Zobowiązania podatkowe zabezpieczone hipoteką w myśl art. 70 § 8 Ordynacji podatkowej nie ulegają przedawnieniu, jednakże po upływie pięcioletniego terminu przedawnienia, liczonego od końca roku kalendarzowego, w którym upłynął termin płatności podatku, zgodnie z art. 70 § 1 Ordynacji podatkowej, mogą być egzekwowane tylko z przedmiotu hipoteki.
Nawet gdy powtórne zawiadomienie o możliwości odbioru przesyłki pozostawione zostało o jeden dzień wcześniej, to jednak wobec tego, że od daty pierwszego awiza do dnia zwrotu do nadawcy upłynęło pełne 14 dni, to bez znaczenia jest fakt, że drugie awizowanie zostało dokonane przedwcześnie.
Wyeliminowanie z obrotu prawnego ze skutkiem ex tunc przedmiotu postępowania egzekucyjnego, nakłada na organ odwoławczy w trybie przepisów art. 138 § 1 pkt 2 in fine k.p.a. obowiązek uchylenia zaskarżonego postanowienia oraz umorzenia postępowania w sprawie rozpatrzenia zarzutów w postępowaniu egzekucyjnym (bezprzedmiotowość sprawy). W takiej sprawie, brak jest bowiem podstaw prawnych do umorzenia
Zarówno z przepisów O.p., jak i u.p.d.o.f., nie da się wywieść twierdzenia, że organ podatkowy jest zobowiązany do oszacowania kosztów uzyskania przychodów w sytuacji, gdy podatnik zaniedbuje swoje obowiązki w zakresie dokumentowania zdarzeń gospodarczych. To podatnik jest zobowiązany posiadać, względnie wskazać, przekonywujące dowody, pozwalające na ustalenia świadczące o poniesieniu kosztów w celu
Zarówno z przepisów Ordynacji podatkowej, jak i z u.p.d.o.f., nie da się wywieść twierdzenia, że organ podatkowy jest zobowiązany do oszacowania kosztów uzyskania przychodów w sytuacji, gdy podatnik zaniedbuje swoje obowiązki w zakresie dokumentowania zdarzeń gospodarczych. To podatnik jest zobowiązany posiadać, względnie wskazać przekonywujące dowody pozwalające na ustalenia świadczące o poniesieniu
Naczelny Sąd Administracyjny stwierdza, że ustawodawca w przepisie art. 41 § 1 ordynacji podatkowej nie ograniczył Skarbu Państwa, bądź jednostki samorządu terytorialnego w możliwości łączenia wartości udziałów w danej spółce z o.o. w celu przyjęcia wartości tych udziałów, jako jednego prawa majątkowego do ustanowienia na nim zastawu skarbowego.
Zgodnie z zasadami wynikającymi z art. 22 ust. 1 oraz art. 24a ust. 1 u.p.d.o.f. do uznania wydatku za koszt uzyskania przychodów niezbędne jest nie tylko zaistnienie konkretnego zdarzenia gospodarczego, polegającego na zakupie towaru u konkretnego sprzedawcy, za konkretną cenę, ale i odpowiednie udokumentowanie tej operacji. Nie wystarczy wykazanie, że podatnik mógł gdziekolwiek nabyć towar i zużyć
Decyzja Ministra Sprawiedliwości o przeniesieniu sędziego na inne miejsce służbowe wydana na podstawie art. 75 § 3 w zw. z art. 75 § 2 pkt 1 ustawy z dnia 27 lipca 2001 r. - Prawo o ustroju sądów powszechnych (jednolity tekst: Dz.U. z 2013 r., poz. 427) - jeżeli jest zgodna z prawem - wywołuje skutek od chwili doręczenia jej sędziemu.
Przystępując do działania w danej sprawie pełnomocnik, na podstawie art. 137 § 2 i § 3 o.p., obowiązany jest zgłosić ustnie do protokołu lub złożyć do akt sprawy oryginał pełnomocnictwa lub jego potwierdzony urzędowo odpis. Dopiero od daty przyjęcia zgłoszenia pełnomocnictwa do protokołu lub też od daty doręczenia oryginału lub uwierzytelnionego odpisu pełnomocnictwa, organ podatkowy powinien zawiadamiać
Zarówno z przepisów Ordynacji podatkowej, jak i z u.p.d.o.f., nie da się wywieść twierdzenia, że organ podatkowy jest zobowiązany do oszacowania kosztów uzyskania przychodów w sytuacji, gdy podatnik zaniedbuje swoje obowiązki w zakresie dokumentowania zdarzeń gospodarczych. To podatnik jest zobowiązany posiadać, względnie wskazać przekonywujące dowody pozwalające na ustalenia świadczące o poniesieniu
Skierowanie aktu do pełnomocnika strony, zamiast do strony z doręczeniem go jej pełnomocnikowi, nie świadczy o skierowaniu aktu do osoby nie będącej stroną. Jednakże skierowanie aktu do podmiotu nie mającego przymiotu strony powoduje, że od tej chwili podmiot ten staje się stroną i ma prawo do wniesienia środka odwoławczego.
