Art. 153 p.p.s.a. nie wymienia Naczelnego Sądu Administracyjnego wśród podmiotów związanych oceną prawną, nie oznacza to jednak, iż rozpoznając skargę kasacyjną w sprawie, w której ocena została wyrażona, może on ją pominąć przy ocenie zasadności zarzutów skargi kasacyjnej, odnoszących się do kwestii tą oceną objętych. Przeciwnie- kontrolując orzeczenie sądowe, które zostało wydane w sprawie, w której
Skoro z przepisów Konwencji miedzy Rządem Rzeczpospolitej Polskiej a Rzędem Królestwa Szwecji w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu wynika obowiązek ochrony dokumentów z uwagi na objecie ich tajemnicą to jest rzeczą oczywistą, że organ podatkowy nie mógł uwzględnić wniosku strony i sporządzić kserokopii tych dokumentów
Z treści art. 5 ust. 4 ustawy o VAT nie wynika bowiem aby w przypadku gdy kilka podmiotów dokonuje sprzedaży tego samego towaru w ten sposób, że pierwszy z nich wydaje ten towar bezpośrednio ostatniemu w kolejności odbiorcy, to przyjmuje się, że sprzedaży dokonał każdy z podmiotów biorących udział w obrocie, chyba, że któryś z tych podmiotów odsprzedawał towar w cenie nabycia.
Wniosek o ponowne rozpoznanie sprawy, złożony na podstawie art. 26 ust. 2 ustawy z dnia 28 września 1991 r. o kontroli skarbowej, nie może być zaliczony do środków odwoławczych, mimo że stosuje się do jego rozpoznania odpowiednie przepisy Ordynacji podatkowej dotyczące odwołań, gdyż nie spełnia on warunków niezbędnych do uruchomienia toku instancji, a także różni się tym od odwołania, że nie ma konstrukcji
Za koszty uzyskania przychodu nie uważa się wydatków na ulepszenie środków trwałych, które zgodnie z art. 16 g ust. 13 u.p.d.o.p. powiększają wartość środków trwałych i stanowią podstawę do naliczania odpisów amortyzacyjnych.
Czas pracy pracownika mobilnego może być liczony od chwili wyjścia z domu do chwili powrotu do domu, wliczając w to czas przejazdu samochodem służbowym do siedziby kontrahenta, a także czas przerwy w podróży przeznaczony np. na posiłek czy odpoczynek w trasie.
Organ podatkowy ma obowiązek wystąpienia z powództwem o ustalenie, jeżeli w wyniku przeprowadzonego postępowania podatkowego pozostały nie dające się usunąć wątpliwości, co do istnienia lub nieistnienia stosunku prawnego lub prawa, z którym związane są skutki podatkowe. Poza zakresem normy z art. 199a § 3 Ordynacji podatkowej pozostają okoliczności faktyczne sprawy.
Skoro zatem bezprzedmiotowość postępowania była oczywista zarówno w postępowaniu pierwszoinstancyjnym, jak i odwoławczym, wydanie przez Ministra Pracy i Polityki Społecznej decyzji w trybie art. 233 § 2 O.p. rażąco naruszało ten przepis oraz art. 233 § 1 pkt 2 lit. a) w zw. z art. 208 § 1 O.p. (wskutek jego niezastosowania).
Naczelny Sąd Administracyjny może uwzględnić tylko te przepisy, które zostały wyraźnie wskazane w skardze kasacyjnej jako naruszone.
Przyjęcie zabezpieczenia wykonania zobowiązania w trybie art. 33d - art. 33g o.p. i przyjęcie tego zabezpieczenia w trybie tych przepisów w związku z art. 224a § 2 o.p., to w istocie dwie odrębne instytucje prawne. Mimo oczywistych cech wspólnych obu wskazanych trybów (tożsame dopuszczalne formy zabezpieczenia, forma orzeczenia w tym przedmiocie, zbliżone funkcje i cele obu trybów, etc.), inny jest
Usytuowanie budynku na działce gruntu, nie pozwalające na jego rzeczywiste wykorzystywanie w prowadzonej przez przedsiębiorcę działalności, nie może być jeszcze uznane za względy techniczne, o których stanowi art. 1a ust. 1 pkt 3 p.o.l., a tym samym nie może wyłączać nieruchomości z kategorii przedmiotów opodatkowania związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej.
