Po nowelizacji art. 7 ust. 3 ustawy o podatku od towarów i usług zakres przedmiotowy opodatkowania wskazany w ust. 2 tego artykułu jest określony jedynie w jego części wstępnej.

Trafność wykładni przepisu art. 17 ust 1 pkt 36 ustawy podatkowej prowadzi do stwierdzenia, że refundacje wywozowe nie stanowią dopłat bezpośrednich w rozumieniu tego przepisu. refundacje wywozowe są instrumentami wyrównującymi ceny cukru, a nie dopłatami bezpośrednimi stosowanymi w ramach Wspólnej Polityki Rolnej Unii Europejskiej, otrzymane na podstawie odrębnych przepisów. Jest to więc instrument

Na zasadzie wykładni systemowej wewnętrznej "dochody wolne od opodatkowania" oznaczają dochody wymienione w art. 17 ust. 1 pkt 1 - 49 u.p.d.o.p. Natomiast "dochody ze źródeł niepodlegających opodatkowaniu" oznaczają dochody wynikające z przychodów wymienionych w art. 2 ust. 1 pkt 1 - 4 u.p.d.o.p.

Przychód uzyskany ze sprzedaży przedmiotowej nieruchomości niemieszkalnej jest przychodem z działalności gospodarczej żony skarżącego, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym zgodnie z wybraną formą opodatkowania.

Należności uzyskanie z obrotu wierzytelnościami nie są przychodem z działalności gospodarczej, ale z praw majątkowych.

Znaczenie procesowe uzasadnienia wyroku uwidacznia się bowiem w tym, że: 1) ma ono dać rękojmię, iż sąd dołoży należytej staranności przy podejmowaniu rozstrzygnięcia, 2) ma umożliwić sądowi wyższej instancji ocenę czy przesłanki, na których oparł się sąd niższej instancji, są trafne, 3) ma w razie wątpliwości umożliwić ustalenie granic powagi rzeczy osądzonej i innych skutków prawnych wyroku.

Do stanów faktycznych powodujących powstanie obowiązku podatkowego w dodatkowym zobowiązaniu podatkowym, zaistniałych przed przystąpieniem Rzeczpospolitej Polskiej do Unii Europejskiej, a konkretyzowanych w decyzjach ustalających wysokość zobowiązania podatkowego po 30 kwietnia 2004 r., nie znajduje zastosowania VI Dyrektywa VAT.

Zarzucając tzw. błąd subsumcji należałoby wykazać, że stan faktyczny ustalony w sprawie, błędnie uznano za odpowiadający stanowi hipotetycznemu przewidzianemu w normie prawnej , względnie że ustalonego stanu faktycznego błędnie nie przyporządkowano pod hipotezę określonej normy prawnej.

Działanie podatnika zmierzające do przedłużenia postępowania może być okolicznością uzasadniającą wydanie decyzji o zabezpieczeniu.

Ponowne awizowanie o pozostawieniu przesyłki, o którym mowa w art. 150 § 1a O.p. nie jest zdarzeniem, z którym ustawa wiąże obowiązek nowego, odrębnego liczenia terminu. Ten termin jest jeden i wynika z art. 150 § 1 w zw. z art. 150 § 2 in fine.

Spółka cywilna zarejestrowana jako podatnik podatku od towarów i usług zachowuje ten status tak długo, jak długo nie ulegnie rozwiązaniu i wykreśleniu ze wspomnianego rejestru.

Przypisanie pojęciu "wydanie" znaczenia szerszego (obejmującego również doręczenie) niż powszechnie przyjęte w języku prawny skutkowałoby rozluźnieniem dyscypliny terminologiczno-pojęciowej i w konsekwencji zmianą treści przepisu.

Nie jest rzeczą Naczelnego Sądu Administracyjnego zgadywanie co autor skargi kasacyjnej miał na myśli, zaś rzeczą profesjonalnego autora skargi kasacyjnej jest dokładne wskazanie normy prawnej i wyjaśnienie na czym polega błędna wykładnia lub niewłaściwe zastosowanie tej konkretnej normy prawnej.

