NSA potwierdza zasadność umorzenia postępowania podziałowego, gdyż brak przedmiotu postępowania czyni je bezprzedmiotowym, a decyzja organu jest zgodna z art. 105 § 1 k.p.a. Podział nieruchomości wymaga zgodnego wniosku współwłaścicieli, co wyklucza zastosowanie odrębnych przepisów dla spółdzielni.

Naczelny Sąd Administracyjny uchylił wyrok WSA, wskazując na istotne naruszenie przepisów postępowania. Uznano, że bezpodstawne było stosowanie art. 62 § 4 Ordynacji podatkowej w kontekście rozliczenia zabezpieczenia jednorazowego wynikającego z przepisów celnych.

Naczelny Sąd Administracyjny uznał skargę kasacyjną za niezasadną i oddalił ją, potwierdzając brak podstaw prawnych do uznania A.P. za działacza opozycji antykomunistycznej lub osobę represjonowaną z powodu politycznego na podstawie ustawy z dnia 20 marca 2015 r.

Decyzja stwierdzająca przejście gruntów pokrytych śródlądowymi wodami płynącymi do zasobu Skarbu Państwa ma charakter deklaratoryjny, nie wpływając na prawa użytkownika wieczystego. Ukonstytuowanie prawa użytkowania wieczystego wyklucza kolizję z uprawnieniami Wód Polskich reprezentujących Skarb Państwa.

Naczelny Sąd Administracyjny oddalił skargę kasacyjną, znajdując że Wojewódzki Sąd Administracyjny prawidłowo ocenił zarzuty i ustalił fakty, które pozwalały na uznanie świadczenia za nienależnie pobrane, nie zauważając naruszeń proceduralnych mających wpływ na wynik sprawy.

Dofinansowanie do wynagrodzeń pracowników w SSE w związku z art. 15g i 15gg ustawy o Covid-19, związane z działalnością objętą zezwoleniem, podlega zwolnieniu od opodatkowania na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 u.p.d.o.p.

Operat szacunkowy stanowiący podstawę ustalenia odszkodowania za wywłaszczenie nieruchomości musi być zgodny z przepisami u.g.n. i specustawy kolejowej, a jego ocena powinna być dokonywana przez sąd pod kątem rzetelności i zgodności z prawem, przy czym rzeczoznawca ma obowiązek uwzględniać przeznaczenie działki według miejscowego planu zagospodarowania.

Ocena związku przyczynowo-skutkowego między rezygnacją z zatrudnienia a opieką nad niepełnosprawnym musi uwzględniać rzeczywiste wykonywanie codziennych obowiązków przez opiekuna, niezależnie od potencjalnych możliwości realizacji opieki przez innych członków rodziny.

Dopuszczalne jest traktowanie wszystkich wydatków niezbędnych do prowadzenia działalności przez nową inwestycję jako koszty kwalifikowane, jeśli wspierają one niezależność gospodarczą nowego zakładu. Uchwała interpretacyjna nie może być uchylona tylko w części, nawet jeśli część roszczeń skarżącego dotycząca kosztów kwalifikowanych jest bezzasadna.

Nabycie prawa do rekompensaty z tytułu pozostawienia nieruchomości poza obecnymi granicami Polski przysługuje także spadkobiercom, którzy uzyskali prawo własności po wybuchu II wojny światowej, o ile spełniają przesłanki określone w ustawie z dnia 8 lipca 2005 r.

Naczelny Sąd Administracyjny uznał, że brak prawidłowego ustalenia stron postępowania przez organ I instancji nie wymaga uchylenia decyzji odwoławczej przez organ II instancji, jeśli uchybienie to nie wpływa na zasadność merytoryczną decyzji.

Przepis art. 9 ust. 1 ustawy nowelizującej nie odnosi się do sposobu obliczania wysokości ekwiwalentu, a jedynie do zasad jego ustalania, nie wyłączając stosowania art. 115a ustawy o Policji w aktualnym brzmieniu względem stanów faktycznych sprzed nowelizacji.

