Zgodnie z regułami wynikającymi z art. 2 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 2 kwietnia 1997 r. (Dz. U. Nr 78, poz. 483 ze zm.), warunkiem zastosowania sankcji administracyjnej z art. 13k ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych (tekst jednolity: Dz. U. z 2007 r. Nr 19, poz. 115 ze zm.) jest doprowadzenie do stanu zgodnego z zasadami państwa prawa poprzez odpowiednie
Normatywną podstawą zastosowania compensatio lucri cum damno, stanowiącego część ustalania prawnie relewantnego uszczerbku, jest art. 361 § 2 k.c. Celem tej konstrukcji jest zapewnienie funkcji kompensacyjnej odszkodowania i uniknięcie wzbogacenia poszkodowanego. Sąd Najwyższy w obecnym składzie podziela pogląd nauki prawa, że wyrównanie korzyści z uszczerbkiem nie oznacza zmniejszenia odszkodowania
Wyłączną przesłanką orzeczenia o wymierzeniu organowi grzywny (art. 55 § 1 p.p.s.a.) jest niewypełnienie obowiązków procesowych określonych w art. 54 § 2 p.p.s.a. w terminie przewidzianym w tym przepisie, niezależnie od tego czy działanie lub zaniechanie tego organu podlega kognicji sądów administracyjnych.
Pomimo istnienia w polskim prawie zasady, iż powód powinien w pozwie wskazać dokładnie określone żądanie i przytoczyć okoliczności faktyczne uzasadniające to żądanie, natomiast odszukanie i zastosowanie odpowiedniej normy prawnej należy do sądu, nie można całkowicie odmówić znaczenia wskazanej przez powoda ponad ustawowy obowiązek podstawie prawnej roszczenia. Przyjmuje się, że w ten sposób powód uściśla
Akcjonariusz w spółce komandytowo-akcyjnej ma status kapitałowy, tzn. jest inwestorem pasywnym, uczestniczącym w działalności spółki poprzez wniesienie kapitału, a nie zaangażowanie osobiste, co przejawia się w wyłączeniu możliwości prowadzenia przez akcjonariusza spraw spółki oraz nieponoszeniu odpowiedzialności osobistej za zobowiązania spółki. Stąd, z gospodarczego punktu widzenia, partycypowanie
Nadpłata określona w art. 72 § 1 Ordynacji podatkowej oraz zwrot nadwyżki podatku naliczonego nad należnym, unormowany w art. 87 ust. 1 ustawy o VAT, stanowią odrębne instytucje prawne i nie można ich ze sobą utożsamiać.
Oświadczenie o wyborze opodatkowania ryczałtem, o którym mowa w art. 9 ust.1 ustawy z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne ( Dz. U. Nr 144, poz. 930) winno być złożone odrębnie co do przychodów z działalności wykonywanej samodzielnie i co do przychodów uzyskiwanych z udziału w spółce prowadzącej działalność gospodarczą
Akcjonariusz w spółce komandytowo-akcyjnej ma status kapitałowy, tzn. jest inwestorem pasywnym, uczestniczącym w działalności spółki poprzez wniesienie kapitału, a nie zaangażowanie osobiste, co przejawia się w wyłączeniu możliwości prowadzenia przez akcjonariusza spraw spółki oraz nieponoszeniu odpowiedzialności osobistej za zobowiązania spółki. Stąd, z gospodarczego punktu widzenia, partycypowanie
W świetle z art. 52 § 1 pkt 2 O.p. otrzymany nienależnie zwrot podatku traktuje się "na równi" z zaległością podatkową, co oznacza, iż zwrot taki nie jest zaległością podatkową sensu stricto, a jedynie wywołuje analogiczne skutki, np. w zakresie odsetek.
Uwzględnienie zasad rządzących rozliczaniem podatku VAT w ramach Unii Europejskiej wymusza – dla ich realizacji – kompleksowego podejścia do interpretacji norm krajowych regulujących kwestie czysto procesowe w sprawach podatkowych.
Z gospodarczego punktu widzenia, partycypowanie akcjonariusza w spółce komandytowo-akcyjnej jest działalnością inwestycyjną, a nie operacyjną, a jego przychód z tytułu udziału w spółce jest związany z wypłatą dywidendy, a nie bieżącą działalnością spółki. Tym samym przyjęcie interpretacji przepisów u.p.d.o.f., w myśl której akcjonariusz byłby zobowiązany do uiszczania miesięcznych zaliczek na podatek
Leasingobiorca ma prawo odliczyć odszkodowanie wypłacone firmie leasingowej za wyeksploatowanie urządzeń ponad normę.
