Sądowa kontrola legalności decyzji administracyjnych wydanych w ramach uznania administracyjnego sprowadza się do zbadania, czy wydanie decyzji zostało poprzedzone prawidłową, z zachowaniem przepisów, procedurą; zarówno zasad ogólnych jak i przepisów regulujących postępowanie podatkowe szczegółowo.
Nieostateczna decyzja organu podatkowego korzysta z domniemania legalności, a określone nią zobowiązanie podatkowe staje się wymagalne.
O prawie do zaliczenia ujemnych różnic kursowych do kosztów uzyskania przychodu decydować powinny przepisy prawa materialnego - ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, a powodem odmowy ich zastosowania nie mogą być błędy popełnione przy wystawianiu dokumentu potwierdzającego wykonanie usługi, polegające na wykazaniu na nim ceny usługi w walucie polskiej, które mogą być wynikiem dążenia do zachowania
Zwolnienie podatkowe okreslone w art. 21 ust. 1 pkt 17 u.p.d.o.f. nie może mieć zastosowania do przychodów uzyskiwanych przez przewodniczącego i wiceprzewodniczącego związku zawodowego bowiem przychody przez nich uzyskiwane należy zakwalifikować do przychodów ze źródła określonego w art. 13 pkt 7 u.p.d.o.f. tj. z działalności wykonywanej osobiście w ten sposób, że jest to wynagrodzenie otrzymywane
Jeżeli nawet Naczelnik Drugiego US w K. wykonywał jakieś czynności w obszarze unormowania art. 33a § 2 Ordynacji podatkowej, to były to czynności postępowania zabezpieczającego, na podstawie art. 154 § 4 ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji mające funkcjonalny związek ze skutkami egzekucyjnymi, nie zaś czynności podatkowego postępowania wymiarowego.
Użycie w przepisie art. 116 Ordynacji podatkowej terminu "zgłoszono" zamiast wyrażenia "członek zarządu zgłosił" wyraźnie wskazuje na to, że dla wyłączenia odpowiedzialności członka zarządu spółki nie ma znaczenia, kto zgłosił żądanie ogłoszenia upadłości, byleby tylko żądanie ogłoszenia upadłości było zgłoszone we właściwym czasie.
Nawet pierwsze wydatki inwestycyjne poniesione dla potrzeb przedsiębiorstwa mogą być uznawane jako działalność gospodarcza w rozumieniu art. 4 VI Dyrektywy i w tym kontekście administracja podatkowa musi brać pod uwagę deklarowany zamiar przedsiębiorstwa zaangażowania się w działalność podlegającą VAT.
W świetle art. 13 ust. 1 u.p.t.u. warunkiem koniecznym realizacji dostawy wewnątrzwspólnotowej jest faktyczne przemieszczenie towaru z terytorium jednego państwa członkowskiego na terytorium innego państwa członkowskiego. Warunku tego nie realizuje samo dostarczenie towaru na pokład statku pływającego pod banderą innego państwa członkowskiego, który znajduje się na wodach wewnętrznych bądź morzu terytorialnym
Decyzję podatkową uznaje się za doręczoną, gdy pełnomocnik odmawia przyjęcia pisma, które dostarcza urzędnik skarbowy.
Polski ustawodawca zdecydował się na niepobieranie podatku od dochodów płynących bezpośrednio z zachowań nielegalnych oraz niemoralnych. Wydaje się, że u podstaw przyjęcia takiego rozwiązania leżała chęć dostosowania prawa podatkowego do uniwersalnych wartości wynikających z regulacji prawa karnego i prawa cywilnego. Stanowi to swego rodzaju wyraz dezaprobaty ustawodawcy w stosunku do określonych zachowań
Zawarte w skardze kasacyjnej podstawy determinują zakres kognicji Naczelnego Sądu Administracyjnego. Nie może on zatem poza przypadkami mogącymi uzasadniać nieważność postępowania sądowego (wskazanymi w art. 183 § 2 p.p.s.a.) samodzielnie podjąć z własnej inicjatywy żadnych badań w celu ustalenia innych wad zaskarżonego orzeczenia i musi co do zasady skoncentrować swoją uwagę wyłącznie na ocenie zarzutów
Wygaśnięcie decyzji skutkuje tym, że podatnik nie może skutecznie odwołać się od tej decyzji do organu podatkowego drugiej instancji jak również składać wniosku o stwierdzenie nieważności tej decyzji.
