Zastosowanie środka egzekucyjnego przerywa bieg terminu przedawnienia na podstawie art. 70 § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60, z późn. zm.), w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 września 2005 r., gdy zawiadomienie podatnika o jego zastosowaniu nastąpi przed upływem terminu przedawnienia.

Sama możliwość żądania zachowku przez uprawnioną osobę, wynikająca z art. 991 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 ze zm.), czyli istnienie roszczenia o wypłatę zachowku, przesądza o istnieniu długu, który stosownie do art. 7 ust. 1 i 3 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (Dz. U. z 2004 r. Nr 142, poz. 1514 ze zm.) powinien być odliczony

Zasadą jest uznanie każdego świadczenia za odrębne i niezależne, a więc opodatkowaniu podlega – co do zasady – odrębnie usługa leasingu i odrębnie usługa ubezpieczenia przedmiotu leasingu, z dopuszczeniem możliwości, że obie te usługi, jeśli są ze sobą ściśle związane, będą stanowiły jedną czynność.

Faktura, która nie dokumentuje rzeczywistej sprzedaży, jest bezskuteczna prawnie i w związku z tym nie może wywołać skutków podatkowych związanych z prawem do zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów. Tylko w przypadku, gdy poniesienie wydatku udokumentowanego nierzetelnym dowodem w postaci faktury zostałoby potwierdzone innymi, nie budzącymi wątpliwości dowodami, a wszelkie inne dane dotyczące transakcji

Skoro w art. 5 O.p. ustawodawca stwierdził, że zobowiązaniem podatkowym jest wynikające z obowiązku podatkowego zobowiązanie podatnika do zapłacenia na rzecz Skarbu Państwa, województwa, powiatu albo gminy podatku w wysokości, terminie oraz w miejscu określonych w przepisach prawa podatkowego, to również terminowi "zobowiązanie podatkowe", użytemu w art. 33 § 4 pkt 2 O.p., należy przydać identyczne

Rolnik prowadzący własną firmę nie może być wykluczony z ubezpieczenia rolniczego tylko dlatego, że nie zrozumiał przepisów nakazujących mu składanie deklaracji o wysokości podatku.

Zgodnie z brzmieniem art. 197 O.p. dowód z opinii biegłego przeprowadza się, gdy do wyjaśnienia niektórych okoliczności faktycznych konieczne są wiadomości specjalne. Szacowanie podstawy opodatkowania nie należy do wiadomości specjalnych, a tylko i wyłącznie do kompetencji organów podatkowych. Bezkrytyczne przyjęcie opinii biegłego w istocie przenosiłoby ciężar rozstrzygania w sprawie z organu podatkowego

Sam fakt wystawienia faktury nie daje prawa odbiorcy tej faktury do odliczenia podatku z niej wynikającego. Prawo do odliczenia podatku naliczonego ze względu na treść art. 86 ust. 1 i 2 u.p.t.u. przysługuje bowiem w związku z nabyciem przez podatnika towarów lub usług, a nie z samym faktem posiadania przez tę osobę faktury.

Warunkiem realizacji prawa do odliczenia podatku naliczonego nie jest posiadanie faktury ani zapłata należności na konto, ale faktyczne wykonanie czynności. O ile zatem prawo do odliczenia podatku naliczonego powstaje w związku z dokonaniem określonych czynności wywołujących skutek w zakresie VAT, to realizacja tego prawa następuje tylko w wyniku dysponowania przez podatnika fakturą VAT.

Art. 108 ust. 1 ustawy o VAT ma charakter sankcyjno-prewencyjny, mający zapobiegać nadużyciom w systemie VAT, i należy stosować go z uwzględnieniem analizy, czy zaistniała sytuacja wytworzona faktem wystawienia faktury, o której mowa w tym przepisie, niesie za sobą ryzyko jakiegokolwiek obniżenia wpływów z tytułu podatków, zgodnie z zasadą neutralności podatku VAT. Wyeliminowanie takiego zagrożenia

Celem postępowania podatkowego jest realizacja wynikającego z obowiązku podatkowego zobowiązania podatkowego, a zaliczyć do niego należy te czynności organów i stron (uczestników) postępowania, które zmierzają do ustalenia zobowiązania podatkowego i jego dobrowolnego wykonania. Jest to zatem szczególny rodzaj postępowania administracyjnego. W ścisłym, formalnym znaczeniu, postępowanie podatkowe rozpoczyna

Jednym z celów ustawy o swobodzie działalności gospodarczej było zagwarantowanie przedsiębiorcy, że jego firma nie będzie paraliżowana wielokrotnymi, równoczesnymi, długotrwałymi kontrolami. Tak rozumiana kontrola to czynności organu kontrolującego w siedzibie przedsiębiorstwa, polegające na bezpośrednim poznaniu działalności przedsiębiorcy, związane min. z zapoznaniem się z dokumentacją i zabezpieczeniem

O odrzuceniu ponownego wniosku o wyłączenie sędziego opartego na tych samych okolicznościach (art. 531 k.p.c.) orzeka sąd w składzie trzech sędziów zawodowych, bez udziału sędziego, którego wniosek dotyczy.

