Skoro, jak wynika z art. 12 ust. 4 pkt 4 u.p.d.o.p. przychód otrzymany na utworzenie lub powiększenie kapitału zakładowego (w sprawie niniejszej na warunkowe podwyższenie kapitału w drodze emisji obligacji zamiennych na akcje) nie zalicza się do przychodów, bowiem jego celem jest zapewnienie zgromadzenia środków niezbędnych dla funkcjonowania podatnika, to równocześnie nie można zaliczyć do kosztów
Art. 106 ustawy o VAT w żadnym przepisie nie stanowi o konieczności zarejestrowania podmiotu dla uzyskania statusu podatnika VAT. Rejestracja potwierdza jedynie, a nie ustanawia podatnika VAT, i nieuprawnione jest dokonanie przez organ prostego przełożenia pojęcia podmiotu nieuprawnionego do wystawiania faktur na pojęcie podatnika niezarejestrowanego.
Działalnością rolniczą będzie taka działalność, która jest wykonywana we własnym imieniu i na własna rzecz i dotyczy wytwarzania określonych produktów.
Wzruszenie ostatecznej decyzji administracyjnej w trybie wznowienia postępowania mogło nastąpić wówczas gdy postępowanie poprzedzające wydanie decyzji było dotknięte wadą, o której mowa w art. 240 § 1 pkt 4 Ordynacji podatkowej.
Przepis art. 67 § 5 Prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi nie stoi bynajmniej w sprzeczności z powołanym w skardze kasacyjnej przepisami art. 34, art. 41, jak i art. 91 § 2 tej ustawy.
Sposób wypłaty środków finansowanych pochodzących z bezzwrotnej pomocy Unii Europejskiej jest kwestią techniczną, która nie ma znaczenia dla oceny źródła pochodzenia środków przeznaczonych na realizację programów finansowanych w ramach funduszy strukturalnych oraz Funduszu Spójności. W tym przypadku decydujące znaczenie dla oceny źródła pochodzenia tych środków ma ustalenie podmiotu, który ostatecznie
Na podatniku ciąży obowiązek dokumentowania i ewidencjonowania ubytków naturalnych.
W stanie prawnym obowiązującym w 2005 r. pojęcie "niewydanie postanowienia" określone w art. 14 b § 3 O.p., "oznacza brak jego doręczenia w terminie 3 miesięcy, od dnia otrzymania wniosku, o którym mowa w § 1 powołanego artykułu.
Podanie do publicznej wiadomości prospektu emisyjnego nie czyniło oferty skierowanej do pracowników w procesie prywatyzacji, publiczną. Mogła się z nim wprawdzie zapoznać nieograniczona liczba osób, ale jeśli chodziło o akcje pracownicze, nie była to nieograniczona liczba zainteresowanych.
Po dniu 30 kwietnia 2004 r. jest dopuszczalne ustalenie podatnikowi podatku od towarów i usług dodatkowego zobowiązania podatkowego za okresy rozliczeniowe sprzed dnia 1 maja 2004 r. na podstawie wskazanego przepisu art. 109 ust. 4, który to stanowisko podziela skład orzekający w rozpatrywanej sprawie.
Sędziowie mają prawo (a obowiązek wówczas, gdy z powodu utraty mocy obowiązującej aktu normatywnego nie może wypowiedzieć się Trybunał Konstytucyjny) - na podstawie art. 8 ust. 2 Konstytucji o bezpośrednim jej stosowaniu - do wydawania wyroków wprost na podstawie Konstytucji. Sędzia sądu administracyjnego może w indywidualnej sprawie odstąpić od stosowania przepisu ustawy podatkowej, który uznaje za
Obciążenie wierzyciela kosztami egzekucyjnymi w sytuacji, gdy nie mogą być one ściągnięte od zobowiązanego, nie zależy od uznania organu egzekucyjnego, lecz jest prostą konsekwencją stwierdzenia, że niemożliwym jest ich ściągnięcie od zobowiązanego.
