Wyrok zmieniający Sąd Okręgowy w sposób rażący naruszał zasady oceny dowodów, co skutkuje jego uchyleniem przez Sąd Najwyższy i przekazaniem do ponownego rozpoznania, z zaleceniem rzetelnej analizy dowodów i ponownego rozważenia zasadności obrony koniecznej.
Sąd Najwyższy uznał, iż sąd odwoławczy uchybił rozpoznaniu istoty zarzutów dotyczących art. 96 § 3 k.w. oraz art. 78 ust. 4 p.r.d., co skutkowało uchyleniem wyroku i przekazaniem sprawy do ponownego rozpoznania.
Sąd powszechny jest uprawniony do odmowy zastosowania przepisu ustawy uznanego za sprzeczny z Konstytucją RP, gdy sprzeczność ma charakter oczywisty, co nie narusza kompetencji Trybunału Konstytucyjnego. Przepisy art. 15c ust. 3 i art. 22a ust. 3 ustawy z dnia 18 lutego 1994 r. o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszy służb mundurowych są niezgodne z zasadą proporcjonalności (art. 31 ust. 3 Konstytucji
Dla przypisania odpowiedzialności karnej za fałszywe zeznania konieczne jest, aby świadek nie był uprzednio świadom swojego prawa do odmowy odpowiedzi, a nieznajomość prawa uniemożliwia zastosowanie art. 233 § 3 k.k., jeśli świadek wiedział o swoich prawach z wcześniejszych pouczeń.
Aktualna wysokość sumy gwarancyjnej dla umów obowiązkowego ubezpieczenia OC posiadaczy pojazdów mechanicznych, określona w przepisach obowiązujących w chwili orzekania, nie może stanowić jedynego kryterium waloryzacji na podstawie art. 357¹ k.c. Sąd dokonujący modyfikacji sumy gwarancyjnej powinien uwzględniać aktualną wysokość sumy gwarancyjnej odpowiednio do okoliczności sprawy i całokształtu ustalonego
Sąd Najwyższy orzekł o uchyleniu uniewinniającego wyroku Sądu Okręgowego z uwagi na istotne błędy proceduralne w zakresie oceny i uzasadnienia dowodów, oraz przekazał sprawę do ponownego rozpoznania w postępowaniu odwoławczym.
Obowiązek naprawienia szkody (art. 46 § 1 k.k.) nie może być nałożony w postępowaniu karnym, jeśli roszczenie jest przedmiotem równoległego postępowania sądowego, z uwagi na zakaz kumulowania tytułów egzekucyjnych (art. 415 § 1 k.p.k.).
Rażąca obraza art. 216 § 1 k.k. poprzez wymierzenie kary pozbawienia wolności za znieważenie prowadzi do uchylenia wyroku i przekazania sprawy do ponownego rozpoznania; przepisy przewidują jedynie grzywnę lub ograniczenie wolności za to przestępstwo.
Skazanie obejmujące karę niepodlegającą wykonaniu narusza przepisy o wyroku łącznym; wyrok łączny z naruszeniem art. 85 § 2 k.k. podlega uchyleniu, a sprawa przekazaniu do ponownego rozpoznania.
Postępowanie w sprawie o czyn, za który zapadł już prawomocny wyrok, podlega umorzeniu jako sprzeczne z zasadą_ne bis in idem_ (art. 5 § 1 pkt 8 k.p.w.). Rozstrzygnięcie wyroku nakazowego będącego w kolizji z wcześniejszym prawomocnym orzeczeniem narusza podstawowe zasady procesu karnego.