Zgodnie z art. 224 § 4 pkt 1 Ordynacji podatkowej, w sprawie wstrzymania wykonania decyzji postanawia organ, który wydał decyzję - do czasu przekazania odwołania wraz z aktami sprawy właściwemu organowi odwoławczemu. W dacie składania przez podatnika wniosku, organem, który wydał decyzję i w którego posiadaniu były jeszcze akta sprawy po wniesieniu odwołania był Dyrektor UKS w K., nie zaś Naczelnik
Dopuszczalne jest umorzenie postępowania na podstawie art. 105 § 1 k.p.a w sprawach rozstrzyganych w drodze postanowienia.
Udzielenie spółce, przez powiązaną z nią spółkę, poręczenia spłaty kredytu nieodpłatnie w celu zabezpieczenia kredytu udzielonego przez bank spełnia wymogi opodatkowania tego świadczenia jako nieodpłatnego na podstawie art. 12 ust. 1 pkt 2 u.p.d.o.p.
Na podstawie art. 224a § 2 w zw. z art. 33g i art. 224 § 4 Ordynacji podatkowej, w sprawie przyjęcia zabezpieczenia i wstrzymania wykonania decyzji wydaje się postanowienie, na które przysługuje zażalenie.
Przepis art. 247 § 1 Ordynacji podatkowej ma charakter procesowy, jak i materialny. Z jednej strony stanowi on podstawę procesową wydanej decyzji w przedmiocie stwierdzenia nieważności, z drugiej strony wymienia enumeratywnie przesłanki będące podstawą do zastosowania instytucji unieważnienia decyzji podatkowej.
Art. 14 ust. 9 w zw. z art. 87 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług, w stanie prawnym obowiązującym do 1 grudnia 2008 r., należy interpretować w ten sposób, że pomimo utraty bytu prawnego, spółka cywilna (jej byli wspólnicy) ma prawo do zwrotu różnicy podatku naliczonego nad należnym za okres rozliczeniowy, w którym była czynnym podatnikiem podatku VAT.
W przypadku postępowań prowadzonych w oparciu o przepisy rozdz. 15 działu III Ordynacji podatkowej, na organy podatkowe nałożony został obowiązek prowadzenia jednego postępowania przeciwko wszystkim osobom potencjalnie solidarnie zobowiązanym za cudze długi podatkowe. Obowiązek ten nie ma jednak bezwzględnego charakteru.
Trudności w podatkowym kwalifikowaniu określonych czynności do poszczególnych grupowań Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) są skutkiem wykorzystania tej klasyfikacji przy definiowaniu pojęcia "działalność usługowa" w art. 4 ust. 1 pkt 1 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym. Jak wynika z powołanego przepisu zaliczenie do tego rodzaju działalności następuje zgodnie z PKWiU, wprowadzoną
Obowiązek gromadzenia dowodów ciążący na organach orzekających nie ma charakteru nieograniczonego, organ nie jest więc zobowiązany do prowadzenia w sposób nieskończony postępowania dowodowego zwłaszcza w sytuacji, gdy już zgromadzone dowody pozwalają na prawidłowe ustalenie stanu faktycznego sprawy.
Regulacje zawarte w art. 31 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i art. 8 Ordynacji podatkowej nie pozwalają na przyjęcie, że odpowiedzialność płatnika może być uzależniona od jego udziału w przedsięwzięciu. Sprzeciwiają się temu także przepisy Kodeksu pracy, definiujące pracodawcę.