Brak faktury lub jej duplikatu pozbawia podatnika możliwości do skorzystania z uprawnienia określonego w art. 86 ust. 1 i 2 u.p.t.u., co oznacza, że to na podatniku ciąży ryzyko właściwego przechowywania tych dokumentów przez okres pięciu lat licząc od końca roku, w którym fakturę wystawiono.

Jeżeli przepis art. 137 § 2 Ordynacji podatkowej mówi o "udzieleniu pełnomocnictwa" to w działaniu tym tkwi tylko i co najwyżej obowiązek zamieszczenia podpisu mocodawcy, ale nie daty umocowania, gdyż nie ma ona istotnego znaczenia i nie wpływa na ważność umocowania.

Podając rozszerzoną podstawę prawną rozstrzygnięcia organ odwoławczy nie narusza art. 233 § 1 pkt 1 O.p., lecz daje wyraz temu, że samodzielnie rozstrzygnął sprawę, a nie powielił mechanicznie niekompletnej podstawy prawnej wskazanej na poprzednim etapie postępowania.

Brak faktury lub jej duplikatu pozbawia podatnika możliwości do skorzystania z uprawnienia określonego w art. 19 ust. 1 u.p.t.u. z 1993 r., co oznacza, że to na podatniku ciąży ryzyko właściwego przechowywania tych dokumentów przez okres pięciu lat licząc od końca roku, w którym fakturę wystawiono.

Obowiązek zapłaty podatku naliczonego w fakturze może powstać także wówczas, gdy wystawca nie ma statusu podatnika, w szczególności nie jest zarejestrowanym podatnikiem VAT. Wynika to już z samego brzmienia przepisu, w którym zakres podmiotowy został wyznaczony bardzo szeroko, przepis ten nie znajduje odniesienia w innych przepisach ustawy o VAT. Jednakże nie można odczytywać go jako dającego podstawy

Podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe adwokata wykonującego działalność gospodarczą na postawie przepisów ustawy z dnia 26 maja 1982 r. Prawo o adwokaturze (jednolity tekst: Dz. U. z 2009 r. Nr 146, poz. 1188 ze zm.) w okresie pierwszych 24 miesięcy od dnia rozpoczęcia wykonywania tej działalności może stanowić zadeklarowana kwota, nie niższa niż 30 % kwoty minimalnego wynagrodzenia

Przedsiębiorca odprowadzi VAT wynikający z faktury nawet jeśli nie wiedział, że dokument ten został sfalszowany przez jego pracownika.

Roszczenie związku zawodowego o przekazanie środków ze sprzedaży mieszkań zakładowych na zakładowy fundusz świadczeń socjalnych przedawnia się z upływem 3 lat, tj. tak jak roszczenia ze stosunku pracy.

Art. 108 U.p.t.u. znajduje on zastosowanie do wszystkich faktur, w tym tzw. pustych faktur, które nie dokumentują żadnej czynności.

Przedsiębiorca odprowadzi VAT wynikający z faktury nawet jeśli nie wiedział, że dokument ten został sfalszowany przez jego pracownika.

Okres odbywania służby wojskowej nie jest okresem wykonywania pracy nauczycielskiej i mimo, że jest okresem składkowym w myśl art. 6 ust. 1 pkt 4 ustawy o emeryturach i rentach z FUS, nie podlega zaliczeniu do pracy nauczyciela w jednostkach wymienionych w art. 2 pkt 1 ustawy o nauczycielskich świadczeniach kompensacyjnych. Ustawa ta używa sformułowania "wykonywania pracy" przez co najmniej 20 lat

Pojęcie utraty charakteru gruntu odnosi się do faktycznego przekształcenia gruntu, ważny jest cel nabycia gruntu, który może wynikać bezpośrednio z treści aktu notarialnego, charakteru prawnego nabywcy, bądź z innych okoliczności związanych z daną transakcją.

Dochody uzyskiwane przez spółkę komandytowo-akcyjną nie stanowią dochodów spółki lecz podlegają opodatkowaniu wyłącznie na poziomie wspólników.