Przychód osiągany przez emeryta wojskowego z tytułu zatrudnienia jako Międzynarodowy Pracownik Cywilny NATO stanowi "przychód z tytułu działalności podlegającej obowiązkowi ubezpieczenia społecznego" w rozumieniu art. 40 ust. 1 ustawy z dnia 10 grudnia 1993 r. o zaopatrzeniu emerytalnym żołnierzy zawodowych oraz ich rodzin, co uzasadnia zmniejszenie wysokości emerytury wojskowej, mimo zwolnienia takiego
W razie uznania postanowień umowy kredytu indeksowanego do waluty obcej dotyczących mechanizmu przeliczeniowego za niedozwolone w rozumieniu art. 385¹ § 1 k.c., postanowień tych nie można zastąpić innym sposobem określenia kursu waluty wynikającym z przepisów prawa lub zwyczajów, a jeżeli bez tych postanowień umowa nie może wiązać, obu stronom przysługują odrębne roszczenia o zwrot świadczeń nienależnych
Sąd drugiej instancji jest związany zawartym w apelacji lub odpowiedzi na apelację wnioskiem o przeprowadzenie rozprawy apelacyjnej. Rozpoznanie sprawy przez sąd odwoławczy na posiedzeniu niejawnym wbrew wnioskowi strony o przeprowadzenie rozprawy, złożonemu w apelacji lub odpowiedzi na apelację, stanowi naruszenie art. 374 zd. 2 k.p.c. prowadzące do nieważności postępowania na podstawie art. 379 pkt
Umowa, której przedmiotem jest przeprowadzenie szkoleń oraz wykładów o charakterze dydaktycznym, nawet jeśli wymagają one unikatowej wiedzy i umiejętności wykonawcy, nie stanowi umowy o dzieło w rozumieniu art. 627 k.c., lecz umowę starannego działania (umowę o świadczenie usług z art. 750 k.c.), gdy przedmiot umowy nie został precyzyjnie określony in concreto, temat poszczególnych wykładów pozostawiono
Wydanie wyroku nakazowego w postępowaniu wykroczeń jest dopuszczalne jedynie przy braku wątpliwości co do winy i okoliczności zdarzenia oraz gdy możliwe jest orzeczenie nagany, grzywny lub kary ograniczenia wolności.
Uchylenie orzeczenia Sądu Okręgowego w wyniku rażącego naruszenia prawa do obrony, z powodu niewłaściwego doręczenia oskarżonemu zawiadomienia o terminie rozprawy odwoławczej.
Postępowanie nakazowe nie może być stosowane, gdy istnieją wątpliwości co do zasadności oskarżenia. Wyrok Sądu Rejonowego uchylono, a sprawę przekazano do ponownego rozpoznania, uwzględniającego kompletność opisów czynów i zgodność z dodaną kwalifikacją prawną.
Sąd Rejonowy w Suwałkach, rozpoznając wniosek z art. 387 k.p.k., uchybił swemu obowiązkowi kontrola zgodności z prawem karnym materialnym, co skutkowało bezpodstawnym orzeczeniem kary przekraczającej ustawowe granice określone w art. 37b k.k.
Wydanie wyroku nakazowego z karą grzywny przekraczającą 200 stawek dziennych stanowi rażące naruszenie art. 502 § 1 k.p.k.; wyrok taki podlega uchyleniu z powodu istotnego wpływu uchybienia na jego treść.
W przypadku stwierdzenia wątpliwości co do okoliczności istotnych dla odpowiedzialności karnej, sąd jest zobowiązany do przeprowadzenia pełnego postępowania dowodowego, co wyklucza możliwość zastosowania art. 387 § 2 k.p.k. o dobrowolne poddanie się karze.
Skazanie za ten sam czyn osoby, której postępowanie karne zostało już wcześniej prawomocnie zakończone, stanowi rażące naruszenie przepisu art. 17 § 1 pkt 7 k.p.k., co uzasadnia uchylenie zaskarżonego wyroku i umorzenie postępowania.
Placówka handlowa nie jest zwolniona z zakazu handlu w niedziele, jeżeli działalność w zakładzie kulturalnym prowadzona jest na jej terenie; wykroczenia dotyczące zakazu handlu muszą być rozpoznawane zgodnie z prawidłową wykładnią art. 6 ustawy o ograniczeniu handlu.
Udział w składzie sądu sędziów powołanych przez KRS w trybie ustawy z 2017 r. skutkuje nienależytą obsadą sądu. W takim przypadku każdorazowo zachodzi przesłanka uchylenia wyroku na podstawie art. 439 § 1 pkt 2 k.p.k.
Sprawa o sygnaturze IV Ka 1888/23 przekazana do ponownego rozpoznania w związku z uchybieniami w zakresie postępowania dowodowego, w tym niedostatkiem pełnej rekonstrukcji zdarzenia. Zdaniem SN doszło do rażącego naruszenia standardów procesowych, co mogło wpływać na prawidłowość przyznania odpowiedzialności za czyn z art. 177 § 2 k.k.