W stanie prawnym obowiązującym od dnia 1 lipca 2007 r. pojęcie niewydanie interpretacji, użyte w art. 14o § 1 Ordynacji podatkowej, nie oznacza braku jej doręczenia w terminie 3 miesięcy od dnia otrzymania wniosku, o którym mowa w art. 14 powołanej ustawy.

W stanie prawnym obowiązującym od dnia 1 lipca 2007 r. pojęcie niewydanie interpretacji, użyte w art. 14o § 1 Ordynacji podatkowej, nie oznacza braku jej doręczenia w terminie 3 miesięcy od dnia otrzymania wniosku, o którym mowa w art. 14d powołanej ustawy.

W zakresie przyjętym w zaskarżonym (po raz pierwszy) wyroku i niezakwestionowanym kasacyjnie przez strony Sąd pierwszej instancji związany jest swoim przyjętym stanowiskiem.

Naruszenia art. 141 § 4 p.p.s.a. sąd może się dopuścić wówczas, gdy nie wskaże, jaki stan faktyczny przyjął za podstawę faktyczną rozstrzygnięcia i dlaczego, nie zaś w sytuacji, gdy wadliwie oceni, że stan faktyczny sprawy został wyjaśniony w sposób wystarczający dla rozstrzygnięcia bądź też przyjmie gdy za podstawę rozstrzygnięcia stan faktyczny niezgodny z rzeczywistym.

Wydanie postanowienia w sprawie wiążącej interpretacji podatkowej ma sens wówczas, gdy realizuje ono zasadniczą funkcję, jaką przypisał tej instytucji prawnej ustawodawca, to jest funkcję gwarancyjną (art. 14b § 1 i art. 14c Ordynacji podatkowej). Jeśli funkcja ta zostanie zrealizowana poprzez wejście do obrotu prawnego, tzw. milczącej interpretacji odpada podstawa prawna wydania postanowienia w sprawie

Nieścisłość w uzasadnieniu orzeczenia sądu administracyjnego nie może być podstawą do nałożenia na organ podatkowy grzywny za jego niewykonanie.

Nie jest możliwe rozpatrywanie wydatków dotyczących emisji akcji w kontekście przesłanek przewidzianych w art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Powodowałoby to bowiem dwukrotne pomniejszenie podstawy opodatkowania u tego samego podatnika, z tego samego tytułu - raz poprzez pomniejszenie przychodu (art. 12 ust. 4 pkt 4 w związku z art. 7 ust. 3 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym

Określenie "we wszystkich postępowaniach", użyte w art. 135 Prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, wskazuje, że środki prawne, o których mowa w wyjaśnianym przepisie, powinny być stosowane do aktów lub czynności wydanych lub podjętych w różnych, a więc w odrębnych postępowaniach prowadzonych w granicach sprawy, której dotyczy skarga. Chodzi więc zarówno o postępowania zaliczane do trybu

Nietrafnie zarzuca skarżący w skardze kasacyjnej naruszenie przez sąd pierwszej instancji art. 145 § 1 pkt 1lit. c) p.p.s.a. w zw. z art. 200 § 1 ord. pod. albowiem z tego ostatniego przepisu wynika wprost, że ma on zastosowanie tylko "przed wydaniem decyzji" a nie postanowienia.

Z powagi rzeczy osądzonej korzysta jedynie sentencja wyroku, a jego motywy tylko w takich granicach, w jakich stanowią konieczne uzupełnienie rozstrzygnięcia, niezbędne do wyjaśnienia jego zakresu.

Jeżeli podatnik dokonał wpłat na poczet zaległości podatkowych oraz odsetek za zwłokę, które to wpłaty w konsekwencji stanowiły realizację dyspozycji wynikającej z nieostatecznej decyzji organu I instancji, to ta okoliczność spowodowała wygaśnięcie zobowiązania podatkowego stosownie do treści art. 59 § 1 pkt 1 O.p. Z kolei wygaśnięcie zobowiązania na skutek zapłaty, wykluczało możliwość wygaśnięcia

Postępowanie dotyczące stwierdzenia nieważności jest postępowaniem nadzwyczajnym, odrębnym od postępowania wymiarowego. Odrębność ta polega na tym, że nie może ono dotyczyć ponownego merytorycznego rozpoznania sprawy zakończonej decyzją ostateczną lecz jedynie ustalenia czy decyzja taka jest obarczona jedną z wad określonych w art. 247 § 1 Ordynacji podatkowej.

Nietrafnie zarzuca skarżący w skardze kasacyjnej naruszenie przez sąd pierwszej instancji art. 145 § 1 pkt 1 lit. c p.p.s.a. w zw. z art. 200 § 1 Ordynacji podatkowej albowiem z tego ostatniego przepisu wynika wprost, że ma on zastosowanie tylko "przed wydaniem decyzji" a nie postanowienia.

