Opłata skarbowa jest ponoszona z racji dokonania konkretnej czynności administracyjnej (wykonania świadczenia na rzecz występującego o wydanie zaświadczenia). Jej wysokość nie jest związana z wartością towaru i nie oddziałuje na ostateczną cenę towaru tak, aby można było postawić skuteczny zarzut dyskryminacji danego produktu (eliminowania konkurencji z produktami rodzimymi). Od obciążeń typu podatkowego
Charakter kwoty wykazanej w fakturze jako podatek należny w rozumieniu ustawy o VAT, w istocie niebędącej podatkiem należnym w tym rozumieniu, jest okolicznością niepozwalającą na objęcie tej kwoty systemem rozliczeń dokonywanym przez podatnika w deklaracji VAT-7 w ramach podstawowego mechanizmu opodatkowania podatkiem od towarów i usług: naliczenie podatku należnego - odliczenie podatku naliczonego
Regulacja art. 13b ustawy o kontroli skarbowej nie uprawnia organu kontroli skarbowej do dokonywania innych czynności w ramach kontroli kontrahenta, np. przesłuchiwania świadków czy dokonywania oględzin. Jednak w sytuacji, gdy w trakcie czynności kontroli krzyżowej kontrahent wypowiada się w kwestiach związanych z tymi czynnościami, np. gdy dotyczą one prowadzonej przez kontrahenta dokumentacji - sposobu
Zgodnie z obowiązującym w dacie jej złożenia art. 81b § 1 pkt 1 o.p., uprawnienie do skorygowania deklaracji ulega zawieszeniu na czas trwania postępowania podatkowego lub kontroli podatkowej, w zakresie objętym tym postępowaniem lub kontrolą. Z powyższego wynika, że niedopuszczalne jest korygowanie deklaracji podczas toczącego się postępowania kontrolnego i postępowania podatkowego. Uszło jednak uwadze
Przesłanką decydującą o momencie wykazania obrotu z tytułu korekty podstawy opodatkowania jest charakter zdarzenia powodującego konieczność dokonania korekty faktury. Jeżeli przyczyna korekty istniała już w momencie wystawienia faktury pierwotnej (np. popełniono błąd), wówczas korekta powinna być dokonana wstecz tj. ujęta w rozliczeniu za okres, w którym w wyniku błędu zaniżony został podatek należny
Regulacja art. 13b ustawy o kontroli skarbowej nie uprawnia organu kontroli skarbowej do dokonywania innych czynności w ramach kontroli kontrahenta, np. przesłuchiwania świadków czy dokonywania oględzin. Jednak w sytuacji, gdy w trakcie czynności kontroli krzyżowej kontrahent wypowiada się w kwestiach związanych z tymi czynnościami, np. gdy dotyczą one prowadzonej przez kontrahenta dokumentacji - sposobu
W przypadku podatku naliczonego wynikającego z wydatków związanych tylko z czynnościami opodatkowanymi oraz z czynnościami niepodlegającymi podatkowi (których nie da się jednoznacznie przypisać do jednej z tych kategorii czynności), podatnik nie stosuje odliczenia częściowego wedle proporcji określonej na podstawie art. 90 ust. 3 ustawy o VAT, lecz odliczenie pełne.
Opłata skarbowa od zaświadczeń VAT-25, dotyczących obowiązku w zakresie podatku od towarów i usług, stanowi opłatę za czynności administracyjne i nie stanowi nakładanego na produkty dyskryminującego podatku wewnętrznego zakazanego przez art. 90 TWE. W konsekwencji uiszczona przez skarżącą opłata skarbowa nie jest opłatą nienależną.
Z treści art. 61 k.c. wynika jednoznacznie, że ustawodawca, wyznaczając chwilę, w której następuje skuteczne złożenie oświadczenia woli innej osobie, opowiedział się za teorią doręczenia i przyjął, że oświadczenie woli, które ma być złożone innej osobie, jest złożone z chwilą, gdy doszło do niej w taki sposób, że mogła zapoznać się z jego treścią. W rozumieniu przytoczonego przepisu możliwość zapoznania
Dyrektywa 2006/112/WE nie wprowadziła obowiązku przechowywania kopii faktur w takiej samej formie, w jakiej są przesyłane lub udostępniane, jak również - że z przepisu § 21 ust. 2 rozporządzenia w sprawie zwrotu podatku nie wynika, aby ograniczenie co do formy, w jakiej mają być przechowywane faktury związane było ze sposobem ich przesłania do nabywcy czy też udostępnienia nabywcy. Choć faktura powinna
Podatnikiem bezpośrednio realizującym cel programu może być tylko podmiot, któremu powierzono w sensie technicznym i ekonomicznym realizację konkretnego programu (projektu) i który z tego tytułu ponosi pełną odpowiedzialność za jego całościowe i prawidłowe wykonanie. Podatnikiem bezpośrednio realizującym cel programu może być także podatnik podatku dochodowego od osób prawnych zwolniony od podatku
Przyczyny wyłączające inspektora od udziału w postępowaniu na podstawie art. 130 § 3 O.p. mają charakter ocenny. Oceny tej dokonuje bezpośredni przełożony inspektora. Uprawnienia w tym względzie wynikać powinny z regulaminu jednostki organizacyjnej kontroli skarbowej.
