Nie można odliczyć podatku, który nie powstał w ogóle na uprzednim etapie obrotu. Umożliwienie w takiej sytuacji skorzystania z prawa do odliczenia podatku z faktury dokumentującej czynność, która faktycznie nie została dokonana i nie zrodziła obowiązku podatkowego u jej wystawcy, byłoby sprzeczne z konstrukcją VAT, umożliwiającej odliczenie zawartych w cenach towarów podatków faktycznie należnych

Każde działanie zmierzające do publicznego rozpowszechniania znaków towarowych napojów alkoholowych uznaje się za reklamę napojów alkoholowych.

Cechy odpowiedzialności osób trzecich a w szczególności solidarny charakter odpowiedzialności z podatnikiem, nie dają podstawy do uznania, że utrata bytu prawnego powoduje automatycznie ustanie odpowiedzialności osób trzecich odpowiadających solidarnie z podatnikiem albowiem nadal istnieje samo zobowiązanie podatkowe. Nie ma też uregulowań prawnych, które wraz z utratą bytu prawnego przez podmiot zobowiązany

Wskazany w art. 134 § 1 P.p.s.a. brak związania granicami skargi oznacza, że sąd pierwszej instancji ma prawo, a jednocześnie obowiązek dokonania oceny zgodności z prawem zaskarżonego aktu administracyjnego nawet wówczas, gdy dany zarzut nie został podniesiony w skardze. Sąd może więc uwzględnić skargę z powodu innych uchybień, niż te które przytoczono w skardze.

Przyjęcie, że przeludnienie w celi zawsze prowadzi do naruszenia godności byłoby równoznaczne z odrzuceniem możliwości uwzględnienia jakichkolwiek innych, występujących w konkretnej sprawie, okoliczności i z nieuzasadnionym pozbawieniem sądu swobody jurysdykcyjnej. Przesłanką przyznania zadośćuczynienia jest - zgodnie z art. 448 k.c. - doznanie przez osadzonego krzywdy; jej ustalenie i ocena rozmiaru

Z art. 6 ust. 9 pkt 1 u.p.o.l. w powiązaniu z art. 21 § 2 i 3 oraz art. 207 Ordynacji podatkowej nie można zasadnie wyprowadzić zakazu odrębnego deklarowania podatku od nieruchomości, należnego od poszczególnych przedmiotów opodatkowania. Nie można zasadnie wyprowadzić obowiązku organu podatkowego objęcia jedną decyzją z art. 21 § 3 Ordynacji podatkowej wszystkich przedmiotów opodatkowania podatkiem

Nie ma podstawy prawnej wydania decyzji określającej podatek, jeżeli wysokość podatku wykazana przez podatnika nie jest kwestionowana przez organ podatkowy. Jeżeli podatku wyliczonego w deklaracji nie wpłacono, a organ podatkowy nie kwestionuje treści deklaracji, to deklaracja ta stanowi podstawę wystawienia tytułu wykonawczego w postępowaniu egzekucyjnym w administracji.

Skoro przedmiotem transakcji będzie grunt, a nie grunt i złoża kamienia wapiennego, niezależnie od sposobu ustalenia ceny transakcji, to wydatek na jego nabycie nie może stanowić kosztu uzyskania przychodów ze względu na treść art. 16 ust. 1 pkt 1 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Osoby fizycznej, która prowadziła działalność rolniczą na gruncie nabytym ze zwolnieniem z podatku VAT i przekształconym wskutek zmiany planu zagospodarowania przestrzennego niezależnej od woli tej osoby w grunt przeznaczony pod zabudowę, nie można uznać za podatnika podatku VAT w rozumieniu art. 9 ust. 1 i art. 12 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE, kiedy dokonuje ona sprzedaży tego gruntu, jeżeli sprzedaż

Odręczne, a nie pismem maszynowym dopisanie małzonki skarżącego w tytule wykonawczym, kwestionowanie doręczenia tytułu, czy też wreszcie niewystawienie odrębnych tytułów wykonawczych na oboje małżonków, to nie są okoliczności, które wskazywałyby na błąd co do osoby zobowiązanego, bądź też na konieczność umorzenia postępowania ze względu na osobę zobowiązanego, w rozumieniu art. 59 § 1 pkt 4 u.p.e.a

1. Jeżeli budynek posadowiony jest na dwóch sąsiednich nieruchomościach (przekroczenie granicy), to umowa oddania jednej z nich w użytkowanie wieczyste jest nieważna, jako sprzeczna z art. 235 k.c. i art. 31 u.g.n. (art. 58 § 1 k.c.), chyba że budynek zostanie podzielony w ten sposób, że możliwe będzie przeniesienie własności jego części na użytkownika wieczystego (zgodny z prawem podział pionowy w

