Ustawodawca /w związku z wdrażaniem reformy sądownictwa administracyjnego/ wyraźnie rozróżnił dwie sytuacje, a mianowicie przeniesienia na stałe sędziego Naczelnego Sądu Administracyjnego na stanowisko sędziego Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego oraz delegowanie sędziego Naczelnego Sądu Administracyjnego do pracy w Wojewódzkim Sądzie Administracyjnym. W pierwszym przypadku, z woli ustawodawcy, dochodzi

Nie sposób twierdzić, że wystarczy, aby zastrzeżenia do stanu zdrowia kierującego pojazdem mógł skutecznie zgłosić jakikolwiek podmiot. Zastrzeżenia te winien stwierdzić organ wydający decyzję o skierowaniu na badania. W wyniku przeprowadzonego postępowania muszą zostać ustalone okoliczności uprawdopodobniające istnienie stanów chorobowych, wpływających na zdolność psychofizyczną do kierowania pojazdami

Pracownicy, którym nie wypłacono dodatku do wynagrodzenia za pracę w godzinach nadliczbowych i nakazano pracodawcy tę wypłatę nie są, w rozumieniu art. 28 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego /Dz.U. 2000 nr 98 poz. 1071 ze zm./ stronami postępowania, w którym został wydany nakaz.

W postępowaniu o stwierdzenie nieważności decyzji nie można skutecznie powoływać się na przesłanki wznowienia postępowania, jest to bowiem inne odrębne postępowanie toczące się według ściśle określonych zasad i nie jest dopuszczalne przyjęcie, że którakolwiek z podstaw wznowienia postępowania mogłaby zarazem stanowić jedną z przesłanek nieważności decyzji.

Fakt mylnego pouczenia strony o trybie i sposobie złożenia wniosku o ponowne rozpoznanie sprawy /podobnie jak i o trybie i terminie wniesienia odwołania czy zażalenia/ nie wpływa na bieg terminu do wniesienia tego środka, lecz może stanowić podstawę do przywrócenia terminu.

Artykuł 8 ustawy z dnia 29 września 1990 r. o zmianie ustawy o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości /Dz.U. nr 79 poz. 464 ze zm./, stanowi lex specialis w stosunku do jej art. 2. Jeżeli decyzja uwłaszczeniowa nie uwzględniała praw osób trzecich - właścicieli garaży, to w tej części, na której wybudowane zostały garaże rażąco naruszała prawo /art. 156 par. 1 pkt 2 ustawy z dnia 14 czerwca

1. Przepis art. 91 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. Kodeks pracy Dz.U. 1998 nr 21 poz. 94 ze zm./ dla potrącenia z wynagrodzenia za pracę wymaga zgody pracownika wyrażonej na piśmie. Wymieniona w tym przepisie zgoda pracownika nie może być blankietowa. Powinna dotyczyć konkretnej, istniejącej wierzytelności. 2. Złożenie przez pracownika podpisu na nocie księgowej, obejmującej rozliczenie niedoboru

1. Przepis art. 32 ust. 1 ustawy z dnia 23 maja 1991 r. o związkach zawodowych /Dz.U. 2001 nr 79 poz. 854 ze zm./ nie ma zastosowania do odwołania zastępcy komendanta powiatowego Państwowej Straży Pożarnej, ponieważ odmienna interpretacja prowadziłaby do zanegowania specyfiki służby pożarniczej. 2. Warunkiem otrzymania zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego przez stronę przeciwną stronie, która wniosła

Przepis art. 146 ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy /Dz.U. nr 99 poz. 1001 ze zm./ nie może być rozumiany jako rozszerzający stosowanie przepisów nowej ustawy do spraw, w których przed dniem wejścia jej w życie wszczęto postępowanie administracyjne w I instancji. Skoro nawet w stosunku do postępowania odwoławczego i postępowania przed sądem administracyjnym

Ustawa z 28 listopada 2003 r. o świadczeniach rodzinnych /Dz.U. nr 228 poz. 2255 ze zm./ przyjmuje regułę, że orzecznictwo w sprawach zasiłków rodzinnych należy do właściwości organów administracji publicznej, a do postępowania przed tymi organami w sprawach nieuregulowanych w ustawie stosuje się przepisy Kodeksu postępowania administracyjnego. Brak przepisu szczególnego stanowiącego o prawie odwołania

Z faktu, iż skarżący wyrejestrował pojazd w czasie obowiązywania ustawy z dnia 1 lutego 1983 r. - Prawo o ruchu drogowym /Dz.U. 1992 nr 11 poz. 41 ze zm./ nie można wyprowadzić wniosku, że nabył on jednocześnie w oparciu o tę ustawę uprawnienie do ponownego zarejestrowania tego pojazdu w każdym czasie.

