów wynikających – okoliczności te winny być ocenione i zbadane

Przesłanką odpowiedzialności przewidzianej w art. 448 k.c. jest nie tylko bezprawne, lecz także zawinione działanie sprawcy naruszenia dobra osobistego. Podstawą przyznania świadczeń wymienionych w art. 448 k.c., jednakową dla zadośćuczynienia i świadczenia na cel społeczny jest zarówno wina umyślna, jak i wina nieumyślna, (w tym nawet culpa levissima) sprawcy naruszenia dobra osobistego.

W świetle art. 174 P.p.s.a., tworzenie takiej niespójnej zbitki przepisów - szeregu norm prawnych, które miał naruszyć Sąd pierwszej instancji, nie wskazując konkretnie, na czym polega naruszenie każdej z nich, jest wadliwie powołanym zarzutem i utrudnia prawidłowe, merytoryczne jego rozpoznanie.

Art. 16 ust. 1 pkt 22 u.p.d.o.p. dotyczy wyłączenia kosztów uzyskania przychodu kar umownych i odszkodowań, z tytułu wad dostarczonych towarów, wykonanych robót i usług oraz zwłoki w dostarczeniu towaru wolnego od wad albo zwłoki w usunięciu wad towarów albo wykonanych robót i usług. Zatem nie ma zastosowania do odstępnego zapłaconego z tytułu zaprzestania prowadzenia działalności gospodarczej z uwagi

Nie istnieje prawny nakaz, aby w toku postępowania podatkowego konieczne było powtórzenie przesłuchania świadka, który zeznawał w postępowaniu karnym, a tym bardziej oczekiwanie na zakończenie tego postępowania.

W przypadku gdy podatek wynika jedynie z faktury, która nie dokumentuje faktycznego zdarzenia rodzącego obowiązek podatkowy u jej wystawcy – faktura taka nie daje uprawnienia do odliczenia wykazanego w niej podatku. Dysponowanie w tym przypadku przez nabywcę fakturą wystawioną przez zbywcę stanowi jedynie formalny warunek skorzystania z tego uprawnienia, który nie stanowi uprawnienia do odliczenia

Nie sposób zaakceptować wniosku, że organ podatkowy powinien weryfikować ustalenia wynikające z decyzji wydanej w sprawie podatku akcyzowego, a w rezultacie określać samodzielnie kwotę podatku akcyzowego wchodzącego do podstawy opodatkowania podatkiem od towarów i usług, co zresztą nasuwa też wątpliwości natury kompetencyjnej w świetle art. 15 § 1 Ordynacji podatkowej.

Art. 167, art. 168 lit. a), art. 178 lit. a), art. 220 pkt 1 i art. 226 Dyrektywy Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej należy interpretować w ten sposób, że stoją one na przeszkodzie praktyce krajowej, w ramach której organ podatkowy odmawia podatnikowi prawa do odliczenia od kwoty należnego podatku od wartości dodanej kwoty tego podatku

Dla uznania, że dane świadczenie jest nieodpłatne bądź częściowo nieodpłatne konieczne jest stwierdzenie, że w wyniku zdarzenia prawnego czy zjawiska gospodarczego podatnik uzyskał korzyść majątkową kosztem innego podmiotu lub też uzyskał nieodpłatne (częściowo nieodpłatne), to jest niezwiązane z kosztami (całkowitymi kosztami) lub inną formą ekwiwalentu przysporzenie majątku, mające konkretny wymiar

Przy ocenie dopuszczalności kwalifikowania do kosztów uzyskania przychodów wydatków z tytułu kar umownych i odstępnego należy przykładać szczególne znaczenie do rozumienia terminów "zachowanie" i "zabezpieczenie" źródła przychodów. W szczególności, jeżeli jako zabezpieczenie źródła przychodów należy rozumieć koszty poniesione na ochronę istniejącego (podstawowego) źródła przychodów, w taki sposób,

Bezskuteczność egzekucji jako przesłanka odpowiedzialności z art. 116 Ordynacji podatkowej występuje nie tylko w sytuacji umorzenia postępowania egzekucyjnego, ale również w razie umorzenia postępowania upadłościowego.

Nie jest dopuszczalne rozstrzygnięcie sprawy administracyjnej zainicjowanej żądaniem strony o stwierdzenie nieważności decyzji w sytuacji, gdy uprzednio została ona objęta skargą wniesioną do sądu administracyjnego przed zakończeniem postępowania sądowego, ponieważ może się ono zakończyć w różny sposób.