W każdym przypadku złożenia wniosku o umorzenie należnych kosztów egzekucyjnych organ egzekucyjny powinien przeprowadzić postępowanie wyjaśniające, czy zachodzą okoliczności (przesłanki) wskazane w m.in. przepisie art. 64e § 2 pkt 2 u.p.e.a. - za umorzeniem przemawia ważny interes publiczny. Przesłanki te powinny być oceniane indywidualnie w zależności od ustalonych okoliczności faktycznych występujących
Art. 53 § 2 u.p.e.a. dający organowi egzekucyjnemu uprawnienie do umorzenia postępowania nie ma charakteru materialnoprawnego. Jest to przepis procesowy adresowany do tego organu, a nie do sądu.
Chociaż czynności wykonywane przez biegłych sądowych zostały wymienione w art. 13 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, to nie stanowiło to wystarczającej przesłanki do wyłączenia ich z opodatkowania podatkiem od towarów i usług w oparciu o przepis art. 15 ust. 3 pkt 3 ustawy o podatku od towarów i usług. W wyniku bowiem zlecenia przez sąd (inny organ) sporządzenia opinii nie dochodzi
§ 16 ust. 4 rozporządzenia w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, zaliczkowego zwrotu podatku, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług jest niezgodny z art. 92 ust. 1 Konstytucji.
Ogólna moc wiążąca uchwały (także konkretnej), ustanowiona w powyższym art. 269 § 1 p.p.s.a., wyraża się w tym, że żaden skład orzekający (jakiegokolwiek sądu administracyjnego) nie może rozstrzygnąć kwestii objętej zakresem uchwały w sposób sprzeczny ze stanowiskiem w niej zawartym. Jedyną możliwość odstąpienia od stanowiska zawartego w uchwale stanowi wystąpienie przez skład niepodzielający tego
Użyte w art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa pojęcie "niewydania postanowienia" oznacza brak jego doręczenia w terminie 3 miesięcy, liczonym od dnia otrzymania wniosku, o którym stanowi przepis § 1 powołanego artykułu.
Z treści art. 5 ust. 4 ustawy o VAT nie wynika aby w przypadku gdy kilka podmiotów dokonuje sprzedaży tego samego towaru w ten sposób, że pierwszy z nich wydaje ten towar bezpośrednio ostatniemu w kolejności odbiorcy, to przyjmuje się, że sprzedaży dokonał każdy z podmiotów biorących udział w obrocie, chyba, że któryś z tych podmiotów odsprzedawał towar w cenie nabycia.
Pojęcie niewydanie postanowienia użyte w art. 14b § 3 O.p., oznacza brak jego doręczenia w terminie 3 miesięcy, liczonym od dnia otrzymania wniosku.
Jeżeli skuteczne dokonanie zgłoszenia rejestracyjnego lub wykreślenie z rejestru VAT w rozumieniu art. 96 ust. 1 i 6 ustawy o VAT (a więc przepisu prawa podatkowego w rozumieniu art. 3 pkt 2 Ordynacji podatkowej) przez spółkę cywilną uzależnione jest od prawidłowego zastosowania przepisów z innej dziedziny tj. np. przepisów kodeksu cywilnego dotyczących zasad reprezentacji spółki cywilnej - to organy
Na mocy szóstej dyrektywy VAT państwa członkowskie mają możliwość nałożenia zobowiązań, które uznają za niezbędne do zapewnienia prawidłowego poboru podatku VAT.
Przepis art. 2 ust. 1 ustawy o działalności gospodarczej (Dz. U. z 1988 roku Nr 41, poz. 324) nie stanowił także podstawy materialnoprawnej rozstrzygnięcia organów podatkowych.
Nie można opierać skargi kasacyjnej na zarzucie błędnej wykładni prawa materialnego lub jego niewłaściwego zastosowania przez sąd administracyjny pierwszej instancji, zanim nie rozpatrzy się zarzutów naruszenia przez ten sąd norm postępowania.