Jeśli samochód nie będzie środkiem trwałym, to nie ma możliwości zaliczenia do kosztów podatkowych odpisów amortyzacyjnych od jego wartości początkowej.

Wzgląd na respektowanie zasady rozszerzonej prejudycjalności wyroku karnego sprzeciwia się możliwości podważania dokonanych w nim ustaleń w postępowaniu administracyjnym (podatkowym) z powołaniem się na okoliczność, że strony postępowania administracyjnego nie uczestniczyły w postępowaniu karnym i nie mogły wpływać na jego przebieg oraz poczynione w nim ustalenia.

Zaliczenie do kosztów uzyskania przychodów straty z tytułu odpłatnego zbycia wierzytelności na podstawie art. 22 ust. 1 w zw. z art. 23 ust. 1 pkt 34 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307, ze zm.) albo na podstawie art. 15 ust. 1 w związku z art. 16 ust. 1 pkt 39 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych

Z treści art. 8 ust. 4 u.p.s.d. nie można wyprowadzić wniosku, że organ dokonuje wyceny rzeczy tylko i wyłącznie przy pomocy opinii biegłego albo, że jest ona niezbędna. Zwłaszcza jeżeli istnieje możliwość określenia jej przez sam organ, np. w oparciu o kurs waluty Narodowego Banku Polskiego.

Jeżeli liczba planowanych zezwoleń na sprzedaż alkoholu danego rodzaju jest mniejsza od liczby złożonych wniosków właściwy organ samorządu terytorialnego ma obowiązek prowadzenia jednego postępowania administracyjnego z udziałem wszystkich przedsiębiorców, którzy złożyli stosowny wniosek, a tym samym doręczenia im decyzji o udzieleniu zezwolenia na sprzedaż alkoholu jednemu lub kilku podmiotom, o której

Regulacje art. 120, 121 § 1, art. 122, 124 i 191 O.p. zaliczają się do unormowań o charakterze ogólnym. Nie może zatem ulegać wątpliwości, że naruszenie tych przepisów co do zasady muszą być powiązane z naruszeniem regulacji (unormowań) szczegółowych, których wszak w przedmiotowej skardze nie wskazano.

Wykładnia gramatyczna art. 7 ust. 1 i art. 16 ust. 1 ustawy z 1983 r. o podatku od spadków i darowizn wskazują na to, że ustalenie podstawy opodatkowania powinno w pierwszej kolejności nastąpić poprzez potrącenie od wartości nabytej zabudowanej nieruchomości, a więc sumy wartości budynku mieszkalnego i działki gruntu, ciężaru w postaci wartości służebności osobistej przewidzianej w umowie darowizny

Wykładnia prawa w rozumieniu przepisu art. 190 p.p.s.a. obejmuje zarówno prawo materialne jak i prawo procesowe.

Regulacje art. 120, 121 § 1, art. 122, 124 i 191 O.p. zaliczają się do unormowań o charakterze ogólnym. Nie może zatem ulegać wątpliwości, że naruszenie tych przepisów co do zasady muszą być powiązane z naruszeniem regulacji (unormowań) szczegółowych.

Wobec braku definicji pojęcia "miejsce zamieszkania" w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych uprawnione jest posłużenie się definicją zamieszczoną w art. 25 kodeksu cywilnego, zgodnie z którym miejscem zamieszkania osoby fizycznej jest miejscowość, w której osoba ta przebywa z zamiarem stałego pobytu.

Gdy w sprawie działania podejmuje pełnomocnik powołujący się na udzielone mu pełnomocnictwo to bez względu na to, czy jest ono prawidłowe czy też dotknięte usuwalnymi wadami organ wszelkie działania, zwłaszcza te, które mają na celu usunięcie istniejących braków pełnomocnictwa, podejmuje względem tegoż pełnomocnika. Oceny tej przywołane zaś wyżej przepisy zmienić nie mogą.

Dostawa sprzętu medycznego i wykonanie prac przystosowujących pomieszczenia, w którym sprzęt ten będzie pracował w postaci wykonania instalacji elektrycznej, klimatyzacyjnej oraz izolacyjnej, stanowią dwa oddzielne świadczenia i w taki sposób powinny zostać opodatkowane.

