Sąd Najwyższy stwierdził, że brak prawomocnego zezwolenia na ściganie oskarżonego prokuratora, stanowi negatywną przesłankę procesową obligującą do umorzenia postępowania, a nie przekazania sprawy do ponownego rozpoznania.
Wydanie wyroku nakazowego jest niedopuszczalne w przypadku istniejących uzasadnionych wątpliwości co do poczytalności oskarżonego, co nakazuje obronę obligatoryjną; w razie uznania oskarżonego za winnego czynu z art. 207 § 1 k.k., sąd zobligowany jest orzec zakaz zbliżania się, zgodnie z art. 41a § 3a k.k.
Wspólnik jednoosobowej spółki z o.o., prowadzący pozarolniczą działalność, zobowiązany jest do opłacania składek zdrowotnych z przychodów działalności, niezależnie od uzyskiwania osobistych zysków.
Przepisy ustawy okołobudżetowej na rok 2022 modyfikujące sposób ustalania wynagrodzenia prokuratorów w sposób dyskrecjonalny i oderwany od obiektywnych kryteriów są niezgodne z zasadą demokratycznego państwa prawa z art. 2 Konstytucji RP. W przypadku kolizji między stabilnym ustawowym standardem wynagradzania prokuratorów przewidzianym w ustawie Prawo o prokuraturze a przepisami epizodycznymi ustawy
Służba na rzecz totalitarnego państwa w rozumieniu art. 13b ust. 1 ustawy nie może być przypisana bez wnikliwej analizy przynależności instytucjonalnej i zakresu pełnionych funkcji M. L. w organach bezpieczeństwa.
Po wyeliminowaniu niedozwolonych postanowień dotyczących indeksacji, umowa kredytu nie jest wykonalna, co prowadzi do jej nieważności z mocy prawa (art. 385¹ § 1 k.c.). Niewiążące konsumenta postanowienia nie mogą być zastąpione innymi, np. kursami NBP.
Klauzule przeliczeniowe w umowach kredytu indeksowanego, które umożliwiają bankowi jednostronne ustalanie kursów walut na podstawie własnej tabeli kursowej, stanowią niedozwolone postanowienia umowne ze względu na ich nietransparentny charakter, a ich wyeliminowanie z umowy nie może być zastąpione innymi sposobami określenia kursu waluty obcej wynikającymi z przepisów prawa lub zwyczajów, co w konsekwencji
W przypadku sprzedaży przedsiębiorstwa w postępowaniu upadłościowym, gdy wierzytelności z tytułu zwrotu kaucji gwarancyjnych zostały wyłączone z przedmiotu sprzedaży, nabywca przedsiębiorstwa, który wstępuje w prawa i obowiązki wynikające z umów zawartych przez syndyka, jest bezpodstawnie wzbogacony dopiero z chwilą faktycznego otrzymania od kontrahentów zwrotu środków z tytułu kaucji należnych syndykowi
Umowa kredytu hipotecznego indeksowanego do CHF, zawierająca klauzule abuzywne dotyczące jednostronnego ustalania kursu waluty przez bank, jest nieważna. Niemożliwe jest zastąpienie niedozwolonych postanowień innymi regulacjami, co uniemożliwia dalsze wykonywanie umowy.
W stanie prawnym obowiązującym do 30 czerwca 2022 r. wniosek o zawezwanie do próby ugodowej przerywał bieg przedawnienia roszczenia, chyba że z okoliczności dokonania tej czynności wynika, iż nie została przedsięwzięta bezpośrednio w celu dochodzenia lub ustalenia albo zaspokojenia lub zabezpieczenia roszczenia (art. 123 § 1 pkt 1 k.c.).
Sąd Najwyższy stwierdził, iż sąd pierwszej instancji rażąco naruszył przepisy prawa materialnego, orzekając przepadek pojazdu, który nie był własnością skazanego, co skutkuje koniecznością orzeczenia przepadku równowartości pojazdu.