1. Z konstytucyjnej zasady praworządności wynika, że nie mogą ostać się w obrocie prawnym akty władzy publicznej, które w sposób kwalifikowany naruszają przepisy prawa. Ochrona praw nabytych może stanowić przesłankę sanacji naruszenia prawa ale tylko o tyle o ile nie godzi w urzeczywistniane zasady sprawiedliwości społecznej. Jeżeli zatem dochodzi do naruszenia praw jednostki, w wyniku którego inna

Podnosząc jedynie zarzut naruszenia przepisów o postępowaniu wniesiono alternatywnie o uchylenie zaskarżonego wyroku bądź o jego uchylenie i rozpoznanie skargi. Zauważyć należy, iż ten ostatni przypadek może mieć jedynie miejsce w sytuacji, gdy sąd stwierdzi wyłącznie naruszenie prawa materialnego. Jednak skoro sąd jest związany granicami skargi kasacyjnej, to nawet gdyby zaskarżony wyrok był wydany

W sprawie dotyczącej rejestracji pojazdu zarówno organy administracji publicznej jak i sąd administracyjny nie mogą zajmować się oceną istnienia dobrej wiary jednej ze stron umowy zawieranej w przekonaniu, że jest ona czynnością przenoszącą jego własność, gdyż te sprawy należą do właściwości sądu powszechnego.

W stanie prawnym obowiązującym przed 15 lutego 2002 r. uzależnianie możliwości ustalenia opłaty adiacenckiej od obowiązywania w dacie dokonywania podziału nieruchomości uchwały rady gminy ustalającej stawki procentowe tej opłaty w sytuacji, gdy do wydania takiej uchwały rada gmina nie posiadała żadnych uprawnień, a co za tym idzie uchwała taka byłaby pozbawiona podstawy prawnej, nie znajduje żadnego

Brak dowodu uiszczenia należnej opłaty za korzystanie z dróg krajowych w momencie dokonywania kontroli stanowi naruszenie przepisu art. 87 ust. 1 ustawy z dnia 6 września 2001 r. o transporcie drogowym /Dz.U. nr 125 poz. 1371 ze zm./. Na kierującym pojazdem spoczywa ciężar dowodu, że należna opłata została uiszczona. Przy tym może on to uczynić w jeden jedyny sposób - przez okazanie prawidłowo wypełnionej

Niezawarcie uzasadnienia skargi kasacyjnej w ogóle powodować będzie nieusuwalny brak skargi kasacyjnej, skutkujący jej odrzucenie, natomiast przytoczenie uzasadnienia, ale nieodnoszącego się do podanych zarzutów prowadzi do uznania, iż podstaw kasacyjnych nie można uznać za usprawiedliwione.

Za błędną należy uznać interpretację przepisu art. 24 ustawy z dnia 14 grudnia 1994 r. o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu /Dz.U. 2003 nr 58 poz. 514 ze zm./, zgodnie z którą miałby on ustalać jakie okresy bierze się pod uwagę przy ustalaniu istnienia samego uprawnienia do zasiłku

Punkt 6 załącznika nr 1 do rozporządzenia z dnia 3 lipca 2002 r. w sprawie wysokości kar pieniężnych w transporcie drogowym /Dz.U. nr 115 poz. 999 ze zm./ przekracza delegację ustawową, gdyż określa nowy przypadek, za który winna być uiszczona kara pieniężna, a mianowicie wykonywanie transportu lub przewozu na potrzeby własne "bez posiadania dowodu uiszczenia opłaty za przejazd po drogach krajowych

Zastosowanie sankcji kary pieniężnej a nie sankcji pozbawienia uprawnienia przez cofnięcie zezwolenia nie może być uznane za wadliwą wykładnię przepisów o nałożeniu kary pieniężnej w transporcie drogowym. Cofnięcie zezwolenia jest odrębnym rodzajem sankcji, która nie jest związana z sankcją kary pieniężnej.

1. Skoro kartę opłaty za przejazd po drogach krajowych wypełniać może tylko jednostka wydająca, to przedsiębiorca nie ponosi odpowiedzialności z tytułu niewłaściwego jej wypełnienia. 2. Na obywatelu, załatwiającym swoją sprawę w organie administracji, czy w uprawnionej do tego innej jednostce wykonującej zadania państwa, nie ciąży obowiązek, ani też nie posiada on uprawnienia do dokonywania kontroli

Skarżący był zawiadomiony na piśmie o terminie rozprawy przed sądem. Z akt sprawy nie wynika, by zgłaszał on wnioski dowodowe. Nie może w postępowaniu kasacyjnym skutecznie wykazywać, że sprawa nie była dostatecznie wyjaśniona do merytorycznego rozstrzygnięcia.

Wykazany w toku postępowania administracyjnego brak dostatecznych środków finansowych na pomoc społeczną stanowi okoliczność uzasadniającą odmowę przyznania takiej pomocy przez właściwy organ administracji publicznej.

1. W sprawach zasiłków rodzinnych rozstrzyganych przez organy samorządowe obowiązuje tok instancji uregulowany w ustawie z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego /Dz.U. 2000 nr 98 poz. 1071 ze zm./. 2. W art. 477[8] par. 2 pkt 1 Kpc uregulowano właściwość sądów rejonowych w sprawach wymienionych, w tym m.in. o zasiłki rodzinne i dodatki do nich. Odnosi się ona jednakże tylko