Podatnikiem bezpośrednio realizującym cel programu może być tylko podmiot, któremu powierzono w sensie technicznym i ekonomicznym realizację konkretnego programu (projektu) i który z tego tytułu ponosi pełną odpowiedzialność za jego całościowe i prawidłowe wykonanie.
Przyczyny wyłączające inspektora od udziału w postępowaniu na podstawie art. 130 § 3 O.p. mają charakter ocenny. Oceny tej dokonuje bezpośredni przełożony inspektora. Uprawnienia w tym względzie wynikać powinny z regulaminu jednostki organizacyjnej kontroli skarbowej.
Organ wyższego stopnia w rozumieniu art. 157 § 1 K.p.a., właściwy do stwierdzenia nieważności decyzji zatwierdzającej projekt scalenia gruntów wydanej przez organ wymieniony w art. 17 K.p.a., ustala się na podstawie art. 157 § 1 i art. 17 K.p.a. w związku z art. 20 K.p.a.
Zwolnienie przewidziane w § 13 ust. 1 pkt 11 rozporządzenia w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług nie może mieć zastosowania do czynności pomiędzy gminą a jej zakładem budżetowym. Skoro realizacja przez samorządowy zakład budżetowy zadań własnych tworzącej go jednostki samorządu terytorialnego o charakterze użyteczności publicznej w zakresie gospodarki komunalnej
Kwestionowanie prawidłowości zastosowania prawa materialnego nie może polegać na podważeniu ustaleń faktycznych, temu bowiem służą zarzuty procesowe.
Podstawowym celem zasady wyrażonej w art. 11 k.p.a., zwanej również zasadą przekonywania, jest wyjaśnienie stronom przesłanek, jakimi organ kierował się przy załatwieniu sprawy. Obowiązki organu wynikające z tej zasady nie ograniczają się do przekonującego uzasadnienia treści decyzji pod względem prawnym i faktycznym, również w odniesieniu do decyzji uznaniowych. Omawianą zasadę narusza organ w szczególności
Spółki gibraltarskie będące odbiorcą odsetek z praw autorskich oraz przychodów z tzw. know-how, nie spełniają wymogów spółki Państw Członkowskich. Nie mogą one zatem korzystać ze zwolnień zawartych w polskiej ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych. Przychody, o których mowa, powinny zostać opodatkowane w wysokości 20% na podstawie art. 21 ust 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.
Udział w postępowaniu pracownika lub organu objętego przepisem art. 130 - 132 Ordynacji podatkowej, który wprawdzie brał udział w postępowaniu lecz nie wydał decyzji, może być oceniany jako naruszenie prawa, lecz nie stanowi przesłanki wznowienia, o której mowa w art. 240 § 1 pkt 3 Ordynacji podatkowej.
Przepis art. 38 ust. 3 ustawy z dnia 5 sierpnia 2010r. o ochronie informacji niejawnych (Dz. U. Nr 182, poz. 1228 ze zm.) nie reguluje sporządzenia uzasadnienia wyroku przez wojewódzki sąd administracyjny, ponieważ uzasadnienie wyroku w sprawach, o których mowa w art. 37 tej ustawy, sporządza się według zasad określonych w art. 141 § 1i 2 P.p.s.a.
Pojęcie nieruchomości, o którym mowa w art. 91 ust. 2 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), obejmuje spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego, co powoduje, że obowiązek przeprowadzenia korekty podatku naliczonego z tytułu jego nabycia wynosi 10 lat.
„Sprzedaż o charakterze ciągłym” w ujęciu § 5 ust. 1 pkt 4 zd. drugie rozporządzenia Ministra Finansów z 28 listopada 2008 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz.U. Nr 212, poz. 1337 ze zm.) polega na świadczeniach ciągłych podatnika, obejmujących
Udział w postępowaniu pracownika lub organu objętego przepisem art. 130 - 132 Ordynacji podatkowej, który wprawdzie brał udział w postępowaniu lecz nie wydał decyzji, może być oceniany jako naruszenie prawa, lecz nie stanowi przesłanki wznowienia, o której mowa w art. 240 § 1 pkt 3 Ordynacji podatkowej.