W Ordynacji podatkowej brak jest natomiast takiej regulacji. Brak w Ordynacji podatkowej regulacji prawnej w zakresie zawieszenia postępowania w związku z ogłoszeniem upadłości nie stanowi luki prawnej, a zamierzony zabieg ustawodawcy. W Ordynacji podatkowej ustawodawca skutek ogłoszenia upadłości przewidział jedynie dla przedawnienia. Ogłoszenie upadłości stanowi przyczynę przerwania biegu przedawnienia

VIII Dyrektywa odnosi się do podatników mających siedzibę na terytorium jednego z państw członkowskich. Do spółki ze Szwajcarii Dyrektywa ta nie ma więc zastosowania. Zastosowanie do niej ma bowiem, jak słusznie podnosi w skardze kasacyjnej organ, XIII Dyrektywa Rady 86/560/ EWG z 17 listopada 1986 r. w sprawie harmonizacji ustawodawstw Państw Członkowskich odnoszących się do podatków obrotowych –

Zgodnie z art. 116 § 1 pkt. 1 lit. a i b O.p. na organie spoczywa obowiązek wykazania dwóch okoliczności: tego, że osoba trzecia była członkiem zarządu, w tym przypadku spółki z o.o., w czasie powstania zobowiązania podatkowego, które następnie stało się zaległością podatkową oraz tego, że egzekucja z majątku spółki okazała się w całości lub w części bezskuteczna. W przypadku spełnienia obydwu tych

W sytuacji gdy zobowiązany na wezwanie poborcy skarbowego płaci dochodzoną należność pieniężną, a poborca w myśl art. 68 § 1 U.p.e.a. wystawia pokwitowanie odbioru pieniędzy, z chwilą zapłaty przez zobowiązanego całości lub części dochodzonej w postępowaniu egzekucyjnym kwoty pieniędzy, zobowiązany zostaje zawiadomiony o zastosowaniu środka egzekucyjnego w rozumieniu art. 70 § 4 Ordynacji podatkowej

Zwrot nadpłaty, będący czynnością o charakterze materialno-technicznym, uchyla ipso iure skutek zapłaty, o którym mowa w art. 59 § 1 pkt 1 Ordynacji podatkowy.

Tylko w przypadku, gdy poniesienie wydatku udokumentowanego nierzetelnym dowodem w postaci faktury zostałoby potwierdzone innymi, nie budzącymi wątpliwości dowodami, a wszelkie inne dane dotyczące transakcji odpowiadałyby rzeczywistości, wydatek taki - przy spełnieniu przesłanek z art. 22 ust. 1 u.p.d.o.f. - mógłby stanowić koszt uzyskania przychodu.

Zrównanie pojęć niewłaściwego zastosowania prawa z pojęciem błędnej jego wykładni powoduje niejasność, na czym konkretnie wytknięte naruszenia polegają. Są to dwa samodzielne zarzuty, które w podstawach skargi kasacyjnej mogą pojawić się łącznie, bądź oddzielnie, lecz zawsze powinny być uzupełnione o wskazanie, na czym polegała dokonana przez Sąd pierwszej instancji ich błędna wykładnia lub niewłaściwe

Na organie spoczywa obowiązek wykazania dwóch okoliczności: tego, że osoba trzecia była członkiem zarządu, w tym przypadku spółki z o.o., w czasie powstania zobowiązania podatkowego, które następnie stało się zaległością podatkową oraz tego, że egzekucja z majątku spółki okazała się w całości lub w części bezskuteczna. W przypadku spełnienia obydwu tych przesłanek organ może orzec o odpowiedzialności

Umowa o pracę jest zawarta dla pozoru (art. 83 k.c. w związku z art. 300 k.p.), a przez to nie stanowi tytułu do objęcia ubezpieczeniami społecznymi, jeżeli przy składaniu oświadczeń woli obie strony mają świadomość, że osoba określona w umowie jako pracownik nie będzie świadczyć pracy, a podmiot wskazany jako pracodawca nie będzie korzystać z jej pracy, czyli strony z góry zakładają, iż nie będą realizowały

Sąd ubezpieczeń społecznych może stwierdzić przedawnienie składek ubezpieczeniowych, jeśli nastąpiło ono przed rozpoczęciem procedury w sprawie zaległości.

Rozwiązanie umowy o pracę z powodu posiadania przez pracownika uprawnień emerytalnych może stanowić rozwiązanie stosunku pracy z przyczyn niedotyczących pracownika w rozumieniu art. 2 pkt 5 lit. c ustawy o komercjalizacji i prywatyzacji, nawet przy przyjęciu, iż rozwiązanie stosunku pracy z powodu tak określonej przyczyny nie jest jego rozwiązaniem wyłącznie z przyczyny niedotyczącej pracownika w rozumieniu