W świetle z art. 52 § 1 pkt 2 O.p. otrzymany nienależnie zwrot podatku traktuje się "na równi" z zaległością podatkową, co oznacza, iż zwrot taki nie jest zaległością podatkową sensu stricto, a jedynie wywołuje analogiczne skutki, np. w zakresie odsetek.
Zobowiązanie do zapłaty w ramach opłat leasingowych łącznie kwoty przekraczającej wartość rzeczy oddanej do korzystania jest cechą umowy leasingu. Umowa ta ma charakter kredytu rzeczowego. Leasingodawca, który tak jak w tym przypadku nie był wytwórcą rzeczy, musiał ją nabyć dla leasingobiorcy. Opłata miała mu zapewnić nie tylko zwrot wartości rzeczy, ale także poniesione koszty i zysk. Zapłata łącznie
Ponieważ dla każdego rodzaju zobowiązania podatkowego przewidziano inne zasady określające prawo (i termin) do wydania decyzji wymiarowej, kształtującej to zobowiązanie, odnoszenie zasad dotyczących decyzji określających do decyzji ustalających jest błędem.
Instytucja oszacowania podstawy opodatkowania wiąże się w sposób ścisły z omówioną już wcześniej kwestią dotyczącą warunków, jakie muszą zostać spełnione, aby określone wydatki mogły być uznane za koszty uzyskania przychodów na gruncie art. 22 ust. 1 i art. 24 ust. 1 i ust. 7 u.p.d.o.f. W szczególności instytucja ta nie może być zastosowana w celu ominięcia wymogu wykazania wszystkich okoliczności
1. Zobowiązanie podatkowe w zryczałtowanym podatku dochodowym powstaje wskutek zaistnienia zdarzenia, z którym ustawa podatkowa wiąże powstanie takiego zobowiązania. Podatnik zobowiązany jest do samoobliczenia podatku. Zgodnie z art. 21 ust. 4 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym ryczałt od przychodów ewidencjonowanych wynikający z zeznania jest podatkiem należnym za dany rok podatkowy, chyba
Przedsiębiorca, który korzysta z wynajmowanych aut osobowych przy prowadzeniu działalności gospodarczej, może odliczyć czynsz najmu w pełnej wysokości, a nie tylko w ramach limitu odnoszącego się do faktycznego przebiegu pojazdów.
Na zarządzenie przewodniczącego w zakresie sprawdzenia wartości przedmiotu zaskarżenia oznaczonej w piśmie nie przysługuje zażalenie. Możliwości zaskarżenia takiego zarządzenia nie przewiduje w szczególności art. 227 par. 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. z 2012 r., poz 270 ze zm.).
Przedsiębiorca, który korzysta z wynajmowanych aut osobowych przy prowadzeniu działalności gospodarczej, może odliczyć czynsz najmu w pełnej wysokości, a nie tylko w ramach limitu odnoszącego się do faktycznego przebiegu pojazdów.
W stanie prawnym obowiązującym od 1 stycznia 2006 r. wysokość darowizn pieniężnych na kościelną działalność charytatywno - opiekuńczą, o której mowa w art. 19 ust 2 ustawy o stosunku Państwa do Kościoła Ewangelicko - Reformowanego w Polsce, na podstawie art. 26 ust 6 d pkt 2 u.p.d.o.f, powinna być udokumentowana dowodem wpłaty na rachunek bankowy obdarowanego.
Zarówno z przepisów Ordynacji podatkowej, jak i z u.p.d.o.f. nie da się wywieść twierdzenia, że organ podatkowy jest zobowiązany do oszacowania kosztów uzyskania przychodów w sytuacji, gdy podatnik zaniedbuje swoje obowiązki w zakresie dokumentowania zdarzeń gospodarczych. To podatnik jest zobowiązany posiadać, względnie wskazać przekonywujące dowody pozwalające na ustalenia świadczące o poniesieniu
Interpretacja ma dotyczyć tylko i wyłącznie stanu faktycznego przedstawionego we wniosku w sposób wyczerpujący (art. 14b § 2 i § 3 Ordynacji podatkowej). Organ nie prowadzi bowiem żadnego postępowania dowodowego, nie ocenia też wiarygodności danych przedstawionych we wniosku.
Przy ustaleniu kosztów uzyskania przychodów, każdy wydatek - poza wyraźnie wskazanymi w ustawie niestanowiącymi kosztów - wymaga indywidualnej oceny pod kątem związku z przychodem i jego racjonalnością a przede wszystkim - jego faktycznego poniesienia. Jest rzeczą oczywistą, że sam fakt dysponowania fakturą nie wystarczy aby zaliczyć dany wydatek do kosztu uzyskania przychodów. Musi iść za nią wykonanie