1. Przepis art. 415 zdanie pierwsze k.p.c. w związku z art. 39815 § 1 k.p.c. nie stanowi materialnoprawnej podstawy roszczenia o zwrot spełnionego lub wyegzekwowanego świadczenia. W uzasadnieniu tej uchwały przesądzono, że materialnoprawną podstawą roszczenia o zwrot tego świadczenia są przepisy k.c. o nienależnym świadczeniu. 2. Odszkodowawczy charakter odsetek za opóźnienie w spełnieniu świadczenia

Nie można do niezbędnych kosztów postępowania strony reprezentowanej przez radcę prawnego zaliczyć wydatków tego radcy związanych z przyjazdem na rozprawę kasacyjną, ponieważ nie przewiduje tego art. 205 § 2 P.p.s.a., jak również brak jest przepisów odrębnych w tym zakresie.

Jeżeli organ podatkowy nie kwestionuje wysokości zobowiązania podatkowego w podatku od towarów i usług wynikającego z deklaracji podatnika, obowiązany jest umorzyć wszczęte postępowanie podatkowe na podstawie art. 208 § 1 Ordynacji podatkowej. Wiążąca jest wówczas deklaracja, a podatek w niej wykazany podlega wpłacie dobrowolnie, czy też ściągnięciu w trybie egzekucji administracyjnej.

Jeżeli organ podatkowy nie kwestionuje wysokości zobowiązania podatkowego w podatku od towarów i usług wynikającego z deklaracji podatnika, obowiązany jest umorzyć wszczęte postępowanie podatkowe na podstawie art. 208 § 1 Ordynacji podatkowej.

Zasady i standardy konstytucyjne realizowane są w indywidualnych sprawach podatkowych poprzez stosowanie odpowiednich wykonujących je przepisów prawa.

Unormowanie z art. 240 Ordynacji podatkowej nie zawiera przepisów prawa materialnego, lecz przepisy postępowania określające przyczyny wznowienia postępowania, w którym zapadła decyzja ostateczna.

Organy podatkowe nie mają kompetencji do badania zgodności przepisów prawa podatkowego z Konstytucją. Dokonują one jedynie wykładni przepisów prawa, które nie zostały uchylone. Dopóki więc przepis prawa podatkowego nie utraci mocy obowiązującej, dopóty musi być stosowany przez organy podatkowe. Organy podatkowe nie mogą zatem odmówić również zastosowania przepisu, którego niezgodność z Konstytucją

Wydanie przez organ odwoławczy decyzji, w której zwiększono podstawę opodatkowania, nie stwierdzając przy tym rażącego naruszenia prawa lub interesu publicznego, narusza zasadę reformationis in peius wyrażoną w art. 234 O.p.

Zobowiązania podatkowe mają charakter powszechny. Umorzenie zaległości podatkowych powinno zatem mieć charakter wyjątkowy, jako odstępstwo od zasady.

Nie można uznać, że przedmiotem dostawy, o której mowa w art. 7 ust.1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. 2004 r. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), będzie budynek nierozerwalnie związany z gruntem, jeżeli budynek został zbudowany przez nabywcę z własnych środków bez udziału właściciela gruntu, a cena zbycia została tak skalkulowana, że nie obejmuje wartości tego budynku.

1. Indywidualnych interpretacji podatkowych nie można uznać za akt stosowania prawa ponieważ są one rezultatem procesu, który tylko w części odpowiada stosowaniu prawa, ponieważ brakuje elementu ustalania stanu faktycznego. W efekcie procesu interpretacji nie powstaje reguła indywidualna normująca zachowanie się adresata, która jest efektem stosowania prawa materialnego, lecz jedynie reguły mówiące

Wznowienie postępowania jest instytucją prawną o szczególnym charakterze dającą możliwość ponownego rozpoznania i rozstrzygnięcia sprawy administracyjnej, zakończonej wcześniej decyzją ostateczną. Wznowienie postępowania może jednak nastąpić tylko w przypadku, gdy postępowanie, w którym decyzja zapadła dotknięte jest wadą kwalifikowaną wskazaną w przepisach art. 240 Ordynacji podatkowej.

Przepisy Ordynacji podatkowej nie nakładają na organy podatkowe obowiązku przedstawienia pisemnej oceny prawnej zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego. Ocena taka powinna znaleźć się dopiero w decyzji.