W przypadku stwierdzenia abuzywności postanowień umowy kredytu indeksowanego do waluty obcej, odnoszących się do sposobu określania kursu waluty obcej (tzw. klauzul przeliczeniowych), nie można zastąpić tych postanowień innymi regułami (przepisami dyspozytywnymi, zwyczajami), a wobec braku możliwości ustalenia wiążącego strony kursu waluty obcej, umowa kredytu jest nieważna w całości. Skutkiem nieważności
Warunkowe umorzenie postępowania karnego jest niedopuszczalne, gdy kara przewidziana za zarzucany czyn przekracza 5 lat pozbawienia wolności, co skutkuje uchyleniem wyroku dokonującego takiego umorzenia.
Postanowienia umowne określające zasady indeksacji kredytu do CHF, uznane za abuzywne, nie wiążą konsumenta, a ich eliminacja z umowy kredytowej uniemożliwia jej dalsze wykonywanie, co prowadzi do jej nieważności.
Skarga dotycząca naruszenia niezawisłości sądu przez nienależytą jego obsadę, zgodnie z art. 439 § 1 pkt 2 k.p.k., jest zasadna i skutkuje uchyleniem wyroku sądu odwoławczego oraz przekazaniem sprawy do ponownego rozpoznania.
Rozpoznanie apelacji przez sąd drugiej instancji w składzie jednego sędziego na podstawie art. 3671 § 1-3 k.p.c. (obowiązującego od 28 września 2023 r.) nie stanowi naruszenia prawa do sądu (art. 45 ust. 1 Konstytucji RP) ani nieważności postępowania (art. 379 pkt 4 k.p.c.). Uchwała SN z 26 kwietnia 2023 r. (III PZP 6/22) dotycząca składu jednoosobowego z ustawy covidowej nie ma zastosowania do systemowej
Wydanie nakazu zapłaty na podstawie weksla bez zbadania abuzywności umowy pożyczki zagraża zasadom demokratycznego państwa prawnego oraz ochronie konsumentów. Sąd Najwyższy uchyla orzeczenie Sądu Rejonowego, podkreślając obowiązek badania z urzędu treści umowy konsumenckiej dla zapewnienia sprawiedliwości społecznej i zgodności z art. 2 oraz art. 45 Konstytucji RP.
Wyrok nakazowy może być wydany jedynie przy pełnym i jednoznacznym materiale dowodowym; każde wątpliwości co do faktów lub kwalifikacji prawnej wymagają przeprowadzenia pełnego postępowania dowodowego na rozprawie.
Bezwzględna przyczyna odwoławcza dotycząca rozbieżności w treści wyroku powinna skutkować uchyleniem orzeczenia tylko w zakresie objętym uchybieniem, pozostawiając niepodważone części wyroku w mocy. Sąd odwoławczy uchylił wyrok w całości bezzasadnie, co wymagało interwencji sądu kasacyjnego.
Nienależyta obsada sądu w rozumieniu art. 439 § 1 pkt 2 k.p.k. zachodzi, gdy w składzie sądu uczestniczy osoba powołana na urząd sędziego przy udziale Krajowej Rady Sądownictwa ukształtowanej na podstawie ustawy z 8 grudnia 2017 r., naruszającej standardy niezależności i bezstronności sądów.
Oczywiście zasadność kasacji uzasadnia przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania w celu rozwiania wątpliwości dotyczących winy obwinionego za wykroczenie z art. 94 § 1 k.w., uprzednio bezpodstawnie przypisane wyrokiem nakazowym.
Utrzymanie w mocy zasądzenia kosztów zastępstwa prawnego na rzecz osób, które przestały być pokrzywdzonymi, bez dokonania stosownych zmian orzeczenia, stanowi rażące naruszenie prawa procesowego w rozumieniu art. 433 § 1 k.p.k. w zw. z art. 440 k.p.k.
Udział sędziów powołanych po 2017 r. przez nową KRS może stanowić naruszenie standardów niezależności sądu, co uzasadnia uchylenie wyroków i ponowne rozpoznanie sprawy (art. 439 § 1 pkt 2 k.p.k.).
Nieważne wskazanie okresu zakazu prowadzenia pojazdów mechanicznych z art. 28 § 1 pkt 1 k.w. skutkuje rażącym naruszeniem prawa materialnego, wymagającym uchylenia wyroku i ponownego rozpoznania sprawy.