Ustanowienie art. 139 ust. 1 u.g.h. podyktowane było koniecznością wyważenia interesu ogólnego i interesu przedsiębiorców i nie narusza ani prawa do swobodnego prowadzenia działalności gospodarczej, ani prawa własności.
Art. 139 u.g.h. nie ma charakteru dyskryminacyjnego, a ograniczanie działalności w zakresie gier hazardowych uzasadnione jest nadrzędnymi celami porządku publicznego.
Praca z użyciem monitora ekranowego nie może być a priori ani bezwarunkowo uznana za szczególne zatrudnienie, gdyż mogłoby to prowadzić do nieuprawnionego stanowiska, że każdy pracownik korzystający z monitora ekranowego nie tylko w pracy, ale najczęściej także powszechnie w innym środowisku, byłby zatrudniony w szkodliwych warunkach pracy. Dlatego co do zasady praca z użyciem komputera nie jest uznawana
W świetle § 11 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 16 października 2006 r. w sprawie legnickiej specjalnej strefy ekonomicznej (Dz. U. z 2006 r. Nr 191, poz. 1416 ze zm.), nie korzysta ze zwolnienia podatkowego, uregulowanego w tym przepisie prawa, pokrywanie wydatków bieżących podmiotu działającego w specjalnej strefie ekonomicznej. Finansowanie wydatków inwestycyjnych wolne od obciążeń podatkowych
Wobec wyrażonej w art. 78 Konstytucji RP zasady dwuinstancyjności postępowania, Naczelny Sąd Administracyjny nie jest uprawniony ani tym bardziej zobowiązany do orzekania zamiast sądu pierwszej instancji w zakresie skutków przedłużenia przez organ podatkowy terminu do zwrotu podatku na gruncie regulacji zawartej w Trzynastej Dyrektywie Rady.
Do przychodów nie zalicza się umorzenia udziałów lub akcji w spółce, w tym kwot otrzymanych z odpłatnego zbycia udziałów (akcji) na rzecz spółki w celu umorzenia tych udziałów (akcji).
Art. 56 § 1a O.p. jest korzystny dla podatników posiadających zaległości podatkowe – w przypadku ich ujawnienia i uiszczenia należności podatnicy ci mogą wyjątkowo skorzystać z niższych odsetek za zwłokę. Z przyczyn oczywistych przyjęte rozwiązanie nie pogarsza sytuacji prawnej jakichś innych adresatów, ponieważ każdy, kto podejmie decyzję o wykazaniu zaległości podatkowych, skorzysta z przywileju
Przepis art. 33 o.p. nie jest przepisem o charakterze materialno-prawnym. Zawarta w tym artykule treść przepisu, będącego podstawą do wydania decyzji w sprawie zabezpieczenia wykonania zobowiązania podatkowego, powoduje bowiem zarówno nabycie przez stronę (organ) praw, jak też nakłada na nie określone obowiązki. Nie wątpliwie zatem, implikuje określone skutki w znaczeniu materialno-prawnym.
Brzmienie art. 15 ust. 1 u.p.d.o.p. nie pozostawia wątpliwości, że koszty, o których jest mowa w tymże przepisie pozostają w relacji z przychodem, a nie zyskiem netto – są to wydatki poniesione w celu uzyskania przychodu. Uwzględnia się je, co do zasady, przy obliczaniu dochodu – czyli nadwyżki sumy przychodów nad kosztami ich uzyskania, osiągniętymi w danym roku podatkowym (art. 7 ust. 2 u.p.d.o.p
Obniżoną stawkę z przepisu art. 56 § 1a O.p. należy stosować do całości zaległości podatkowych ujawnionych na skutek takiej zachęty i zapłaconych w krótkim terminie, bo w ciągu 7 dni od dnia złożenia korekty deklaracji.
Obniżoną stawkę z art. 56 § 1a Ordynacji podatkowej należy stosować do całości zaległości podatkowych ujawnionych na skutek takiej zachęty i zapłaconych w krótkim terminie, bo w ciągu 7 dni od dnia złożenia korekty deklaracji.