Wyłączenie sędziego z mocy samej ustawy na tej podstawie dotyczy jedynie sytuacji, gdy w drugiej instancji miałby on rozpoznawać środek zaskarżenia od orzeczenia, w którego wydaniu brał udział w pierwszej instancji. Przepis art. 18 § 1 pkt 6 p.p.s.a. będzie miał także zastosowanie w postępowaniu o wznowienie postępowania zakończonego wydaniem prawomocnego wyroku, jeżeli w postępowaniu wznowieniowym

Nie budzi wątpliwości, że zgodnie z art. 241 o.p. wznowienie postępowania z tej podstawy kasacyjnej może nastąpić tylko w razie złożenia żądania w terminie miesiąca od dnia powzięcia wiadomości o wydaniu decyzji. Zaskarżona decyzja z dnia 15 listopada 2000 r. została doręczona pełnomocnikowi o nazwisku A. W. w dniu 20 listopada 2000 r., a nie J. B., o którym pisze się w skardze kasacyjnej. Skoro żądanie

Prawo do zaskarżania uchwał na podstawie art. 101 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym przysługuje tym, którzy wykażą się konkretnym interesem prawnym wynikającym z określonej normy prawa materialnego.

Paragraf 6 ust. 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 23 kwietnia 2004 r. w sprawie zwrotu podatku od towarów i usług, zgodnie z którym jeśli zasadność zwrotu podatku wymaga dodatkowego sprawdzenia, naczelnik urzędu skarbowego może przedłużyć 6-miesięczny termin zwrotu do czasu zakończenia postępowania wyjaśniającego, jest sprzeczny z art. 7 ust. 4 Ósmej dyrektywy oraz narusza delegację ustawową

Uchwały abstrakcyjne podejmowane są w celu wyjaśnienia przepisów prawnych, których stosowanie wywołało rozbieżności w orzecznictwie sądów administracyjnych. Ich przedmiotem są więc wątpliwości prawne, które nie mają bezpośredniego związku z postępowaniem toczącym się w indywidualnej sprawie sądowoadministracyjnej.

Istotą art. 33 pkt 1, art. 34 § 1 i art. 23 § 4 pkt 1 u.p.e.a. a w szczególności art. 29 § 1 u.p.e.a. jest, aby organ egzekucyjny nie wkraczał w merytoryczne badanie zasadności egzekwowanego obowiązku i nie podejmował się rozpatrywania sprawy ostatecznie rozstrzygniętej

Sąd pierwszej instancji zasadnie wyjaśnił, dlaczego nie mógł odnieść się do wywodów strony skarżącej, jak i organów podatkowych co do zachowania terminu do złożenia zgłoszenia i ewentualnej utraty prawa do zwolnienia podatkowego w podatku od spadku. Ta okoliczność może być podnoszona wyłącznie w przypadku wydania decyzji wymiarowej. Samo zaś zwolnienie, po spełnieniu określonych w ustawie warunków,

Brak "ważnego interesu", o którym była mowa w art. 67 Ordynacji podatkowej powoduje, że przepis ten nie może stanowić podstawy do udzielenia ulgi. Dopiero stwierdzenie, że interes taki występuje, otwiera organowi podatkowemu możliwość wyboru sposobu rozstrzygnięcia (zastosowania ulgi w całości lub w części, odmowa jej przyznania) w granicach uznania administracyjnego. Sam wybór sposobu rozstrzygnięcia

Powtórzenie tych samych zarzutów w postępowaniu kasacyjnym bez wskazania uchybień Sądu w tym zakresie, nie może być uznane za skuteczne podważenie wyników sądowej oceny co do prawidłowości postępowania podatkowego.

Postanowienie przewodniczącego zarządu jednostki samorządu terytorialnego w przedmiocie ulgi podatkowej, o którym mowa w art. 18 ust. 3 ustawy z dnia 13 listopada 2003 r. o dochodach jednostek samorządu terytorialnego, nie podlega zaskarżeniu do sądu administracyjnego. Sąd administracyjny winien jednak dokonać kontroli jego legalności przy rozpoznawaniu skargi na decyzję dyrektora izby skarbowej, stosownie

Zwrot normatywny "mogło mieć istotny wpływ na wynik sprawy", należy wiązać z hipotetycznymi następstwami uchybień przepisom postępowania. Oznacza to po stronie skarżącego obowiązek uzasadnienia, że następstwa stwierdzonych uchybień były na tyle istotne, iż kształtowały lub współkształtowały treść kwestionowanego orzeczenia.