Naczelny Sąd Administracyjny oddala skargę kasacyjną Komendanta Wojewódzkiego Policji, uznając, że wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego był zgodny z prawem w zakresie zasad ustalania ekwiwalentu pieniężnego za niewykorzystany urlop wypoczynkowy dla policjantów.

Naczelny Sąd Administracyjny stwierdza, iż odmienna wykładnia art. 9 ust. 1 ustawy o wsparciu służb i art. 115a ustawy o Policji, oparta na niekonstytucyjności, była błędna, lecz jej efekt de lege lata odpowiadał prawu. Skarga kasacyjna zostaje oddalona.

Art. 9 ust. 1 ustawy nowelizującej z 14 sierpnia 2020 r. nie uprawnia do stosowania przepisów art. 115a ustawy o Policji w jego niekonstytucyjnym brzmieniu w zakresie przelicznika ekwiwalentu za urlop. W związku z tym, skarga kasacyjna została oddalona.

Uchylenie decyzji Prezesa ZUS o odmowie przyznania świadczenia w drodze wyjątku było uzasadnione, gdyż organ nie wykazał wystarczająco starannego ustalenia istotnych okoliczności faktycznych, co naruszyło przepisy postępowania administracyjnego. Sąd I instancji prawidłowo ocenił, że szczególne okoliczności mogą uzasadniać przyznanie świadczenia.

Oddalenie skargi kasacyjnej przez NSA z powodu braku uzasadnionej podstawy, w szczególności z uwagi na fakt, że skarga kasacyjna nie wykazywała istotnych naruszeń proceduralnych mogących wpłynąć na wynik postępowania administracyjnego.

Skarżąca spółka naruszyła przepisy dotyczące wymogów magazynowania odpadów, co uzasadnia nałożenie administracyjnej kary pieniężnej. Organy prawidłowo uwzględniły ilość, właściwości odpadów i brak zagrożeń bezpośrednich, wydając decyzje zgodne z przepisami o odpadach.

екиврокудала либерал dOCUMENTавсисяніSON)

Przesłanki umorzenia kosztów egzekucyjnych z uwagi na "ważny interes zobowiązanego" lub "interes publiczny" muszą wynikać z obiektywnie ustalonej sytuacji faktycznej, a organ administracyjny dysponuje szerokimi kompetencjami uznaniowymi w ocenie ich zaistnienia.

NSA podkreślił, iż prawomocne orzeczenie sądu uniemożliwia wszczęcie postępowania w sprawie stwierdzenia nieważności decyzji, gdy zarzuty były już przedmiotem sądowej oceny. Właściwe zastosowanie art. 61a § 1 K.p.a. uzasadnia odmowę wszczęcia postępowania.

NSA orzeka, że przepisy art. 100c i 100d u.p.o.u. odnoszą się do wszystkich cudzoziemców, nie tylko obywateli Ukrainy. Po 30 czerwca 2024 r. przedłużenie ich stosowania narusza konstytucyjne prawo do sądu, przez co uchyla się wyrok WSA uznający bezczynność organu.

Skarga kasacyjna M.S. na uchwałę poznańskiego studium uwarunkowań została oddalona; zmiana przeznaczenia pod kątem publicznego interesu rozwoju terenów zielonych i ładu przestrzennego uznana za prawidłową, bez naruszenia praw prywatnych.

Doręczenie decyzji drogą elektroniczną jest skuteczne, jeśli strona wyraziła na to zgodę i została pouczona o skutkach jej wyrażenia. Brak dowodu takiej zgody skutkuje nieważnością rozstrzygnięcia o uchybieniu terminu do odwołania.

Wniosek o wznowienie postępowania administracyjnego z przyczyn określonych w art. 145 § 1 pkt 4 k.p.a. musi być wniesiony w terminie miesięcznym od dnia dowiedzenia się o okoliczności stanowiącej podstawę wznowienia. Uchybienie temu terminowi skutkuje odmową wznowienia postępowania.

NSA stwierdził brak uchybień prawnych w decyzji WSA oraz w działaniach organu administracyjnego i oddalił skargę kasacyjną, uznając poprawność zastosowania korekty finansowej bez naruszenia zasady proporcjonalności.

NSA podkreślił, że wartość nieruchomości przejętej z mocy specustawy powinna być określana zgodnie z planistycznym przeznaczeniem na dzień decyzji. Operaty bazujące na wartościach dla gruntów drogowych, bez odpowiedniego przeznaczenia planistycznego, są wadliwe.

NSA uznał, że odmowa wydania zaświadczenia przez organy administracyjne była zasadne, opierając się na fakcie, iż skarżący złożył dwa powiązane wnioski o pozwolenie na budowę, które były już przedmiotem wcześniejszych decyzji i uzasadniały odmowę.

Wniosek o wznowienie postępowania musi być złożony we właściwym terminie od powzięcia informacji o zdarzeniu stanowiącym podstawę wznowienia. Przekroczenie tego terminu powoduje odmowę wznowienia i utrzymanie decyzji administracyjnej w mocy, co znalazło potwierdzenie w postępowaniu przed Naczelnym Sądem Administracyjnym.

Świadczenie wychowawcze uznane za nienależnie pobrane, jeśli brak obiektywnych podstaw prawnych do jego przyznania, niezależnie od subiektywnej wiedzy odbiorcy.

Skarga kasacyjna Samorządowego Kolegium Odwoławczego od wyroku WSA w Gdańsku w sprawie świadczenia pielęgnacyjnego jest bezzasadna, a zaskarżona decyzja organu podlega uchyleniu z uwagi na niekompletny wywiad środowiskowy i błędne ustalenia faktyczne.

Obowiązek przedłożenia projektu podziału działki przez wnioskodawcę nie stanowi warunku uwłaszczenia części działki, jeżeli przesłanki uwłaszczenia są spełnione. Organ jest zobligowany do samodzielnego sporządzenia dokumentacji geodezyjnej.

W przypadku umowy o warunkowym umorzeniu pożyczki, datą powstania przychodu z tytułu umorzenia jest data zawarcia umowy pod warunkiem rozwiązującym. Niewypełnienie warunków umowy może prowadzić do ustania skutków umorzenia, co nie wpływa jednak na moment powstania przychodu.

Opieka nad osobą niepełnosprawną, która uniemożliwia podjęcie zatrudnienia, uzasadnia przyznanie świadczenia pielęgnacyjnego, nawet w braku wcześniejszej rezygnacji z zatrudnienia.

Skarga kasacyjna od wyroku WSA w Krakowie została oddalona. Studium zagospodarowania przestrzennego, mimo dopuszczenia działalności gospodarczej, nie narusza zasad prawnych planowania przestrzennego.

Pisemna informacja ZUS o odmowie akceptacji oferty zawarcia umowy nie jest decyzją administracyjną w rozumieniu art. 1 pkt 1 Kodeksu postępowania administracyjnego, a jedynie oświadczeniem woli dotyczącej odrzucenia oferty. NSA uchylił zaskarżony wyrok i przekazał sprawę do ponownego rozpoznania przez WSA w Krakowie.