Wskazanie przepisów, które zdaniem wnoszącego skargę kasacyjną, zostały naruszone, oznacza konieczność określenia konkretnego przepisu prawa materialnego lub procesowego. Jeśli dany przepis posiada klika jednostek redakcyjnych, to w skardze kasacyjnej powinna być wskazana konkretna jednostka redakcyjna tego przepisu. Braki w zakresie wskazania podstaw kasacyjnych nie podlegają konwalidacji i czynią

Tryb stwierdzenia nieważności decyzji i tryb odwoławczy nie są trybami konkurencyjnymi. Żądanie stwierdzenia nieważności decyzji nie zastępuje odwołania od decyzji, a także możliwości jej zaskarżenia do sądu administracyjnego w zwykłym trybie. Zakres kompetencji organu odwoławczego jest znacznie szerszy niż zakres kompetencji organu orzekającego w sprawie stwierdzenia nieważności decyzji.

W świetle art. 86 ust. 1 u.p.t.u. kwestia własności nieruchomości, na której jest dokonywana inwestycja, nie może stanowić czynnika wpływającego na prawo do odliczenia podatku naliczonego, gdyż wynika ono ze związku dokonanej inwestycji z realizacją czynności opodatkowanych.

Przyznanie w art. 531 § 1 k.c. biernej legitymacji procesowej samej tylko osobie trzeciej stanowi wyjątek od zasady, że w charakterze stron procesu w sprawie o ukształtowanie powinny uczestniczyć wszystkie osoby, których sytuacja prawna ma być ukształtowana przez wyrok sądu - uzasadniony tym, że wyrok pauliański ze względu na jego skutek przewidziany w art. 532 k.c. dotyka w głównej mierze sfery prawnej

Do uznania wydatku za koszt uzyskania przychodów niezbędne jest nie tylko zaistnienie konkretnego zdarzenia gospodarczego, polegającego na zakupie towaru lub usługi u konkretnego sprzedawcy, za konkretną cenę, ale i odpowiednie udokumentowanie tej operacji. Nie wystarczy wykazanie, że podatnik mógł gdziekolwiek nabyć towar lub usługę i wykorzystać je w działalności gospodarczej, aby wydatek ten móc

Skarżący jest niemieckim rezydentem (tam podlegał nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu), tam otrzymał wynagrodzenie za pracę świadczoną na rzecz niemieckiego pracodawcy na terytorium Polski, od wynagrodzenia tego niemiecki pracodawca potrącił składki na ubezpieczenie społeczne. Dochód ten powinien zostać opodatkowany w Niemczech, a jego opodatkowanie w Polsce na podstawie art. 14 ust. 1 umowy międzynarodowej

Pojęcie działalności rolniczej, zdefiniowane w art. 2 ust. 2 u.p.d.o.f., nie obejmuje swoim zakresem dzierżawy gospodarstwa rolnego lub jego składników na cele rolnicze – dzierżawa w swoim ogólnym ujęciu stanowi innego rodzaju źródło przychodu, wymienione w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy, z zastrzeżeniem jednak, iż omawiany w niniejszej sprawie przypadek jest z katalogu źródeł przychodu wyłączony. W konsekwencji

1. Przepis art.169 § 4 ordynacji podatkowej nakazuje pozostawienie pisma bez rozpoznania w przypadku nie uzupełnienia jego braków formalnych w zakreślonym terminie określonym w art. 169 § 1 ordynacji podatkowej. Brak jest podstaw natomiast do uznania, że nieuzupełniony brak formalny podania jakim jest brak pełnomocnictwa może przekształcić się w innego rodzaju brak formalny ( w tym przypadku brak podpisu

Organ nie ma prawa dokonywania ustaleń, czy strona w danej sprawie chce działać samodzielnie, czy przez pełnomocnika i w jakim stopniu został on od niej umocowany. Są to bowiem elementy stosunku prawnego łączącego mocodawcę oraz ustanowionego przez niego pełnomocnika.

Nadpłaty wraz z ich oprocentowaniem podlegają zaliczeniu z urzędu na poczet zaległości podatkowych wraz z odsetkami za zwłokę, odsetek za zwłokę określonych w decyzji, o której mowa w art. 53a, oraz bieżących zobowiązań podatkowych, a w razie ich braku podlegają zwrotowi z urzędu, chyba że podatnik złoży wniosek o zaliczenie nadpłaty w całości lub w części na poczet przyszłych zobowiązań podatkowych

Zarówno z przepisów Ordynacji podatkowej, jak i u.p.d.o.f. nie da się wywieść twierdzenia, że organ podatkowy jest zobowiązany do oszacowania kosztów uzyskania przychodów w sytuacji, gdy podatnik zaniedbuje swoje obowiązki w zakresie dokumentowania zdarzeń gospodarczych. To podatnik jest zobowiązany posiadać, względnie wskazać przekonujące dowody pozwalające na ustalenia świadczące o poniesieniu kosztów