Obowiązkiem serwisanta było przywrócenie urządzenia do konfiguracji sprzed naprawy, a zaniechanie tego stanowiło naruszenie zobowiązania umownego, skutkujące odpowiedzialnością odszkodowawczą.
Sąd Najwyższy uchyla wyrok Sądu Okręgowego w Poznaniu z uwagi na istotne uchybienia proceduralne w zakresie oceny dowodów i przekazuje sprawę do ponownego rozpoznania, z zaleceniem prawidłowego uwzględnienia stenogramu przesłuchania jako dowodu.
Sąd Najwyższy uchylił wyrok Sądu Okręgowego uniewinniający oskarżonego G.D., wskazując na rażące naruszenie przepisów postępowania karnego, wyrażające się w błędnej ocenie dowodów i ustaleń faktycznych dotyczących stanu bezradności pokrzywdzonej Z.K., oraz przekazał sprawę do ponownego rozpoznania.
Sąd Najwyższy uznał, że Sąd Okręgowy nieprawidłowo interpretował art. 256 § 2 k.k. poprzez niezastosowanie właściwego testu dotyczącego celu rozpowszechniania, a nie propagowania. Sprawa wymaga ponownego rozpoznania.
Nieobecność obrońcy podczas procesu, mimo obowiązku obrony obligatoryjnej wynikającego z wątpliwości co do poczytalności oskarżonej, stanowi bezwzględną przyczynę odwoławczą wymagającą uchylenia wyroku i ponownego rozpoznania sprawy.
Postępowanie nakazowe jest dopuszczalne jedynie w sytuacjach, gdy okoliczności czynu i wina obwinionego nie budzą żadnych wątpliwości. W przypadku wątpliwości co do poczytalności obwinionego lub jego zdolności do samodzielnej obrony, sąd powinien skierować sprawę na rozprawę, a nie stosować tryb nakazowy.
Klauzule przeliczeniowe stanowiące główne świadczenie stron, uznane za niedozwolone, prowadzą do nieważności umowy. Brak możliwości zastąpienia ich dyspozytywnymi regulacjami prawa oznacza, że umowa kredytu indeksowanego nie może obowiązywać.
Uchybienia w ocenie dowodowej oraz niewłaściwe zastosowanie zasady in dubio pro reo przez Sąd Okręgowy skutkują koniecznością ponownego rozpoznania sprawy, celem usunięcia sprzeczności i zapewnienia obiektywnej oceny dowodów.
Klauzule przeliczeniowe w umowie kredytu denominowanego do waluty obcej uprawniające bank do swobodnego ustalania kursu stanowią niedozwolone postanowienia umowne określające główne świadczenia stron. Po wyeliminowaniu takich klauzul nie można zastąpić ich przepisami dyspozytywnymi ani przekształcić umowy kredytu denominowanego w kredyt złotowy oprocentowany według stawki obcej, co prowadzi do nieważności
Kumulacja tytułów egzekucyjnych w odniesieniu do tożsamych roszczeń cywilnoprawnych i karnoprawnych jest niedopuszczalna, jeśli na etapie postępowania karnoprawnie orzeczono o tym samym roszczeniu już prawomocnie. Uchybienia w tym względzie mogą prowadzić do rażąco niesprawiedliwych rozstrzygnięć.
Karalność występku zagrożonego karą pozbawienia wolności do dwóch lat ulega przedawnieniu po pięciu latach od jego popełnienia, a w przypadku wszczęcia postępowania karnego, okres ten zostaje wydłużony do dziesięciu lat.
Zniesławienie za pomocą środków masowego komunikowania stanowi naruszenie art. 212 § 2 k.k., jeżeli przekracza granice dozwolonej krytyki i nie opiera się na rzetelnie zweryfikowanych faktach. Przestrzeganie standardów dziennikarskich jest kluczowe dla oceny takich działań.