Co prawda kwestia naruszenia przepisów art. 43 ust. 1 pkt 10 uptu oraz art. 14b § 3 Op w zw. z art. 141 § 4 Ppsa w skardze przez samą stronę nie była poruszana ani też wytykana. Nie zwalniało to jednak Sądu I instancji z obowiązku zajęcia się nią. Dla Sądu I instancji powinność taka była konsekwencją obowiązku wszechstronnego zbadania sprawy i to zarówno w kwestiach wytykanych przez skarżącego jak

Art. 199a § 3 Ordynacji podatkowej nakazuje organowi podatkowemu wystąpienie do sądu powszechnego o ustalenie istnienia lub nieistnienia tego stosunku prawnego lub prawa w razie wątpliwości w tym zakresie. Przepis ten ma charakter gwarancyjny względem uprawnienia organów podatkowych określonego w art. 199a § 1 Ordynacji podatkowej i stosowany jest wyłącznie w przypadkach wątpliwych (do których sprawa

Pojęcie przedawnienia, o którym mowa w art. 59 § 1 pkt 9 Ordynacji podatkowej wskazujące na jeden z przypadków wygaśnięcia zobowiązania podatkowego odnosi się do przypadku określonego w art. 70 § 1 Ordynacji podatkowej.

Wykładnia gramatyczna art. 7 ust. 1 i art. 16 ust. 1 ustawy z 1983 r. o podatku od spadków i darowizn wskazują na to, że ustalenie podstawy opodatkowania powinno w pierwszej kolejności nastąpić poprzez potrącenie od wartości nabytej zabudowanej nieruchomości, a więc sumy wartości budynku mieszkalnego i działki gruntu, ciężaru w postaci wartości służebności osobistej przewidzianej w umowie darowizny

Uchybienie terminu do złożenia zarzutów powoduje bezskuteczność czynności zobowiązanego polegających na zgłoszeniu do organu egzekucyjnego zarzutów w sprawie prowadzenia postępowania egzekucyjnego. Tym samym wystąpiły okoliczności uzasadniające umorzenie postępowania w tym zakresie.

Ponowny wniosek o wymierzenie grzywny organowi w trybie art. 55 § 1 P.p.s.a. nie może być uznany za niedopuszczalny w rozumieniu art. 58 § 1 pkt 4 w związku z art. 64 § 3 P.p.s.a., tylko dlatego, że grzywna ta została organowi juz raz wymierzona, skoro organ nadal nie wywiązuje się z obowiązków okreslonych w art. 54 § 2 P.p.s.a. Nie zachodzi w takiej sprawie stan tzw. powagi rzeczy osądzonej.

Wszelkie orzeczenia organu wydane po sporządzeniu zaświadczenia pozbawiają je znaczenia prawnego, a więc powodują tym samym, iż dana osoba nie może się skutecznie powoływać na stwierdzone w zaświadczeniu okoliczności.

Jeżeli liczba planowanych zezwoleń na sprzedaż alkoholu danego rodzaju jest mniejsza od liczby złożonych wniosków właściwy organ samorządu terytorialnego ma obowiązek prowadzenia jednego postępowania administracyjnego z udziałem wszystkich przedsiębiorców, którzy złożyli stosowny wniosek, a tym samym doręczenia im decyzji o udzieleniu zezwolenia na sprzedaż alkoholu jednemu lub kilku podmiotom, o której

Przytoczenie podstaw kasacyjnych, rozumiane jako wskazanie przepisów, które - zdaniem wnoszącego skargę kasacyjną - zostały naruszone przez wojewódzki sąd administracyjny, nakłada na Naczelny Sąd Administracyjny, stosownie do art. 174 pkt 1 i 2 oraz art. 183 § 1 p.p.s.a., obowiązek odniesienia się do wszystkich zarzutów przytoczonych w podstawach kasacyjnych.

1. Naruszenie art. 150 Ordynacji Podatkowej należy zakwalifikować do zarzutów proceduralnych, a nie sfery prawa materialnego. 2. Przytoczenie podstaw kasacyjnych, rozumiane jako wskazanie przepisów, które - zdaniem wnoszącego skargę kasacyjną - zostały naruszone przez wojewódzki sąd administracyjny, nakłada na Naczelny Sąd Administracyjny, stosownie do art. 174 pkt 1 i 2 oraz art. 183 § 1 p.p.s.a.,

Skoro w przypadku ograniczenia prawa do odliczenia podatku naliczonego z tytułu nabycia paliwa do samochodów osobowych, po 1 maja 2004 r. nie nastąpiło rozszerzenie ograniczeń obowiązujących i rzeczywiście stosowanych w tym zakresie na dzień 30 kwietnia 2004 r., na podstawie art. 25 ust. 1 pkt 3a ustawy o VAT z 1993 r., norma art. 88 ust. 1 pkt 3 w zw. z art. 86 ust. 3 ustawy o VAT z 2004r., znajdowała

Błędne zastosowanie (bądź niezastosowanie) przepisów materialnoprawnych zasadniczo każdorazowo pozostaje w ścisłym związku z ustaleniami stanu faktycznego sprawy. W konsekwencji oznacza to brak możliwości skutecznego powoływania się na zarzut niewłaściwego zastosowania prawa materialnego, o ile równocześnie nie zostaną także skutecznie zakwestionowane ustalenia faktyczne, na których oparto skarżone