Umorzone odsetki, pochodzące z samodzielnego zobowiązania, podlegają opodatkowaniu jako przychód z nieodpłatnego świadczenia, stosownie do treści art. 9 ust. 1, art. 10 ust. 1 pkt 9, art. 11 ust. 1 i art. 20 ust. 1 u.p.d.o.f.
Do nauczyciela mianowanego nie ma zastosowanie wypowiedzenie zmieniające. Do zmiany warunków zatrudnienia w tym przypadku służy inny mechanizm wynikający z art. 18 Karty nauczyciela. Pracownik mianowany może być przeniesiony na własną prośbę lub z urzędu (za jego zgodą) na inne stanowisko w tej samej lub innej szkole, miejscowości oraz na takie samo lub inne stanowisko. W omawianej sprawie zmiana dotyczyła
Art. 67a § 1 pkt 3 Ordynacji podatkowej pozwala na umorzenie zaległości podatkowych tylko wówczas, gdy zachodzi ważny interes podatnika lub interes publiczny. Dotychczasowe orzecznictwo sądów administracyjnych bogate jest w przykłady dotyczące tego, jakie okoliczności faktyczne mieszczą się w zakresie wskazanych pojęć. Zwraca się uwagę, że pod pojęciem "ważnego interesu podatnika" rozumieć należy w
Treść wniosku o wydanie indywidualnej interpretacji podatkowej wyznacza przedmiotowy zakres postępowania interpretacyjnego. Należy uwzględnić, że wnioskowy charakter postępowania o wydanie indywidualnej interpretacji podatkowej oraz systemowe oczytanie art. 14b – art. 14h O.p. prowadzą do konkluzji, że organ wydający interpretację jest niejako "związany" merytorycznie zakresem problemu prawnego, jaki
Art. 21 ust. 1 pkt 50 u.p.d.o.f. nie dotyczy zbywania konkretnych praw majątkowych, a jedynie wystąpienia wspólnika ze spółki osobowej.
Art. 21 ust. 1 pkt 50 u.p.d.o.f. nie dotyczy zbywania konkretnych praw majątkowych, a jedynie wystąpienia wspólnika ze spółki osobowej.
Rada nadzorcza powinna określić kolegialnie warunki umowy o zakazie konkurencji przed podpisaniem umowy. Brak kolegialnej woli rady nadzorczej nie może zostać zastąpiony istniejącą praktyką lub zwyczajem zawierania takich umów z innymi członkami zarządu. Wynika z tego, że podpisanie umowy z członkiem zarządu przez jednego (upoważnionego) członka rady nadzorczej ma charakter techniczny i polega w istocie
Art. 21 ust. 1 pkt 50 u.p.d.o.f. nie dotyczy zbywania konkretnych praw majątkowych, a jedynie wystąpienia wspólnika ze spółki osobowej.
Zarzut naruszenia tego przepisu p.p.s.a. jako samodzielnej podstawy kasacyjnej może być skutecznie postawiony w dwóch przypadkach: (a) gdy uzasadnienie wyroku nie zawiera wszystkich elementów, wymienionych w tym przepisie i (b) gdy w ramach przedstawienia stanu sprawy, wojewódzki sąd administracyjny nie wskaże, jaki i dlaczego stan faktyczny przyjął za podstawę orzekania.
1. Pracodawca powinien poinformować pracownika o jego obowiązkach, gdy istnieje uzasadniona niepewność co do ich zakresu; jeżeli pracodawca tego nie uczyni, to naruszenie przez pracownika jego obowiązków nie może być zakwalifikowane jako podstawa rozwiązania stosunku pracy bez wypowiedzenia z winy pracownika - art. 52 § 1 pkt 1 k.p. 2. Rozwiązanie umowy o pracę w trybie art. 52 k.p., jako nadzwyczajny
Wnioskowanie a contrario z treści art. 170 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.) prowadzi do konkluzji, że orzeczenie, które nie ma przymiotu prawomocności nie ma także mocy wiążącej, a tym samym nie wywiera skutków prawnych. Z tego powodu ustawa - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi nie przewiduje instytucji
Naczelny Sąd Administracyjny nie jest nie tylko zobowiązany, ale wręcz nie jest uprawniony do precyzowania za stronę zarzutów skargi kasacyjnej bądź do poszukiwania za nią naruszeń prawa, jakich mógł dopuścić się wojewódzki sąd administracyjny.
Postępowanie podatkowe prowadzone w oparciu o kryteria wyznaczone w art. 20 ust. 3 u.p.d.o.f. nie jest wprawdzie postępowaniem, którego celem jest weryfikacja zeznania podatnika określającego dochody podlegające opodatkowaniu z innego źródła przychodów, w tym przypadku pozarolniczej działalności gospodarczej. Jeśli jednak zeznanie podatnika określające wysokość dochodu z tego źródła, zostanie zmienione