Obniżona stawka odsetek za zwłokę, o której mowa w art. 56 § 1a ustawy z 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa, wprowadzonym od 1 stycznia 2009 r. przez art. 1 pkt 11 lit. a ustawy z 7 listopada 2009 r. o zmianie ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 209, poz. 1318), ma zastosowanie również do odsetek należnych za okres poprzedzający 1 stycznia 2009 r., w przypadku
Przysporzenie, które akcjonariusz otrzymuje od spółki w związku z umorzeniem akcji nie stanowi przychodu z udziału w spółce w rozumieniu art. 5 u.p.d.o.p., ponieważ nie stanowi zysku i nie jest przychodem osiągniętym przez spółkę komandytowo – akcyjną w związku z jej działalnością, który to przychód mógłby zostać przypisany wspólnikowi tejże spółki na zasadach określonych w art. 5 ust. 1 u.p.d.o.p.
Ustanowienie art. 139 ust. 1 u.g.h. podyktowane było koniecznością wyważenia interesu ogólnego i interesu przedsiębiorców i nie narusza ani prawa do swobodnego prowadzenia działalności gospodarczej, ani prawa własności.
1. Przewidziana w art. 139 u.g.h. stawka ryczałtowa podatku nie podlega jednakże modyfikacji w zależności od rodzaju automatu; wobec tego przepis ten nie pozostaje w ścisłym związku ze specyfikacjami technicznymi lub innymi wymogami i nie można uznać go za przepis techniczny sensu largo. Podkreślić należy, że artykuł 139 u.g.h. stanowi wyraz autonomii w sferze kształtowania polityki podatkowej – przewiduje
Stosowanie rozumowania a contrario względem przepisu art. 16 ust. 1 pkt 57 u.p.d.o.p. – zawierającego negatywny katalog kosztów – w celu ustalenia, co stanowi pozytywne koszty uzyskania przychodu jest nieprawidłowe, obarczone jest dużym ryzykiem błędu, ponieważ nie taki jest cel art. 16 ust. 1 u.p.d.o.p., tj. przesądzenie, co jest kosztem uzyskania przychodu.
Funkcję pełniącego obowiązki powierzyć można jedynie w przypadku, gdy dane stanowisko w strukturze organizacyjnej urzędu nie jest obsadzone.
Nie mogą mieć decydującego znaczenia dla wykładni sformułowania "wypłacanych w gotówce" z art. 16 ust. 1 pkt. 40 u.p.d.o.p. postanowienia art. 63 ust. 2 i 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Prawo bankowe. Przepisy te dotyczą bowiem formy rozliczeń pieniężnych przeprowadzanych za pośrednictwem banków, a nie pojęcia "wypłaty w gotówce" w rozumieniu prawa pracy.
Niedopuszczalne jest stosowanie tej samej stawki podatku VAT do usług różnego rodzaju, poprzez sztuczne połączenie ich w jedną usługę.
Skoro art. 139 ust.1 u.g.h. ma charakter przepisu fiskalnego, a nie technicznego, to jego notyfikacja nie była konieczna i tym samym stanowić on może podstawę określenia wysokości zobowiązania podatkowego podatników prowadzących gry na automatach o niskich wygranych na podstawie zezwoleń, udzielonych przed dniem 1 stycznia 2010 r.
Ustanowienie art. 139 ust. 1 u.g.h. podyktowane było koniecznością wyważenia interesu ogólnego i interesu przedsiębiorców i nie narusza ani prawa do swobodnego prowadzenia działalności gospodarczej, ani prawa własności.
Samo złożenie przez zobowiązanego wniosku o przyjęcie zabezpieczenia wykonania zobowiązania, nie stanowi przeszkody do wykonania decyzji i skorzystania przez wierzyciela z przysługujących mu uprawnień w postaci możliwości wystawienia tytułu wykonawczego, a następnie prowadzenia na tej podstawie egzekucji.
Brak merytorycznej analizy wszystkich zarzutów podniesionych w skardze, mogłoby stanowić naruszenie art. 141 § 4 P.p.s.a. tylko w sytuacji wykazania wpływu tego uchybienia na wynik sprawy.
Obniżoną stawkę z przepisu art. 56 § 1a O.p. należy stosować do całości zaległości podatkowych ujawnionych na skutek takiej zachęty i zapłaconych w krótkim terminie, bo w ciągu 7 dni od dnia złożenia korekty deklaracji.