Art. 9 ust. 1 ustawy o wsparciu służb dotyczy zasad ustalania ekwiwalentu za urlop według norm prawnych z ustaw o Policji. Organy nie mogą odmówić stosowania przepisów ustawy bez orzeczenia Trybunału o ich niezgodności z Konstytucją. Skarga kasacyjna została oddalona (art. 184 p.p.s.a.).

Przepis art. 9 ust. 1 ustawy nowelizującej nie stanowi przeszkody dla stosowania art. 115a ustawy o Policji w brzmieniu po 1 października 2020 r., w odniesieniu do stanów faktycznych sprzed tej daty, przy uwzględnieniu zasady ekwiwalentności świadczeń i konstytucyjnych norm prawa do urlopu.

Skarga kasacyjna I.Z. została oddalona z powodu niespełnienia wymogów formalnych dotyczących precyzyjnego określenia i uzasadnienia zarzutów, co uniemożliwiło ich merytoryczną ocenę przez Naczelny Sąd Administracyjny.

Naczelny Sąd Administracyjny oddalił skargę kasacyjną, potwierdzając, że organy administracyjne błędnie oceniły przesłanki umorzenia kosztów egzekucyjnych. Wyrok WSA, uwzględniający skargę podatnika, jest zasadny ze względu na naruszenie prawa procesowego przez Dyrektora Izby Administracji Skarbowej.

Naczelny Sąd Administracyjny zatwierdził ocenę WSA oraz organów administracyjnych, że W. Sp. z o.o. sztucznie stworzyła warunki do uzyskania nienależnych płatności, co skutkuje brakiem możliwości przyznania takich świadczeń zgodnie z przepisami prawa unijnego oraz krajowego.

Umorzenie postępowania upadłościowego dłużnika skutkuje zniesieniem obowiązku spłaty zaległych zobowiązań powstałych przed ogłoszeniem upadłości, co winno być uwzględnione przez organy egzekucyjne przy ustalaniu zakresu istnienia tych zobowiązań w toku postępowania egzekucyjnego.

NSA utrzymał w mocy wyrok WSA, stwierdzając, że brak dostarczenia przez skarżącego dowodów dokumentujących tytuł własności uzasadnia odmowę przyznania rekompensaty za nieruchomości pozostawione poza RP.

Decyzje o odpowiedzialności podatkowej osób trzecich muszą być doręczane na faktyczny adres zamieszkania, a nie formalny adres rejestracji działalności. W przypadku błędnego doręczenia adres ten nie uruchamia terminu zaskarżenia.

Dofinansowanie przyznane z FGŚP na podstawie art. 15g i 15gg ustawy o Covid-19, związane z działalnością w SSE, kwalifikuje się jako dochód zwolniony od opodatkowania na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 u.p.d.o.p., jeżeli istnieje ścisły związek z działalnością strefową.

Dla uznania doręczenia upomnienia w trybie art. 44 k.p.a. za skuteczne, wystarczające jest jego skierowanie na adres zameldowania znany organowi z rejestru abonentów RTV, bez konieczności aktualizowania przez abonenta danych.

Obowiązek podatkowy z tytułu podatku od nieruchomości ciąży na właścicielach nieruchomości, jeśli nie wskażą, że innemu podmiotowi służyłby status posiadacza samoistnego, wyprzedzający ten obowiązek.

Nabycie nieruchomości rolnej jest związane z obowiązkiem prowadzenia gospodarstwa rolnego przez pięć lat (art. 2b ust. 1-3 ustawy o kształtowaniu ustroju rolnego). Wyjątki od tej zasady wymagają wykazania ważnego interesu nabywcy lub interesu publicznego. W tej sprawie, skarga kasacyjna została oddalona z uwagi na brak wystarczających dowodów na takie wyjątki.