Przedmiotem zaskarżenia w części wyroku może być tylko konkretnie wyartykułowane w sentencji wyroku rozstrzygniecie a nie kwota podatku stanowiąca część zobowiązania podatkowego za dany miesiąc.

W stanie prawnym obowiązującym od dnia 1 lipca 2007 r. pojęcie "niewydanie interpretacji" użyte w art. 14o § 1 Ordynacji podatkowej, nie oznacza braku jej doręczenia w terminie 3 miesięcy od dnia otrzymania wniosku, o którym mowa w art. 14d powołanej ustawy.

Podatkiem zapłaconym nienależnie mamy do czynienia, gdy nie było ustawowego obowiązku zapłacenia uiszczonej przez podatnika kwoty albo obowiązek ten istniał lecz wygasł.

Do skorzystania z unormowanego w art. 19 ustawy o VAT z 1993 r. uprawnienia do obniżenia podatku należnego, nie wystarczy dysponowanie przez podatnika jedynie formalnie poprawną fakturą, która odpowiada przepisom art. 32 ust. 1 ustawy o VAT oraz § 35 rozporządzenia VAT z 2002 r. Konieczne jest, aby faktura taka odzwierciedlała rzeczywisty przebieg czynności gospodarczej, a więc powinna się ona charakteryzować

Przypisanie pojęciu "wydanie" znaczenia szerszego (obejmującego również doręczenie) niż powszechnie przyjęte w języku prawny skutkowałoby rozluźnieniem dyscypliny terminologiczno-pojęciowej i w konsekwencji zmianą treści przepisu.

Ogólna moc wiążąca uchwały powoduje, iż wiąże ona sądy administracyjne we wszystkich sprawach, w których miałby być stosowany interpretowany przepis.

W języku prawnym "wydać", w odniesieniu do orzeczeń czy też innych aktów indywidualnych oznacza przede wszystkim jego sporządzenie. Jest to wyrażenie woli przez organ mający kompetencje do decydowania o kształcie aktu, natomiast "doręczyć" można dokument, pismo, które już zostało sporządzone. Nie można, zatem przyjąć, że w pojęciu "wydanie" mieści się również doręczenie tego aktu.

Skoro w rozpoznawanej sprawie organy podatkowe, po stwierdzeniu, że nastąpił eksport pośredni, postąpiły zgodnie z regułą wskazaną w art. 41 ust. 11 ustawy VAT, to tym samym nie mogło być mowy o jego naruszeniu, poprzez niewłaściwe zastosowanie, jak też o naruszeniu art. 41 ust. 4, 6 - 9 poprzez ich niezastosowanie.

Klasyfikacja towarów i usług dla celów statystycznych ma na celu przyporządkowanie poszczególnym towarom i usługom symboli wynikających z ich wykazu statystycznego. Klasyfikacje te nie tworzą norm prawa obowiązującego, lecz są zbiorem nazw i definicji towarów i usług występujących w obrocie - rodzajem słownika. Potrzeba interpretacji w praktyce może zachodzić, gdy podatnik chce skorzystać z obniżonej

Ustawodawca w Ordynacji podatkowej używa zarówno terminów "wydanie", jak i "doręczenie". Przypisywanie wobec tego pojęciu "wydanie" szerszego, bo obejmującego także doręczenie, znaczenia prowadziłoby nie tylko do rozluźnienia w istotny sposób dyscypliny terminologiczno-pojęciowej, ale i w konsekwencji do zmiany treści przepisu.

1. Pojęciu "zobowiązanie podatkowe", użytemu w art. 70 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.; dalej: O.p.), należy przydać identyczne znaczenie do tego jakie wynika z art. 5 O.p. Ten ostatni przepis zawiera bowiem definicję legalną w.w. pojęcia. Definicja legalna nie ma charakteru opinii, porady, czy też wskazówki, lecz posiada, jako norma