Niedozwolone postanowienia umowy kredytu indeksowanego do waluty obcej (CHF), uprawniające bank do jednostronnego ustalania kursu walut przy przeliczaniu świadczeń kredytobiorcy, prowadzą do nieważności całej umowy, jeżeli po ich wyeliminowaniu nie jest możliwe utrzymanie umowy o charakterze zamierzonym przez strony, a świadomy konsument nie wyraża zgody na związanie tymi postanowieniami. W takiej
Klauzule waloryzacyjne w umowie kredytowej denominowanej do waluty obcej, nieuzgodnione indywidualnie i wprowadzające rażącą nierównowagę kontraktową, są abuzywne i bezskuteczne. Po ich usunięciu, umowa nie może być utrzymana w pierwotnej formie.
Sąd może oddalić skargę nadzwyczajną, jeśli ustali, że sąd niższej instancji prawidłowo zastosował przepisy prawa materialnego w zakresie umów ubezpieczenia, szczególnie przy braku przesłanek do stosowania klauzuli proporcjonalności oraz gdy orzeczenie nie narusza zasad konstytucyjnych.
Ocena częściowej niezdolności do pracy w postępowaniu rentowym wymaga uwzględnienia zarówno elementu biologicznego (medycznego), jak i ekonomicznego (zawodowego), przy czym opinia biegłego z zakresu medycyny pracy powinna zawierać kompleksową analizę wpływu schorzeń i ich nasilenia na możliwość wykonywania przez ubezpieczonego pracy zgodnej z poziomem posiadanych kwalifikacji, nie ograniczając się
Klauzule kształtujące mechanizm indeksacji w umowie kredytu indeksowanego do waluty obcej określają główne świadczenia stron i nie mogą być wyodrębnianie na oddzielne elementy. Klauzule przeliczeniowe uprawniające bank do jednostronnego ustalania kursów są nietransparentne i stanowią niedozwolone postanowienia umowne. Po wyeliminowaniu abuzywnych klauzul nie można zastąpić ich przepisami dyspozytywnymi
Wysokość pozaodsetkowych kosztów kredytu określona w umowie konsumenckiej podlega ocenie pod kątem abuzywności, nawet jeśli mieści się w limitach ustawowych, a sąd orzekający ma obowiązek z urzędu badać ważność i niewiążący charakter klauzul umownych naruszających interesy konsumenta.
Klauzule przeliczeniowe w umowie kredytu denominowanego do waluty obcej określają główne świadczenia stron i są ściśle powiązane z klauzulą ryzyka walutowego. Po wyeliminowaniu abuzywnych klauzul przeliczeniowych nie można zastąpić kursów bankowych kursem NBP ani utrzymać umowy jako kredytu złotowego lub czysto walutowego, gdyż prowadziłoby to do niedopuszczalnego zniekształcenia woli stron. Bank ma
Decyzja odmowy udzielenia płatnego urlopu dla poratowania zdrowia, podjęta bez odpowiedniego uwzględnienia dokumentacji medycznej i specjalistycznych zaleceń, może być uznana za naruszenie przepisów prawa materialnego.
Uchwała Krajowej Rady Sądownictwa, dotycząca zgody na dalsze zajmowanie stanowiska przez sędziego, musi być zawsze wynikiem wszechstronnego rozważenia sprawy oraz zawierać szczegółowe uzasadnienie w odniesieniu do interesu wymiaru sprawiedliwości lub ważnego interesu społecznego, zgodnie z art. 69 § 1b PrUSP.
Abuzywność klauzul indeksacyjnych umowy kredytu hipotecznego waloryzowanego kursem CHF skutkuje jej nieważnością, gdyż brak możliwości utrzymania umowy bez przekształcenia jej istoty. Ochrona konsumencka wymaga, aby postanowienia umowne były jednoznaczne i zrozumiałe, co w niniejszej sprawie nie zostało spełnione.
Postanowienia umowy kredytu dotyczące mechanizmu indeksacji do CHF, prowadzące do jednostronnego ustalania kursu waluty przez bank, są niedozwolone, co narusza interesy konsumenta i uniemożliwia prawidłowe funkcjonowanie umowy kredytu; sprawa przekazana do ponownego rozpoznania.
Sąd Najwyższy oddalił skargę nadzwyczajną, podkreślając, że minimalna wartość przedmiotu zaskarżenia i brak rażącego naruszenia prawa materialnego nie uzasadniają wzruszenia prawomocnego orzeczenia, respektując zasadę res iudicata jako element stabilności systemu prawnego.