To podatnik powinien doprowadzić do zgodności zapisów w ewidencji gruntów i budynków z rzeczywistym stanem władanych przez niego nieruchomości, o ile takie różnice zachodzą. Taki obowiązek nie spoczywa na organach podatkowych, które są związane danymi zawartymi w ewidencji gruntów i budynków
Przyjęcie zabezpieczenia wykonania zobowiązania określone w art. 33d-33g O.p. i przyjęcie tegoż zabezpieczenia w trybie art. 224a § 2 w zw. z art. 33d-33g O.p. to w istocie dwie odrębne instytucje prawne. Mimo bowiem oczywistych cech wspólnych obu wskazanych trybów, wynikających z odpowiedniego stosowania w tym drugim przypadku art. 33d-33g O.p. (tożsame dopuszczalne formy zabezpieczenia, forma orzeczenia
Czynności wykonywane przez biegłego w postępowaniu sądowym, o których mowa w art. 13 pkt 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, stanowią działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług i nie dotyczy ich wyłączenie, o którym mowa w art. 15 ust. 3 tej ustawy.
Organ podatkowy ma obowiązek wystąpienia z powództwem o ustalenie, jeżeli w wyniku przeprowadzonego postępowania podatkowego pozostały nie dające się usunąć wątpliwości, co do istnienia lub nieistnienia stosunku prawnego lub prawa, z którym związane są skutki podatkowe.
O tym czy sprzedaż działek przez skarżącą podlegać będzie opodatkowaniu decydować będzie fakt wykorzystywania bądź niewykorzystywania gruntu do prowadzenia działalności gospodarczej.
Istotą postępowania interpretacyjnego jest ocena stanowiska strony a nie swobodne wyrażanie poglądów na tle przedstawionego stanu faktycznego. Przez ocenę prawną stanowiska wnoszącego zapytanie należy rozumieć wskazanie przez organ, czy stanowisko pytającego jest prawidłowe czy nieprawidłowe z punktu widzenia przepisów prawa podatkowego znajdujących zastosowanie w indywidualnej sprawie.
Wznowienie postępowania jest instytucją procesową stwarzającą możliwość prawną ponownego rozpoznania i rozstrzygnięcia sprawy podatkowej zakończonej decyzja ostateczną. Aspektem materialnym jest tu prawo do ponownego rozpoznania i rozstrzygnięcia sprawy podatkowej. Przesłanki wznowienia postępowania to przesłanki, których wystąpienie otwiera możliwość prawną ponownego rozpoznania i rozstrzygnięcia
Przyjęcie zabezpieczenia wykonania zobowiązania określone w art. 33d-33g o.p. i przyjęcie tegoż zabezpieczenia w trybie art. 224a § 2 w zw. z art. 33d-33g o.p. to w istocie dwie odrębne instytucje prawne. Mimo bowiem oczywistych cech wspólnych obu wskazanych trybów, wynikających z odpowiedniego stosowania w tym drugim przypadku art. 33d-33g o.p. (tożsame dopuszczalne formy zabezpieczenia, forma orzeczenia
Podatnikiem bezpośrednio realizującym cel programu finansowanego z bezzwrotnej pomocy będzie osoba, która wykonując czynności z tym programem związane otrzymała na ten cel środki od podmiotu wymienionego w art. 21 ust. 1 pkt 46 lit. a) p.d.o.f., a więc jest bezpośrednim beneficjentem tychże środków.
Z treści § 4 ust. 4 rozporządzenia w sprawie sposobu i trybu określenia dochodów podatników w drodze oszacowania cen w transakcjach dokonywanych przez tych podatników wynika, że w przypadku kiedy możliwe jest zastosowanie metody porównywalnej ceny niekontrolowanej, metodę tę stosuje się w pierwszej kolejności przed innymi metodami, określonymi w przepisach rozporządzenia, chyba że zastosowanie innej
Zgodnie z art. 180 § 1 o.p. jako dowód należy dopuścić wszystko co może przyczynić się do wyjaśnienia sprawy, a nie jest sprzeczne z prawem.
Zatwierdzony plan urządzenia lasu jest podstawą do dokonania zgłoszenia w ewidencji gruntów i budynków i dopiero z momentem wydania decyzji zatwierdzającej klasyfikację gruntów staje się lasem.
Art. 240 § 1 pkt 5 i 7 Ordynacji podatkowej tylko otwiera procesowo możliwość ponownego materialnego rozpoznania i rozstrzygnięcia sprawy, które następuje w trybie art. 245 tej ustawy. W takim wypadku, brak powiązania zarzutu skargi kasacyjnej z odpowiednim przepisem art. 245 § 1 Ordynacji podatkowej, skutkuje uznaniem tego zarzutu za nieskuteczny.