Nieważność umowy kredytu hipotecznego - Wyrok SN z dnia 9 października 2024 r., sygn. II CSKP 882/24
Eliminacja abuzywnych klauzul przeliczeniowych z umowy kredytowej skutkuje nieważnością całej umowy, gdyż nie można ich zastąpić innymi regulacjami prawnymi, co uniemożliwia utrzymanie umowy w jej pozbawionym spornych postanowień kształcie.
Przedawnienie roszczenia z tytułu nienależnego świadczenia nie może być przerwane przez późniejsze orzeczenie częściowego ubezwłasnowolnienia, chyba że istniały przesłanki do wcześniejszego całkowitego ubezwłasnowolnienia (art. 122 § 3 k.c.).
W razie skazania za przestępstwo przeciwko wolności seksualnej na szkodę małoletniego, sąd jest zobowiązany do obligatoryjnego orzeczenia środka karnego w postaci zakazu zajmowania stanowisk związanych z opieką nad małoletnimi, co stanowi materialnoprawną sankcję mającą istotny wpływ na treść orzeczenia.
Unieważnienie wyroku nakładającego zakaz prowadzenia pojazdów skutkuje brakiem podstaw do skazania za naruszenie tego zakazu, co czyni wyrok skazujący za taki czyn rażąco niesprawiedliwym.
Sąd odwoławczy zobowiązany jest do precyzyjnego odniesienia się do zarzutów dotyczących kluczowych dowodów, szczególnie w kwestiach dotyczących oceny wiarygodności i wystarczalności przesłanek do uznania zeznań za wiarygodne; zaniechanie tego obowiązku stanowi rażące naruszenie standardów kontroli odwoławczej, co uzasadnia uchylenie wyroku i ponowne rozpoznanie sprawy.
Dłużnik prawnorzeczowy zgodnie z art. 73 u.k.w.h. może podnosić zarzuty dotyczące powstania hipoteki, w tym nieważności umowy ją zabezpieczającej, lecz wymaga to udowodnienia złej wiary kontrahenta, co nie może być osiągnięte przy braku wyjaśnienia okoliczności wpisu w rejestrze KRS.
Oświadczenie o wypowiedzeniu umowy kredytu należy uznać za skuteczne, jeżeli wynika to z całokształtu materiału dowodowego, nawet w przypadku zakwestionowania prawidłowości doręczenia, a skutki przerwania biegu przedawnienia nie są przenoszone automatycznie na cesjonariusza wierzytelności.
Kary pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem wykonania nie podlegają łączeniu w wyroku łącznym, jeżeli upłynął wskazany w art. 75 § 4 k.k. okres próby oraz dalsze 6 miesięcy od zakończenia tego okresu, ponieważ nie są to kary podlegające wykonaniu.
Zgodnie z art. 93§2 k.p.w., aby wydać wyrok nakazowy w sprawach o wykroczenia, okoliczności czynu i wina obwinionego muszą być bezsporne; w razie wątpliwości, powinna być przeprowadzona pełna analiza zgodności zagranicznych dokumentów uprawniających do prowadzenia pojazdów z Konwencją wiedeńską.
W przypadku skazania za przestępstwa przeciwko wolności seksualnej wobec małoletnich, sąd jest zobowiązany do orzeczenia środka karnego z art. 41a § 2 k.k., a jego pominięcie stanowi rażące naruszenie prawa mające istotny wpływ na treść orzeczenia.
Przy ocenie znamion przestępstwa z art. 271 § 1 k.k., poświadczenie zgodności z zasadami sztuki budowlanej oraz specyfikacją istotnych warunków zamówienia, może stanowić dostateczną podstawę opisu czynu, nawet jeśli nie wszystkie szczegóły techniczne czynu zostały odrębnie wyszczególnione, jeśli generalnie odpowiadają rzeczywistości prawnie relewantnej.
Sprawa o zasądzenie świadczeń alimentacyjnych z powództwa małoletniego wnuka przeciwko swojemu dziadkowi, której wartość przedmiotu sporu nie przekracza 20 000 zł, podlega rozpoznaniu według przepisów o postępowaniu uproszczonym.
Zdolność do pracy w rozumieniu przepisów o rencie z tytułu niezdolności do pracy w związku z chorobą zawodową należy oceniać z uwzględnieniem kwalifikacji zawodowych ubezpieczonego. Utrata zdolności do pracy w zawodzie odpowiadającym poziomowi posiadanych kwalifikacji może stanowić podstawę do uznania niezdolności do pracy, nawet jeśli ubezpieczony jest zdolny do wykonywania prac poniżej tego poziomu
W umowie ubezpieczenia autocasco, z uwagi na zasadę swobody umów, można określić okoliczności wyłączające odpowiedzialność ubezpieczyciela, ale muszą one być zgodne z art. 827 § 1 k.c. Odpowiedzialność ubezpieczyciela może zostać wyłączona jedynie w przypadku umyślnego działania lub rażącego niedbalstwa ubezpieczającego, a klauzule umowne nie mogą wypaczać istoty umowy ubezpieczenia ani być sprzeczne
W razie przyznania kuratorowi wynagrodzenia na jego wniosek jedynie w części sąd oddala ten wniosek w pozostałym zakresie.
Przypisanie sprawcy motywacji zasługującej na szczególne potępienie, uzasadniające kwalifikowaną formę zabójstwa, wymaga wykazania, że motywacja ta w sposób rażący odbiega od przyjętych wzorców postępowania, co musi być oceniane w kontekście okoliczności konkretnej sprawy. Brak uzasadnienia dla takiego wniosku jest naruszeniem prawa materialnego.
Skarga nadzwyczajna nie jest zasadna, gdy doręczenie zastępcze nakazu zapłaty nastąpiło pod adresem wskazanym przez stronę w umowie, a zmiana danych osobowych i adresowych nie została zgłoszona sądowi.
Na podstawie art. 85 § 2 k.k., łączeniu podlegają tylko te kary, które nie zostały w całości wykonane.
W razie skazania za przestępstwo przeciwko wolności seksualnej lub obyczajności na szkodę małoletniego, orzeczenie środka karnego w postaci zakazu zajmowania stanowisk lub wykonywania zawodów związanych z opieką lub edukacją małoletnich jest obligatoryjne, niezależnie od tego, czy skazany wykonywał taką działalność.
Karalność przestępstwa zagrożonego karą pozbawienia wolności do lat 3 ustaje po upływie 5 lat od jego popełnienia, o ile nie zachodziły przesłanki wstrzymania lub przedłużenia biegu przedawnienia.
Kara łączna nie może przekraczać sumy kar podlegających łączeniu, co wynika z zasady określonej w art. 86 § 1 k.k., a podczas wydawania wyroku łącznego sąd musi dokładnie uwzględnić wszystkie prawomocne skazania oraz kary jednostkowe i łączne za poszczególne przestępstwa.
W przypadku przestępstw przeciwko wolności seksualnej lub obyczajności na szkodę małoletniego, sąd jest zobligowany do orzeczenia zakazu zajmowania stanowisk związanych z wychowaniem lub opieką nad małoletnimi, a pominięcie tego obowiązku stanowi rażącą obrazę prawa.
W sytuacji, gdy kara pozbawienia wolności została zamieniona na karę aresztu i nie istnieje już w obrocie prawnym, nie jest możliwe włączenie jej do kary łącznej na podstawie przepisów prawa materialnego.
Zgodnie z art. 86 § 1 k.k., przy łączeniu kar ograniczenia wolności górną granicą jest suma jednostkowych kar, co oznacza, że wymiar kary łącznej nie może przekroczyć tej sumy.