Uregulowanie zawarte w art. 21 ust. 1 pkt 32 lit. a) u.p.d.o.f., w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2006 r., uzależniające możliwość skorzystania ze zwolnienia w podatku dochodowym od warunku, aby nowa nieruchomość położona była na terytorium Polski, godzi w jedną z fundamentalnych zasad UE, gwarantujących obywatelom wspólnoty swobodę przemieszczania się i przebywania na terytorium Państw Członkowskich

Z rażącym naruszeniem prawa, o którym mowa w art. 247 § 1 pkt 3 Op., nie można utożsamiać każdego naruszenia prawa, a jedynie takie, które powoduje, że decyzja nim dotknięta wywołuje skutki prawne nie dające się pogodzić z wymogami praworządności. O rażącym naruszeniu prawa nie można mówić wówczas, gdy na gruncie danego przepisu możliwy jest wybór różnych jego interpretacji, z których każda daje się

Po upływie terminu przedawnienia nie jest dopuszczalne prowadzenie postępowania podatkowego i orzekanie o wysokości także takiego zobowiązania podatkowego, które wygasło przez zapłatę.

Nie można z przepisu art. 147 § 1 Ordynacji podatkowej wyprowadzić wniosku, że w przypadku, gdy strona wyjedzie za granicę na okres krótszy niż 2 miesiące i zawiadomi o tym organ podatkowy, nie ustanawiając pełnomocnika do doręczeń, nie można skutecznie doręczyć jej żadnego pisma w postępowaniu. Art. 147 § 1 Ordynacji podatkowej nie wyłącza bowiem stosowania przepisów art. 149 i art. 150 tej ustawy

Żaden z przepisów Ordynacji podatkowej nie przewiduje specjalnej formy dla złożenia zobowiązania o podjęciu się oddania pisma adresatowi.

Brak jest podstawy prawnej do zaniechania wymiaru podatku wobec podatnika zgodnie z art. 108 U.p.t.u., a z pewnością nie ma podstaw do określenia obowiązku zapłaty podatku na tej podstawie wobec pracownika winnego wystawiania spornych faktur, ponieważ przepis odnosi się do osoby, która widnieje na fakturze jako jej wystawca, tj. dokonujący sprzedaży. Regulacja zawarta w art. 108 U.p.t.u. ma charakter

Nie można z przepisu art. 147 § 1 O.p. wyprowadzić wniosku, że w przypadku, gdy strona wyjedzie za granicę na okres krótszy niż 2 miesiące i zawiadomi o tym organ podatkowy, nie ustanawiając pełnomocnika do doręczeń, nie można skutecznie doręczyć jej żadnego pisma w postępowaniu. Art. 147 § 1 Ordynacji podatkowej nie wyłącza bowiem stosowania przepisów art. 149 i art. 150 tej ustawy, określających

Nie można z tego przepisu art. 147 § 1 O.p. wyprowadzić wniosku, że w przypadku, gdy strona wyjedzie za granicę na okres krótszy niż 2 miesiące i zawiadomi o tym organ podatkowy, nie ustanawiając pełnomocnika do doręczeń, nie można skutecznie doręczyć jej żadnego pisma w postępowaniu. Art. 147 § 1 Ordynacji podatkowej nie wyłącza bowiem stosowania przepisów art. 149 i art. 150 tej ustawy, określających

Nie można z art. 147 § 1 Ordynacji podatkowej wyprowadzić wniosku, że w przypadku, gdy strona wyjedzie za granicę na okres krótszy niż 2 miesiące i zawiadomi o tym organ podatkowy, nie ustanawiając pełnomocnika do doręczeń, nie można skutecznie doręczyć jej żadnego pisma w postępowaniu. Art. 147 § 1 Ordynacji podatkowej nie wyłącza bowiem stosowania przepisów art. 149 i art. 150 tej ustawy, określających

Nie można z przepisu art. 147 § 1 Ordynacji podatkowej wyprowadzić wniosku, że w przypadku, gdy strona wyjedzie za granicę na okres krótszy niż 2 miesiące i zawiadomi o tym organ podatkowy, nie ustanawiając pełnomocnika do doręczeń, nie można skutecznie doręczyć jej żadnego pisma w postępowaniu. Art. 147 § 1 Ordynacji podatkowej nie wyłącza bowiem stosowania przepisów art. 149 i art. 150 tej ustawy

W przypadku, gdy zgodnie z zawieranymi przez wnioskodawcę umowami opłata skarbowa i sądowa ponoszone są w imieniu i na rzecz oraz rachunek klienta, oraz jeśli dowody dokumentujące rzeczywistą kwotę poniesionych kosztów zostały wystawione na klienta wnioskodawcy, to stosownie do treści art. 29 ust. 1 ustawy o VAT nie stanowią podstawy opodatkowania, ponieważ przedmiotowe opłaty nie są wynagrodzeniem